Limburg, vakantie land (deel 2)

Van de woeste natuur in IJsland en het kleine macro fotografie wereldje,
is het weer hoogtijd dat we terug iets totaal anders gaan doen ! 😉
Vier logjes geleden had ik een nieuwe serie opgestart, Limburg vakantie land deel 1
het logje van vandaag is het vervolg daarop. (Deel 2 dus 😉 )
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3,
met de veelzijdige 24/600mm zoomlens van Zeiss

Dit logje begint niet met een “gewone” foto, maar met een ‘speelse Spiegelingen’
spielerijtje dat ik heb losgelaten op een foto van het metalen kerkje van Borgloon.
Deze ‘speelse spiegelingen’ vind ik gewoon leuk om te doen 🙂

Voor deze foto stond ik centraal onder de ‘kerktoren’ van het Metalen kerkje…
én ingezoomd tot de torenspits…
Heel de binnenkant van het Metalen Kerkje is hol en nodigt uit …
Aan de foto is niets veranderd, het is gewoon een bovenzicht in de torenspits
Het subtiele spel tussen licht en schaduw vind ik heel aangenaam om zien
De rode tinten die je ziet zijn subtiele roest kleur schakeringen…
Ergens doet dit geheel me denken aan een stalen spinnenweb ! 😎

Het Metalen Kerkje bestaat alleen aan de buitenkant,
een ongrijpbaar stalen omhulsel als het ware !
De binnenkant, het interieur, is leeg en hol,
maar dit gegeven levert wel fantastische schaduwpartijen op !

Een positie ietwat uit het centrale punt van de kerktoren verwijderd…
en wat meer uitgezoomd tot de kerktoren himself…
Het rood komt van de oxidatiekleuren,
het groen is van de bomen, mossen die langzaam, maar zeker hun plaats weer opeisen…
De natuur heeft altijd het laatste woord hé ? 😎

Nog een laatste Z/W impressie van het Metalen Borgloon kerkje…

Terug op de fiets…
Het heerlijke Haspengouwse land tegemoet trappend !

Bij de vorige foto was ik niet echt 100% tevreden…
Vraag: Hoe kan ik hier het mooie Haspengouw méér treffend fotograferen ?
Antwoord: Door Gewoon door te knielen en de groene kleuren van het veld,
de veldbloemen én de wolkenmassa in één foto te presenteren 🙂

Het zacht glooiend landschap van Haspengouw…
Betoverend mooi vind ik, ook nog na zovele jaren dat we hier op fiets vakantie komen…

De wolken worden zwaarder en zwanger van water…
1 Dag later werd Wallonië getroffen door een nooit geziene watersnood…
Luik is hier niet ver af…
De immens grote aardappelvelden zijn schilderachtig mooi !

Om dit Limburg Vakantieland logje voor vandaag te eindigen…
De regenwolken werden groter en zwaarder…
een warme bries waait hoog boven de velden…
een ruisende ritseling gaat over het land
De contrasten tussen de groene maisplanten én het gouden graan
nodigen uit om te fotograferen !

Ik hoop dat je ook van dit tweede deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Limburg, vakantie land (deel 1)

In het vorige logje, waar ik me in het Wijngaardhof in Limburg,
vooral amuseerde met macro fotografie,
gebruiken we de B&B locatie nu als vertrek/eindpunt
voor onze Limburgse vakantie fietstochten 🙂

De camera die ik hier gebruik is de trouwe Sony RX10 mark 3,
met een heerlijke zoomlens van 24/600mm.
Deze camera gebruik ik meer en meer voor reis en ‘gewone’ fotografie,
omdat het geheel bijna niets weegt en in een klein heuptasje
kan worden meegevoerd, zelfs tijdens onze fietstochtjes doorheen het
mooie Haspengouwse glooiende landschap.

Dankzij de lange zoom van 600mm kon ik deze duiven van “dichtbij” fotograferen…
Wij hadden een donkerbruin vermoeden dat die rechtse duif de nazigroet bracht !!
Een fascistische duif ! Jakkes ! Er ist wieder da ?
Zou er dan toch een duiven-führer bestaan ?? 😉

We laten de duiven voor wat ze zijn en fietsten naar het Metalen kerkje in Borgloon.
Het was effe zoeken en de weg vragen, maar we zijn er toch gekomen 🙂
Moest ik met een groep fotografen zijn, dan zouden we op een zonsop of ondergang wachten…
Maar met mijn madam erbij moest ik foto’s nemen op een moment dat ons beiden uitkwam…
Maar kom, je gaat me niet horen klagen 😉
Van dit metalen kerkje zijn al miljoenen foto’s en filmpjes gemaakt…
De kans is héél klein dat mijn foto’s in die massa een meerwaarde zullen geven 😎
Deze foto is 100% gemaakt in tegenlicht…
De sensor van de Sony RX10 weet toch nog veel detail uit dit tegenlicht te halen.
Merk wel op, dat al mijn foto’s RAW foto’s zijn…
Met JPEG zou ik dit resultaat nooit kunnen ophalen.

Er zweeft ook flink wat lensflare doorheen de foto,
omdat ik natuurlijk in 100% tegenlicht werk.
Nu ja, een camera is daarvoor niet gemaakt,
maar toch wil ik dat altijd eens proberen… soms lukt het wondermooi,
soms lukt het helemaal niet, zoals bij deze foto…
Wat ik hier wil zeggen is, dat je je grenzen en mogelijkheden als fotograaf
steeds moet blijven opzoeken en verbeteren als het kan.

Hier heb ik op ongeveer twee meter korter bij het kerkje deze opname gemaakt…
De spiralende wolken die naar de kerkspits toe leken te drijven vond ik interessant.
Maar ook hier gooit de lensflare roet in het eten…

In het harde buitenlicht, kon ik niet veel zinnig meer doen…
Maar in het inwendige van het kerkje vond ik iets heel mooi !
Het heerlijke spel van de schaduwen, het frisse groen en hemelsblauw van buiten,
het mooie roest-oranjebruin van de subtiel belichte metalen platen roerde me !
Mijn eerste toonbare en/of aanvaardbare foto van dit kunstige kerkje 😉

Het interieur liet ik eventjes voor wat het was…
Een paar regenwolken gleden voor de zon, het licht werd heel zacht, diffuus bijna !
Het ritme van de (bijna oranje) metalen steunplaatjes tussen de metalen platen
vond ik heerlijk om te zien, in dit zacht licht.
Het spektakel van de wolken past hier wonderwel 😎

Hier heb ik van de kerktorenspits een uitsnede gemaakt,
en via mijn ‘Speelde Spiegelingen’ spielerei techniek
heb ik er weer iets totaal anders van gemaakt 🙂
Een kerkelijk ruimteschip scheert over het uitspansel 😉

Het kerkje zelf, in het veranderende licht,
is ook heel goed te gebruiken bij mijn ‘Speelse Spiegelingen’ techniek 🙂
Wat ook amusant is: Met deze spiegelingen kan je(mits wat fantasie)
vreemde wezens ontdekken in de wolkenpartijen 😎

Om het ‘vreemde’ nog wat te benadrukken heb ik wat gespeeld met kleurencontrast
én het Orton filter.
Dit plaatje is mijn bijdrage aan de naderende Halloween gekte 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De wolken voor de zon lossen stilaan op,
het licht werd terug helemaal en zo onvoorspelbaar anders…
De ‘gouden’ achterkant van het metalen kerkje contrasteert hier mooi met het hemelsblauw.
Van het dynamisch licht en kleurbereik van de Sony RX10 ben ik heel tevreden 😎
Deze camera is zeker geen sport, actie, wildlife camera, maar als allround vakantie, reis,
gebouwen en zelfs stadsfotografie, voldoet de camera naar behoren 🙂

Ik hoop dat je van dit eerste deel van “Limburg, vakantieland” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Winterse details (Deel 3)

Van de hak op de tak springen, is één van de constanten in mijn blogjes.
Dat zullen vele trouwe bezoekers al wel opgemerkt hebben 😉
Het vorige logje ging vooral over macro, mooi avond licht en bloemen.
Dit logje is weer iets totaal anders en we gaan gewoon verder waar ik
in het vorige ‘Winterse Details deel 2‘ gestopt was.

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3 met de24/600mm lens.
Hierop heb ik een Nisi close up filter geschroefd, om wat dichterbij
het onderwerp te kunnen komen. Dat deze filter het beeld wat vervormt,
neem ik er graag bij. Het is soms een pluspunt vind ik 😎

De locatie waar deze foto’s zijn genomen is een paar honder meter
verder dan ons huis. Een overstroming gebied, een moeras bosje,
een weide met wat pony’s, veel mooie verweerde oeroude weidepalen, enz
Allemaal interessante dingen om niet alledaagse fotografie te maken 😉

Ga je mee op het foto-wandel tripje ?

——————————————————————–

Een oude, met mos overwoekerde houten weidepaal,
zo verweerd als het maar kan zijn !
Ik vind het een mooi geheel,
vooral omdat het ons toont dat moeder natuur op het einde altijd gelijk krijgt 🙂

Natuur

Alles is eindig
moeder natuur overwint
krijgt het laatste woord

Een echt oude weidepaal,
overdekt met prachtig gekleurde groen/gele mossen,
tientallen barsten en spleten in het hout vertellen me,
dat deze paal niet lang meer zal blijven rechtstaan…
Titel van deze foto: Vergankelijk…

Deze foto is ietwat een buitenreeks geval…
Moest dit met een echte 1:1 macro lens zijn genomen,
dan zou de achtergrond (het gras enzo) heel zacht van kleur én zonder vervelende
details zijn, die alleen de aandacht wegleiden van het onderwerp.
Als je ooit mooie macro’s wil maken met de Sony RX10 én een Nisi close-up filter…
Niet doen, want het is een slechte combinatie, zoals je op de foto kan zien…

Door de onverwachte vervorming van het beeld, veroorzaakt door de Nisi filter,
kan je soms leuke dingen doen, die je niet zou verwachten… 😎
In mijn fantasie zie ik een verweerd bergmassief oprijzen,
diepe kloven en ravijnen maken het onbegaanbaar voor berg beklimmers…

In het vorige logje vertelde ik, dat langs het wandelpad een stuk of wat krulwilgen staan.
De grillig gevormde takken in puur tegenlicht gefotografeerd vond ik fascinerend !
Ik vertelde je ook dat ik met deze foto’s nog een stapje verder zou gaan 😎

Een stapje verder… 😎
Dit is identiek dezelfde foto als de bovenstaande…
Alleen heb ik gewoon de grijswaarden omgedraaid 😉
Herinner je je de negatiefjes van een ontwikkelde fotofilm nog ?
Hier heb ik ook een negatief van de originele foto gemaakt 😎
De mooie gekrulde takken van deze krulwilg
komen zo veel beter tot hun recht vind ik.

Een “speelse spiegeling” bewerking van een gat én een diepe kras
in een oude weidepaal.
Ik zag een soort van struisvogel kop in deze bewerking…

Nog een mooie, verweerde barst in een door mossen begroeide weidepaal…
Soms worden dingen zo verweerd en oud, dat ze een nieuwe schoonheid uitstralen.
Het loont echt de moeite om in de natuur te “zien” en niet zomaar te kijken…

Nog een leuk negatief omzetting experimentje…
Hier groeien de takken van de krulwilg naar boven…

Dit “negatief” resultaat voelt helemaal anders aan dan het vorige “negatief”,
vind je ook niet ?
Hier krijg ik het gevoel dat de takken willen ontsnapppen…
Als ik misschien de witte tinten hier vermeng met oranje, rood en geel,
dan krijg ik misschien een boom in vlammen ?
Maar dat zou met té ver brengen hé ?
Alhoewel ?? Misschien begin ik daar ooit wel eens aan 😎

Een oude boom, ooit afgezaagd om te verzagen tot planken,
maar door de een of andere reden is hij blijven liggen in het moerasbos…
Ooit was zijn kleurcode blauw, houthakkers weten wel waarom.
Mijmerend over deze oude vermolmde, vergeten boom
moest ik onwillekeurig denken aan zovele mensen in rust & ziekenhuizen,
die helemaal alleen gestorven zijn, zonder hun familie, naasten rondom hen,
omdat onze wetenschap toen nog geen verweer had tegen covid19,
toen de vrees voor verdere besmetting torenhoog was…

Eenzaam zijn

ze stierven alleen
eenzaam zijn op je einde
wat een droevig lot

Om dit logje voor vandaag toch te eindigen met een vrolijker noot:
Een heel zeldzaam paddenstoeltje met een extreem hoog ijzer gehalte !
Het is een FungusBloknageltje

Et voila, we zijn aan het eind van een derde “Winterse details” pseudo
macro logje gekomen. ‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op
de objecten die ik de moeite waard vond om te fotograferen.
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Heel waarschijnlijk weer over iets helemaal anders,
maar zo blijven we scherp én nieuwsgierig hé ? 😉

Groetjes, Dirk

Winterse details (Deel 2)

in het begin van deze maand juli,
was ik een serie begonnen van “Winterse details”.
Dit eerste logje kan je hier herlezen/kijken.
De camera is nog steeds dezelfde, namelijk de Sony RX10 III.
Het geheel is een experimentje om dichterbij mijn onderwerp te komen,
een soort van pseudo macro dus. Maar dat alles kan je herlezen in
het vorige logje 🙂

De bedoeling is dat ik met “andere ogen” kijk naar alledaagse voorwerpen,
naar alledaagse dingen in de natuur, een weide, een boom, een paal, enz enz.
Soms kan ik vormen van “iets” herkenbaar zien, soms valt me iets op
dat abstrakt kan zijn, of iets dat gewoon mooi is als detail…
Kijken, niet zomaar zien…

Een stokoude, gebarsten weidepaal … of is het moderne kunst ? 😉
Als je ziet wat er soms als moderne kunst gepresenteerd wordt,
dan zou dit best wel eens kunnen hé 🙂

Een andere weidepaal , vermolmd , ruw overdekt met mos…
Maar ik zag er prachtige details in !

De gebarsten bovenkant van een houden weidepaal,
het zou een foto van een ruw landschap kunnen zijn, gemaakt met een drone…

Mos vind je in alle soorten en kleuren.
Sommige mossen zijn zo complex van vorm dat je er naar blijft kijken 🙂

Bekermosjes vind ik altijd supermooi.
Als die op een boom groeien, dan is het 5 voor twaalf voor die boom…

Hier heb je een heel mooi voorbeeld van hoe de NISSI voorzetfilter
het perspectief op een heerlijke wijze vervormd.

Soms zie je echt leuke dingen opduiken in die oude, vermolmde weidepalen 😎
Twee donkere ogen keken me aan !

Een zwart/wit omzetting van bovenstaande foto…
Het benadrukt de ruwheid van de houten paal vind ik.

Hier heb ik de vorige foto gewoon 180 graden gedraaid.
Op de een of andere manier komen de twee” donkere ogen” hier meer tot leven 🙂

Het wandelpad passeert voorbij een stuk of wat krulwilgen….
De grillig gevormde takken vind ik fascinerend.
Een foto in puur tegenlicht maakt de takken bijna zwart,
het lijkt wel dat de bomen dansen ! 😎
In een volgend logje van “Winterse Details” ga ik op dit thema nog een stapje verder !

Et voila, we zijn aan het eind van een tweede “Winterse details” pseudo
macro logje gekomen. ‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op
de objecten die ik de moeite waard vond om te fotograferen.
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 24)

Mijn laatste drie logjes gingen allemaal over macro en macro fotografie…
Het is hoogtijd om daar eens verandering in te brengen, vind je niet ? 😉
Hier in Dilbeek is het weer 28 graden warm 🙄 , voor mij is dat geen weer
om nog buiten te komen. Daarom maak ik nu graag een verkoelend logje,
met lekker blauw gletsjerijs, made in IJsland 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎
Bij veel foto’s was ik die 600mm zoom capaciteit ferm dankbaar, want daardoor
kon ik foto’s maken die me met een 70/2OO of 100/400mm nooit zou lukken !

Ingezoomd op 600mm (én een statief gebruikt om beweging onscherpte te vermijden)…
Een héél klein gedeelte van de Jukulsarlon gletsjer…
Deze immense ijsmassa is overdonderend én indrukwekkend !
Het steunend, krakend geluid van dit voortdurend in beweging zijnde ijs
is echt wel speciaal, dat geluid vergeet je nooit meer !

Gletsjer

Blauwe ijsbergen
kruipen langzaam van de berg
een machtig geluid

In sommige ijsbergen kan je het goed het grind zien,
dat de gletsjer uit de berg heeft geschuurd,
op zijn afdaling naar beneden.
De wetten van de zwaartekracht gelden ook hier 😎

In deze omgeving,
ben je als natuur fotograaf in het Walhalla beland 😉
Smeltend ijs kan resulteren in de meest ongelooflijke vormen

Het keiharde blauwe ijs nodigt ook uit tot abstracte fotografie…
Gelukkig hing er een sluier van wolken voor de zon,
die werkten als een enorme natuurlijke diffuser,
zodat het licht lekker egaal en bijna zacht werd.
Ideaal in deze ijzige omgevingen 😎

Een tunnel, dwars doorheen enorme ijsbergen…
of waren het kleine ijsblokken ??
Blijf maar raden, want ik ga het je niet vertellen 😉

Groen en blauw zijn geen complementaire kleuren,
ze gaan elkaar dus niet versterken…
Maar omdat dit de natuurlijke kleuren zijn van IJsland
vind ik het geheel toch wel sprekend voor IJsland


IJsland

Blauw ijs en groen mos
wat bevroren gevoelens
ik ben in IJsland

Op het ‘wandelpad’ langsheen de berg links,
zie je kleine witte stipjes …
Dat zijn volwassen mensen die daar stappen,
gewoon om je een idee te geven van de grootsheid en de enorme
afmetingen in dit gletsjer gebied !

Terug naar wat meer abstracte fotografie…
Het blauw/groene ijs en het oranje/bruin getinte smeltwater zijn min of meer complementair,
daarmee ‘versterken’ ze het contract tussen die twee kleur groepen.
Als je graag wat meer leert over complementaire kleuren, klik dan hier

Een min of meer gladde zijkant van een ijsberg…
Dit ijs kan al vele honderden jaren oud zijn !
Binnen een paar weken zal deze ijsberg terug smeltwater zijn …
We werpen hier dus in feite een blik op het verleden !

Smelten

Met een ijzig hart
drijf je naar de oceaan
om daar te smelten

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Soms tovert de zon wat goud in het water…
De reflecties in het water zijn heerlijk om te zien 😎

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(editie 24 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen zoals gezegd nog een tijdje vertellen
over ijs, ijsbergen, gletsjers enz.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik (hier en daar) probeer te dichten ook wel leuk ? 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie

Dirk

IJsland 2019 (Deel 23)

In dit en vele, nog komende IJsland logjes zijn we vertrokken voor
een wondere reis doorheen ijsbergen, gletsjerijs, blauw ijs… enz.
Al die ijzige logjes spelen zich min of meer af in de omgeving van Svartifoss
én de Jokulsarlon gletsjer.
In die prachtige omgeving besef je goed waar de naam IJsland vandaan komt ! 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎
Bij veel foto’s was ik die 600mm zoom capaciteit ferm dankbaar, want daardoor
kon ik foto’s maken die me met een 70/2OO of 100/400mm nooit zou lukken !

In fotografie bepaalt de fotograaf wat de kijker zal zien…
Met een breedhoek lens kan je de werkelijkheid een beetje
naar eigen hand zetten… wat ‘foefelen’ met beeldhoeken enzo
Niet alles is zoals het lijkt… of toch wel ?? 😎
Is deze blauwe ijs-reus echt wel een reus ??
Of is het een bijna gesmolten brokje ijs ??

Awel… dat ik het je niet zal vertellen hoor 😉

Een héél klein stukje van het Svartifoss smeltmeer.
De blauwe kleur van het gletsjerijs is betoverend !
Het “waarom” van die blauwe kleur, kan je hier lezen…

Het weer was toen niet echt schitterend…
Meestal regenachtig, bewolkt en grijs, soms wat nevelig.
Als je in deze omgeving met een stralende opkomende of ondergaande zon
kan fotograferen, dan ben je als fotograaf echt in het Walhalla 😎

Een stilleven van ijs en vulkanische rots fragmenten…

Hier was ik echt heel blij met de 600mm zoomkracht van de Sony RX10 !
Deze bergtop, in het midden van de Jokulsarlon gletsjer,
kon ik enkele honderden meters verder met gemak fotograferen op 600mm ingezoomd.
(Deze foto is wel genomen vanaf een statief want het licht was niet echt goed…)
Dit geeft je een heel goed beeld van de enorme woestheid én de immense kracht van een gletsjer !
De spleten die je overal ziet in de ijs-massa’s bewegen voortdurend én zijn soms
tientallen meters diep ! Boven de gletsjer wandelen is dan ook levensgevaarlijk !
Soms worden wandelingen (tegen betaling !) op de gletsjer gedaan door echt ervaren gidsen én op stukken waarvan ze weten dat het 100% betrouwbaar is. Voor de rest is de gletsjer verboden terrein…
Daarom was ik blij met deze sterk ingezoomde foto 😎
Een foto van een gebied waar je niet mag of kan komen 😉

Overal waar je blauw ziet leeft en beweegt de Jokulsarlon gletsjer.
Deze gletsjer is zo groot als Oost & West Vlaanderen, Brabant
én de provincie Antwerpen bijeen… Een enorme joekel van een gletsjer dus

Wat meer ingezoomd tot ‘normale’ breedhoek proporties…
Het magistraal blauwe ijs landschap blijft imponerend én groots.
Als kleine mens, voel je je hier echt als een stofje in de kosmos…
Maar… Het is hemeltergend dat de gletsjers elk jaar weer een stuk kleiner worden… 🙄

De enorme zoom van de Sony RX10 laat toe om kleine details, die ik mooi vind,
te fotograferen. Wat ik met een 70/200 of 100/400mm zoomlens niet kan doen,
is nu wél mogelijk !! 😉
De “foto-kwaliteit” tov een Sony A7R2 (of recenter) zal heel zeker iéts minder zijn,
maar om hierover te gaan redetwisten, is spijkers op laag water zoeken…
Het gaat tenslotte over het verkregen beeld hé ?

Nog een sterk ingezoomd beeld van de gletsjer massa…
Het ijs “kruipt” langzaam naar beneden van de berg.
Onderweg neemt het ijs puin en rotsen mee naar beneden,
de gletsjer ‘schuurt’ zich als het ware een weg naar beneden !
De ijs-massa is zo enorm groot, dat je je er geen idee van kan geven…
Stel dat je de Eifeltoren pal in het midden van deze gletsjer kan zetten
en dat je helemaal naar boven in die toren kruipt.
Het totaal beeld als je dan naar beneden kijkt zal nog maar een fractie van de
totale grootte zijn van de gletsjer. Ongelooflijk hé ?

De blauwe ijsmassa is een droom voor elke fotograaf denk ik 🙂
Enne… het inspireert me ook om wat haiku woordjes over het blauwe ijs te dichten


IJspaleis

Roerloos in blauw ijs
beeldhouw ik met gedachten
een groot ijspaleis

In IJsland is er ook struikgewas…
Niet zoals bij ons, maar taai, beresterk struikgewas,
dat tegen zowat alle weer bestand is !
Dit ruig struikgewas doet me altijd denken aan de eerste bewoners van IJsland,
die mensen moeten ook uitzonderlijk sterk én taai, koppig zijn geweest,
om te overleven in een bar, onvoorspelbaar én (toen nog) onvruchtbaar land !
Daarom draag ik graag dit logje op als eerbetoon aan de eerste generaties IJslanders…
Dé kolonisten als het ware !

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(editie 23 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen zoals gezegd nog een tijdje vertellen
van ijs, ijsbergen, gletsjers enz.

Mijn IJsland fotografie probeer ik natuurlijk boeiend te houden voor iedereen 😎

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik (hier en daar) probeer te dichten ook wel leuk ? 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 19)

Het is ondertussen al meer dan twee maand geleden,

dat we nog eens rondtoerden in het machtige IJsland !

Hoog tijd dus om onze reis-schade weer wat in te halen 😉

 

In de omgeving van Landmannalaugar (zie vorige logjes) verbleven we maar 1 nacht.

De volgende dag was een volledige dag van kilometers vreten in de campers om

naar ons volgende doel te rijden…

Dit logje vandaag vertelt je grotendeels over deze autorit…

 

De sprookjesachtige bergketens van Landmannalaugar lagen reeds achter ons…

 

 

 

In het vroege ochtendlicht (omstreeks 7u) doet de zon reeds flink haar best

om het magnifieke landschap er zo contrastrijk mogelijk te laten uitzien !

Vroege ochtendnevel slierten zweven traag over de bergruggen, bijna strelend !

 

 

 

De volgende negen foto’s zijn onderweg geshoot vanuit onze campers.

Er werd niet gestopt (behalve om te eten of om een sanitair stopje te maken 😉 ).

De wegen in het binnenland kan je moeilijk wegen noemen…

Het is gewoon een keien strook in de rotsen die vrijgemaakt is door grote buldozers

en opgehoopt met wat gitzwart lavazand.

Als je daar stapvoets over rijd, dan waggelt je camper helemaal uiteen… !

Maar als je aan minimum 50km per uur erover sjeest,

dan voel je de putten en bulten veel minder 🙂  😎

Dat het niet gemakkelijk is om in deze rij-omstandigheden scherpe landschap foto’s

te maken zal je wel duidelijk zijn hé ?

De ISO ergens tussen 200 en 1000 zetten om de sluitertijd bij minder licht omlaag te krijgen…

Het diafragma tussen f4 en max f8 zorgt voor meestal voor een aanvaardbare foto…

Natuurlijk was het zijvenster van de auto naar beneden ! 😎

Oordeel zelf…

De camera is de Sony RX10 mark 3 superzoom camera (24mm ⇒ 600mm)

ISO200 , 1/80s , f8 , 34mm , O EV

 

 

 

Dank zij de 600mm superzoom op deze camera kon ik héél deftig inzoomen op deze

wonderlijk groen gekleurde zwarte lava zandheuvels!

ISO200 , 1/20s , f8 , 266mm , 0 EV

 

 

 

Het rood dat je ziet op die heuvels (zo’n heuvel is minstens 30 meter hoog !),

is rood stof dat afkomstig is van zwavel en vulkanische activiteit…

 

 

 

Hier zie je twee van onze vier campers, waar we IJsland mee doorkruist hebben.

De gele paaltjes langs de zijkant van de weg zijn markeringen voor als het winter is

en er een flink pak sneeuw ligt.

Op die paaltjes kan de chauffeur zich dan min of meer orientieëren…

Maar wat wat als de sneeuw hoger ligt dan die paaltjes ???…

Tja, dan heb je dikke pech gehad hé ?! 😎

 

Links zie je de klassieke IJslandse (houten) elektriciteit masten…

ISO200 , 1/500s , f3,5 , 88mm , +0,3 EV

 

 

 

Een flinke regenbui is in IJsland niet ongewoon…

Soms kan het 2 of 3 weken aan een stuk regenen… !

Als je daar dan juist bent …. dan heb je nogmaals dikke pech gehad natuurlijk 😥

ISO200 , 1/800s , f3,5 , 60mm , +0,3 EV

 

 

 

Als je hier van de weg geraakt…

Dan mag je wachten tot er een buldozer langskomt,

of als je mobieltje bereik heeft, dan kan je hopelijk een garage mét

pech-verhelping/sleepdienst opbellen.

Hopelijk spreken die mensen dan deftig Engels !

Want de IJslandse taal is nòg erger dan Chinees 🙂

Je ziet dus… In IJsland moet je zowat op alles voorbereid zijn 😉

ISO200 , 1/640s , f3,2 , 37mm , +0,3 EV

 

 

 

Soms reed Johan bewust wat trager, zodat ik aanvaardbare “panorama” foto’s kon maken

vanuit onze rijdende camper.

Het binnenland is helemaal anders dan de kustgebieden !

Hier kan je 50km of meer rijden of stappen én nergens een teken van leven zien…

Dat is wel indrukwekkend hoor…

Hier wil je niet verloren lopen !

ISO200 , 1/250s , f5,6 , 95mm , +0,3 EV (cropped)

 

 

 

Hier reden we op een enorme kiezelberg naar boven…

De bergop was kilometers lang !

In dit ruige en woeste landschap liep één enkele weg,

uitgeschraapt door een zware buldozer !

In de verte zien we een volgende onweersbui over de bergen afkomen…

ISO200 , 1/250s , f5,6 , 150mm , -0,3 EV

 

 

 

Een paar minuten later kreeg het land weer een total ander uitzicht,

nu de zon er héél eventjes terug doorkwam.

IJsland, het land van de vier seizoenen op één dag…

Vanop deze uitgestrekte bergtop kunnen we tientallen kilometers ver zien…

Echt wel een indrukwekkend uitzicht hoor als je daar boven rondkijkt !

ISO200 , 1/320s , f5,6 , 180mm , -0,3 EV

 

 

 

Onze vier campers,

effe de benen strekken, iets eten en drinken…

ISO200 , 1/640s , f5,6 , 54mm , -0,3 EV

 

 

 

én natuurlijk…

Foto’s maken 😎 😉

Daarvoor zijn we tenslotte naar IJsland gekomen hé 😀

Ondertussen begon het weer te regenen…

Zie jij de 3 regendruppels op mijn lens ? 😎

(die ik natuurlijk daarna mocht droogwrijven)

ISO200 , 1/400s , f5,6 , 30mm , -0,3 EV

 

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 19 ondertussen ! ) gekomen …

 

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn ‘binnenland’ IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Winterse bergen in Oostenrijk (Deel 2)

Van de woeste bergnatuur in IJsland,

gaan we in dit logje naar andere bergen…

Omdat veel mensen wel houden van bergen , sneeuw én de wondermooie natuur,

ga ik verder met de serie : Winterse bergen in Oostenrijk,

(mét foto’s uit onze januari 2020 vakantie in Oostenrijk )

om dat gemis aan sneeuwgevoel wat te compenseren 😎

 

Gisteren en eergisteren (9 & 10 januari 2021) heb ik vooral macro foto’s gemaakt

van het ijs en de rijm in onze tuin en de velden…

Maar omdat ik altijd in RAW werk, zijn die (nog niet) afgewerkte foto’s voor later eens 😎

Nog wat geduld daarvoor   😉

 

Het piepkleine Oostenrijkse dorpje waar we verbleven heet Elbigenalp,

gelegen in Tirol (in de Oostenrijkse Deelstaat Vorarlberg)

We verbleven daar in een hotel met de heel originele naam ‘Hotel Alpenrose’ 😉

 

Een tip: Als je naar de sneeuw gaat reizen,

zorg dan altijd dat je hotel een afgesloten, verwarmde én overdekte garage heeft…

Die garage kost je ongeveer 1€ of 2€ per dag,

Want… als je je auto onbeschut buiten laat staan,

kan het zijn dat je je auto helemaal moet uitgraven uit de sneeuw 😎

 

Een klein voorbeeldje hoe je je auto kan weervinden na 1 sneeuwbui

 

 

 

Nu gaan we verder met onze wandelingen in de Oostenrijkse bergen…

De bergen zijn het mooist als het pas gesneeuwd heeft  !

Als de hemel nog zilverwit en staalgrijs van de sneeuw is…

Het is net alsof je in een sprookjeswereld stapt 😎

 

 

 

In verse sneeuw kan je de sneeuw horen knerpen onder je bergschoenen…

Alles is hier heel stil, alle geluid wordt gedempt door de verse sneeuw !

Zalig hoor !

 

 

 

 

Het is duidelijk dat de lucht nog steeds zwanger is van verse sneeuw…

Maar dat houd ons niet tegen om verder te gaan ! 😎

 

Als het sneeuwt is het heel belangrijk om de witbalans correct te houden

én te overbelichten, om je foto’s een natuurlijke kleur te geven !

Klik hier of hier voor meer info daarover.

 

 

 

Een wandelpad in de zomer…

Hetzelfde wandelpad is vrijgemaakt door een sneeuwruimer,

zodat winter wandelaars niet door diepe sneeuw moeten ploeteren.

Je kan natuurlijk speciale sneeuwwandel schoenen huren,

(dat lijken wel grote tennisraketten),

maar dat laat ik graag over aan de meer avontuurlijke jeugd 😉

 

 

 

Vers gevallen sneeuw… is er iets mooier ? 

 

 

 

Gaat deze wandelweg naar beneden of naar boven ?

 

 

 

De takken van de dennenbomen, verzwaard door de verse sneeuw,

hangen naar beneden…

De lucht die je hier inademt is kristalhelder !

 

 

 

 

In de bochten van de wandelweg kom je soms adembenemende vergezichten tegen !

 

 

 

Heel diep beneden zie het dorpje Elbigenalp.

We zijn nu ongeveer 6km lang omhoog aan het stappen

 

 

 

Om dit logje voor vandaag te beëindigen…

De hemel werd ondertussen meer blauw, de sneeuw zal voor later eens zijn …

De kleuren worden terug helemaal anders.

De witbalans moet terug voortdurend gecorrigeerd worden waar nodig.

Maar geen probleem, dat zijn zaken die ik graag doe 😉

 

 

 

 

Et voila, we zijn aan het einde van een tweede “Winterse bergen in Oostenrijk” logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bergen, de sneeuw, de prachtige natuur

in Tirol, Oostenrijk fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk

IJsland 2019 (Deel 18)

Van het piepkleine macro wereldje der regendruppeltjes,

neem ik jullie vandaag nog eens mee naar het verre IJsland.

We bevinden ons nog steeds in de wijde omgeving rond Landmannalaugar.

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3 superzoom camera (24mm ⇒ 600mm).

en natuurlijk gebruik ik een stevig statief…

Als je met ND of graduele grijsfilters werkt,

is een (stevig & stabiel) statief wel vrijwel onmisbaar.

Dit woeste land leent zich perfect om met foto filters te werken ! 😎

 

De lange zoom (tot 600mm !) laat me ook toe om foto’s te maken,

die ik met een ‘gewone’ breedhoeklens niet of nooit zou kunnen maken !

In dit IJsland logje geef ik de ongelooflijke kleuren van dit wondere

land wat extra meer aandacht

 

Zomaar een grondverzakking ??

De groene korstmossen contrasteren heel fel met de okers van de vulkanische grondlagen

 

ISO 200 , f10 , 1/60s , -0.3 EV , 150mm

 

 

 

Een kleine beek die vooral zwavelhoudend (blauw) water bevat…

Allerlei algen en organismen die van de zwavels leven, geven het water opppervlak

een bijna buitenaards uitzicht !

Het tijdstip was eind augustus 2019… Nog steeds zomer dus !

 

ISO 200 , f5,6 , 1/200s , -0.3 EV , 170mm

 

 

 

Met de 600mm zoom van de Sony RX10 kon ik op zoek gaan naar ‘minimalisme’

in dit onvoorstelbaar mooie IJsland landschap.

Deze omgeving is wat mij betreft, een van de mooiste én ruigste van heel IJsland.

Btw, we smeden nu al plannen om met een klein groepje fotografen,

(in het post-corona tijdperk !) naar de West-Fjorden van IJsland te gaan… 😉 😎

 

ISO 200 , f5,6 , 1/250s , -0.3 EV , 260mm

 

 

 

Deze bergen zijn geboren uit vulkanen….

Aan de andere kant van IJsland kan je zelfs heel hoge bergen zien,

die ontstaan zijn uit het tegenelkaar botsen van tektonische platen !

(Dat gebied wil ik later ook eens bezoeken… afwachten maar…)

Soms worden er daar spleten gevormd die ongeveer 2cm per jaar breder worden !

Het landschap dat door deze immense natuurkrachten wordt gevormd,

is dan ook onbeschrijfelijk mooi !

Helemaal ingezoomd op 600mm kon ik deze natuurpracht

tot in alle details bewonderen !

 

ISO 200 , f5,6 , 1/640s , -0.3 EV , 600mm

 

 

 

 

Nog steeds ingezoomd op 600mm, de lens wat naar rechts t.o.v. de vorige foto…

Het geheel van deze rotspartijen deed me ergens denken aan de kop van een leeuwin !

 

ISO 200 , f5,6 , 1/320s , +0.3 EV , 600mm

 

 

 

De vorm van het landschap speelt niet alleen een hoofdrol…

Het zonlicht is ook heel belangrijk natuurlijk ! 😎

Als je geluk heb met het zonlicht,

dan zit je gebeiteld in IJsland 😉

 

ISO 200 , f5,6 , 1/500s , +0.3 EV , 360mm

 

 

Hier zie je oneindige tinten van geel, groen, oker, blauw, paars…

Als er regenwolken overdrijven is alles grijs en egaal, maar we hadden veel geluk hier 😎

 

ISO 200 , f5,6 , 1/250s , +0.3 EV , 500mm

 

 

 

Soms zie je bergen, gegroeid uit vulkanische activiteiten,

Op de bovenkant groeien taaie, okergele korstmossen,

het lijkt wel of de vulkanische massa een wintertopje heeft gekregen 😉

Ook hier was het licht fenomenaal mooi !

 

ISO 200 , f5,6 , 1/200s , +0.3 EV , 270mm

 

 

 

Terug aan de voet van dit wonderbare gebied…

Het licht werd zalig mooi, de zon begon nu stilletjes aan te zakken.

 

ISO 200 , f10 , 1/125s , +0.3 EV , 70mm

 

 

 

Zelfde kijkhoek als bij de vorige foto…

Alleen heb ik hier sterk ingezoomd tot 450mm

Tussen de vorige foto en deze foto is geen wezenlijk verschil,

alleen zie je hier alles veel dichter bij !

Herken je het paarse graniet op de vorige foto ? (op +- 75% rechts in het verticale midden)

Het verschil tussen breedhoek en een lange tele is immens hé ? 😎

 

ISO 200 , f10 , 1/125s , +0.3 EV , 450mm

 

 

 

Om dit IJsland logje voor vandaag af te sluiten met een vrolijke noot…

De heuveltjes van Erika, zelfs in IJsland zijn ze te bewonderen 😉

 

ISO 200 , f10 , 1/100s , +0.3 EV , 88mm

 

 

 

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 18 reeds ! ) gekomen …

 

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn ‘binnenland’ IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Winterse bergen in Oostenrijk (Deel 1)

Normaal gezien gaan we (mijn madam en ik) elk jaar in januari of februari voor 2 weken

naar het Oostenrijkse Tirol  om te genieten van de sneeuw en de machtige bergen.

Dit jaar (2020) hebben we nog kunnen afreizen in januari (Corona was nog onbekend toen !)

maar 2021 en Oostenrijk zal natuurlijk noppes worden… Maar kom, niet getreurd !

Omdat veel mensen wel houden van die bergen , de sneeuw én de wondermooie natuur,

begin ik een nieuwe serie logjes : Winterse bergen in Oostenrijk,

(mét foto’s uit onze Oostenrijk januari 2020 vakantie)

om dat gemis aan sneeuwgevoel wat te compenseren 😎

 

Het piepkleine dorpje waar we verbleven heet Elbigenalp,

gelegen in Tirol (in de Oostenrijkse Deelstaat Vorarlberg)

We verbleven daar in een hotel met de heel originele naam ‘Hotel Alpenrose’ 😉

Een weetje: Als je naar de sneeuw gaat reizen,

zorg dan altijd dat je hotel een afgesloten, verwarmde én overdekte garage heeft…

Het kost je ongeveer 1€ of 2€ per dag,

Want… als je auto onbeschut buiten staat kan het zijn dat je hem moet uitgraven uit de sneeuw 😎

of dat je batterij het opgeeft of je mazout na een paar dagen geparafineerd is…

Dan sta je daar mooi hé ? 😉

 

Vroeger sleurde ik altijd een hele fototas met lenzen mee,

maar dat gesjouw doe ik al een tijdje niet meer !

Meestal neem ik nog alleen de Sony RX10 mark 3 superzoom camera (24mm ⇒ 600mm) mee.

Die camera voldoet meer dan voldoende aan mijn fotografie kriteria 😎

Waarschijnlijk zal mijn volgende sneeuwvakantie fotografie ook met de Samsung S20 GSM zijn 😉

Het enorme zoombereik van de Sony RX10  is heel zeker een pluspunt in de bergen !

 

Dag 1… Op het terras van onze hotelkamer,

Tijdstip : 17:30uur, de zon gaat reeds onder

Het licht is veelbelovend !

De vers gevallen sneeuw op de bomen is betoverend mooi vind ik

 

ISO 250, 1/640s , f3,5 , 63mm , 0 EV

Gradueel grijsfilter gebruikt om het felle zonlicht op de bergtop te temperen

 

 

 

 

1 minuut later als de vorige foto,

de camera is wat naar rechts gericht.

Het warme avondlicht is ongelooflijk mooi !

 

ISO 250, 1/200s , f8 , 120mm , 0 EV

Gradueel grijsfilter gebruikt om het felle zonlicht op de bergtop te temperen

 

Een weetje : Moest ik het gradueel grijsfilter hier niet hebben gebruikt,

dan zou het felle licht op de bergtoppen sneeuw mijn foto doen ‘verbranden’

(verbranden = overbelichten)

en bijgevolg kon ik dan deze foto in de prullenmand gooien…

Graduele grijsfilter(s) hebben dus zeker hun nut !

 

 

 

Nog steeds vanop het terras van onze hotelkamer… Tijdstip :17:35u

Ingezoomd op 260mm wordt de bergtop in de vorige foto helemaal anders !

Je kan duidelijk de talloze sneeuw remmers zien,

die dienen om het dorpje (én de ski gebieden), te beschermen

tegen dodelijke sneeuwlawine’s.

 

ISO 250, 1/320, f8 , 260mm, 0 EV

Gradueel grijsfilter gebruikt om het felle zonlicht op de bergtop te temperen

 

 

 

Terug naar de 2de foto in dit logje,

Het tijdstip is nu 17:36u, het licht is op die korte tijd toch wel heel anders hé ? 😎

 

ISO 250, 1/160, f8 , 300mm, 0 EV

Gradueel grijsfilter gebruikt om het felle zonlicht op de bergtop te temperen

 

 

Wat meer ingezoomd tot 320mm

de lichtbalans is door het inzoomen helemaal anders geworden.

Het wit van de sneeuw is echt wit nu !  (en dat zonder photoshop ! 😉 )

 

ISO 250, 1/160, f4 , 320mm , 0 EV

 

 

 

Tijdstip: 17:40u…

Het zonlicht is plotseling helemaal anders geworden !

Fotograferen is dit mooi avondlicht is echt zalig om te doen

30 seconden later was het licht helemaal weg en was het grijs, donker…

 

ISO 250, 1/320, f4 ,330mm , 0 EV

Het gradueel filter is hier verwijderd, omdat de sneeuw niet langer

verblindend wit was door het (felle) zonlicht.

 

 

 

Dag 2 van de sneeuwvakantie… (19/1/2020 , 11:20u)

Bij deze foto waren we toen al meer dan 2uur onderweg naar boven…

Onze eerste wandeltocht in de Tiroolse bergen2020 vakantie !  😎

Deze ochtend had het flink gesneeuwd ! (ongeveer 25cm !)

Het nieuwe sneeuwtapijt is betoverend mooi vinden wij

 

ISO 250, 1/320, f4 , 55mm , +2 EV

 

 

 

Nevels in de bergen,

of zijn het laaghangende wolken ??

Het is altijd een betoverend gevoel als je beneden je positie de wolken ziet voorbij zweven ! 😎

Dan weet en voel je echt dat je heel hoog in de bergen bent 😉

 

ISO 250, 1/320, f3,5 75mm , +2 EV

 

 

 

In een maagdelijk sneeuwlandschap ga ik graag op zoek naar een stilleven,

eenvoud en minimalisme in de natuur.

De kunst van het “weglaten”… Zalig is dat !

 

ISO 250, 1/2000s,  f3,5 , 65mm , +1 EV

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

We trekken diep de bergen in, dit is een blik op de terugweg  😉

Maar we gingen hier wel degelijk omhoog hoor ! 😎

Tip: Als je hier omhoog of omlaag stapt,

Dan trek je best afneembare hard metalen sneeuw-spikes

over je bergschoenen heen. Dat bespaart je veel valpartijen,

vooral in een afdaling 😉

(ik spreek uit ervaring hoor  😎 )

 

ISO 250, 1/200, f5,6 , 30mm , +1 EV

 

 

 

 

Et voila, we zijn aan het einde van een  éérste “Winterse bergen in Oostenrijk” logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bergen, de sneeuw, de prachtige natuur

in Tirol, Oostenrijk fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk