Roest Op Zondag

Roest Op Zondag…
Voor mij hoeft het niet altijd roestig ijzer te zijn…
Voorwerpen, dingen, die aantonen of laten aanvoelen dat
ze de tand des tijds moedig hebben doorstaan,
vallen voor mij in hetzelfde vakje als kunstig Roest op zondag…

We zijn nog altijd in hetzelfde (intussen reeds lang gesloopt) NMBS
seinhuis als dat van verleden week…
De locatie én het gerief dat ik toengebruikte, kan je hier (her)lezen.

We schrijven terug AD 2009…

Een oude, vergeten lepel lag op een plank al heel wat jaren
stof te vergaren…

Een andere kijkhoek gaf me een ‘betere’ stoffige lepel foto…
Ook het witte spinrag draadje dat boven het lepeltje ‘plakte’
vertelt me dat het lepeltje hier al heel vele jaren lag…
Het heerlijk stoffig patina van heel lang onaangeroerde voorwerpen !

Ergens in dat seinhuis vond ik een gesloten schuiflade
in een héél oud, wankel bureau meubel… Wat zou daar inzitten ??
Deze schuiflade kreeg ik probleemloos open !
Met wat ik daarin zag wist ik direct dat de technici die daar
vroeger werkten, zeker niet vies waren van een kaartspelletje 😂
In oude schriften vonden we hun kaart uitslagen van vele jaren
terug ! 😋
In dit seinhuis werd dus niet alleen hard gewerkt…
Maar ook …. Zwaar gekaart 🤣😉

Ook deze derde foto uit het gore rommelhok,
wil ik je niet onthouden.
De eerste 2 rommelhok foto’s kan je hier (her)bekijken.
Deze foto heeft min of meer dezelfde kijkhoek als de eerste foto van
2 eerste rommelhok foto’s, maar hier heb ik veel meer ingezoomd.
Ik wou gewoon met scherpte in de details zien…

Heb ik je al verteld dat al deze foto’s mét statief gemaakt zijn ?
De sluitertijd van de meeste foto’s in deze schaduwrijke en/of
donkere lokalen, zit tussen de 1 en 5 seconden.
Omdat de Pentax K200D al vanaf ISO 500 héél veel digitale ruis maakt,
was ik verplicht om de ISO op 100 te houden,
het diafragma wil ik aanpassen aan de scherptediepte die ik zelf wil
(meestal f8 tot f11) én de ideale sluitertijd daarvoor wil ik door de
camera zelf laten bepalen. (TV stand bij Canon, S-stand bij Sony)
In zo’n situatie moet je echt wel een statief gebruiken…

Kunst, gemaakt door de “Mannen van de ijzeren weg” 😃

Voor mijn teergeliefde Nederlandse bezoekers :
“De ijzeren weg” is gewoon de Vlaams-Nederlandse vertaling voor
het Franse “Le chemin de fer“.
Spoorweg dus … 🤠

Om dit stoffig roest op zondag logje voor vandaag eindigen…
In de nabije buurt van het oude seinhuis stonden een paar
oude & afgedankte spoorweg wagons te roesten in weer en wind…
Aan de verroeste trein sporen kan je zien dat hier in héél lange
tijd geen enkele trein is overgereden…
(Regelmatig gebruikte treinsporen blinken aan de bovenkant)

Met deze oude (Stilstaande) treinwagon wou ik in Photoshop
een beweging experimentje maken !

De Photoshop mogelijkheden die we toen in 2009 hadden,
kunnen zich zeker niet meten met de Ai mogelijkheden
die Photoshop Mei 2023 ons recent biedt.
Maar in 2009 was Ps (Naar mijn bescheiden mening…)
een leukere, méér creatieve uitdaging
dan de nieuwe Mei 2023 update.
(Ps = Photoshop)

Wat je vandaag de dag met de Ps Ai technologie kan doen,
grenst bijna aan de waanzin én is qua creativiteit grenzeloos !
De nieuwe Ai (Artificiële Intelligentie-Kunstmatige Intelligentie)
tools in Ps zorgen voor ongekende en nooit eerder geziene
mogelijkheden…
Ai duikt niet alleen op in Browsers , ChatTgp toestanden,
maar nu ook in verbazingwekkende beeld technologie !
Over deze wonderbare Ai top technologie (Waar Adobe nu
al zeker 10 jaar mee bezig is !) ga ik het weldra zeker nog over hebben…

Terug naar 2009…🤔

Hier heb ik alleen de spoorwagon geselecteerd
(wat me toen een paar minuten muis klikken, slepen en zuchten kost).
Dit selectie heb ik tenslotte omgekeerd (om alles behalve
de spoorweg wagon te bewerken)…
In die omgekeerde selectie had ik een radiaal_2 beweging
filter op 20% losgelaten…
Nu lijkt het of de (stilstaande) spoorweg wagon met een
misselijk makende snelheid door het landschap scheurt 😃

Natuurlijk hoop ik dat je hebt genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en natuurlijk graag tot ziens in mijn volgend logje

Dirk

Roest Op Zondag

In het Roest Op Zondag logje van vandaag,
ga ik weer verder waar ik twee weken geleden gestopt was.
We zijn terug in het ondertussen al lang afgebroken en
vergeten NMBS seinhuis ergens in het enorme spoorwegen
complex van Brussel Zuid.
(Bruxelles Midi zoals de “Brusseleirs” dat zo mooi zeggen 😉)
Het vorige seinhuis logje kan je hier (her)lezen.

Roest en verval was daar overal te vinden…
Maar als fotograaf ben ik steeds op zoek naar “uit het oog springende”
voorwerpen in deze wereld van ruwe ‘urbex’ schoonheid…
Deze roestige oude & min of meer gesloopte ‘schakelkast’ kon me
daarom maar matig bekoren…

In de sanitaire ruimte daarnaast konden we een deur
openduwen, zodat er wat licht in de duisternis kwam 🙂
Een oude, versleten gas of mazout ketel brander stond
daar mooi doorroest te wezen.
Het is een leuk ‘urbex’ stilleven, daar niet van,
maar we wilden “meer”…

Een ander (gas, kolen, mazout ??) verwarming element
moet deze sanitaire wasplaats opwarmen.
Tegen de muur hangen een hele rij lavabo’s geschroefd
en rechts (hier niet zichtbaar) bevinden zich een (tig) tal
primitieve douches. Er hing nog welgeteld één spiegel
aan de muur…
In deze plaats konden de spoorweg arbeiders zich
wassen en omkleden…
Met wat fantasie kan je hier de schimmen uit het
verleden zien 😶🙃

Op weg naar buiten vonden we een oud, spuuglelijk opberghok
voor allerlei plakkerige, vettige en vooral smerige troep…

Maar net dat gore opberghok kreeg onze volle aandacht ! 😋
Het opberghok stond deels in de schaduw maar werd op dat
moment héél mooi belicht door een middag herfst zonnetje !
Op deze oeroude vuile kast hebben de spoorweg arbeiders die hier
vroeger werkten hun oude rommel bijeen gegooid.
Qua stilleven kan dit tellen vonden wij !
Het licht was heerlijk zacht, de verweerde kleuren van de smerige
muren, de vetten, smeermiddellen en gereedschap allerlei,
de driehoek lijnen van de opgerolde brandweerslang maken er een
top-klassieke compositie van !
Dit is klassieke kunst, onbewust gecreëerd door spoorweg arbeiders ! 👍

In hetzelfde smerig, stinkend opberghok,
hebben we dit tafereeltje gevonden…
We moesten alleen de scheve opberghok deur nog wat meer
opentrekken, om het heerlijk soft herfstzonnetje binnen te laten !
Als het echt moet, werken we met flitslicht,
maar als het effe kan dan werken we héél graag met natuurlijk licht…
Het zachte licht dat we hier zomaar gratis kregen is heel mooi
meegenomen natuurlijk. De compositie, camera instellingen,
én al de rest moeten we natuurlijk zelf instellen…

In al die rest zit de creatieve vrijheid van iedere fotograaf 🤠

Wat ik toen vooral onthouden heb :
1-Probeer te werken met klassieke composities,
die de oude kunstschilder ‘meesters’ ook toepassen.
2- Zacht, diffuus, omfloerst én natuurlijk licht gebruiken…
als het mogelijk is…

Omdat fotografie ‘geworteld is’ uit onze schilderkunst…
kan onze hedendaagse fotografie veel inspiratie halen uit
diezelfde schilderkunst… 😎
Pikken (stelen) met je ogen… Het is én blijft brandend actueel 😃

Dirk

Roest Op Zondag

In het Roest Op Zondag logje van vandaag
ga ik gewoon verder waar ik in het logje van
verleden week zondag gestopt was…
We zijn dus nog altijd in het een of ander,
ondertussen reeds lang geleden afgebroken seinhuis,
ergens in het enorme spoorcomplex van Brussel Zuid.

De symbolen op de schakelaars zijn voor mij Latijn…
Het zou kunnen dat deze schakelaars dienden om de
weg signalisatie naar de treinen toe te verzorgen,
maar het fijne ervan ‘waarom het dient’ weet ik ook niet…
Het kunnen evengoed schakelaars zijn om de wissels
in het enorme treinsporen complex te verzetten…

Maar wat de betekenis van deze symbolen ook mag zijn…
Het was mij daarover niet te doen,
maar wel om de heerlijke roestkleuren op de gevoelige CCD
vast te leggen 😎

Als fotograaf moet je zo nu en dan ook eens naar boven kijken 😉
Oude buizen waar vroeger het warm water voor de centrale
verwarming doorstroomde waren reeds gesierd met laagjes
heerlijk mooie roest !
Van de andere kant denk ik ook aan de enorme verspillingen
die de NMBS in deze infrastructuur heeft gemaakt…
Nergens heb ik isolatie op en over van dit soort buizen gevonden…
Foei NMBS !

Ik heb deze roestige chauffage buizen nog even ‘opgevolgd’…
Het was overal even erg ! Nergens was er een flintertje isolatie
om de warmte in de buizen te houden te vinden…
Van verspilling gesproken hé ?
Ik hoop dat de NMBS nu verantwoord omspringt met energie…

Een heerlijk door roest aangetaste metalen schakelaar kast !
Ik had geprobeerd om deze kast open te krijgen, gewoon om
eens te zien hoe een ‘Brandschakelaar’ er nu eigenlijk uitziet…
Maar de met roest aangekoekte metalen kast zat muurvast…
en vermits een koevoet niet tot het standaard gereedschap van
een fotograaf behoort, is deze schakelkast dan maar dichtgebleven 😎

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest op zondag…

Het vorige Roest op zondag logje ging over oude treinen.
Het roest logje van vandaag kan ook niet bestaan
zonder oude treinen, maar dit logje is weer eens een
héél ander verhaal dan het vorige…😃
De foto’s van vandaag vertellen van een oud NMBS seinhuis,
ergens in het enorm grote spoor complex van Brussel Zuid.
Dit seinhuis is nu al vele jaren geleden afgebroken…
Een vriend uit het dorpje waar ik woon, die een verantwoordelijke
functie had bij de NMBS, vroeg me of ik geen zin had om die
oeroude technologie in dat verlaten seinhuis te fotograferen,
voor het te laat is én het gebouw afgebroken is 😶
Die NMBS vriend vroeg toelating voor 1 of meerdere personen,
om daar te gaan fotograferen en … kreeg de toelating 😃
Toen ik vroeg aan mijn (indertijd) collega & kameraad Johan,
of hij zin had in dat oud seinhuis mee te gaan om te fotograferen
was zijn antwoord natuurlijk ook positief 🤠.
Dit was de eerste fotoshoot samen met Johan…

In die jaren (het was 2009) stond Johan ietwat wantrouwig tegen de
camera (Pentax 200D) die ik toen gebruikte …
Johan zelf werkte in die tijd met hét camera vlaggenschip,
de Canon 5D Mark II.
Hij kon niet echt geloven dat mijn klein Pentaxje, dat maar één derde
kost dan zijn Canon 5D II, dezelfde foto prestaties kon voorleggen…

Later, na deze eerste fotoshoot in dat seingever huis én na het
samenleggen en bespreken van onze foto’s heeft Johan zijn oordeel
over goedkope camera’s voorgoed veranderd…
Sindsdien hebben we heel veel van elkaar geleerd.
Voor al die mooie fotografie jaren nadien,
zal ik Johan altijd dankbaar blijven !

Seinhuizen moeten wissels bedienen, treinverkeer opvolgen…
Om al die complexe gegevens te automatiseren kan je de
“moderne” telecommunicatie apparatuur heel goed gebruiken !
Bell Telephone kon die technologie ook leveren…

Oude, beroeste relais en automatische schakelaars…
Het woord ‘Debuggen’ is geboren uit dit soort van schakelapparatuur…
Je ziet kleine relais die schakelen via verschillende metalen plaatjes…
Als er een insect tussen die metalen plaatjes kruipt, dan kunnen die
relais plaatjes geen contact maken , met als resultaat een wissel die
verkeerd open of dicht staat… Dit is natuurlijk gevaarlijk !
Daarom was er vroeger intensief onderhoud tussen al die relais
plaatjes nodig om ze insect-vrij (BugFree) te houden !
Dit soort onderhouds werk was gekend als ‘Debuggen’
Gelukkig bestaat deze oude relais technologie niet meer…
Alleen de naam ‘Bug’ is gebleven…
Een ‘Bug’ is nu een fout in software.
‘Debuggen’ is die fout in de software opzoeken en verbeteren…
(Mijn werkervaring leert me dat soms een nieuwe ‘bug’ wordt
geschreven door een oude bug te verbeteren !…)
Optimaliseren van software is heel duur en wordt bijgevolg
zoveel mogelijk vermeden… 🙄 Met alle gevolgen van dien….

Deze prachtig verweerde voltmeter is gestrand op ongeveer 22…
is het Volt of Kilo Volt ? Wie zal het nog kunnen vertellen hé ?
Bij elke foto hebben we een statief gebruikt.
In het gebouw was het redelijk somber en donker, de elektriciteit
was lang geleden afgesloten, daarom was er geen kunstlicht…
Omdat we geen flitsers bij ons hadden hebben we maar ‘the old skool’
techniek gebruikt…
In dit geval:
De Pentax camera op statief, iso100, manueel scherpstellen,
f13 voor zoveel mogelijk scherptediepte, de sluitertijd 3 seconden

Dit was héél lang geleden, héél robuuste infrastructuur…
Of het nu gebruikt werd voor telecom, wissels, overweg slagbomen
aansturing is nu niet belangrijk…
Toen ik vroeger in de telecom herstellingen werkte,
heb ik veel soortgelijke verbinding technologieën gezien.
Maar deze (heerlijk !) verroeste klem-schroefjes, heb ik nooit gezien
bij de oer-oude RTT of oude Belgacom apparatuur 😊

Bespeur ik hier een restje van oude, vervlogen beroepstrots 🙃

Elektromechanische schakelapparatuur…
Een blik in het analoge trein verkeer verleden van onze NMBS…
50mm, f/13, 1sec…
Bij het verkennen én ontdekken van deze werkpost,
moest ik steeds weer denken aan de inbreng van de technische ir’s
én de technische input van de vele electro/mechanische techniekers
die deze werkpost ooit hebben bemand…

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest op zondag…

Voor het ‘Roest op Zondag’ logje van vandaag,
gaan we nog eens naar het trein museum in Baasrode.
Daar kan je oeroude treinen van de NMBS vinden,
die door een frisse ploeg van treinfanaten worden hersteld
in hun oude glorie…
Wat je daar natuurlijk ook heel veel vind,
is heerlijk verweerd, prachtig roest 😎

Oud roest, gemengd met fris groene korstmossen,
gaat op de duur een eigen leven leiden…

Een klein detail van dit wondere roest wereldje…

Een oude, gebutste én gehavende transport treinwagon…
Een nieuwe ketting met stevig hangslot sloot deze wagon
op een doelmatige wijze af!
Maar wat in deze wagon zat, interesseerde me niet echt…
Het kunstige groen, rode roestig verval trok me aan !

Het bekende loge (B) van de Belgische spoorwegen…
Deze verzameling van gietijzeren machine onderdelen
moesten de trein tot stilstand brengen… Het zijn dus de remmen !
Die oude, verweerde machine elementen,
die perfect moeten samenwerken, vind ik wel bijzonder !
Als een rem niet werkt… tja… dan heb je mega dikke pech !

Een stokoude, elektrisch aangedreven rangeer stoere loc…
Als deze machines konden praten, vertellen ze me dan van hun relatie,
hun verhaal met de vroegere loc-bestuurders ?
Dit soort vragen borrelen op als ik die oeroude logge machines zie…
Vragen staat vrij 🤠

De oude NMBS groene verf is na zovele jaren nog steeds herkenbaar,
als de typische NMBS kleur van onze Belgische treinen !
Ook de gele vlakken zijn onlosmakelijk verbonden aan dezelfde oude Belgische treinen !
Het warme rood van het oude, kleurig verweerde roest brengt het
fantasieloze, politiek gekleurde NMBS sfeertje van uit die jaren 1970
en 1980 nog héél even wat dichterbij vind ik 👍

Zelf heb ik ongeveer 40 jaar de trein genomen om te gaan werken
in verschillende locaties in Brussel…
Maar met wat ik in al die trein reis verplaatsingen heb beleefd…
Daar kan ik veel boeken
én soms echte forens horror verhalen over schrijven 😂

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest op Zondag

In het vorige Roest op Zondag logje waren we in Baasrode,
in het Scheepvaart museum.
In dit logje van vandaag zijn we terug in Baasrode,
maar we bevinden ons in het Stoomtrein museum…

Het vorige Stoomtrein logje kan je hier (her)lezen
Het vorige Scheepvaart Museum logje kan je hier (her)lezen.

Dat je hier alleen stoomtreinen kan zien is niet correct …
Er staan ook enkele oeroude diesel locomotieven
en enkele van de eerste elektrische treinen.

Verboden Toegang !
Dit is een echt oudje met houten banken … 🚂
Pakweg 45 jaar geleden spoorde ik nog naar Brussel met
dergelijke treinen…
“De trein is altijd een beetje reizen” was toen
een heel ander begrip 🙂

Een oud, verweerd werkpaard !
Het aantal pk’s die deze enorme loc voorttrokken moet enorm zijn geweest !

In het vorige Stoomtrein logje gaf ik je de goede raad
om kleding te dragen die tegen een stootje kan 🙃
Als je deze foto ziet, dan weet je wel waarom hé ?
Eens onder een trein kruipen…
een oude jongensdroom werd hier werkelijkheid 😋

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
In mijn zoektocht naar mooi én verweerd roest…
vond ik dit stilleven van oud roest.
éen of ander elektrisch onderdeel in een of andere
oeroude elektrisch aangedreven trein…
De breedhoek zoomlens 16/35mm
(hier op f2,8 , 34mm,iso 100) isoleert het elektrisch
onderdeeltje heel mooi uit de achtergrond.

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍

Dirk

Roest op zondag…

Roest…
oest is één van de meest bekende vormen van corrosie.
oest is aantasting van metaal doordat het reageert op een
combinatie van water en zuurstof.
In het geval van ijzer ontstaat er dan ijzeroxide.
Daarom wordt roesten ook vaak oxideren genoemd…
Tot zover deze wijze roest uitleg die ik ergens bij Google heb gepikt 😇😉

Deze aan hun lot overgelaten treinen, passagier wagons, enz
krijgen na x aantal jaar een lekker patiné van mooi roest
én een zalig willekeurige vorm van ruwe verwering vind ik.
De afbladderende verf krijgt zelfs een kunstig jasje aangemeten 🤠
En zeggen dat ik meer dan 40 jaar geleden met dit type
van treinwagons elke werkdag nog naar mijn werk in Brussel forensde…

In die jaren was er amper 1 of 2 kleine wagon hoekjes (6 of 8 zitplaatsen)
uit de gehele trein rookvrij…
Bij alle andere zit & staan plaatsen werd er toen duchtig op los gepaft…
In die lang vervlogen tijden was dat rook gedrag gewoon ‘normaal’…
Ongelooflijk hé ? 😶🙄
Maar… “Het kan verkeren zei Bredero” 🙃
Gelukkig maar 🚭

Enorme ijzeren bouten die lang geleden de treinsporen stevig verankerden
op de ontelbare eikenhouten spoorbiels…
De potige spoorweg arbeiders die deze enorme bouten, met hun spierkracht ,
in de biels draaiden, droegen meestal geel, fluoriserende veiligheidjassen.
In onze volksmond (omgeving Asse, Merchtem , Opwijk) gaven ze toen die specifieke
spoorweg arbeiders, plus/minus 40 jaar geleden de naam : “Gele kanarievogelkes”
Had jij waar je vroeger woonde daar ook een of andere volksmond benaming voor ?

‘k hoop dat je vandaag ook weer genoten hebt van mijn 🚂 Roest op zondag logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je commentaar 🙂

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke & roestig luie zondag groetjes,
Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 10, einde van deze serie)

Van het kunstige licht festival in Brussel verkassen we terug naar elders.

Ook vandaag blijven we in eigen land. We zijn terug in Luik,

in het fantastische architectuur meesterwerk van Santiago Calatrava ,

Luik, Guillemins !

De eerste 3 foto’s zijn gemaakt met het plezant 6mm fisheye lensje van Lensbaby.

De andere foto’s zijn met de 16/35mm f2.8 Canon breedhoek zoomlens geshoot.

De 6mm fisheye is eigenlijk gemaakt voor een aps-c sensor (een Canon 70D bijvoorbeeld).

Omdat ik hier gewerkt had met de Canon 6D, een full frame camera dus,

waarbij de sensor groter is dan een aps-c sensor, bedekt dit fisheye lensje

niet de hele sensor, waardoor ik die ronde uitsnede krijg.

Maar geen nood, ik vind dat wel leuk 😉

Dat lensje is 100% manueel, je moet dus wat gokken om alles min of meer scherp te krijgen !

Ook is de beeldhoek zo extreem breed, dat je echt moet oppassen,

dat je je eigen voeten niet mee op de foto zet 😎

De afstand tussen de roltrap en de lens… 10 cm !

Het is een leuk, spotgoedkoop lensje,

waar je je goed mee kan amuseren 😉

De beeld vervorming door de extreem brede hoek is lekker meegenomen

Lensbaby verkoopt die lensjes voor Canon, Nikon en nog een rits andere merken.

Zelfde roltrap als in foto 1, maar dan van de andere kant gezien…

De avond viel, het blauwe uurtje was volop bezig.

Nu was ik echt benieuwd hoe het kunstlicht zou inwerken,

op deze indrukwekkende architectuur !

Een zwart/wit omzetting van vorige foto

Met kunstlicht moet je echt wel oppassen dat de witbalans van je camera correct blijft !

Hier heb je koud LED licht, TL licht, gele natrium lampen van buiten.

Een treinstation bij avond heeft altijd een tikkeltje mysterie vind ik…

Het witte beton van de enorm grote steunberen,

kreeg een vreemde gloed in het kunstlicht !

We kregen terug nieuwe inspiratie 😎

Het spel van licht en donker,

lijnen en bogen…

Het was prachtig om te zien !

Al deze foto’s zijn genomen zoals we het zagen,

er is niets aan veranderd in photoshop ofzo.

Hier wou ik gewoon dit ongelooflijk mooie lijnenspel vastleggen…

Tijdens de dag kan je zo’n foto nooit maken !

Het samengaan van licht, schaduwen, lijnen en bogen….

zo indrukwekkend mooi !

Als het donker is kan je manier van fotograferen helemaal veranderen,

je ziet zoveel dingen opduiken die in het volle zonlicht nooit zichtbaar zijn.

Het verloop in het perspectief speelt hier een grote rol

Om dit logje én deze serie <Luik, Guillemins> af te sluiten…

Een ode aan het licht en donker, het wondere lijnenspel dat steeds in beweging lijkt te zijn….

dat alles ontworpen in het geniale architecten brein van Santiago Calatrava

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur, breedhoek én fisheye fotografie.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgende logje…

Wat, waar, wanneer, hoe enz…?? Dat zien we nog wel hé

Dirk

Schoonheid in de vingerhoed van de lente… Venetiaanse maskers – (Deel 4)

Dit loodgrijze koud & kil miezerig regenweer, afgewisseld door extreme stormbuien,

word ik zo stilletjes aan kots beu 😡 !

Normaal gezien zou het nu de keien uit de grond moeten vriezen.

Dit huidige koud & nat herfst-alike weer in putje winter is niet meer normaal !

(en toch zijn er nog steeds (teveel) mensen die denken dat er niets aan de hand is

met ons mondiaal weersysteem…ggrrmmbbll ! 😐

Daarom ga ik graag nog eens terug naar april 2019 😀

om na te genieten van het aangename lente zonnetje tijdens Brussels Floralia 2019

De kleurenpracht van de bloemen én de kunstige Venetiaanse

maskers groepering zijn een streling voor het oog (Allee ja, in mijn ogen toch 😎 )

Alle foto’s zijn gemaakt met de Fuji XH1, de lenzen zijn de Fuji 70/200mm f2.8

of de Fuji 80mm f2.8 macro, die mijn meest gebruikte portretlenzen zijn.

Deze blauw met zilvergrijs/goud afwerking toets gekleurde dame,

getooid met een kunstige haarvlecht, contrasteert mooi met de

rode, gele, oranje tulpen bloemen weelde in het groene lente gras 😎

Een letterwijzing om dit tafereeltje meer dichterlijk te beschrijven :

Schoonheid in de vingerhoed van de lente…

De barokke, soms overdadige rococo stijl aanvoelende kostuums en maskers,

vind ik echt schitterend om te zien !

In de bloem & kleurrijke kasteeltuin van Groot Bijgaarden,

komen deze frivole & kleur/kostuum exentrieke figuren volledig tot hun recht.

Om je een beter beeld te geven van de enorme complexiteit van de

Venetiaanse kostuums en rekwisieten zoom ik eventjes dieper in …

Als je weet dat alles wat je hier ziet eigenhandig is gemaakt door de

deelnemers van deze groep an sich …

Zelfs de allerkleinste details zijn heel zorgvuldig uitgewerkt !

Chapeau & respect hoor ! 😎

Kleuren, natuur, het kleine wereldje…

Het meest hou ik van herfstkleuren, bloemen én tegelijk van vlinders !

Deze kleurrijke dame verenigt & symboliseert mijn drie smaak voorkeuren

Daarom verdient ze mijn én aandacht én mijn hoogste achting tegelijk !

Pure schoonheid poseerde hier op het namaak-hout betonnen brugje…

Een nieuwe & unieke sprookjeswereld werd hier geboren 😉

Een elegant kushandje van de kleurrijke herfstvlinder die afscheid nam van ons…

of…?

Misschien was dit vlindervrouwtje een nieuwe lentekind in wording ? 😉

Wie zal het zeggen ?

Om in mijn wondere sprookjeswereld te blijven…

Een klein takken mensje,

is het een jongen of een meisje ?

Ra ra ra ?

Het wezen hield mijn sprookjesdromen gedachten spelend levendig

Mag/kan ik hier spreken van/over conceptuele kunst ?

Als fotograaf moet je ‘zien’ en niet ‘kijken’… 😉

Symbolen laten spreken…

Om het warme sprookjes gevoel diep in mij nog wat te koesteren …

Twee verliefde tulpjes…

Gewoon 2 bloemekes in Love 😉

“Ach ja…bloemekes & love … dat is toch zalig mooi ?”

Zo placht deze vergulde edeldame met speels & goud articulerende handjes,

me na te sticuleren 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten,

een kunstig gekweekte roos uit één van de vele kasteeltuin serres.

Omdat het glas van deze serre ‘gekalkt’ was, werd het felle namiddag

zonlicht op een briljante wijze diffuus gefilterd.

Een weetje:

Wist je dat het mooiste licht door een vuile, stoffige ruit straalt ? 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Venetiaanse kostuum/maskers fotografie.

Er komt nog 1 (klein) logje om deze reeks te eindigen.

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste

Nog een kleine mededeling:

Als je dit evenement zelf wil zien,

deze Venetiaanse maskers groep komt terug naar Groot Bijgaarden

(Brussels Floralia ) op zaterdag 18 april 2020 om 14u30

én op zondag 19 april 2020 om 10u30 én 14u30.

Het bloemen park zelf is open van 4 april tot 3 mei.

Toegangsprijs is 14€ voor volwassenen en 12€ voor senioren.

Alle info vind je op https://www.kasteelgrootbijgaarden.be/floralia-brussels/

Voor mensen die afhankelijk zijn van het openbaar vervoer:

je kan vanuit Aalst of Brussel tot in Groot Bijgaarden

reizen met de trein (lijn Brussel-Aalst via Jette of Aalst-Brussel via Jette).

Van NMBS station Groot Bijgaarden is het kasteel park dan nog een klein half uurtje wandelen.

In een vorig logje had ik beloofd om je te helpen als je transport problemen hebt,

om van uit Groot Bijgaarden naar het park te geraken.

Contacteer me daarvoor via ‘reacties’.

Het ‘contact formulier’ op WordPress.com heb ik nog steeds niet werkend gekregen…

waarvoor mijn excuses 🙄

Diegene die me kan helpen, om dat ‘contact formulier’ werkend te krijgen,

die verdient mijn eeuwige dank 😉

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Architectuur, Luik Guillemins (Deel 9)

Van het kleine macro wereldje maken we terug een sprong naar

iets helemaal anders…

We zijn terug in Luik, Guillemins beland.

In dit logje heb ik me geamuseerd met de prachtige lijnen & vormen

van dit uniek treinstation, ook heb ik met een Lensbaby 6mm fisheye lens

gespeeld en superbreedhoek foto’s gemaakt,

voor de rest nog wat spiegeling experimentjes in het avondlicht.

Een detail van een stalen steunbeer.

De lijnen die Santiago Calatrava heeft uitgetekend blijven me boeien !

Een raam weerspiegeld

een wereld van wit beton

aan de overkant

Het is leuk om te ‘spelen’ met de 6mm fisheye lens van Lensbaby

Dit lensje gaat zo breed dat je echt moet oppassen dat je eigen voeten

niet op de foto terechtkomen.

Het lensje geeft een enorm vertekend beeld, maar dat is nu juist leuk

om lekker te experimenteren 😉

Deze lens is bedoeld om op een aps-c sensor mee te werken.

De camera hier was de Canon 6D, een full frame sonsor dus,

die sensor is groter dan aps-c en geeft dus een circulair vertekend beeld,

wat ik niet erg vind natuurlijk 😎

Het lijkt wel of ik hier op een zekere afstand van de roltrappen sta…

In werkelijkheid stond ik tussen de 2 trappen in ! 😎

Deze lens vertekend het beeld echt wel enorm !

Maar zoals ik al eerder zei, het is leuk speelgoed 😉

Ne pas embarquer…

het leven zoals het is

in Luik Guillemins

Alles wat met treinen te maken heeft is een dankbaar onderwerp

om er een zwart/wit bewerking op uit te voeren

De zon begon stilletjes aan onder te gaan …

De avond verlichting ging aan, het witte beton werd geelachtig en oranje

door de kleur warmte van de lampen.

De witbalans had ik hier op warm tl-licht gezet

Het blauwe uurtje (welbekend onder fotografen) gaf nog een laatste

streepje heel mooi licht …

Het zalige spel van licht en schaduw vond ik geweldig

Mooi licht… meer moet een fotograaf niet hebben om volmaakt

gelukkig te zijn 😉

Bovenstaande foto bracht me op ideetjes…

Spiegeling ideetjes 😎

Dezelfde foto als hierboven, maar dan 90° gekanteld…

Tenslotte nog een multilens experimentje (Nik tools) op bovenstaande foto

Het echt wel kunstig aangebracht licht is een fotoshoot an sich waard !

Hier kom ik zeker nog eens langs om een avond-fotoshoot te doen.

Dat is me echt wel een weekendje Luik waard

Het spel van licht en schaduw is hier bij avond prachtig om te zien !

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn architectuur, fisheye & spielerij fotografie.

maar ook de Senryu poëzie woordjes van eigen kweek…

Vandaag geen Haiku poëzie, omdat Haiku een dichtvorm is van de mens naar de natuur toe.

De Senryu poëzie beschrijft alleen de mens in zijn gewoonheid.

Het Senryu gedicht veroordeelt de mens niet, word nooit cynisch.

De mens staat hier centraal met al zijn hebbelijkheden en ontwikkelingen

In dit logje zien we een architectuur natuur, gemaakt door en voor de mens…

Daarom pas ik me hier dichterlijk aan

Deze fotoreeks krijgt nog één vervolg 😀

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgende logje…

Over wat, waar, wanneer, hoe enz…?? Dat zien we nog wel hé

Dirk