Hallerbos (2019)

Normaal gaan we elk jaar naar het Hallerbos,
als de blauw/paarse hyacinten weer bloemen…
Maar ook dit jaar heeft dat feestje niet kunnen doorgaan,
wegens corona natuurlijk.
Heel het bos was afgesloten, alle parkeerplaatsen afgesloten.
Het bos was alleen toegankelijk voor bewoners uit Halle.
Maar niet getreurd, ik heb nog méér dan genoeg ,
niet gepubliceerde foto’s liggen van onze Hallerbos fotoshoot in 2019 😎

Alle foto’s zijn gemaakt met de Fuji XH1 en de 100/400mm telezoom van Fuji.

Je weet nooit met zekerheid op voorhand of het mooi licht gaat worden…
Mooi licht is dus altijd wat gokken …
Maar meestal hebben we geluk 😎

Het tijdstip: 07:02am… Het bos ontwaakt langzaam

ISO 800, f5,6 , 1/17s , 0 EV , 200mm , statief

Eens de zon begin te stijgen, gaat het schouwspel redelijk snel vooruit !
Het licht verandert voortdurend…
Het is dan ook echt genieten van deze zalige momentjes 😉

ISO 800, f5,6 , 1/35s , 0 EV , 160mm , statief

Een klein experimentje…
Inzoomen terwijl je een foto maakt kan leuke resultaten geven 😎
In Photoshop kan je dat ook,
maar het is zoveel leuker om zelf dat zoom-effect te schrijven met je camera !
Het is gewoon wat settings uitproberen tot je de goede belichting
hebt gevonden. Er is hier géén grijs filter gebruikt…

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 230mm , uit de hand

Hetzelfde soort van fotografie experimentje als bij voorgaande foto…
Hier heb ik gewoon de camera van links naar rechts bewogen,
terwijl de sluiter nog openstond.
Ook hier, wat uittesten met de sluitertijd
om geen onder of over belichte foto te krijgen.

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 180mm , uit de hand

Je kan ook de lens van boven naar beneden (of omgekeerd) laten bewegen,
op het moment dat de sluiter openstaat.
Deze ‘techniek’ bied een ‘rustiger’ beeld en laat de kleuren
van het Hallerbos spreken vind ik.

Als je deze experimentjes zelf wil uitvoeren :
zie dan dat de beweging die je maakt (op en neer,links naar rechts, inzoomen,enz)
bezig is aleer je de sluiter openzet.
Uiteraard werken we hier liefst op de Manuele stand,
zodat je zelf de sluitertijd zelf kan instellen.

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 150mm , uit de hand

Soms zie je als fotograaf heerlijk mooi licht !
De ochtendzon (tijdstip: 07:10am) die door de bomen straalt
kan van dat heel mooi, rood en zacht licht geven…

Hier kan je heel mooi het kleur verschil zien van door de zon belichte
hyacinten én hyacinten die nog in de schaduwen zijn…
Super geniet momentjes hoor ! 😎

ISO 1000, f6,4 , 1/60s , -0,3EV , 150mm , statief

Om het verschil tussen de belichte en onbelichte hyacinten
nog eens te onderstrepen…

ISO 1000, f6,4 , 1/50s , -0,7EV , 400mm , statief

Een eindje verder, het tijdstip was nu 07:35am…
De zon staat al veel hoger , de fris groen/gele boomblaadjes
worden nu aangestraald door de zon…
Het blauw/paarse bloementapijt overheerst !
Zalig mooi om dit allemaal te kunnen meemaken

ISO 1000, f5 , 1/105s , -0,7EV , 300mm , statief

Om 07:53 staat de zon reeds hoog…
De magie van het mooie, zachte ochtendlicht is nu voorbij…
Maar ochtenlicht in het nat bedauwde bos is nog altijd mooi om te zien.

ISO 640, f7,1 , 1/120s , -0,7EV , 150mm , statief

De eerste vroege wandelaars arriveren in het bos…
Het is nu kwart voor negen…
In dit experimentje met inzoomen terwijl ik de foto maak,
lijkt het wel of het Hallerbos dit koppeltje opzuigt 😉

ISO 200, f22 1/3s , -0,7EV , 290mm , statief

Als afsluiter van dit Hallerbos logje…
Eindelijk hebben we het meanderend beekje gevonden !

(Dit beekje hebben we ontdekt in het fotoboek: 125 toplocaties van Koen De Langhe.)

ISO 200, f4 , 1/60s , 0 EV , 40mm , statief (Met 24/70mm f2,8 lens van Fuji)

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Hallerbos 2019 foto logje gekomen.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn Hallerbos fotografie,

mijn Hallerbos indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 5)

Van de kleine sneeuwklokjes in het bos én het eerste prille lentezonnetje,

keren we terug naar begin januari 2019, toen het nog heerlijk winterweer

was en de natuur heerlijk was versierd met ijskristallen en rijp 😎

Onnodig je te vertellen dat ik me die winterse week enorm geamuseerd heb

in onze tuin en de schapenweide rechtover ons huis 😉

Een macro fotograaf heeft niet veel nodig om perfect gelukkig te zijn !

 

De overgebleven herfstblaadjes zijn kunstig versierd met piepkleine ijskristallen …

 

 

 

Dezelfde herfstblaadjes als in de vorige foto…

Alleen heb ik hier de NISI CloseUp filter op de 100mm macro lens geschroefd…

Je ziet heel duidelijk dat je met een closeup filter héél dichtbij kan komen !

Maar… (in fotografie is er altijd een ‘maar’ als je iets extra kan hebben… )

Met een CloseUp filter verkleint de scherptediepte enorm

én je moet heel precies focussen, anders is je foto onscherp (én waardeloos …)

Maar met enige oefening kom je al héél ver hoor !

Een statief(je) of een rijst/zand/bonen/enz zak om je camera te ondersteunen

kan heel zeker helpen als je geen vaste hand hebt.

 

 

 

Piepkleine mosjes, versierd met petieterig kleine ijskristalletjes, groeiden op wat oude boomschors…

De geel/groen/oranje stengeltjes die omhoogsteken zijn amper 3 tot 4 millimeter lang !

De NISI closeUp filter kan je bij dit soort macro fotografie heel goed gebruiken ! 😎

Een weetje:

Je hebt niet echt een macro lens nodig om een CloseUp filter te gebruiken,

een (goedkopere !) 18/200 of een 30/300mm lens kan evengoed het macro werk doen ! 😉

 

 

 

Het is altijd zalig om diep in het piepkleine macro wereldje te reizen vind ik 🙂

In het kleine wereldje van het macro gebied, kan je dingen zien die je anders nooit zal zien !

De héél kleine scherptediepte (amper een halve cm hier), verplicht je als fotograaf

om deze beperkte scherptediepte creatief  te gebruiken.

Het voelt dikwijls aan als schilderen met de lens

 

 

 

Aan de andere kant van de schapenweide is een piepklein bosje…

Een wit-berijpte struik trok mijn aandacht,

zeker op hét moment dat de zon er een straaltje licht over streelde… 😎

 

 

 

 

Verdroogde herfstblaadjes én wat smeltend ijs in mooi ochtend licht…

Het zijn die kleine natuur juweeltjes waar ik graag van mag genieten 😉

 

 

 

 

Soms zie je echt mooie tafereeltjes opduikelen !

Het geheel is in het echt misschien 5cm breed,

maar nergens staat geschreven dat pure schoonheid groot moet zijn hé ? 😎

Wat stijlvol, bevroren spinrag draadjes in een heel mooi winter zonnetje…

Samen vormen ze een heerlijk kunstwerkje vind ik

 

 

 

Dit logje sluit ik af met drie bewerkingen op dezelfde bron foto…

Het was ongeveer 16uur, begin januari 2019…

Het zonlicht werd heerlijk warm (geel en rood) !

De buitentemperatuur was ongeveer -5º,

waardoor deze mooie spinnenweb mooi bevroren was.

Er was géén wind, waardoor ik héél precies kon focussen

Het was ook even zoeken naar de kijkhoek mét de warmste kleuren

én om de spinnenweb tegelijk mooi evenwijdig met de lens te krijgen…

Om een mooie foto te maken, mag je best wel wat moeite doen hé ? 😉

 

 

 

Omdat de bevroren spinnenweb zo duidelijk op de foto staat,

was ik benieuwd hoe een zwart/wit bewerking van dit tafereeltje er zou uitzien…

De kleurfoto draagt hier nog steeds mijn voorkeur…

Maar wat als ik een stapje verder ga ??

 

 

 

In dat stapje verder heb ik de foto uiteindelijk helemaal teruggebracht naar zijn pure essentie…

Namelijk, dé spinnenweb 🙂

De digitale doka is echt wel een fantastisch gereedschap ! 😉 

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen. (Het 5de reeds !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

en de attributen in en rond de schapenweide afsluiting 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

 

Ochtendnevels in Malderen

Van de lente macro’s in mijn vorig logje,

gaan we vandaag terug naar een totaal ander thema…

Het tijdstip is december 2018, mijn kameraad Johan nodigde

me uit om een zonsopgang te fotograferen in de buurt waar hij woont.

Spijtig genoeg was er die ochtend geen mooie zonsopgang,

maar het was wel lekker mistig én nevelig   Mooi meegenomen dus !

De locatie is de grens van Malderen en Buggenhout,

Het Buggenhout bos heeft uitlopers tot hier…

’t is zalig om in die mistige nevels het bos in te wandelen 😎

 

 

Mistige nevels

dempen alle geluiden

de zon verstopt zich

 

 

 

 

Je hoort hier bijna niets…

Alleen het zompige geluid van onze laarzen in de modderige ondergrond.

Het frisse mos groen contrasteert heel mooi met de rode herfstkleuren 😎

 

 

 

De zon deed haar best om door de nevels te stralen,

maar het lukte haar niet !

Door het immense tegenlicht verdween ook alle kleur uit mijn foto !

Let wel, dit is géén zwart/wit foto !

 

 

 

Mistige nevel

drenkt de takken in een waas

de einder vervaagt

 

 

 

Bij het maken van deze kleurcontrastrijke foto tussen mosgroen

en rossig herfstgekleurde blaadjes viel me iets op wat

heel duidelijk niet in de natuur hoeft te zijn…

Zie je het ook ?

 

 

 

Het Buggenhout bos,

nu een tempel van stilte

maakt me heel nietig

 

 

 

 

Fotograferen als er mist over het land zweeft is altijd zalig om te doen

Het minimalisme én de ongrijpbare magie in deze wazige wereld boeit me altijd.

 

 

 

Het beeld dat bij een gewone ochtend zonder mist heel saai zou zijn,

krijgt nu een extra dimensie.

Het eerste heel flauwe zonnetje dat door de nevels straalt,

slaagt erin om de groenen, gelen en herfstkleuren ietwat op te lichten !

“50 shades of gray” is er niets tegen 😉

 

 

 

Hoe een drassige wei, begrensd door knoestige oude wilgen,

zo verdomd mooi kan wezen in de ochtendnevels !

 

 

 

Minimalisme

 

Op zoek naar minder

telkens weer een uitdaging

is niets het antwoord

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit mistige logje gekomen.

‘k hoop dat je hebt genoten van mijn nevelige foto’s én de kleine

huis eigen bereide haiku versjes in dit logje 😎

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

Het Hallerbos in coronatijden

We leven in rare en bizarre tijden …

Het coronavirus heeft nu echt heel de wereld in de greep 🙄

Normaal gezien is april dé maand voor de blauwe hyacinten in het Hallerbos,

of de Venetiaanse maskers in Brussels Flower expo.

Dit jaar gaat al dit moois aan ons voorbij.

Gelukkig is het nu zacht en mooi lenteweer,

we kunnen (én mogen !) nog eens buiten gaan wandelen of fietsen

Natuurlijk neem ik altijd mijn macro of een zoom maatje mee !

Zo heb ik al een hele reeks macro’s gemaakt de laatste dagen,

maar die zijn voor later eens… Die RAW foto’s moeten eerst ontwikkeld worden

in de digitale doka, Photoshop 😉

 

Omdat ik nu niet tot in Halle kan geraken,

zonder de anti-corona regels te schenden (niet noodzakelijke verplaatsingen !)

maak ik dit logje van mijn nog ongepubliceerde Hallerbos foto’s uit 2019 !

Omdat iedereen toch wel wat nood heeft aan mooie natuur,

en zeker van dat uitzonderlijk mooie natuur fenomeen in Halle,

dat ons elk jaar weer  opnieuw een ongeziene bloemen schoonheid brengt,

 

Daarom : …. Het Hallerbos (anno domini 18-04-2019) ,

om de jaarlijkse Hallerbos bloemekes traditie in ere te houden 😉

Want verdorie, het corona virus of niet !

De Hallerbos schoonheid verdient het om gezien te worden  !!

 

De Fuji XH1 met de 100/400mm of de 70/200mm f2.8

waren mijn optische maatjes die mooie dag.

 

Het bos ontwaakt, warm ochtendlicht overspoelt alles

De blauwe bloemekes blijven nog heel even in de schaduwen…

 

 

 

Als het prille lentegroen bestraald word door het eerste prille licht,

dan zweeft er magie door het bos 😎

 

 

 

Dit ‘effect-truukje’ kan ik me nooit laten 😉

De lens dichtknijpen zodat er minder licht op de sensor valt

(f16 ofzo) dan kan je de sluitertijd wat langer zetten.

1/3 sec sluitertijd is meer dan genoeg.

Je maakt een verticale bewegingmet de camera

(omhoog of omlaag is van geen belang).

Op ongeveer 1/3 van de totale beweging druk je de sluiter af.

Blijf de beweging verder zetten, tot je de klik hoort dat de sluiter

terug dicht is.

Het geeft me een gevoel dat ik schilder met mijn camera en lens,

gewoon de essentie van het Hallerbos proberen vinden…

Bomen, ochtendlicht en het blauwe waas van de ontelbare hyacinten

 

 

 

Nog zo’n mooi dingetje om mee te spelen,

is de aangename onscherpte van de 70/200mm f2.8 lens.

Hier is scherpgesteld op de de prille beukenblaadjes,

diafragma wijd open op f2.8…

De achtergrond verdwijnt als vanzelf in een heerlijk bokeh

van donkere tegenlicht bomen en zacht rood ochtend licht 😎

 

 

 

Pure geniet momentjes zijn als het pril geboren zonlicht,

de blauwe bloemekes aanraakt !

Waar er nog schaduw is zijn de hyacinten blauw,

waar het licht nu straalt wordt het blauw en het groen

heel warm van tint…

Deze super licht momentjes duren maar een paar minuten !

Als fotograaf moet je goed voorbereid zijn voor dit moment 😉

 

 

 

 

Enkel minuten later,

zelfde locatie, zelfde instellingen als vorige foto …

Hoe de intensiteit en de grootsheid van het ochtendlicht

zo snel kan veranderen hé ?

 

 

 

Een paar meters naar links of rechts gaan kan wonderen doen !

Als je het zonlicht ‘afschermt’ door er een boom tussen te plaatsen,

krijg je soms heel leuke licht effecten te zien in het bos.

Een lichtstraal glijd door de bomen…

De prille beukenblaadjes worden mooi goud belicht

en de blauwe hyacinten kleuren heerlijk warm paars  😎

Top fotografie momentjes hoor ! 😉

 

 

 

Als de zon dan hoger klimt

en het licht min of meer gelijkmatig verdeeld wordt

is het tijd om de 100/400mm telelens te gebruiken.

Met die lens kan ik heel ver in het bos ‘zien’,

zonder de verlichte wandelpaden te verlaten.

Kleine details tussen nog bijna onbelicht en warm belicht bos.

 

 

 

Goud geel groene beukenblaadjes

en een bokeh van warm ochtendlicht

met een sausje van hyacint bloemekes

 

 

 

Als afsluiter van dit Hallerbos logje…

Een meanderend beekje in het oosten van het Hallerbos.

Het mooie ochtend licht was al lang weg…

Volgend jaar wil ik deze plek opnieuw doen,

maar dan in het magische licht van de heel vroege morgen 😎

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Hallerbos fotografie.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste 

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

Misschien IJsland ?

Of sneeuw in Oostenrijk ?

Of macro’s van bloemekes of insecten ??

Ra ra ra, wat zal het weer worden ??  😉

 

Groetjes, Dirk

Hallerbos 2018 – Deel 5

Dat er in dit logje rare bokkensprongen worden gemaakt,

over onderwerp, locatie en zelfs tijd,

dat wist je al langer als vandaag hé 😀

Als je dat nog niet wist… dan ben je een nieuwe bezoek(st)er en dan weet je het nu ook hé

In ieder geval, van harte welkom in dit logje, neem een stoel en wees gezeten 😆

 

Van de imposante krijtrotsen in Étretat (Frankrijk),

verkassen we terug naar ons Belgenlandje,

meer bepaald naar het Hallerbos waar de hyacinten nog steeds in volle bloei stonden.

Het tijdvak is begin april 2017…

’t was een zalige fotoshoot met mijn collega & fotografie buddy, Baudouin Paradis,

(wiens foto-link je in mijn “Een bezoekje waard” lijst terugvindt.)

Mijn camera toen: Canon 1D mark 4, lens: Canon 100/400mm.

 

Btw, die Canon 1D Mark 4 …

(inclusief batterij lader + 2 grote batterijen,

de grip is in het toestel zelf geintegreerd,

+ ReaylyRightStuff Arca swisss bracket

staat nu te koop, wegens definitieve overschakeling naar Sony & Fuji.

Het toestel is steeds goed onderhouden, er hapert niets aan.

… als je geïnteresseerd bent, geef me dan een seintje…

 

 

Ons thema die dag toen….

Zacht ochtendlicht , de blauw paarse bloemekes én het beukenbos

Het fris groen & geel lentegroen…

Dat geheel proberen weer te geven …

 

 

Hallerbos

Gouden ochtendlicht

zorgt voor rijke contrasten

in het Hallerbos

 

 

 

 

 

Het woord Fotografie heeft zijn oorsprong uit het Grieks…

Het Griekse woord “phðtós” betekent licht.

En het woord “graphê” betekent tekenen of schrijven.

Fotografie betekent dus letterlijk: Schrijven, tekenen met licht !

 

Als ik s’ochtends of s’avonds van het zachte strijklicht geniet in een bos,

dan probeer ik altijd de sfeer die ik toen proefde weer te geven in mijn foto..

Het licht vangen in het groen en een vage impressie te geven van de blauw/purper gekleurde bloemen…

Ooit had ik hier al verteld dat mijn geliefkoosde kunststroming, het impressionisme is…

Met een voorkeur voor de pointillisme techniek in het geheel van die impressionisme stroming!

Welnu, dit impressionisme gevoel probeer ik ook in mijn fotografie te leggen…

Wat ik toen zag én voelde… dát proberen weer te geven, dat is mijn doel hier…

 

 

 

 

 

Spelen met scherptediepte…

Een flinterdun lijntje is scherp…

Daarvoor en daarna verglijd het bos en de kleuren in een waas vol bokeh

Details zijn niet echt belangrijk meer …

Het gaat me om de sfeer van het geheel, het (kleur)gevoel !

het spel van licht en schaduw…

De “ziel” van het bos-bloementapijt weer te geven

 

 

 

 

 

Als we nog een stapje verder zetten op de fotografie benadering van de vorige foto,

dan verglijden de blauw/paarse hyacinten tot vage bokeh cirkels…

én krijgen de tengere, fris geel groene beukenblaadjes de aandacht die ze verdienen…

Maar hun groei betekent onverbiddelijk dé ondergang van de hyacinten !

 

Verstikt

Het wassend bladgroen

verstikt de hyacinten

elk jaar weer opnieuw

 

 

 

 

 

In kleur en smaakgevoel kan je heel ver gaan natuurlijk…

Met een degelijke camera ( :-D, wat sluik reclame kan geen kwaad !) kan je de wereld fotograferen zoals je wilt…

Maar dan moet de kwaliteit van de lens die je gebruikt navenant zijn, niet ?

Het Hallerbos in bokeh cirkels…

Geel groene blaadjes, ’t bruin van de beuken bomen

’t paars/blauw van de hyacintjes…

Niet zomaar een impressie hoor !

Als je ooit in het Hallerbos bos bent, begin april,om 6u30am,

sluit dan je ogen voor 3/4de en kijk naar het licht…

Dan zie je dit 😀

 

 

 

 

 

Soms zijn er van die momentjes…

dat het ochtend licht voelt als een prelude… een sonate…

Het bos is nog diep in slaap verzonken…

Enkele twijgjes begroeid met jonge beuken blaadjes,

worden zachtjes wakker gestreeld door de ochtendzon…

Eén voor een lichten ze nu op,

in een bokeh van zacht magistraal ochtendlicht

 

 

 

 

 

Vangnet

 

Die spinrag draadjes

zullen een vangnet bouwen 

voor Kobe de spin !

 

 

 

 

 

Voortbordurend op het voorgaande…

Het groen van de beukenblaadjes, gezien door een heel groot diafragma (kleinste f-waarde)…

Het verschil tussen scherpte en zacht bokeh is flinterdun…

Licht maakt het verschil  !

 

 

 

 

Een leuk experimentje, toen de zon hoog in het zenit stond

(en zacht licht fotografie die ik graag doe echt niet meer mogelijk was)…

Ik schoof een ND 3 grijs filter voor de lens ,

om het felle middag licht naar beneden te “duwen”,

Een bos jogger die ik (terwijl ik inzoomde),

fotografeerde in een sluitertijd van  1/10 seconde

Je moet hier het licht echt wel naar omlaag halen, anders is je foto overbelicht én waardeloos !

en terloops, ik genoot van de dynamiek van dit gebeuren 🙂

 

 

 

 

Zelfde principe bij deze “gezinsfoto”…

De Lee ND3 grijsfilter is hier ook gebruikt,

De belichting van de camera is hier ingesteld op -3/4 stops…

Tussen de start ‘klik’ en het einde van de belichting is héél eventjes ingezoomd…

Ik hou wel van wat dynamiek in fotografie 🙂

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Hallerbos fotografie en haiku woordjes van eigen kweek.

‘k hoop ook echt dat mijn persoonlijke werk in het fotografie impressionisme  je aandacht mag delen 🙂

Wordt zeker nog vervolgd…

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  . Alvast bedankt voor je opmerking

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien dan nog wel over wat we het dan gaan hebben en wanneer hé 

 

Dirk

Fietsvakantie in Nederland (Deel 3)

We verplaatsen ons van het kleine mosjes macro wereldje,

terug naar onze fietsvakantie  in Woudbergen, Nederland.

Als je in die laatste lome zomermaanden extra vroeg uit je bedje kruipt,

dan heb je veel kans om een zalig mooi gekleurde zonsopgang mee te maken.

Zeker op het platteland, ergens diep verscholen in Woudbergen…

Daar, waar de tijd, heel zeker weten wat langer dan normaal heeft stilgestaan…

Zalig toch ? 😀

 

 

 

Ochtendnevel

 

Er zweeft nu een waas

van ochtendnevel flarden

over de velden

 

 

 

 

Foto 2:

Het oneindig spel van licht en schaduwen,

neemt soms een loopje met de subjectieve werkelijkheid die je waarneemt…

Hier lijkt het wel of hier, een of ander mythisch wezen, een nieuw geboren sfynx ofzo ?

een onnoembaar wezen de opstijgende zon verwelkomt ?

 

 

 

 

Levend water

 

Mistige nevels

zwerven als levend water

over de velden

 

 

 

 

Het mooiste licht én kleur beleven momentum (dat is heel persoonlijk),

vind ik het moment dat je kleur én licht details ziet in de diepste schaduwen,

én het moment dat de lichte, fris groene kleuren subliem belicht worden door die prille warme ochtendzon.

Dat zalig licht moment duurt maximum enkele minuten…. soms maar een halve minuut !

Weet je, als ik geluk heb dat er die vroege ochtend echt mooi en zacht licht is,

dan kan mijn dag niet meer stuk ! 

 

 

 

We zijn bij foto 5 aangekomen, die foto waar ik in foto nr 2 al over vertelde…

Of hoe de fotografie een loopje met de werkelijkheid kan nemen…

Bij totaal andere licht (een dikke 30 minuten later als foto nr 2),

ziet het geheel er heel anders uit hé… ?

“Het ding” is gewoon een berg klei , begroeid met een toefje wilde grassen.

Toen ik aan de boer vroeg,

wat de bedoeling, de oorsprong  was van deze scheve hoop klei antwoordde de brave man :

“Het is slechts een oude hoop grond, die mijn koeien en geiten, door de jaren heen,

vertrappeld hebben tot het ding wat je hier ziet…”

Je ziet, soms hoeft het “waarom” geen logische uitleg te hebben ❗

Oorzaak en gevolg zijn op zich al genoeg om verwonderd over te zijn 😀

En zeg nu zelf…

Als je echt kan genieten van die kleine waarheden, dan heb je grote dingen echt niet nodig hoor 😎

En die subjectieve werkelijkheid  in de fotografie…

die is steeds welkom hoor  😉

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn vroege ochtend fotografie én uiteraard de Haiku woordjes van eigen kweek. Wordt nog vervolgd hoor…

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  . Alvast bedankt voor je commentaar 

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

 

Dirk

 

Fietsvakantie in Nederland (Deel 2)

Opstaan vóór dag en dauw heeft als voordeel dat je de wereld op een heel andere manier kan beleven…

’t Is super genieten als alles nog kletsnat is van de dauw , als mist flarden het land met ijle dekens bedekken

en als de zomerzon nog wat aarzelt om door te breken…

In september zijn de spinnen groot en maken prachtige  kunstwerken van hun web.

Dit logje gaat over deze spinnenwebben.

Als er dan nog wat mooi zacht, door de nevelslierten getemperd warm ochtendlicht alles mooi belicht…

Dan is het tijd voor een leuke fotoshoot  🙂   Ga je mee ?

(voor bezoekers met spinnenvrees… je ziet alleen spinnenwebben in dit logje, geen spinnen 😉 )

 

Op zoek naar wat spinnenwebben in het lange natte gras…

 

 

In een hoekje van de poort glinsterden twee spinnenwebjes , broederlijk naast elkaar.

Mijn fantasie kwam tot leven en ik zag een groot spinnendier met twee web-ogen 😉

Of een of ander onbekend wezen met veelhoek web ogen…

 

 

 

 

Spinnenweb

Een spinnenweb vangt

glinsterende dauwdruppels

in de ochtendzon

 

 

 

 

Als de zon door de nevel slierten breekt…

tja, dan is het helemaal een feest natuurlijk 🙂

(Tijd voor wat foto technische uitleg…)

Ik hou wel van die zachte onscherpte  cirkels, veroorzaakt door de lens

(in vaktermen noemen we dit onscherpte fenomeen : Het bokeh)

Bokeh drukt de kwaliteit van de onscherpte in een foto uit.

Het gaat om de onscherpte die ontstaat doordat het voorwerp buiten het scherptevlak ligt.

Hoe beter de lens, hoe ronder de bokeh cirkels.

Een macro lens of een prime lens met opening van f2 tot f2.8 heeft meestal een fraai bokeh.

Deze (betere) lenzen hebben een diafragma van minstens 9 lamellen, wat een mooi rond bokeh oplevert.

Dus, hoe meer lamellen het diafragma heeft, hoe ronder en zachter de cirkels zullen zijn.

Lenzen met 5 of 6 lamellen (meestal instap zoomlenzen) geven ongelijke veelhoeken ipv cirkels.

Dat kan ook mooi zijn natuurlijk, maar ik verkies mooi ronde onscherpte cirkels 🙂

 

 

 

 

 

Een spinnenweb in een mooi warm ochtenlicht, vind ik minstens even mooi in een zwart/wit bewerking.

In zwart/wit kan je dingen benadrukken of vertellen, die in kleur niet echt mogelijk zijn.

Daarom doe ik zwart/wit bewerkingen zo graag.

 

 

 

Zelfde tafereeltje, maar hier stond ik wat verder.

De onderste spinnenweb krijgt zo meer aandacht

en het bokeh wordt nog wat zachter, fluweliger en ronder …

De geur van het dauw natte gras, het struikgewas  en de koeien… voel en proef je het ??  😉

 

Kunstwerkjes

In het ochtendlicht 

glinsteren spinnenwebben

natte kunstwerkjes

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn vroege ochtend fotografie én uiteraard de Haiku woordjes van eigen kweek. Wordt zeker nog vervolgd…

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  . Alvast bedankt voor je commentaar 

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

 

Dirk