Met het gure stormweer van de laatste dagen in het achterhoofd,
is het weer hoog tijd om warmere gebieden te bezoeken.
Het vernieuwde serre complex in de Nationale plantentuin, Meise
is hiervoor uitstekend geschikt 
De camera is nog steeds de Sony A7r2 ,
de lens is de Laowa100mm macro f2.8 CA Dreamer.
Deze lens is 100% manueel , bevat géén electronica
én heeft zelfs een macro bereik van 2:1 !
Je kan dus 2x korter bij komen dan een klassieke 1:1 macro lens ! 😎
Deze lens heeft als toemaatje 13 lamellen in het diafragma mechanisme,
wat garantie staat voor een zalig zacht & rond bokeh.
In de tropische serre is het heel vochtig én tegelijk heel warm…
Je moet dus de camera én lens(zen) rustig laten klimatiseren…
anders krijg je garantie condensatie binnenin je lens,
later groeien daar dan kleine paddo’s in !
Let op, dat kan niet hersteld worden !
Je lens is dan simpelweg naar de vaantjes !!
Dus… je gerief langzaam klimatiseren is hier de boodschap !
Dat klimatiseren neemt zo’n 15 tot max 30 minuten in beslag.
Zo erg is dat nu ook niet hé 😉
De natuur heeft een middel gevonden om een echt heel groot blad,
de kans te geven om zo vlak mogelijk te groeien om maximaal
te profiteren van het aanwezige zonlicht…
Kleine geplooide driehoekjes zorgen voor een stevige structuur !
Zacht en warm zonlicht
danst door het verdorde blad
een herfstmonument
In het schemerige licht heb je echt niet veel nodig,
om mooie stillevens op te zetten.
Soms zijn bloemekes zo ongelooflijk klein…
Een gewone vlieg kan als maatstaf dienen 🙂
Een zweefvlieg is bijna even groot als het bloemblad…
De macro wereld
is telkens weer ontdekken,
vol verbazing zijn
De nerven van een blad kunnen ongelooflijk complex zijn !
Een ontluikende waterlelie…
De betoverende kleuren én geuren van deze bloemen
moet je echt zelf zien & ruiken om het te waarderen !
Deze bloem is ongeveer 12cm breed
Je kan ook op zoek gaan naar lijnen,
naar structuren…
Hier laat het blad nog een klein beetje zonlicht door,
wat perfect is voor wat ik wil laten zien 😎
In de enorme cactus zaal kan je vele tientallen cactus soorten bewonderen.
Je moet er wel niet te dicht bij komen,
want er zijn venijnige prikkers bij 😉
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn fotografie
én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom 
.
Alvast bedankt voor je reactie 
!
Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben 
Groetjes, Dirk
