Het is Winter in Europa

Beelden vertellen meestal meer dan lang uitgesponnen teksten…
Als fotograaf weet ik dat maar al te goed…

Met ‘Het is Winter In Europa’ bedoel ik natuurlijk niet het seizoen ‘winter’,
maar wel het vreselijk gebeuren daar in Oekraïne…
Die oorlogsgruwel probeer ik hier in dit logje soms te vertalen d.m.v. winter
macro’s die ik verleden jaar in februari in mijn tuin heb genomen.

Dit logje is dus een verzameling van gewone, leuke winter macro’s
afgewisseld met wat meer symbolische foto’s, waar ik mijn eigen visie
op de toestand in Oekraïne probeer te onderstrepen…

Met wat fantasie zie ik hier een ijs-zeepaardje
dat een lange tong maakt naar Poetin 💣

Het was van origine een piepklein klimop worteltje met twee “gevangen” ijs druppeltjes…
Nu zie ik twee onschuldige mensen, gevangen in de gruwel die oorlog heet… 😥

De oorlog krijgt langzaam maar zeker, zijn greep over het hele land…
Steden met miljoenen inwoners worden omsingeld én tegelijk
gebombardeerd met ‘domme’ bommen…😥
Ontelbare mensen zitten daar klem en kunnen niet echt meer weg… 😶
Onvoorstelbaar hé ???
Stel je gewoon eens voor dat je daar ook woont ? 🆘💥… Akelig hé ?
….. …….. …….

Deze (zelf gemaakte) onmenselijk kille, grijze foto drukt mijn afkeer tegen militarisme,
geweld, racisme, verdrukking , oorlog, haat, tegen Poetin en zijn kliek, enz, enz perfect uit…

Zeker in een oorlog mag de hoop nooit sterven…
De hoop om bruggen te blijven bouwen,
hoe koud het boven op die brug ook mag zijn…
moet blijven leven !
Grof geweld zal het nooit halen tegen rede en gezond verstand…
(enfin, dat hoop ik toch….) 😶🤔

Nu komen er gewoon twee foto’s met intermezzo neutrale plaatjes … ☕
die ik grafisch de moeite waard vind om hier te presenteren als afleiding…
Als in een koffie pauze….

Een stilleven van een takje en ijs geworden dauw.

Hetzelfde stilleven als hierboven
maar dan in zwart/wit…

Bij elke stap die je maakt kan je steeds een keuze maken…
Je kan een stap terug doen of een stapje verder gaan…
maar je kan ook altijd naar links of rechts kijken om nieuwe kansen te zien !
Hopelijk worden in Oekraïne én Rusland,
Amerika, Europa én ook China de juiste stappen keuzes gemaakt…
Het gezond “politiek” verstand is wereldwijd ver te zoeken de laatste weken… 😶

Dit kleine ijsbrokje onderaan doet me denken aan Goliath,
die de wereld moet torsen…
Goliath zou nu eigenlijk een ijzersterke diplomaat moeten zijn !
Eerlijke & oprechte diplomatie zou de oorlogstrommels moeten overstemmen,
dat is mijn eigen bescheiden mening…😶

Dit is een héél bewust onscherp genomen foto van mijn kleindochter,
die verleden jaar in onze tuin in de vers gevallen sneeuw kon spelen.
De onbezorgde, vrolijke lach van een spelend kind maakt me gelukkig 😎
De tranen zien én horen van een kind dat op de vlucht is voor geweld of oorlog…
dan bloedt mijn hart… 😥

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste “Het is Winter in Europa” logje gekomen.
‘k hoop dat je begrip kan hebben voor mijn ongewone, symbolische kijk op de
situatie in Oekraïne, uitgedrukt met ijzige macro foto’s.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Winterse details (Deel 3)

Van de hak op de tak springen, is één van de constanten in mijn blogjes.
Dat zullen vele trouwe bezoekers al wel opgemerkt hebben 😉
Het vorige logje ging vooral over macro, mooi avond licht en bloemen.
Dit logje is weer iets totaal anders en we gaan gewoon verder waar ik
in het vorige ‘Winterse Details deel 2‘ gestopt was.

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3 met de24/600mm lens.
Hierop heb ik een Nisi close up filter geschroefd, om wat dichterbij
het onderwerp te kunnen komen. Dat deze filter het beeld wat vervormt,
neem ik er graag bij. Het is soms een pluspunt vind ik 😎

De locatie waar deze foto’s zijn genomen is een paar honder meter
verder dan ons huis. Een overstroming gebied, een moeras bosje,
een weide met wat pony’s, veel mooie verweerde oeroude weidepalen, enz
Allemaal interessante dingen om niet alledaagse fotografie te maken 😉

Ga je mee op het foto-wandel tripje ?

——————————————————————–

Een oude, met mos overwoekerde houten weidepaal,
zo verweerd als het maar kan zijn !
Ik vind het een mooi geheel,
vooral omdat het ons toont dat moeder natuur op het einde altijd gelijk krijgt 🙂

Natuur

Alles is eindig
moeder natuur overwint
krijgt het laatste woord

Een echt oude weidepaal,
overdekt met prachtig gekleurde groen/gele mossen,
tientallen barsten en spleten in het hout vertellen me,
dat deze paal niet lang meer zal blijven rechtstaan…
Titel van deze foto: Vergankelijk…

Deze foto is ietwat een buitenreeks geval…
Moest dit met een echte 1:1 macro lens zijn genomen,
dan zou de achtergrond (het gras enzo) heel zacht van kleur én zonder vervelende
details zijn, die alleen de aandacht wegleiden van het onderwerp.
Als je ooit mooie macro’s wil maken met de Sony RX10 én een Nisi close-up filter…
Niet doen, want het is een slechte combinatie, zoals je op de foto kan zien…

Door de onverwachte vervorming van het beeld, veroorzaakt door de Nisi filter,
kan je soms leuke dingen doen, die je niet zou verwachten… 😎
In mijn fantasie zie ik een verweerd bergmassief oprijzen,
diepe kloven en ravijnen maken het onbegaanbaar voor berg beklimmers…

In het vorige logje vertelde ik, dat langs het wandelpad een stuk of wat krulwilgen staan.
De grillig gevormde takken in puur tegenlicht gefotografeerd vond ik fascinerend !
Ik vertelde je ook dat ik met deze foto’s nog een stapje verder zou gaan 😎

Een stapje verder… 😎
Dit is identiek dezelfde foto als de bovenstaande…
Alleen heb ik gewoon de grijswaarden omgedraaid 😉
Herinner je je de negatiefjes van een ontwikkelde fotofilm nog ?
Hier heb ik ook een negatief van de originele foto gemaakt 😎
De mooie gekrulde takken van deze krulwilg
komen zo veel beter tot hun recht vind ik.

Een “speelse spiegeling” bewerking van een gat én een diepe kras
in een oude weidepaal.
Ik zag een soort van struisvogel kop in deze bewerking…

Nog een mooie, verweerde barst in een door mossen begroeide weidepaal…
Soms worden dingen zo verweerd en oud, dat ze een nieuwe schoonheid uitstralen.
Het loont echt de moeite om in de natuur te “zien” en niet zomaar te kijken…

Nog een leuk negatief omzetting experimentje…
Hier groeien de takken van de krulwilg naar boven…

Dit “negatief” resultaat voelt helemaal anders aan dan het vorige “negatief”,
vind je ook niet ?
Hier krijg ik het gevoel dat de takken willen ontsnapppen…
Als ik misschien de witte tinten hier vermeng met oranje, rood en geel,
dan krijg ik misschien een boom in vlammen ?
Maar dat zou met té ver brengen hé ?
Alhoewel ?? Misschien begin ik daar ooit wel eens aan 😎

Een oude boom, ooit afgezaagd om te verzagen tot planken,
maar door de een of andere reden is hij blijven liggen in het moerasbos…
Ooit was zijn kleurcode blauw, houthakkers weten wel waarom.
Mijmerend over deze oude vermolmde, vergeten boom
moest ik onwillekeurig denken aan zovele mensen in rust & ziekenhuizen,
die helemaal alleen gestorven zijn, zonder hun familie, naasten rondom hen,
omdat onze wetenschap toen nog geen verweer had tegen covid19,
toen de vrees voor verdere besmetting torenhoog was…

Eenzaam zijn

ze stierven alleen
eenzaam zijn op je einde
wat een droevig lot

Om dit logje voor vandaag toch te eindigen met een vrolijker noot:
Een heel zeldzaam paddenstoeltje met een extreem hoog ijzer gehalte !
Het is een FungusBloknageltje

Et voila, we zijn aan het eind van een derde “Winterse details” pseudo
macro logje gekomen. ‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op
de objecten die ik de moeite waard vond om te fotograferen.
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Heel waarschijnlijk weer over iets helemaal anders,
maar zo blijven we scherp én nieuwsgierig hé ? 😉

Groetjes, Dirk

Mijn macro werk-methode workshop

Zoals ik in het vorig Mierenboerderij logje had beloofd,
probeer ik vandaag met woord én beeld uit te leggen,
hoe ik in slechte lichtomstandigheden, er in slaag
om toch min of meer aanvaardbare macro’s te maken !

Het is geen geluk hebben met het aanwezige licht hoor…
Het is manueel werken om dat aanwezig licht zo mooi mogelijk te maken !
En dit alles met een minimum investering aan foto uitrusting !

In dit logje werk ik niet met insecten, omdat het buiten pijpenstelen regent… 🙄
Het principe waar mijn ‘werkgang’ om draait is heel simpel !
Licht, licht en nog eens licht !
Om een goede foto te maken heeft een fotograaf goed en mooi licht nodig.
Als er geen mooi licht, dan moet de fotograaf dat licht zelf maken !
Is dat simpel ? eigenlijk wel ja… Lees & kijk maar verder
Jullie kennen ongetwijfeld de driehoek relatie van het licht in fotografie,
de verhouding van 3 parameters : ISO, Sluitertijd én het Diafragma.
Deze 3 parameters gaan we lekker zelf bepalen !
dat geeft ons als fotograaf een enorme vrijheid !
(je zal dat later in dit workshopje wel inzien hoor)

Ten eerste: We vertrouwen NIET op de berekeningen van een computer …
(beschouw je camera gerust als een geavanceerde computer ! dat is dat ding ook,
maar een computer kan niet omgaan met gevoelens van ons, mensen…)
We gaan de camera dus instellen naar ons gevoel !

Hoe doen we dat ??

Ten eerste: Zet je camera én je lens op de M van Manueel !
(Noot: Hier werk ik met een 100% manuele Laowa 60mm macro lens,
dus ik hoef de lens niet op Manueel te zetten, omdat ze altijd Manueel is 😎 )
De licht correctie, die laat ik meestal staan op NUL ( zie de draai schijf onderaan)
Btw, deze camera (Sony A7 R2) heb ik 2dehands gekocht voor een fractie van de nieuwprijs ooit…

Dan zet je de ISO “vast” op ISO 100
Als je auto ISO settings van 100 tot 1000 ofzo (of iets anders) hebt, zet dat ding uit
en ga voor ISO100 en niets anders !

Zet de sluitertijd op 1/250s , je kan variaties maken tot 1/200 als het nodig is,
afhankelijk van het licht dat je nodig hebt.

Als je een systeem camera hebt, dan schakel je NU Focus Peaking in !
Focus Peaking geeft aan waar de SCHERPTE van je lens zich bevind.
Dat is verdomd handig om de scherpte van je foto te bepalen !

Bij spiegelreflex camera’s is Focus Peaking iets onbekend,
maar Canon fotografen kunnen toch nog gebruik maken van de subtiele
hackers tool ‘Magic Lantern’, om Focus Peaking toch nog met hun spiegelreflex
te gebruiken ! Meer info over Magic Lantern vind je hier

De rode lijntjes geven aan waar de scherpte van je foto is !
Als je aan je focusring (scherptestelling) draait, zie je de rode lijntjes veranderen …

De scherptediepte (Het diafragma), bepaalt het niveau van scherptediepte,
hoe lager het diafragma, hoe minder scherptediepte,
hoe hoger het diafragma, hoe meer scherptediepte,
maar er zijn grenzen aan de scherptediepte, diffractie komt soms om de hoek kijken…
Het komt er steeds op aan om de Gulden Fofografie Middenweg te bewandelen !

Nog meer voorbeeldjes van Focus Peaking…
Waar je rode lijntjes ziet, daar zit de scherpte van je foto
Een foto van de achterkant van een Cullmann led lampje)

Nog een laatste voorbeeldje van Focus Peaking…

Wat ik meestal doe, is kijkend, ofwel in het uitklapbaar schermpje, of in de zoeker (die hetzelfde beeld geeft)
met de camera, dan heel langzaam dichterbij te komen, tot de rode Focus peaking lijntjes optimaal zijn,
optimaal, op het punt , daar waar ik de focus wil !
Op dat ultieme scherpte moment klik ik de sluiter dicht en maak de foto !

Btw: Als je kleurenblind bent, dan kan je de Focus Peaking kleurtjes blauw, geel of groen maken…
Als dat niet handig is hé ? 😎

De ISO hebben we al gehad,
De sluitertijd is op 1/250s tot 1/200s…
Wat ons nog rest is de derde speler in de fotografie driehoek…
Het LICHT !
Voor het licht gebruik in een goedkope modale flitser én een flitslicht diffuser
Onderstaande foto geeft een voorbeeld van zo’n flits diffuser
(Maar je kan er ook zelf eentje maken uit een witte plastic melkfles ofzo…)

Een voorbeeld van camera, lens én flitsdiffuser erover geschoven.
De hoeveelheid licht uit de flitser is heel belangrijk !
De hoeveelheid licht die we nodig hebben om ons onderwerp perfect te belichten,
is het licht dat we zelf in de hand hebben !
Daarom moet je de flits op de M van Manueel zetten !
Zodat je zelf kan bepalen hoeveel licht je wil hebben 😎
Hieronder leg ik uit hoe je de flits Manueel instelt …

Een flitser kan je instellen op TTL (Trough The Lens <Door De Lens>) , op Slave of Master als je met meerdere flitsgroepen werkt, maar we houden het simpel…
We stellen de flits in op de M van Manueel.
De flitslicht intensiteit kan je daarna zelf instellen…
Hier zie je een spotgoedkoop NISI flitsertje van minder dan 100€ dat zijn werk naar behoren doet 😎

Omdat ik de laatste tijd meer werkte met een Meike Speedlite MK320,
wil ik je deze (spotgoedkope !) flitser ook tonen.
Maar vandaag heb ik de flits op de Sony flitsschoen geklikt, en het rechtervoetje brak af…
Vaarwel flitser dus 🙄 Spotgoedkoop is meestal duurkoop… Weer een lesje geleerd !
De flitslicht intensiteit kan je perfect instellen in de Manuele flits stand !
Hier heb ik het flitsvermogen ingesteld op 1/32 van het totaal vermogen.
Je kan naar 1/64 of 1/128 gaan als je minder licht wil hebben,
je bepaalt het zelf !

Of je kan naar 1/16 gaan, een verdubbeling van licht tov 1/32…
Soms is het nodig, soms dan weer niet…
Maar ik vind het heel belangrijk dat je weet dat je de intensiteit van het flitslicht
in enkele seconden naar je eigen hand kan zetten.

Als je echt veel licht nodig hebt (in een donker bos ofzo ?) dan kan je tot 1/4 gaan.
De flitslicht diffuser verzacht het flitslicht echt goed, maar reken erop dat je bij teveel aan licht je insecten/bloemen foto’s om zeep kan helpen. Vooral bij “gladde” insecten zoals kevers met ‘blinkende’ schilden moet je oppassen met teveel aan licht.
Zoals altijd speelt ervaring in het macro wereldje een grote rol !

‘k hoop dat je van mijn kleine Macro workshopje hebt genoten.
Misschien heb je wel iets bijgeleerd ?? 😉
Whatever dan ook, ik hoop dat sommige van mijn trouwe bezoekers
door dit workshop-logje goesting krijgen om verder te gaan
in hun ervaringen met het wonderbare macro wereldje 😎
Die mooie ervaringen zal ik ten tijde wel horen hé ? 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie   

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Winterse details (Deel 2)

in het begin van deze maand juli,
was ik een serie begonnen van “Winterse details”.
Dit eerste logje kan je hier herlezen/kijken.
De camera is nog steeds dezelfde, namelijk de Sony RX10 III.
Het geheel is een experimentje om dichterbij mijn onderwerp te komen,
een soort van pseudo macro dus. Maar dat alles kan je herlezen in
het vorige logje 🙂

De bedoeling is dat ik met “andere ogen” kijk naar alledaagse voorwerpen,
naar alledaagse dingen in de natuur, een weide, een boom, een paal, enz enz.
Soms kan ik vormen van “iets” herkenbaar zien, soms valt me iets op
dat abstrakt kan zijn, of iets dat gewoon mooi is als detail…
Kijken, niet zomaar zien…

Een stokoude, gebarsten weidepaal … of is het moderne kunst ? 😉
Als je ziet wat er soms als moderne kunst gepresenteerd wordt,
dan zou dit best wel eens kunnen hé 🙂

Een andere weidepaal , vermolmd , ruw overdekt met mos…
Maar ik zag er prachtige details in !

De gebarsten bovenkant van een houden weidepaal,
het zou een foto van een ruw landschap kunnen zijn, gemaakt met een drone…

Mos vind je in alle soorten en kleuren.
Sommige mossen zijn zo complex van vorm dat je er naar blijft kijken 🙂

Bekermosjes vind ik altijd supermooi.
Als die op een boom groeien, dan is het 5 voor twaalf voor die boom…

Hier heb je een heel mooi voorbeeld van hoe de NISSI voorzetfilter
het perspectief op een heerlijke wijze vervormd.

Soms zie je echt leuke dingen opduiken in die oude, vermolmde weidepalen 😎
Twee donkere ogen keken me aan !

Een zwart/wit omzetting van bovenstaande foto…
Het benadrukt de ruwheid van de houten paal vind ik.

Hier heb ik de vorige foto gewoon 180 graden gedraaid.
Op de een of andere manier komen de twee” donkere ogen” hier meer tot leven 🙂

Het wandelpad passeert voorbij een stuk of wat krulwilgen….
De grillig gevormde takken vind ik fascinerend.
Een foto in puur tegenlicht maakt de takken bijna zwart,
het lijkt wel dat de bomen dansen ! 😎
In een volgend logje van “Winterse Details” ga ik op dit thema nog een stapje verder !

Et voila, we zijn aan het eind van een tweede “Winterse details” pseudo
macro logje gekomen. ‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op
de objecten die ik de moeite waard vond om te fotograferen.
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 5)

Van de kleine sneeuwklokjes in het bos én het eerste prille lentezonnetje,

keren we terug naar begin januari 2019, toen het nog heerlijk winterweer

was en de natuur heerlijk was versierd met ijskristallen en rijp 😎

Onnodig je te vertellen dat ik me die winterse week enorm geamuseerd heb

in onze tuin en de schapenweide rechtover ons huis 😉

Een macro fotograaf heeft niet veel nodig om perfect gelukkig te zijn !

 

De overgebleven herfstblaadjes zijn kunstig versierd met piepkleine ijskristallen …

 

 

 

Dezelfde herfstblaadjes als in de vorige foto…

Alleen heb ik hier de NISI CloseUp filter op de 100mm macro lens geschroefd…

Je ziet heel duidelijk dat je met een closeup filter héél dichtbij kan komen !

Maar… (in fotografie is er altijd een ‘maar’ als je iets extra kan hebben… )

Met een CloseUp filter verkleint de scherptediepte enorm

én je moet heel precies focussen, anders is je foto onscherp (én waardeloos …)

Maar met enige oefening kom je al héél ver hoor !

Een statief(je) of een rijst/zand/bonen/enz zak om je camera te ondersteunen

kan heel zeker helpen als je geen vaste hand hebt.

 

 

 

Piepkleine mosjes, versierd met petieterig kleine ijskristalletjes, groeiden op wat oude boomschors…

De geel/groen/oranje stengeltjes die omhoogsteken zijn amper 3 tot 4 millimeter lang !

De NISI closeUp filter kan je bij dit soort macro fotografie heel goed gebruiken ! 😎

Een weetje:

Je hebt niet echt een macro lens nodig om een CloseUp filter te gebruiken,

een (goedkopere !) 18/200 of een 30/300mm lens kan evengoed het macro werk doen ! 😉

 

 

 

Het is altijd zalig om diep in het piepkleine macro wereldje te reizen vind ik 🙂

In het kleine wereldje van het macro gebied, kan je dingen zien die je anders nooit zal zien !

De héél kleine scherptediepte (amper een halve cm hier), verplicht je als fotograaf

om deze beperkte scherptediepte creatief  te gebruiken.

Het voelt dikwijls aan als schilderen met de lens

 

 

 

Aan de andere kant van de schapenweide is een piepklein bosje…

Een wit-berijpte struik trok mijn aandacht,

zeker op hét moment dat de zon er een straaltje licht over streelde… 😎

 

 

 

 

Verdroogde herfstblaadjes én wat smeltend ijs in mooi ochtend licht…

Het zijn die kleine natuur juweeltjes waar ik graag van mag genieten 😉

 

 

 

 

Soms zie je echt mooie tafereeltjes opduikelen !

Het geheel is in het echt misschien 5cm breed,

maar nergens staat geschreven dat pure schoonheid groot moet zijn hé ? 😎

Wat stijlvol, bevroren spinrag draadjes in een heel mooi winter zonnetje…

Samen vormen ze een heerlijk kunstwerkje vind ik

 

 

 

Dit logje sluit ik af met drie bewerkingen op dezelfde bron foto…

Het was ongeveer 16uur, begin januari 2019…

Het zonlicht werd heerlijk warm (geel en rood) !

De buitentemperatuur was ongeveer -5º,

waardoor deze mooie spinnenweb mooi bevroren was.

Er was géén wind, waardoor ik héél precies kon focussen

Het was ook even zoeken naar de kijkhoek mét de warmste kleuren

én om de spinnenweb tegelijk mooi evenwijdig met de lens te krijgen…

Om een mooie foto te maken, mag je best wel wat moeite doen hé ? 😉

 

 

 

Omdat de bevroren spinnenweb zo duidelijk op de foto staat,

was ik benieuwd hoe een zwart/wit bewerking van dit tafereeltje er zou uitzien…

De kleurfoto draagt hier nog steeds mijn voorkeur…

Maar wat als ik een stapje verder ga ??

 

 

 

In dat stapje verder heb ik de foto uiteindelijk helemaal teruggebracht naar zijn pure essentie…

Namelijk, dé spinnenweb 🙂

De digitale doka is echt wel een fantastisch gereedschap ! 😉 

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen. (Het 5de reeds !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

en de attributen in en rond de schapenweide afsluiting 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

 

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 4)

Tijdens de winterweek dit jaar heb ik me geen moment verveeld 🙂

Vanaf het moment dat er licht genoeg was om uit de losse hand te fotograferen,

kon je me buiten vinden in onze tuin of in-en-rond de schapenweide,

rechtover ons huis.

Winterse weeromstandigheden zijn echt een plezier om met een macro lens te werken 😎

Waar ik zeker moest op letten  waren de batterijtjes voor de Sony A7R2 !

Normaal gaat 1 batterij bij deze camera een dikke 300 foto’s mee,

maar in winterse omstandigheden zijn dat maximum 250 foto’s…

Winter en batterijen… Het zijn geen vriendjes van elkaar hé ?

Maar gelukkig heb ik meerdere Sony batterijladers,

zodat ik elke dag s’avonds 8 batterijtjes maximaal kon opladen

om de volgende dag lekker zonder batterij problemen te zitten 😎

In de winter draag ik de batterijen altijd in mijn binnenzak mee,

zo blijven ze relatief warm en blijven maximaal presteren.

Dus…in de winter nooit geen batterijen in je rugzak meesleuren hé … 

 

Zijn dit spinrag draadjes aan de pinnekesdraad ??

Of is het iets anders …

Het zal voor altijd een raadsel blijven denk ik 😉

 

 

 

De wit omrande ijsrandjes rond berijpte planten vind ik altijd heel mooi…

 

 

 

Piepkleine plukjes mos op verweerde betonnen paaltjes, bedekt met rijp…

Hier heb ik een NISI CloseUp filter gebruikt om nog dichter bij te kunnen komen.

Deze CloseUp filter is op de LAOWA 100mm lens geschroefd (dmv een verloopfilter).

 

 

 

 

Een ander verweerd betonnen paaltje…

Het was toen ongeveer -3º denk ik.

Hoe de wereld er zo helemaal anders uitziet als het wat vriest hé ?

 

 

 

Zelfs iets banaal,zoals een ietwat verdorde brandnetel, begroeid met ochtendrijp,

héél eventjes belicht door een zonnestraaltje,

straalt pure schoonheid uit in deze winter ochtend !

Het is zalig om te fotograferen in deze omstandigheden vind ik 😉

 

 

 

Meer en meer begon ik me te concentreren op berijpt prikkeldraad,

spinrag draadjes, ijs kristallen, ijzige druppeltjes, takjes,  enz, enz.

Met het toepassen van eenvoudige en basis compositie regeltjes,

probeerde ik het ritme en schoonheid momentjes van deze winterse attributen

vast te leggen met mijn macro lens 😎

 

 

 

Spinnen kunnen met hun spinragdraadjes voor onverwachte schoonheid zorgen,

vind je niet ? 😉

 

 

 

Niet alleen prikkeldraad krijgt de aandacht van spinnetjes…

De natuur zit boordevol schoonheid (voor wie het wil zien hé ? 😉 )

 

 

 

Soms krijg je zowaar abstracte kunst te zien !

Spinrag en staal, ze zijn verenigd via ijskristallen 😎

 

 

 

 

Om dit logje voor vandaag te eindigen…

De regel van derden, of de Gulden snede…

Bijna al mijn foto’s stoelen op deze twee compositie basis regeltjes.

Na zoveel jaren van fotograferen wordt een compositie uitsnede ‘bepalen’

min of meer een automatisme 🙂

Dan ga je daar niet meer bewust over nadenken,

het buikgevoel moet de bovenhand kunnen nemen vind ik.

Als de compositie/vlak verdeling niet goed zit van bij het begin,

dan voel ik meestal dat er iets wringt… alsof er iets scheef zit…

Soms kan ik dat later bijwerken en redden in een nieuwe uitsnede…

Maar als zelfs dat niet lukt, dan vliegt de foto in de digitale vuilbak hoor 😎

 

Een spin met voorkeur voor speelse driehoeken 😉

 

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van het vierde Ochtendvorst macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

en schapenweide afsluiting attributen 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

 

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 3)

Van de tropische hitte in de Nationale Plantentuin in Meise,

verkassen we weer naar het zalige winter weer van begin januari 2021 !

Het vroor enkele graden, het was redelijk vochtig in de natuur,

een ideale groeibodem voor de kleine ijskristallen.

Als het dan nog relatief windstil is, dan kan je met gelijk welke macrolens

de mooiste foto’s maken die je maar wilt 😎

Hier gebruik ik nog steeds de Laowa 100mm f2,8 2:1 macrolens

op de Sony A7R2 body. Een combinatie die me echt wel bevalt !

Een statief heb ik hier nog steeds niet gebruikt… het was amper -2º of -3º.

Een heerlijk frisse ochtend dus 😉

 

“Pinnekesdraad” die de schapen weide afbakent…

Sommige gedeelten ervan zijn oud en beroest,

maar dat geeft een mooi verweerd patina van ouderdom vind ik 😎

 

 

 

Op zoek naar de kleine ijskristallen…

Volgend jaar ga ik eens eens proberen om een film (een time lapse)

te maken van gewone dauw, dat bevriest tot ijskristallen.

Dat ‘bevries’ process van water tot ijskristalletjes in een tien-vijftien-tal seconden

te “persen” moet technische mogelijk zijn denk ik…

Maar eerst eens uitvogelen hoe je een time-lapse maakt natuurlijk 😉

 

 

 

Wat groene planten in de weide die nu begroeid zijn

met piepkleine ijskristalletjes…

Deze wezentjes kunnen zo meespelen in een SF film vind ik 😎

 

 

 

In de kruidentuin van mijn madam is ook macro keuze op overschot !

 

 

 

Met een macro lens ben je niet alleen beperkt tot macro…

Doorheen de ochtendnevels duiken de bomen op…

Deze bomen groeien ongeveer 100 meter van ons huis.

Ons hoor je dus niet klagen over het uitzicht 🙂

 

 

 

Een oude spinnenweb, nu is het webje helemaal bevroren !

Desondanks het extra gewicht van het ijs scheurt of breekt het web niet !

Wist je dat een staaldraad op dezelfde dikte van spinrag minder sterk is dan spinrag ?

De natuur is wonderlijk hé ? 😎

 

 

 

Een close-up van een oud en vergeten spinnenweb …

 

 

 

Nog een landschap foto,

genomen met de 100mm macrolens van Laowa…

Een macro lens kan je dus redelijk universeel gebruiken,

zeker ook voor portret fotografie is een macro heel handig.

Door de mistige nevels, braken wat flarden zonlicht door…

Hoe een béétje zalig mooi licht een landschapje kan veranderen hé ? 😎

 

 

 

Een stilleven van staaldraad, pinnekesdraad én spinrag draadjes…

Deze foto maken in de zomer zou lelijk zijn denk ik !

Hoe ijs en winter weer alles heel fraai kan maken hé ?  😉

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Deze foto is een uitsnede (een crop) van vorige foto… !

Omdat de Sony A7R2  een full frame sensor van 42,4MP heeft,

kan je met gemak een uitsnede maken én nog genoeg foto data overhouden

om een afdruk op minimum A3 formaat te maken 😎

Daar maak ik graag gebruik van natuurlijk !

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van het derde Ochtendvorst macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

en schapenweide attributen 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 2)

De laatste twee weken zijn naar weer-mijn gevoel top-weken geweest

(vandaag is het 12/2/2021… bijna het eind van de winterprik… ).

De winterprik begon met wat lichte nachtvorst en evalueerde naar een dun sneeuwlaagje,

gevolgd door een heerlijke diepvries periode van -14º s’nachts en -10º overdag.

Elke dag was ik meer buiten dan binnen, omdat dit winterweer heerlijke fotografie

kan opleveren. Ik ben begonnen met macro, in en rondom ons huis.

Daarna winter landschappen in Ternat & Sint Martens Bodegem, van 2 locaties

die in mijn ogen de mooiste plekjes zijn in de omtrek 🙂

Nog later terug macro van ijskristallen, grasjes, enz enz…

Er liggen nu nog een paar duizend RAW foto’s te wachten op ‘ontwikkeling’,

met mondjesmaat (als ze afgewerkt zijn) zal ik die foto’s hier publiceren.

Verwacht je maar een een lange foto winter in dit blogje 😉 😎

De eerste dagen met macro foto’s heb ik géén statief gebruikt…

maar later, omdat het echt berenkoud werd & er een snijdende polaire wind blies,

heb ik mijn mono-pod gebruikt, omdat mijn handen,

desondanks de thermische handschoenen die ik droeg,

toch wel trilden door de felle koude…!

Scherpe foto’s maken zonder mono of tri-pod was quasi onmogelijk geworden,

ook omdat de lucht grijzer en grijzer werd. (donkerder dus…)

De iso heb ik bij donker weer opgeschroefd tot maximum 1000 iso

(meer iso = veel teveel vervelende & lelijke digitale ruis)

het diafragma stond meestal tussen f2,8 en f8,

maar zelfs met f2,8 had ik soms sluitertijden van 1/10 sec !

Zonder mono of tri pod kan je dan geen deftige of scherpe foto maken hé.

Soms heb ik ook wel een led lampje gebruikt, voor als het té donker werd…

Met een mono-pod is dat niet simpel soms 🙂

Maar moeilijk gaat ook hé 😎

 

 

Vandaag verkennen we de afrastering van de schapenweide, rechtover ons huis.

De lens is de Laowa 100mm macro die tot 2:1 verhouding kan gaan !

De camera is de Sony A7 R2.

Met mijn macro fotografie wil ik een andere kijk op de wereld tonen…

Kleine dingen waar iedereen meestal achteloos aan voorbijloopt,

kunnen een bron van schoonheid zijn , zeker op een sterk vergroot macro vlak !

 

Een klein vlechtje staaldraad rond de weide,

bezaaid met piepkleine ijskristalletjes…

 

 

 

Gewoon een takje van een of andere uitgeschoten struik,

die de boer vergeten afmaaien heeft…

De piepkleine ijskristalletjes vind ik boeiend om te zien door de lens 😎

Zonder macro lens blijft deze wonderbare wereld verborgen voor onze ogen…

Daarom is macro fotografie zò belangrijk voor mij…

Omdat ik daarmee het onzichtbare zichtbaar kan maken 😉

 

 

 

Berijpt prikkeldraad (in de volksmond zeggen ze ‘pinnekesdraad’ 😉 )…

Foto’s met prikkeldraad ga je hier veel zien passeren…

maar telkens met een heel ander uitzicht… 😎

 

 

 

Rood beroeste pinnekesdraad…

overladen met ijskristallen.

 

 

 

Nog een klein takje,

versierd met ijskristalletjes !

’t is net kristalsuiker, vind je niet ? 😎

 

 

 

Prikkeldraad en vergeten spinrag…

De mogelijkheden voor een macro fotograaf zijn echt grenzeloos met die twee items.

Als ze dan nog eens diep-gevroren zijn, worden ze heerlijk fotogeniek vind ik

 

 

 

Soms wordt de staaldraad van de afspanning hersteld door een stukje plastiek metaaldraad…

Het heeft allemaal iets vind ik 😉

 

 

 

Van twee naar één prikkeldraad gaan…

Dé oplossing van de schapenboer 🙂

 

 

 

Er zijn nog andere manieren om twee staal draden  met elkaar te verbinden…

Groene staaldraad van Bekaert is daar heel handig voor !

Ook hier hebben spinnetjes hun sporen achtergelaten !

 

 

 

Een kunstzinnige spin, die blijkbaar in haar driehoek periode zit

In de zomer valt zoiets niet echt op,

maar in de winter wordt zo’n geheel echt wel mooi vind ik 😎

Een stilleven van staaldraad, beton, mos en spinrag…

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Soms volstaat het om even stil te staan bij flarden van een oude spinnenweb,

om er leuke verhoudingen in te zien,

een compositie gebaseerd op de regel van drie zorgt hier wel voor leuk evenwicht vind ik.

Wat vind jij ?

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van het tweede Ochtendvorst macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

en schapenweide attributen 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

 

 

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 1)

Om in het winterse sfeertje van het vorige logje te blijven…

 

Vandaag begin ik een nieuwe winterse macro serie…

Alle foto’s in deze serie zijn begin dit jaar, 2021, gemaakt in onze tuin,

ons terras én de schapen weide rechtover onze woning.

Omdat ik mijn foto’s altijd opsla in het RAW-formaat,

heb ik wat extra tijd nodig om alle foto’s te ‘ontwikkelen’ in de digitale doka.

 

Het vorig logje ging over ijs en ijs figuren in het ijs…

In deze nieuwe serie (Ochtendvorst) vertel ik graag over het echt kleine wereldje in het ijs…

Pas wel op, dit logje gaat niet over vorsten, keizers of koningen ofzo,

maar over de winterse nacht en ochtendvorst  😉

 

De camera is de Sony A7R2, de lens is de Laowa 100mm 1:1 tot 2:1 macro lens.

De Ranox 250 close-up filter (om héél dichtbij te komen) kon ik hier niet gebruiken,

simpelweg omdat de filterdiameter van de Laowa lens te groot is voor de Raynox.

Maar geen probleem… de (spotgoedkope) NISI closeup filter doet hetzelfde als de Raynox

en past perfect op alle Laowa lenzen 🙂 , dmv bijgeleverde verloopringen.

 

Technische data ivm sluitertijd, diafragma,lichtcorrectie enz kan ik niet geven,

omdat de Laowa een 100% manuele lens is en dus geen EXIF data wegschrijft.

 

Omdat het winter is, en het wat langer duurt voor er wat zon licht vrijkomt,

heb ik de ISO op 1000 tot 2000 gezet om werkbare sluitertijden te verkrijgen.

Het tijdstip is ongeveer 9uur in de ochtend, het bleef wat nevelig ,

wat eigenlijk een geluk was omdat de ijskristallen dan wat langer ijzig blijven 🙂

 

Een opgerold stukje geplastificiëerde bekaert staaldraad ‘kottekesdraad’,

begroeid met piepkleine ijskristallen 😎

Met een ‘gewone 1:1′ macrolens zou ik bijlange na niet zo dicht kunnen komen !

Merk ook op:  Hoe dichterbij je kan komen,

hoe minder scherptediepte je dan zal verkrijgen…

Dat is een eenvoudige natuurwet in de fotografie !

Als je ergens wat extra neemt, moet je ergens anders wat toegeven… 😉

 

 

 

Een piepklein betonnen randje van een oude dakpan,

De wereld is onherkenbaar geworden als je door een macro lens kijkt 😎

 

 

 

Een piepklein, winterhard bloemeke, ergens in een bloembak op ons terras…

De kleine ijskristalletjes blijven boeiend om te zien 🙂

Noot: Alle foto’s zijn genomen uit de vrije hand, een statief is NIET gebruikt.

(alhoewel ik een statief soms beter eens zou gebruiken… )

 

 

 

Een klein takje, begroeid met ijskristalletjes

 

 

 

De ijzige randjes op de bladeren geven iets sprookjesachtig mooi aan de bloemen en planten vind ik 😎

 

 

 

Een oud, verdord en verdroogd Juffertje in het groen,

nu getooid met een schitterende ijskristallen donsje 😉

 

 

 

De Nisi filter er even afgeschroefd om een overzicht te maken van de ochtendvorst in de weide…

Dit is ook de ideale temperatuur om een lekkere winterwandeling te maken natuurlijk,

maar de fotografie van al dat moois vond ik meer belangrijk dan een wandeling te maken 😉

 

 

 

Terug op ons terras, in één van de houten bloembakken had ik verleden jaar Viooltjes geplant…

Omdat dat winterharde bloemen zijn, heb ik er met vriesweer ook veel fotografie plezier van  😎

 

 

 

Een oud verfromfraaid boomblaadje krijgt nog eens de kans,

om te schitteren als nooit tevoren 🙂

Deze ijskristalletjes zijn amper een speldekopje groot !

Zelfs met f8 heb ik hier een minimum aan scherptediepte…

De macro verhouding is hier dan ook ongeveer 2,5:1 !

 

 

 

Om dit eerste Ochtendvorst logje voor vandaag te eindigen,

Een klein struikje onder onze Japanse kerselaar met rare, vierkante takjes,

nu versierd met piepkleine ijskristallen… 😎

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een eerste Ochtendvorst macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wondere kleine wereldje van piepkleine ijskristallen 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk