Herfst macro’s na een regenbui (Deel 1)

Van de ruige schoonheid van het IJslandse binnenland,

verhuizen we terug naar ons eigen Belgen landje…

Mijn vingers jeuken altijd na een malse regenbui, om buiten te gaan fotograferen 😎

Na een regenbui is de lucht zuiver en alles is lekker nat en bedekt met kleine druppeltjes.

Als de zon nog wat achter de wolken blijft, dan blijft het licht zalig diffuus en zacht

Ideale omstandigheden dus om het macro gerief te selecteren…

Voor deze foto sessie koos ik de Sony A7R2 én de Canon 180mm F4 1:1 L lens

die via de metabones adapter op de Sony body is geklikt.

Een prettige combinatie die heel goed samenwerkt ! 😎

Onze Japanse kerselaar in zijn herfstkleurtje…

Eind mei waren die blaadjes diep donker rood,

midden oktober zijn ze bijna doorschijnend en licht rood geworden.

Het groen van de achtergrond is van de weide aan de overkant van onze straat.

f5,6 , 1/320s , iso 400 , 180mm , 0 EV

Dezelfde blaadjes van dezelfde boom, maar nu in het tegenlicht…

Het blauw/grijs van de achtergrond komt van de blauw/grijze wolken…

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

Een witte roos die op 2 meter van onze voordeur groeit…

Deze foto is in de vroege namiddag genomen en toch is de achtergrond donker…

dit is zeker niet met photoshop gedaan hoor

Hoe ik dat doe heb ik vroeger al eens uitgelegd in dit vroegere logje

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

Bij het maken van deze foto dacht ik aan ‘The name of the rose’…

Om de achtergrond niet helemaal zwart te maken,

heb ik hier bij de bron 0,3 EV licht bijgevoegd.

Dit meer subtieler resultaat bevalt me beter dan vorige foto 😉

f5,6 , 1/800s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

Na een regenbui kan je de mooiste druppeltjes zomaar bewonderen…

f5,6 , 1/100s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

Terug naar de witte roos…

f5,6 , 1/640s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

Op ons terras staan nog wat bloempotten met winterharde bloemen en planten.

Die blijven daar gewoon overwinteren en geven nog wat kleur in de winter 😎

Hier heb ik een uitsnede gemaakt van het hart van een van die bloemekes.

De naam van die ken ik niet (interesseert me ook niet eigenlijk),

maar ik weet wel dat hoe kleiner je reist in de natuur,

hoe mooier het geheel wordt

f5,6 , 1/320s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

Wat rode besjes die daar mooi staan te wezen !

Wat ik weet is dat vele vogeltjes hier komen van snoepen als het vriest

of als er wat sneeuw is gevallen.

f5,6 , 1/500s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

In de herfst zijn alle boomblaadjes mooi.

In onze voortuin groeien ook allerlei struikjes, die kleur geven aan dit herfst seizoen.

(Door de uitstekende beweging compensatie van de SonyA7, kon ik deze foto

maken uit de vrije hand en het resultaat is de scherpte waar ik het wil)

f5,6 , 1/60s , 180mm , iso 400 , 0 EV

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Een stilleven van bessen, herfstblaadjes en rode takjes

f5,6 , 1/160s , 180mm , iso 400 , 0 EV

Et voila, we zijn weer aan het eind van een -na de regen- macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Lente macro’s

Van de piepkleine macro’s der paardenbloemen pluisjes blijven we voor de verandering…

nog wat rond huppelen in het wonderbare kleine macro wereldje 😉

Fotografie betekent letterlijk “schrijven met licht“, maar dat wist je al hé ?

In dit logje wil ik vooral de nadruk leggen op mooi, warm lentelicht.

Alle foto’s zijn midden maart van dit jaar genomen.

De locatie: Voortuintjes in het dorpje waar ik woon

De camera is zoals meestal de Sony A7R2 en de lens is de Laowa macro 1:1/2:1 100mm f2,8

De zonnekap op de lens is nog steeds afgeplakt, om het bokeh te verbeteren.

Deze paars/blauwe bloemekes zijn net bezoekers, afkomstig uit een sprookjesboek 😎

Het eerste ontluikende groen heeft een prachtige kleur vind ik !

Het kijkpunt veranderen levert nieuwe beelden op.

De achtergrond is hier veel minder storend dan in vorige foto,

wat het bokeh zeker ten goede komt

Mooi en zacht licht…

Dat is dé natte droom van iedere fotograaf 😉

Van het licht in deze foto werd ik blij !

De afgeplakte zonnekap geeft iets extra aan de achtergrond vind ik.

De Laowa 100mm heeft 13 afgeronde lamellen in het diafragma mechanisme,

wat gegarandeerd mooie cirkels kleurt in het achtergrond bokeh 😎

Een schattig narcis bloempje trok mijn aandacht…

Het groeide helemaal alleen , 30 tot 40cm verwijderd van

andere planten en struikjes.

Door de heel beperkte scherptediepte van de macro lens

vervaagt de achtergrond tot een heerlijk zacht gekleurd waas

Bij deze bloem had ik echt de indruk dat ik schilderde met mijn lens

In de nabewerking van de RAW foto heb ik een vleugje Orton toegevoegd…

Het geheel wordt zachter van toon, de kleuren wat intensiever

en tegelijk een tikkeltje warmer.

In de heerlijke NIK tools set zit een wonderbaar filtertje :

Het pastel filtertje

Als je al gewerkt hebt met pastelkrijt, dan weet je hoe zijdezacht

deze pastel kleuren kunnen zijn.

Dit filter imiteert pastel krijt op een echt goed aanvoelende manier.

(Als je de verschillende parameters juist afstelt natuurlijk)

Deze bloem bleef me inspireren…

Waarom geen zwart/wit bewerking ?

Omdat ik niet helemaal overtuigd was van de eerste zwart/wit bewerking,

zocht ik een andere manier om de z/w foto meer overtuigend te maken…

In photoshop zitten een paar heel handige filters om ‘grain’ (korrel) toe te voegen.

Als je vroeger werkte met een hoog-gevoelige 400 of 800asa film,

dan wist je op voorhand dat er ‘kunstige’ ruis in de foto zou komen.

Die kunstige ruis wou ik ook in de foto krijgen !

Een add-more-grain filtertje heel subtiel zijn ding laten doen,

leverde me dit , soft houtskool aanvoelende foto op.

Hier was ik eindelijk overtuigd 😉

Om dit logje te eindigen:

Thuisgekomen stond onze Japanse kerselaar weer mooi te wezen

in het zachte avondlicht lentezonnetje.

Wat me natuurlijk weer inspireerde om verder te fotograferen 😎

Maar de rest van dit verhaal zal ik nog wel eens vertellen

in een toekomstig logje

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Het kleine wereldje…

Van de enorme uitgestrektheid van het stationsgebouw Guillemins in Luik

gaan we terug naar het tegenovergestelde van groot…

We duiken in het minuscuul kleine wereldje van de paardenbloem pluisjes.

De paardenbloem is een heel fascinerend plantje, heb ik altijd al gevonden.

In alle groei stadia is deze bloem heel fotogeniek.

Maar wist je dat de Russische variant van deze bloem,

weldra de redding zal worden van onze rubber industrie ??

Rubber wordt nu geteeld uit de rubberboom,

maar het productie cijfer daarvan is veel te laag om de groeiende rubber vraag van

nieuwe economieën zoals China, Indië enz te voldoen.

In Rusland doen ze al sinds de jaren 50, mét succes een doorgedreven onderzoek

naar rubber, gewonnen uit de paardenbloemen.

(een paardenbloem variant die bij ons ook goed kan groeien)

In Nederland en Vlaanderen is men ook gestart met onderzoek

en de productie van rubber aldaar is voor heel binnenkort !

Een paar interessante links over dit paardenbloem-rubber gebeuren :

Link1 , link2 , link3 , link4 , link5 , link6 , link7

(iedere link wordt in een nieuw venster geopend)

Tot zover het interessante weetje van deze veelzijdige bloem 😉

Gewapend met de Laowa 100mm macro lens, die tot 2:1 macro verhouding gaat,

was ik flink gewapend om het heel kleine wereldje van de pluisjes te verkennen 😎

Die kleine pluisjes kan je buiten niet op deze manier fotograferen…

Het kleinste zuchtje wind verknalt je foto !

Hier heb ik enkele pluisjes gefotografeerd in ons huis , op de keukentafel.

Een paar kleine Jansjö LED spotjes uit Ikea zijn ideaal voor de belichting 😎

Dmv kalkpapier en een stuk of wat elastiekjes kan ik het licht heel diffuus maken.

De scherptediepte van deze lens op 2:1 verhouding is heel miniem,

zelfs met de lens toegeknepen op f8 !

Dat maakt dat je als fotograaf heel weinig marge hebt om in te werken,

waardoor je echt wel creatief moet denken en zien om een min of meer

aangename foto te maken.

Zelfde thema, een andere benadering…

Hier heb ik een rechthoekige uitsnede gemaakt om de schoonheid die ik zag

te benadrukken

Kleine druppeltjes vind ik fascinerend !

Ze tonen me de wereld ondersteboven …

Waarom wachten op regen als je zelf druppeltjes kan maken ? 😉

De water vernevel spuit die mijn madam gebruikt bij de strijk,

is dé ideale tool om druppeltjes te vernevelen over de pluisjes !

Je moet een 10 tal cm boven de pluisjes vernevelen, richting plafond.

Dan komen de piepkleine druppeltje als een mist nevel naar beneden.

Met de macro lens kan je dan weer de nieuwe pluisjes magie opvangen 😎

Btw, je kan dat ook bij andere bloemen doen hoor,

dat geeft dikwijls heel fraaie resultaten !

Ooit heb ik eens een (gratis !) Photoshop action gevonden,

die 30 verschillende omlijstingen bevat.

Hiermee kan ik op nog geen halve seconde een lijstje rond mijn foto plaatsen 😎

Dit geborsteld aluminium kadertje vind ik wel passend

bij dit pluisje met waterdruppeltjes stilleven…

Om de waterdruppeltjes langer te laten leven,

kan je wat doorzichtige glycerine bij het water doen.

Dan is de oppervlakte spanning van het druppeltje veel hoger,

waardoor het druppeltje langer een mooi druppeltje blijft,

zelfs al stoot er iemand per ongeluk tegen de tafel.

Maar omdat mijn madam niet graag glycerine in haar strijk wil zien,

heb ik me dan maar zelf mijn eigen privé water vernevel spuitje gekocht

(spotgoedkoop in de ActionShop) 😆

Het regent in het pluisjes sprookjesbos… 😉

Om dit logje te eindigen…

Fotografie van pluisjes vind ik zó leuk én tegelijk zó verslavend

dat ik meestal met enige moeite zo’n pluisjes fotoshoot sessie moet afsluiten 😉

Maar gelukkig groeien er elk jaar weer ontelbaar nieuwe pluisjes,

om nieuwe fotografie ideetjes uit te werken.

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn pluisjes macro’s uit het kleine wereldje,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Handige macro weetjes (Deel 3)

Van de pelikanen in Blijdorp, verkassen we weer naar Sint Martens Bodegem.

De 100mm Laowa macro lens is nog steeds afgeplakt zoals je hier ziet.

De camera is ook nog steeds de Sony A7R2 😎

Deel 1 van deze serie kan je hier (her)bekijken en deel 2 hier.

De tape die ik gebruik is gewone doorzichtige kleefband.

Nog even een voorbeeld van hoe ik het heb afgeplakt…

In de lente komt het moeras in het overstromingsgebied weer tot leven !

De kleine bosanemoontjes vind ik prachtig !

Met een macro lens is men niet beperkt tot het macro gebied hé ?

Je kan er heel zeker ook het landschap mee vastleggen.

Merk op dat hier de 4 hoeken min of meer uit de focus zijn getrokken,

dit komt door het afplakken van de zonnekap op de lens.

Zo kan ik het oog van de kijker naar het midden van de foto trekken 😉

Als de kleurtemperatuur wat warmer (roder) wordt (naar de avond toe),

is dat een buitenkansje om dit prille lentezonnetje in het bos vast te leggen.

Een extra laagje van het Orton effect maakt het geheel wat dromerig en flou…

Maar daar hou ik wel van 😎

De petieterig kleine bosanemoontjes vind ik elk jaar opnieuw weer mooi !

Door de grote lensopening (f2.8) krijg ik genoeg licht binnen om deze kleine

witte bloem (die hier in de schaduw groeit), mooi weer te geven.

Door de grote lensopening én het gegeven dat ik de lens traploos kan instellen in

de verhouding 1:1 tot 2:1 kan ik echt “spelen” met de DOF (Scherpte diepte).

Op 2:1 heb ik maximaal enkele tienden van een millimeter scherpte diepte.

Net genoeg om op de meeldraadjes scherp te stellen én de witte bloem

ietwat onscherp te maken.

Deze manier van fotograferen vereist wel een vaste hand…

Als je 1/2 mm beweegt, is de foto onscherp en dus om zeep 😉

Een statief gebruiken in deze omgeving, is echt niet te doen…

Door de heel beperkte scherptediepte kan je bijna schilderen met je lens…

De macro verhouding stond hier op 1.2:1, wat me ongeveer 4mm scherptediepte geeft.

De iso op 500 zetten gaf me 1/500ste sec openingstijd. Perfect dus !

In dit tafereeltje wou ik de dynamiek, de symbolische interactie, tussen de bloem

én het kunstig met mos begroeide takje onderstrepen.

Deze foto van dit natuurlijk stilleven vind ik persoonlijk de beste in dit logje 😉

Bosanemoontjes blijven me inspireren, elk jaar weer opnieuw 😉

Een spinrag draadje én een ontluikend boomblad in het prille avondlicht

In het tegenlicht is er altijd wel een klein hoekje waar je probleemloos

het mooie licht kan vastleggen. Je moet alleen wat zoeken,

horizontaal zowel als vertikaal 😎

Een weetje:

Hoe krijg ik de achtergrond van deze foto zo donker in het volle zonlicht ???

Je zet de lichtmeting van je camera op SPOT (één enkel punt dus).

Je meet dan het licht op het lichtste deel van het groene blaadje.

(De software in je camera gaat er altijd vanuit dat er 15% grijs in je totale foto aanwezig moet zijn.)

Door je SPOT meting krijgt de camera een teveel aan licht binnen (overbelichting !!),

waardoor het algoritme een beetje moet bijsturen.

(Een camera is in feite een razendsnelle computer hé…)

Om de totale 15% grijs te bekomen, maakt het algoritme alles berekend donkerder.

Het overbelichte deel van je foto wordt ook ietwat donkerder, zodat er géén

overbelichting meer is, maar een mooi uit gebalanceerd geheel 😉

Onnodig te zeggen dat hier géén Photoshop is gebruikt 😎

Een klein achtergebleven wilgenkatje hing daar gewoon mooi te wezen 😎

Een ijzeren reus die onze elektriciteit vervoert.

Wat ik raar vind is dat de linkse isolatoren groen zijn en de rechtse geelachtig…

Het is zeker geen macro foto maar dat kleurverschil trok wel mijn aandacht 😉

Om dit logje af te sluiten…

Intussen was ik bijna thuis,

maar wou nog even genieten van de bloemenpracht in de voortuintjes van onze straat.

Die Blauwe Druifjes blijven inspireren hé ? 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit derde ‘Handige macro weetjes’ lente logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie

Misschien ga je ook eens experimenteren met ???

Laat me dan iets weten als je wil 🙂

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Handige macro weetjes (Deel 2)

Weet je nog, dat logje waar ik vertelde om eens doorzichtige plakband

in een willekeurig patroon over je zonnekap te plakken .

Je kan dat logje hier lezen of herlezen 😎

Vandaag borduren we hierop verder…

Met vooral de aandacht op de achtergrond van je macro of close up foto.

Om je onderwerp goed geïsoleerd op de voorgrond te krijgen,

moet je zorgen dat er op 10 tot 20cm verder geen storende elementen zijn,

die je foto veel te druk maken.

Macro moet het ook hebben van een mooie, zachte achtergrond,

wat in fotografie vaktermen het bokeh is.

We starten vandaag met wat fris lente groen en warm rode bloemekes 😉

Alle foto’s zijn gemaakt in de vele mooie voortuintjes uit ons kleine dorpje.

Omdat de nationale plantentuin dicht is en ik me ook niet te ver mag verplaatsen,

corona, weet je wel,blijf ik hier ins dorpje.

Er is genoeg mooie natuur te vinden als je maar goed uit je ogen kijkt 😉

Een kleine variante op de bovenstaande foto.

Alleen groen en geel hebben de zwart/wit omzetting overleefd 😉

Die dag was er gelukkig weinig of geen wind.

Wind is de absolute vijand van een macro fotograaf

als hij buiten zijn ding doet natuurlijk 😉

In de voortuintjes van andere mensen ga ik zeker geen bloemen plukken

om nadien binnen thuis lekker uit de wind te fotograferen.

Dat zou niet in goede aarde vallen van de voortuin eigenaars denk ik 🙄

Een piepkleine blauwe bloem…

Door de plankband kris kras over de zonnekap te plakken,

krijgt de achtergrond iets van pastel vind ik.

Deze pissebloem stond in het harde namiddag licht…

Onmogelijk om daar een deftige foto van te maken !

Onmogelijk ??

Een klein parasolletje of je eigen schaduw is hier de oplossing 😎

De bloem zelf werd zachtjes belicht door een klein led lampje

Met een macro lens kan je meer dan je denkt !

Dit is gemaakt met de Laowa 100mm macro op 1:1 , f10,

voorzien van een variabele ND filter om het harde middaglicht

te temperen. Ik houd wel van dit spel van licht en schaduw.

Binnen een paar weken zie je die takken niet meer, dan is alles weer volgroeid

met groene blaadjes.

Een oud blad van een braamstruik (dacht ik toch dat het een braamstruik was),

Het heeft de winter bijna overleefd !

Het warme zonlicht dat er getemperd doorschijnt vind ik heel mooi !

Dit is eigenlijk 100% werken in het volle tegenlicht.

Er is ergens een regeltje dat zegt dat je niet in tegenlicht mag fotograferen…

Ik zeg dan : F*ck the rules 😉

Een eenzaam wilgenkatje stond daar gewoon mooi te wezen

Om dit logje af te sluiten voor vandaag…

Nog eentje in het tegenlicht,

het plakband zorgt hier ook voor mooi ronde bokeh bolletjes in de achtergrond

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit tweede lente ‘Handige macro weetjes’ logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘andere kijk’ op macro fotografie

Misschien ga je ook eens experimenteren met plakband nu ?

Laat het me weten hé 🙂

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Handige macro weetjes

Vandaag begin ik een nieuwe serie “Handige macro weetjes” logjes.

Eigenlijk zijn het gewoon fotografie weetjes, handige weetjes over

hoe je zelf dingetjes kan maken,

die je (macro) fotografie een leuke boost kunnen geven

Waarom begin ik deze reeks

(waar ik zelf nog niet goed weet hoe het zal evolueren…) ?

Wel, in deze donkere corona-virus tijden hoor ik van vele mensen

dat ze zich beginnen vervelen…

Je kan moeilijk iedere dag je gras afrijden,

je wilt je buitenramen afschuren en verven,

maar de winkels zijn dicht en je hebt geen verf of schuurpapier in huis…

Je wil wat klussen binnenshuis, maar je geraakt aan geen gerief om

het uit te voeren…Heel herkenbaar allemaal hé ?

Daarom doe ik een oproep aan mijn bezoekers, mede bloggers :

Als je goed bent zijn in iets :

(fotografie, groene vingers, photoshop truukjes, mechaniek, enz),

hier bedoel ik wel dingen die je kan doen als (bijna) alle winkels dicht zijn hé…

Dingen die je in je eentje kan doen

(of met je partner of je kids die nog thuis wonen),

zodat we zeker niet besmet worden 😯

(of we iemand anders niet gaan besmetten als je niet weet dat je drager bent…)

Nog een reden waarom te delen met onze bezoekers ?

Als er nog maar 1 mens blij is met je informatie,

dan krijgt dit initiatief een positieve zin hé ! 😉

In deze barre corona tijden, moeten we positief blijven denken en doen !

Al is het resultaat een druppel op een hete plaat ?

Ergens zal iemand er wel iets aan hebben hé ?

Daar doe ik het voor 😎

In dit eerste deel leg ik uit hoe je op een heel simpele manier,

je macro lens kan omvormen tot een waar bokeh-monster 😎

Wat is bokeh ??

Bokeh, uit te spreken als ‘bokè’,

is afgeleid van het Japanse woord ‘boke’ wat voor ‘onscherpte’ staat.

Door de grote opening van het diafragma ontstaan er ronde vormen in de foto.

De mate waarin deze ronde vormen en kleuren zich met elkaar vermengen

zorgt voor een rustige of drukkere bokeh.

Elke ‘normale’ macro lens is hiertoe in staat.

Maar als je wat verandering in het bokeh wil brengen, wat onregelmatige,

onvoorspelbare lijnen,

toevallige kleurschakeringen die overvloeien, eens iets anders… 😎

Dan moet je eens doorzichtige plakband over de lens kap van je macro lens plakken

Je kan dit ook uitproberen op niet-macro lenzen hé !

Let wel : op de LENS KAP plakken hé, niet over het optisch glas van je lens !!

Hoe je de lens kap afplakt, daar doe je je eigen zin mee.

Hier is een voorbeeld hoe ik het heb gedaan…

Om je er nog eens op te drukken … ALTIJD op je lens kap werken, nooit op de lens zelf !

Een eerste foto, onze Japanse kerselaar op het eind van zijn bloei

Het zacht fluwelen bokeh mét contrastrijke kleuren bevalt me wel 😉

De camera is de Sony A7R2 ,

de lens is de Laowa 100mm f2.8 (een 100% manuele lens)

Alle foto’s zijn uit de losse hand genomen, geen statief dus…

De onvoorspelbaarheid van het bokeh boeit me echt

Je ziet duidelijk dat de plakband de kleuren van de bloesem niet beïnvloeden

Noot: Alle foto’s zijn gemaakt in de huis-voortuintjes in het dorpje waar ik woon.

Meestal bel ik aan en vraag (vanop een correcte social distancing afstand natuurlijk)

of ondergetekende foto’s mag maken van de bloemekes in het voortuintje.

Niemand heeft tot nu toe neen gezegd 😉

Wat ik zo mooi vind aan dat ‘lenskap afplakken’, is dat de kleuren echt naadloos versmelten !

(Ter info: De meeste macro foto’s hier zijn gemaakt tussen f2.8 en f5.6)

Voor ik het vergeet… De blauwe blommen zijn Blauwe Druifjes (Muscari armeniacum) 😎

Weet je, deze ‘afplak’ techniek geeft me ook meer en meer het gevoel,

dat ik met mijn lens aan het schilderen ben !

Zalig hoor 😉

Heel petieterige bloesem bloemekes aan een doornige struik.

Ook hier vind ik de onverwachte variaties op het bokeh lonend

Alle foto’s zijn gemaakt met tamelijk hard namiddag licht. (die dag was het heel zonnig)

Om dat te compenseren had ik de EV op -1 tot -1_3/4 gezet.

De plakband die het licht verstrooid op de CCD straalt, maakt het plaatje af 😎

Een paardenbloem (in de BE volksmond ook wel pissebloem genoemd).

De bloem zelf, is in mijn ogen redelijk scherp.

De achtergrond (gras,1 tot 2cm onder de bloem) vervormt heel mooi door de plakband 😎

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit eerste lente ‘Handige macro weetjes’ logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘andere kijk’ op macro fotografie

Misschien ga je experimenteren met plakband nu ?

Laat het me weten hé 🙂

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Macro en Wilgenkatjes (deel 1)

In deze toch wel barre tijden van het corona virus,

wil ik jullie wat extra kleur en warm lentegevoel brengen…

De kleine wilgenkatjes zijn elk jaar opnieuw, dé start van de lente voor mij 🙂

Dit jaar hadden ze het moeilijk, de fleurige katjes…

er was veel wind, storm, stortregens, hagelbuien 😦

Veel katjes waren reeds kapot geregend eer ze hun pracht mochten tonen…

Het moeras gebied, hier in Dilbeek, waar ik dikwijls op macro jacht ga,

was echt wel kleddernat (dat zie je in foto nr 6)

Het regende niet, dus kon ik er op uit om het macro seizoen te starten

Er was tamelijk veel wind, wat voor macro fotografie heel vervelend is 😯

Zelfs op 1/8000sec werken is dan geen garantie voor scherpe foto’s !

Maar kom, moeilijke situaties zijn echt wel een uitdagingen hé 😎

De camera is de Sony A7R2 , de lens is de Venus optics, Laowa 100mm f2/8 CA Dreamer

Een wilgentakje

heeft kleine katjes gebaard

het is weer lente !

Zijn ze niet schattig en mooi, die fleurige katjes ? 😉

Een woow momentje

als de zon met haar stralen

de katjes oplicht

Elk jaar weer opnieuw ben ik verbaasd, over de complexiteit van de lente…

Hoe alle leven terug herleeft en groeit…

De eeuwige cyclus van nieuw even en ondergang 😎

Wat ik dikwijls doe in een kleurrijke omgeving,

is mijn ogen bijna dichtdoen, zodat alles wazig wordt…

Je wereld-beleving wordt dan helemaal anders !

Met deze foto probeer ik die ervaring na te bootsen 😉

Zoals ik al zei in het begin van dit logje,

het moeras was heel nat en drassig…

Gelukkig droeg ik gummi laarzen 😉

Hoe zo’n “simpel” wilgenkatje,

zoveel schoonheid kan uitstralen hé ?

Soms kan ik het experimenteren niet laten … 😉

Een horizontale + verticale spiegeling van een wilgenkatje…

Wilgentakjes in love 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Het leuke van macro fotografie is dat je moet “spelen” met onscherpte…

Als je op 1:1 of zelfs kleiner kan werken dan is de scherptediepte heel klein,

Amper een paar millimeters scherptediepte heb je dan ter beschikking,

In dat heel beperkte gebied moet je als fotograaf je ding doen !

Als er dan nog wat wind is, dan wordt het heel moeilijk natuurlijk !

Maar Ik vind het gewoon zalig 😎

Een fotograaf moet moeilijke uitdagingen als kansen zien hé ? 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit eerste lente wilgenkatjes logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro fotografie

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Het kleine wereldje…

Als je deze blog regelmatig een bezoekje brengt,

dan weet je wel dat ik “Het kleine wereldje” , ofterwel macrofotografie

fascinerend vindt

Laat me stellen dat ongeveer 50% van al mijn foto’s macro’s zijn.

Voor deze macro serie heb ik weer de Laowa 100mm f2.8 2:1 gebruikt

die op de Sony A7 R2 camera body is geklikt.

Alle foto’s zijn op 5 augustus dit jaar gemaakt, ergens in Dilbeek.

Het was een warme zomerdag en er was bijna geen wind !

Ideaal weer voor macrofotografie in de vrije natuur 😎

Dit logje is verdeeld in 2 delen…

Deel 1:

De Blinde bij (Eristalis tenax).

Dit is geen bij, maar een bijachtige vlieg !

De gewone huisvlieg… (Musca domestica).

Wist je dat een vlieg 5 generaties op één jaar kan voortbrengen ?

Een vlieg zuigt aan allerlei organische stoffen

en staat daarom bekend als overbrenger van ziekten,

omdat hij na mest, uitwerpselen of aas op onze levensmiddelen loopt…

Maar de vlieg heeft ook voordelen !

Vliegen zorgen ervoor dat alle afval, dode beesten, enz op een snelle manier

opgeruimd worden.

Een wereld zonder vliegen kan je je niet voorstellen !

Het zou hier een smerig ongezond boeltje worden denk ik 😉

De Groene vleesvlieg (Lucilia caesar)

Wist je dat de larven (maden) van deze vlieg bij wijze van proef én steriel,

voor de behandeling van wonden ingezet worden ?

Deze larven eten organische stoffen, maar tasten levend, gezond weefsel niet aan.

Zo bevorderen zij enerzijds de heling van wonden, waaruit zij ziek weefsel verwijderen !

Straffe toeren hé ? 😉

De Dambordvlieg (Sarcophaga carnaria)

Een front opname van de Blinde bij

Deze kleine spin zat op een blad dat door de zon fel werd belicht.

Deze foto kon ik maken door onder het blad te komen

en daar het (onscherpe) silhouet van het spinnetje te fotograferen 😎

De titel van deze foto : Dreiging

Hetzelfde spinnetje, maar dan van de andere kant bekeken.

Het beestje was misschien 3 of max 4 mm groot

In het begin heb ik verteld dat er 2 delen zijn in dit logje…

Welnu, vanaf hier begint Deel 2 😉

Nog enkele pluisjes foto’s uit de macro reeks van 19 september…

Om het licht wat zachter te maken, heb ik een licht-diffuser doekje boven de pluisjes gezet

en met het (warme) licht van een gewone zaklamp de pluisjes wat extra uitgelicht.

Deze piepkleine waterdruppeltjes lijken wel te zweven hé ? 😉

Als ik zeg dat we het Kleine wereldje induiken,

dan bedoel ik dat soms letterlijk 😀

Wit kleine pluisjes

meegevoerd door de winden

als planten eitjes

Op de 41 megapixel van de Sony A7 sensor heb ik ruimte genoeg

om een lange uitsnede te maken.

Zo lijkt het wel breedhoek macro, vind je niet ? 🙂

De wonderbare wereld van paardenbloem pluisjes,

zwaartekracht én zwevende druppeltjes.

Deze foto is genomen met de afstandsbediening,

terwijl ik ondertussen water vernevelde over de pluisjes.

Deze vernevelde druppeltjes zijn zo klein dat het minste zuchtje wind,

ze doet zweven !

Ik had de camera gefocust op een punt,

en daarna op goed geluk via de afstandsbediening afdrukken…

Hier heb ik op dezelfde manier gewerkt…

Alles op manueel gezet, de focus op de kern van een pluisje gezet

(camera staat natuurlijk op een statief !)

en terwijl ik water vernevel, afdrukken met de afstandsbediening.

Dit creatief bezig zijn met piepkleine dingetjes vind ik zalig 🙂

Was het al maar terug lente !

Maar voor de herfst blaadjes heb ik al een paar leuke ideetjes,

maar dan moet het wel ophouden met regenen… 🙄

Paardenbloem pluisjes

kleine waterdruppeltjes

zwevend als stofjes

2 meter verder zag ik beweging op onze witte rozenstruik…

Met het blote oog zie je het bijna niet,

maar door de wonderbare macro lens kijken,

maakt het kleine weer groot 😉

Tot mijn opgetogen verbazing,

was ik hier getuige van het leven op een mini boerderij !

De mier-boeren én hun melkvee, de bladluizen !

Bladluizen leven van sap, dat ze met hun zuigsnuit uit planten halen.

In dat sap zit meer suiker dan een bladluis nodig heeft.

Het teveel wordt afgegeven als een zoete vloeistof, ook bekend als honingdauw.

Mieren lusten graag honingdauw.

Ze stimuleren de bladluizen met hun sprieten om honingdauw af te geven.

Zo melken de mieren ‘hun’ bladluizen… 😎

Een lint van mieren

trekt over de rozenstruik

de bladluis melkers

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro’s uit het kleine wereldje,

én de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Zomer in Duitsland en moederkesdag

Van de sierlijke architectuur lijnen in Luik Guillemins

verkassen we naar Duitsland, naar het Gräflicher park in Bad Driburg.

Mijn madam en ik hebben een zwak voor klassieke kasteeltuinen,

daar vind je meestal stilte & rust en ongelooflijk veel soorten bloemen.

Het Gräflicher park was ongeveer 1 uurtje rijden van Wilebad-essen

(waar ons hotel is). Dat is niet echt ver rijden hé

Omdat het zondag moederdag is,

en wetende dat alle moeders graag bloemekes krijgen,

draag ik dit logje vandaag op aan alle moeders 😉

Speciaal voor alle moeders :

De mooiste bloemekes uit het Gräflicher park ! 😀

Haar eerste kindje

maakt van de vrouw een moeder

is dat geen bloem waard ?

Deze donkere achtergrond is bij volle middag zon gemaakt…

Hoe doe je dat ? Zet je camera op 1 punt licht meting,

meet het licht op het meest belichte gedeelte, stel scherp en voila…

Je camera gaat er altijd vanuit, dat er in een foto 18% grijs is.

Als jij dat éne meet puntje gaat overbelichten,

dan compenseert de camera al het andere licht,

om aan die 18% grijswaarde te komen,

dit met een donkere achtergrond en donkerder (correcte) belichting tot gevolg.

Meer moesten we niet hebben hé ? 😎

Van politiekers moet ik niet echt veel weten…

Ze beloven maar en liegen er schaamteloos op los.

Maar voor één politieker heb ik wel respect, en dat is Herman van Rompuy.

Herman is ook een dichter, een begenadigd Haiku dichter zelfs !

Daarom heb ik vandaag de dichterlijke vrijheid genomen,

om een moederdag haiku gedicht van Herman op mijn blogje te publiceren !

Ik leerde van u

de kern van alle dingen:

leven is geven.

Soms kan het zo simpel zijn hé…

Je ziet een bloem pronken met haar geuren en kleuren,

en naast haar groeit een nog gesloten bloemeke.

Het voelt aan als moeder en kind 😉

Ontluikend leven !

Rozen zijn ongelooflijk moeilijke bloemen

om te fotograferen vind ik…

Zeker met een macro lens met een heel kleine scherptediepte !

Maar de voldoening is dan ook groot,

als de scherpte zich bevind waar ik dat wil 😎

Vijf minuten pret

zorgde negen maand nadien

voor een moederdag

Een zee van kleuren en geuren

Zo voelen deze kleur eilandjes aan…

Om dit moederdag logje af te sluiten…

Het leek wel of dit rosse bloemetje een frivool ballet rokje droeg,

een rokje gekleurd in wit en magenta rood.

Ergens in de kasteeltuinen speelde een muziek ensemble,

zalige klassieke Duitse barok muziek !

Het bloemeke leek hierop mee te dansen

Voor alle moeders,

laat je zondag in de watten leggen !

Jullie verdienen dat ! 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn bloemen macro’s fotografie,

én de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over wat we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Het kleine wereldje…

dat bijna onzichtbare macro wereldje…

Het is én zal steeds mijn grote liefde blijven in het fotografie wereldje

(naast de natuur en landschap fotografie natuurlijk 😀 ).

Werken met macro lenzen is balanceren op de kling van de geringe scherptediepte…

Bij macro lenzen met een korte brandpunt afstand (40 tot 60mm),

moet je echt wel heel kort bij je onderwerp komen (enkele cm !)

Wat dit type lenzen ongeschikt maakt voor insecten en dergelijke fotografie…

Macro lenzen van 100 tot 150 / 180mm zijn echt wel geschikt,

voor fotografie van schuwe insecten (bijen, vlinders, de meeste andere insecten)

Maar je kan ook zoom lenzen gebruiken (200 tot 400mm),

eventueel mét of zonder tussenringen, om het kleine wereldje te verkennen.

Een grotere ccd is wel heel handig om iets over te houden als je teveel moet croppen…

Je kan ook werken met omgekeerde lenzen (via een omkeer ring)…

maar de kwaliteit van dit soort foto’s spreekt me niet echt aan, dus zwijg ik erover 🙂

Alle macro’s in dit blogje zijn met de Canon 180mm macro lens gemaakt.

De camera is de Sony A7RII (Canon lens via Metabones adapter bevestigd op de Sony)

Als instapper… het CurryKruid (Helichrysum Italicum) in onze kruidentuin…

De minuscule bloemekes waren toen (tijdstip van deze shoot) in hun bloei periode !

(Op de vraag van An, https://fotorantje.blogspot.com/ een foto van dit kruid in volle bloei )

Tijdstip van de shoot: 10 juni dit jaar.

De geel/oranje bloemekes in bloei zijn amper 1/2 mm groot !

Ze hebben geen culinaire smaak waarde, maar hun geur is zalig en heel aangenaam !

Heel ons terras ruikt in juni naar curry , je waant je in Indië

Onze witte margrieten trekken vele bezoekers ….

De Rode Smalboktor (hier een vrouwelijk exemplaar),

doet zich tegoed aan deze bloem…

In ruil voor nectar en voedsel, verspreid het beestje het stuifmeel van de bloemen…

De natuur in een mooi evenwicht !

Feromonen bepalen grotendeels het insecten gedrag in de prille lente…

Een paar cm lager huisde een andere Rode Smalboktor…

Subtiele feromonen, instinctief uitgestoten door het andere insect,

of is het omgekeerd ??

maken ‘iets’ wakker in het bovenste insect…

De ‘drang’ naar vermenigvuldigen van de soorten wordt hier aangewakkerd …

Evolutie is een wonder & subtiel effectief ding hé ?

Als je het insecten wereldje geduldig observeert,

dan zie je soms bizarre tafereeltjes…

2 insecten, behorend tot een totaal andere soort,

voeden zich aan diezelfde bloem…

Eén ding hebben beide beestjes gemeen…

Ze verspreiden alle twee het stuifmeel van de witte margriet…

Zo komt de bloem als uiteindelijke winnaar uit in deze ontmoeting 😀

In ons kruidentuintje groeien er echt wel veel Juffertjes-In-het-groen…

Van de complexiteit en kleur van deze wondere plantjes krijg ik nooit genoeg 😀

Er groeien hier exemplaren met maagdelijk witte blaadjes,

weer ander met licht blauw getinte blaadjes,

nog andere met rood turquoise stampers en hemelsblauw getinte blaadjes…

Tot ze verdrogen in een zaad-doosje

Maar zelfs in dat stadium zijn ze nog steeds betoverend mooi !

De Fraaie schijnboktor…

een beestje dat al dikwijls model heeft gestaan voor mijn lens

Dit exemplaar,

(het is een mannetje, dat kan je zien aan zijn ‘gespierde dijen)

is me opgevallen,

door die deuk in zijn linker achterpoot…

eventjes Apeldoorn bellen ? 😀

Et voila, we zijn weer aan het eind van het logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn bloemen & insect macro fotografie

Dit ‘kleine wereld’ logje krijgt heel zeker nog een vervolg hoor…

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je commentaar !

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien wel over welk onderwerp we het gaan hebben én wanneer hé

Dirk