Macro en flitsen

Macro fotografie zal altijd wel mijn ‘dada‘ blijven denk ik.
Als macro fotograaf heb ik veel bijgeleerd door te kijken
hoe andere macro fotografen het doen…
(met de ogen ‘pikken’ wordt dit ook genoemd 😋)
Dank zij internet en YouTube kunnen we ongelooflijk veel informatie
vinden over fotografie technieken. Het is de kunst om uit de ongelooflijk
grote hoeveelheid docu filmpjes de goede te vinden…

Zo heb ik Micael Widell “ontdekt”, een sympathieke Zweedse fotograaf die
op een eenvoudige manier zijn fotografie ‘technieken’ én ervaringen toont.
Eén van zijn docu filmpjes vind je hier.
Mag ik je aanraden om Micael’s YouTube kanaal ook eens te verkennen.

Hier leg ik in het kort een techniek van Micael uit…
(een techniek die ik héél veel gebruik én die me fraaie foto resultaten geeft)

In dit logje heb ik gewerkt in een klein bosje in onze buurt.
In een bos is het meestal donkerder dan buiten het bos.🤭
Dus gebruik ik een flitser mét een licht diffuser om het flitslicht te verzachten.
De sluitertijd staat vast op 1/200 of 1/250sec
De ISO staat op 100
Het diafragma stel ik zelf in van f2,8 tot f8.
De licht meet modus = Punt (op 1 punt dus)
Het nodige licht : Dat stel ik zelf manueel in op de flitser !
Dat kan variëren van 1/2 tot 1/128 van het flits vermogen,
afhankelijk van het onderwerp.
Als je werkt op deze manier heb je het foto eindresultaat min of meer zelf
in de hand. Je bepaalt zelf hoeveel licht er op de gevoelige CCD valt !
Fotografie betekent immers : ‘Schrijven met licht‘ 📸👍

Een kleine Bosbij vlieg , locatie was aan de rand van het bosje

De camera is de Sony A7 III met de 100mm (manuele) Laowa lens.
Een piepkleine krekel , het is nog een nimf dacht ik,
probeerde zich te verstoppen…
Maar de fotograaf had hem te pakken ! 😉

In een min of meer donker bos kan je gemakkelijk sommige delen
ervan met zacht flits licht eruit ‘plukken’.
Het zonlicht dat door de boomtoppen naar beneden sijpelt,
wordt opgevangen door de prima lens die er zachte bokeh cirkels van maakt.
Als het licht te fel is naar je zin… dan zet je het licht gewoon een trapje minder
en dan probeer je opnieuw…
Als je onderwerp te donker is, dan zet je de flits een tandje hoger…
(Hier heb ik op f2,8 gewerkt om een maximaal zacht bokeh te verkrijgen)

Zweefvliegjes… ze hebben de zalige eigenschap dat ze soms blijven ‘hangen’
in de lucht !
De flits staat hier op 1/32 van het totale vermogen…
Waarom zo weinig ? Omdat er witte bloemekes in de achtergrond zijn…
Sterker flitslicht zou de witte bloemekes over belichten (‘verbranden’)
Een fotograaf moet met véél dingen rekening houden hé ? 😎

Zelfde flits instellingen als bij de vorige foto,
hier heb ik het grootste diafragma (f2,8) gebruikt,
zodat er bijna dubbel zoveel licht op de CCD valt als bij de vorige foto.

f2,8 , flits op 1/128 van het volle vermogen…
Wat voor een leuk, zacht licht sfeertje (volgens mijn gevoel) zorgt

Juist buiten het bos, het zonlicht was feller dan in het bos,
maar nog niet helemaal ok.
Flits op 1/64ste vermogen, diafragma f4

Gewoon een lange grasstengel in het moeras,
een slakje vond het een veilige schuilplaats…
f5,6 , flits op 1/32ste

Deze plant stond in het tegenlicht van de zon…
Zonder extra licht langs onder zou ik een donkere plant hebben
én tegelijk een overbelichte hemel.
Een flitser is soms een welgekomen hulpmiddel !

Terug naar de rand van het bosje…
Een vuurwants maakt zich klaar om naar zijn (of haar ?) slaapkamer te gaan…

‘k hoop dat je genoten hebt van dit macro en flitser logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje.
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan,
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro met een ‘Gewone lens” (Part 2)

Helemaal in de traditie van de onvoorspelbaarheid qua onderwerpen
in mijn logjes, ga ik vandaag gewoon verder waar ik met dit thema in
het vorige logje was gestopt 😋.
Niemand verwacht dat ik een netjes een thema ga afwerken…
Dus valt dit ook onder de rubriek “Chaos & Onvoorspelbaarheid” 😇

Voor meer info rond tussenringen, voorzet lenzen, tech uitleg,
je kan dat allemaal vinden in mijn vorige logje.

Alle foto’s in dit logje zijn uit de vrije hand gemaakt…
Alle foto’s zijn in oktober 2021 gemaakt in de Plantentuin, Meise.
De camera is nog steeds mijn oeroude aps-c Fuji XT2.
De lens is de heerlijke prime Fuji 56mm f1,2 (85mm in Full Frame)
De tussenring hier gebruikt is een Aruba 16mm mét elektronica.

In dit logje zijn we in de omgeving van de grote fontein,
(naast de tropische serres.)
Ons plan was om in de tropische serres te gaan,
maar in de nabijheid van de vijver was zoveel moois te zien,
dat we niet in de serres zijn geraakt 🤠

Het was redelijk somber weer, afwisselend wolken en dan weer blauwe lucht…
De donkere achtergrond in deze foto was zeker niet donker
toen ik deze foto maakte …
De donkere achtergrond is ook niet gemaakt in Photoshop ofzo…
Hoe doen we dat dan ?
Effe wat technische achtergrond hoe de lichtmeting in een camera werkt…
De lichtmeting van een camera gaat als neutrale basis voor de belichting uit van
een 18% grijstint qua helderheid.
Een opname van een omgeving met veel heldere delen wordt automatisch wat
onderbelicht en een foto met veel donkere delen, overbelicht.
De camera wil het onderwerp gemiddeld 18% grijs maken,
want dat is gemiddeld de correcte belichting! (tot zover de technische theorie).

Nu gaan we het licht algoritme van de camera op een ‘dwaalspoor’ brengen ! 🧐

We zetten de lichtmeting op 1 punt (spotmeting).
Dan laat je de camera het licht meten op een heel helder belicht plekje.
De software meet veel licht, en gaat daarom alles wat donkerder maken om
aan de gemiddelde 18% grijswaarden te komen.
Het fel belichte plekje in het licht meetpunt van je foto wordt nu min of
meer perfect belicht, terwijl de lelijke achtergrond heel donker wordt.
Op die manier kan een simpel onderwerp aan kracht winnen 📷🤗

Het verwonderde ons dat er begin oktober nog zoveel bloemen groeiden !
De onmiddellijke omgeving van de grote fontein is een paradijsje
voor druppeltjes fotografie 👍

Ook heb ik besloten om het diafragma van de lens wat dichter te knijpen (hoger F-getal);
omdat op f1,2 de scherptediepte zo miniem is dat ik de volle aandacht niet bij de bloem kon
brengen. De volgende foto’s zijn allemaal op f3 tot f5,6 geshoot.
Fotografie is altijd wat zoeken en je aanpassen hé ?
De donkere achtergrond heb ik uitgelegd boven dit logje

Een boomblad dat al wat last heeft van de herfst…
Wat ik altijd zo mooi heb gevonden aan die kleine druppeltjes is het feit dat
het eigenlijke kleine vergrootglazen zijn !

Weer heb ik de lichtmeter in de camera hier wat bedrogen…😋
De achtergrond was anders lelijk én veel te druk.
Nu komen de kleine takjes en de druppeltjes veel beter tot hun recht.

Hoe piepkleine bloemekes zo verdomd mooi kunnen wezen hé ?
Omdat de meeste rode bloemekes én de groene blaadjes links,
min of meer op dezelfde afstand lijn stonden, kon ik het diafragma
opendraaien tot f2 om zo de achtergrond te laten verglijden in een zacht waas.
Van dit soort stillevens krijg ik nooit genoeg

Soms was de lucht heel even blauw en het zonlicht heel zacht,
het ideale licht om doorheen de bloemblaadjes van deze prachtig
gekleurde bloem te stralen…
Bij de nabewerking van deze foto zag ik een piepklein spinnetje
en een nog meer piepkleiner vliegje !
Zie jij ze ook ? 🧐

Het moment dat een prachtige bloem wakker wordt…
Als alle blaadjes openstaan is dit een stralend mooie bloem.
Maar als ze nog niet helemaal wakker is vind ik ze zo kwetsbaar mooi !

Ergens in de fris groene blaadjes van een waterplant,
kwam ik dit piepkleine slakje tegen…
Het slakje was maximum een halve cm lang

Ik volgde het piepkleine slakje met de lens…
Het leek wel te checken of het boom blaadje aan de overkant groener was 😎
Vorige foto was f2 , bij deze foto heb ik het diafragma op f2,8 gezet om ietwat meer
scherptediepte te krijgen, maar ook niet te veel om niet teveel drukte in de
foto te krijgen. De afstand tussen onder en boven de foto is ongeveer 2,5cm !
Voor ‘pseudo’ macro is dit een heel mooi resultaat vind ik 🤗

Met een lichtsterke primelens (een 24mm f1.4 , de 34mm f1.4, een 56mm f1.2) kan je
samen met een tussenring (extender) héél leuke macro’s (close ups) maken.
Het grote voordeel van een primelens is dat de lens gemaakt is voor slechts 1
brandpuntafstand. De technologie van het optische glas, het diafragma enz kan heel
eenvoudig worden geoptimaliseerd voor 1 brandpunt,
zodat je uiteindelijk een toplens krijgt voor een zacht prijsje 👍

Mijn hamvraag uit het vorig logje: Heb je voor macro fotografie een echte macro lens nodig ??
Mijn mening: Met een echte macro lens zal je heel zeker betere resultaten bereiken,
maar… de kwaliteit grens tussen de recente camera’s, de “betere” close up met prime
lenzen én echte macro lenzen is echt wel zodanig klein geworden,
dat je al een pixel pieper moet zijn om het wezenlijk verschil aan te tonen…
(Noot: De technische ervaring van de fotograaf maakt hier zeker het verschil !)

Als je voor micro macro gaat… dan heb je echt gespecialiseerde macro lenzen nodig,
maar…
voor gewone, dagdagelijkse hobby macro fotografie is een echte macro echt niet echt nodig !

Maar zoals steeds… Kwaliteit laat zich betalen…
Een goede prime lens (f1.2 , f1.4 , f1.8) is niet goedkoop,
maar een goede macro lens is zeker een flink pak duurder.
Een setje extenders (tussenringen) kan je al kopen voor enkele tientjes.

Tip: De spotgoedkope plastic fantastic (nifty fifty) 50mm f1.8 ,
dat bijna door elk fotomerk wordt verkocht, is héél zeker een goede instapper !
Dit ongelooflijk lichtecht lensje gebruik ik al 15 jaar !
Met dit lensje ga je leren zoomen met je voeten 🙃😁

Ik hoop dat ik je wat wijzer heb gemaakt in het boeiende wereldje
van de macro fotografie 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro en kinder portretjes

Van het kleine macro wereldje in onze Nationale plantentuin, Meise
is de stap die we vandaag maken heel klein…
We blijven in het kleine macro wereldje, maar dan op ons terras,
een andere locatie dus…
Wat weer iets totaal anders is dan wat je zou verwachten,
zijn een paar leuke portretjes van mijn 2 kleinkinderen, Annabelle en Roxanne 🙃
Dit alles in het kader om zo onvoorspelbaar te zijn in mijn logjes 😉

Alle macro’s in dit logje zijn gemaakt met de Fuji XH1 én de 80mm f2,8 macro lens van Fuji.
(deze lens is een 120mm macro in kleinbeeld formaat)

Een piepklein slakje, enkele millimeters groot, zoekt een plekje om te overwinteren…

Een raar plantje dat ongevraagd in een van onze bloembakken kwam wonen…
Op een zeker moment werd het plantje (uitzicht van een ietwat dikker grassprietje),
helemaal bruin en aan de bovenkant splitste het zichzelf in 3 delen !
Tot mijn verbazing zag ik piepkleine zaadjes met een pluimpje eraan tevoorschijn komen !

Ik probeer heel dichtbij te komen om de ‘zaad pluisjes’ scherp in detail te krijgen…
Macro fotografie is zeker niet gemakkelijk, maar het is verdomd leuk om te doen 😎

Een uitgebloemd ‘slaapmutsje’ staat geduldig te wachten op wat zon…
Twee of drie dagen later was dit bloemeke ten prooi gevallen aan de herfst…😶

De zoals in de titel aangekondigde kinderportretjes… 😁
Roxanne, ons jongste kleinkind, veilig en warm in de armen van de fiere papa !
Nog steeds het Fuji XH1 fototoestel, maar de lens is nu de Fuji 56mm f1,2 !
In kleinbeeld formaat is dit de 85mm f1,2.
Een top-portret lens dus, die ik 2dehands heb kunnen kopen voor een heel eerlijke prijs.
De scherptediepte op f1,2 is zo subtiel klein dat je in feite kan schilderen met deze lens ❤

Het is heerlijk fotograferen met deze lens !
In de schaduw, iso250, 1/1600s, f1,2, scherpgesteld op de voetjes van Roxanne…
De subtiele onscherpte overgang laat dit soort foto’s echt spreken vind ik !

De gezichten van vader en dochter zijn heerlijk onscherp,
maar ze blijven beiden heel herkenbaar ! 💕
Roxanne heeft zopas haar eigen teentjes ontdekt 😊❤
(Toen was ze ongeveer 3 maand oud)

Wat doet opa daar allemaal met dat gekke zwarte doosje ?? 🙃
De scherpte leg ik heel bewust op de oogjes van Roxanne
Het scherptepunt leg ik vast dmv Focus Peaking.
Zeg nu nog… Wat is er mooier dan de onschuldige oogjes van een baby ?? 😍

Onze andere kleindochter, Annabelle had intussen een chocolade taartje opgesmikkeld 😋
Dit heerlijk onschuldig kleuter momentje, nog steeds met de 56mm f1,2 lens gefotografeerd,
wil ik je zeker niet onthouden 😉
Een blik in het fantasierijke kleuter wereldje 😊

Om dit logje af te sluiten…
Terug naar de 80mm Fuji X macrolens én weer terug naar onze tuin…
Schilderen met een macrolens …
Het is heerlijk om te doen hoor 👍📷

Ik hoop dat je ook van dit macro én kinder portret logje hebt genoten !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎 🥂


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😋

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 4)

Van het blauwe gletsjer ijs in IJsland,
neem ik je graag terug mee naar het kleine wereldje,
het macro wereldje waar ik meer en meer begin in te werken.
Gezien door een macrolens ga je de wereld om je heen,
helemaal anders bekijken. Je kan wondere dingen ontdekken
die je anders nooit zou zien of zou weten dat ze bestaan 😎
Kortom, het macrowereldje verkennen is voortdurend op ontdekking gaan !

De camera en lens zijn nog steeds dezelfde als in de 3 vorige logjes in deze serie,
namelijk de Fuji GFX 50s en de Fuji 120mm GFX macro lens + een
45mm tussenring om in het 1:1 macro gebied te komen.
Zonder die tussenring zou het een ‘gewone’ primelens 120mm f4 op 1:2 zijn

Dit logje start ik met een slijmerig beestje,
dat ik liever niet wil zien in mijn bloemen en kruidentuintje…
Die kleine vetzakjes vreten al onze jonge plantjes en bloemen op !
Daarom heb ik ze dan ook de oorlog verklaard !
Als verdediging en front linie heb ik potjes, gevuld met cara pils (uit den Aldi 😉 )
begraven in ons bloementuintje.
Slakken zijn verzot op bier naar het schijnt ! De sloebers hé ! 😉
Ze slijmen zich een weg naar het bier en… ze verzuipen !
Dat zal ze leren, ném ! 😎
De raven, eksters, kraaien, enz weten ze daar ook wel te vinden heb ik al opgemerkt.
Voor die vogels is het dan ook een lekker extraatje 🙂

Bij deze foto’s heb ik een glazen plaatje op ons tuinmuurtje gelegd,
de motregen maakt het perfect nat glanzend, omdat de hemel grijs bewolkt was
had ik perfect licht voor slakjes fotografie 😉

Hier had ik een klein baby slakje gevonden en op de glasplaat gezet…

Een wat dikker exemplaar moest er ook aan geloven…
Als ze mijn bloemekes opvreten, moeten ze er wat voor werken ook !
Model spelen zal je ! Geen genade meer 😉
Mijn camera is niet gemaakt voor snelle actie fotografie,
dus moet ik hier zeker niet vrezen voor beweging onscherpte 😉

Slak

Bijna tergend traag
schuift een slak, slijmend haar weg
naar onze bloemen

Een slak in zwart/wit… moet kunnen vind ik.
Dit exemplaar heeft dan wat weg van het monster uit de Alien films 😉

Zelfs in de slakken wereld zijn er sociale wantoestanden !
Sommige worden rijk geboren en hebben een huis
andere zijn dan weer veroordeeld om eeuwig dakloos te blijven…
Het doet me ergens denken aan het kaste systeem in Indië

Na een malse regenbui zijn er mooiere dingen te zien dan slakken ! 🙂
Een klein, amper ontloken, wit margrietje, genietend van de regen bijvoorbeeld

Een juffertje in het groen, lijkt een buiging te maken…
Misschien werd het regenwater haar even te veel ?

Regenbui

ze maakt een buiging
dat juffertje in het groen
na de regenbui

Op het einde van een malse lente regenbui is de natuur wondermooi vind ik.
Dat zijn altijd uitgelezen momentjes om naar buiten te gaan fotograferen.
Je moet zeker niet wachten tot het helemaal droog is, want dan is de lucht als snel
helder blauw en is het licht veel te hard en zelfs lelijk.
Als het nog wat na-regent en de zon nog even verstopt zit achter grijze sluierwolken,
dan krijg je van dat heel mooi zacht en diffuus licht.
De regenwolken dienen dan eigenlijk als een natuurlijke, enorme licht diffuser.
Perfect licht dus voor witte bloemekes 😎

Een Grauwe Vleesvlieg komt drinken… of is ze aan het eten ?

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een oud stukje Bekaert kottekesdraad
(dat ik gebruik om een afvoer buis proper te houden van vuil, bladeren, enz),
is ook heel geschikt om voor waterdruppeltjes verzamelaar te spelen 😎
Het onscherpte spel van de bokeh-bolletjes op de voor én achtergrond
vind ik altijd boeiend om mee te ‘spelen.

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn probeersel haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom ::

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Het kleine wereldje : Na de regen…

Van de wonderbare en soms ongelooflijke natuurpracht in IJsland,

keren we terug naar huis, in het rustig en vredige Sint Martens Bodegem (Dilbeek) 😎

Heb ik je al verteld dat ik graag ga wandelen, juist achter een malse regenbui ?

Als het pas geregend heeft, is de lucht vrij van stof en pollen, je ruikt echt het verschil 😎

Overal hoor je het gepling van vallende druppeltjes,

de vogels komen terug uit hun droge schuilplaats

en je hoort weer overal een vrolijk getsjilp en gekwetter.

Zalig vind ik !

Gewapend met de Fuji XH1 met de Canon 100mm f2.8 macro lens,

bevestigd via de Fringer (Canon glas ⇒ Fuji X) adapter,

was ik klaar voor een leuke macro fotoshoot in de omgeving  waar ik woon.

 

Druppeltjes… ik krijg er nooit genoeg van 😎

In een vorig logje heb ik al eens uitgelegd,

hoe je bij fel zonlicht een donkere achtergrond kan verkrijgen…

 

 

 

 

Slakken… ik zie ze niet graag in mijn tuin,

omdat ze onze bloemekes aanvreten !! De snoodaards ! 🙄

Veel mensen spuiten met een giftig anti slakken middel,

maar mijn logica is dat slakken geen schuld hebben aan de schade in mijn tuin…

Ze doen gewoon hun ding, weten zij veel dat ze ‘schadelijk’ zijn voor de mens zijn tuintje …

Ze eten gewoon… Wat an sich geen misdaad is natuurlijk..

Maar ik heb (dankzij mijn gebuur !) een milieu & slak vriendelijke oplossing gevonden 😉

Op ‘strategische’ plaatsen zet ik bokaaltjes gevuld met wat bier…

Dat mag zelfs spotgoedkope Cara pils uit de Colruyt zijn !

De slakjes kruipen daarin (ze zijn blijkbaar verzot op bier 😎 ), Ze drinken van dat bier,

daarna zijn ze kletsnat van het bier en kunnen niet meer uit dat potje !

Elke dag ga ik die potjes leeg gieten in een klein bosje, 150 meter hier vandaan.

Daardoor heb ik veel minder ‘schade’ in mijn bloementuin

en iedereen is weer tevreden 😀

Of de bierzuipende slakken er een kater aan overhouden… ??

dat moet je aan de slakken zelf eens vragen 😉 😀

 

Omdat er hier veel schaduw was, moest ik de lens openzetten op f2.8,

zo kon ik op 1/500ste het oog van dit slakje netjes scherpstellen.

Het slakkenhuisje is dan weer onscherp natuurlijk, op f2.8 kan dat niet anders.

Maar als ik de lens dichtkneep op f8 of f11, voor meer scherpte diepte ,

dan moest de ISO omhoog, of de sluitertijd werd zo laag,

dat ik gegarandeerd beweging onscherpte zou hebben.

Dus koos ik ervoor om het slakken oogje in detail te zien 😎

 

 

 

Zo’n type langpootmug zie ik zelden in onze tuin,

’t is een mooi gekleurd beestje vind ik.

Geel en zwart, de kleuren van een politieke partij die niet echt mijn dingetje is 😉

 

 

Paardenbloemen (of pissebloemen) zijn heel fotogeniek,

vooral ná een malse regenbui.

Piepkleine druppeltjes zorgen voor een feeërieke sfeer vind ik

 

 

 

Dit insect is nog steeds onbekend voor mij.

Heb veel opgezocht op diverse natuur sites, maar nog niets gevonden.

Kent iemand de naam van deze gitzwarte rakker ??

 

 

 

Wilde hyacintjes in de weide rechtover ons huis.

De kleine regendruppeltjes zorgen voor een mooi sfeertje vind ik.

 

 

 

Paardenbloemen blijven me aantrekken !

Hoeveel schoonheid zit verborgen in deze bloemen ??

 

In paardenbloemen

zit veel schoonheid verborgen

én pluisjes magie

 

 

 

 

Een handvol wilde hyacinten…

Een streling voor het oog 😎

 

 

 

Een geplastificieerde staaldraad wordt opgevreten door een boom !

40 jaar geleden heb ik eens gezien, hoe een boomwortel een telefoon kabel (26 paar),

helemaal had fijn geknepen. Naar die storing hebben we toen lang gezocht 😎

De natuur gaat zijn eigen weg hé ?

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Een oude, dode boom. Overwoekerd met mos en schimmels.

Zelfs in de dood is de natuur prachtig om te zien

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk