IJsland 2019 (Deel 37)

Van het kleine wereldje van de macro fotografie,
is het weer tijd om iets totaal anders te publiceren !
IJsland is ondertussen al wat geleden hé ?
We hebben de ijsbergen en de gletsjer nu definitief achter ons gelaten.
We zijn in Höfn, in de nabijheid van het Viking dorp én het Viking cafe.
Tijdens onze IJsland reis in 2016 waren we ook op deze plaats,
maar toen waren deze wondere bergen gehuld in nevels en wolken.
Op onze reis in 2019 hadden we heél veel geluk op deze plek.
Normaal is het hier altijd mistig, nevelig, regent het meestal…
Maar in 2019 waren de IJslandse Goden met ons ! 😎
en was het stralend, helder en klaar weer !
Klik hier of hier voor dezelfde plaats in 2016… Wat een verschil hé ? 😋

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3.
De superzoom van 24/600mm heeft zijn dienst al flink bewezen 🙂

De bergen rond Höfn zijn enorm ruw…
Regelmatig flikkert hier dan ook een enorm rotsblok naar beneden…

Deze bergketen is vele kilometers lang…
Als je daar staat, geloof je je eigen ogen niet !
De ongelooflijke uitgestrektheid van IJsland is best wel indrukwekkend !

Deze bergketen is helemaal omsloten door zeewater…

Soms zie je toeristen een doorgang of een brug zoeken om over het water te geraken…
Het zal bij vruchteloze oversteek pogingen blijven….

Want de onpeilbaar brede strook van zeewater op het zwarte lava zand is hier amper
1 cm diep ! Het is een fantastische beleving om hier gewoon te voet over te steken !

Zie je de bandsporen die links in de foto door dit zwarte strand rijden ?
Het is de IJslandse politie die regelmatig langskomt om te controleren dat toeristen
geen afval laten slingeren… ze hebben groot gelijk vind ik !

In dit rimpelloze water op het zwarte lava zand krijg je perfecte reflecties !
Het is dan ook zalig om hier te fotograferen ! 👍🤗

Links zie je restanten van een volledig Viking dorp dat ze gebouwd hebben
om een film te maken. Het dorp zelf verdwijnt bijna in het niets naast die enorme bergen !

Je kan je voorstellen dat als er wat zon op dit lage water schijnt,
die enorme massa’s zeewater doen verdampen…
die verdamping vormt dan nevels die letterlijk over de bergen kolken, er is niet genoeg
wind om die nevels over de bergen te duwen, wat resulteert in regen…
regen en nog eens regen…
We hebben echt veel geluk gehad met het weer toen we hier in 2019 waren 😉👍
Btw, dit water zijn we natuurlijk te voet overgestoken 😉
In toekomstige (weldra) IJsland logjes ontmoeten we hier wilde ook IJslandse paarden !

Et voila, we zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 logje (editie 37) gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen over de ongelooflijk
mooie natuur daar in dat wondere land

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 9)

Omdat het onlangs 2 dagen een heel klein beetje vriesweer was,
verkassen we terug eens naar het gure winterweer in ons Belgenlandje.
De locatie van deze foto’s is de schapenweide rechtover ons huis !
De camera is de Sony A7 R2 en de lens is de manuele 100mm 2:1 macro lens
van Laowa. Het tijdstip van deze foto’s is de vooravond van 9 januari 2021.
Deel 8 van dit logje kan je hier (her)lezen of bekijken.

Met een macro lens kan je dingen zien die je normaal gezien
niet kan zien of zelfs niet eens opmerkt !
Daarom juist vind ik macro 📷 zo boeiend om te doen ! 😎

Het alledaagse kan fotogeniek worden…
Zoals dit ijzerdraadje bijvoorbeeld om iets te repareren in de weide…🧐

Piepkleine druppeltjes op piepkleine mosjes…
Het is een wereld apart, die ik héél graag mag ontdekken 👍

Op een oude, door betonrot aangetaste weidepaal,
groeien ontelbare mosjes, die allen een minuscuul druppeltje dragen !
In het flauwe winterzonnetje worden ze héél dankbare modellen 😍

Je kent ze wel, die piepkleine ijskristalletjes,
geboren uit de winterse ochtenddauw…
Een simpele schapenweide kan een bron van fotografie creativiteit zijn ! 😉

De ‘Spiegelingen’… ik kan me het niet laten hé ? 😁
Dit zijn een paar piepkleine mosjes die op een oude tak groeien…
Met 1 simpele uitsnede én 1 spiegeling maak ik er een of ander
niet bestaand mosjes wezen van !!
Zei ik “Niet bestaand” ?? 🤔😶 ??
Maar toch heb ik er een foto van kunnen maken 😂

Pinnekesdraad (Prikkel of Schrikdraad voor mijn teergeliefde Nederlandse bezoekers 😉)
In elk seizoen kan je er heerlijk mee experimenteren in je fotografie.
Maar in de winter vind ik pinnekesdraad het meest fotogeniek !

Het spel van spinragdraadjes , piepkleine mosjes en dauw druppeltjes…
Het groen van het gras én het rood van de avond winter zon !
Dit soort van fotografie voelt echt aan als schilderen met je lens 💚

Als je wat dichterbij de pinnekesdraad komt,
dan kan je de groene kleuren van het gras én het warmere zonlicht
scheiden door de getorste ijzerdraad in het midden van de kleuren te plaatsen.
Ter info… Al deze foto’s zijn gemaakt zonder statief… uit de vrije hand dus 😎
Die “vaste hand” hoop ik nog lang te behouden !

Druppeltjes kunnen soms rare vormen aannemen !
Ter info : In deze foto kan je duidelijk de minimale scherptediepte
van een macrolens zien…
De voorkant van de gedraaide pinnen én de gedraaide draad is scherp,
terwijl de achterste pinnen én de linkse pin vooraan reeds onscherp zijn !
In dit kleine scherptegebied moet een macro fotograaf zijn werk doen 😋
En dan nog alles uit de losse hand doen…🙃
Macro 📷 is zeker niet gemakkelijk om te doen, het is zelfs moeilijk,
maar het is toch zo verdomd fijn om te doen 😁

In de avondzon verandert het licht…
Het avondrood giet wat warme magie over de bomen !

Bomen in de avond nevels spreken hun eigen taal…
Deze heel grote bomen staat naast de schapenweide ,
de foto is dezelfde dag genomen vanuit onze slaapkamer !

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Enkele meters verder naar rechts zie je de oude pastorij in de warme avondnevel…
Dit gebouw is intussen verkocht (wegens gebrek aan een pastoor) en is
intussen een B&B in aanbouw geworden. Het gebouw is op dit moment
wat van uiterlijk veranderd, maar de sfeer van vroeger is min of meer intact gebleven !
Als de werken klaar zijn zal ik wel foto’s van toen en nu publiceren…

Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen.
(Deel 9 reeds !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben 🙃

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Ochtendnevels in Malderen

Van de lente macro’s in mijn vorig logje,

gaan we vandaag terug naar een totaal ander thema…

Het tijdstip is december 2018, mijn kameraad Johan nodigde

me uit om een zonsopgang te fotograferen in de buurt waar hij woont.

Spijtig genoeg was er die ochtend geen mooie zonsopgang,

maar het was wel lekker mistig én nevelig Mooi meegenomen dus !

De locatie is de grens van Malderen en Buggenhout,

Het Buggenhout bos heeft uitlopers tot hier…

’t is zalig om in die mistige nevels het bos in te wandelen 😎

Mistige nevels

dempen alle geluiden

de zon verstopt zich

Je hoort hier bijna niets…

Alleen het zompige geluid van onze laarzen in de modderige ondergrond.

Het frisse mos groen contrasteert heel mooi met de rode herfstkleuren 😎

De zon deed haar best om door de nevels te stralen,

maar het lukte haar niet !

Door het immense tegenlicht verdween ook alle kleur uit mijn foto !

Let wel, dit is géén zwart/wit foto !

Mistige nevel

drenkt de takken in een waas

de einder vervaagt

Bij het maken van deze kleurcontrastrijke foto tussen mosgroen

en rossig herfstgekleurde blaadjes viel me iets op wat

heel duidelijk niet in de natuur hoeft te zijn…

Zie je het ook ?

Het Buggenhout bos,

nu een tempel van stilte

maakt me heel nietig

Fotograferen als er mist over het land zweeft is altijd zalig om te doen

Het minimalisme én de ongrijpbare magie in deze wazige wereld boeit me altijd.

Het beeld dat bij een gewone ochtend zonder mist heel saai zou zijn,

krijgt nu een extra dimensie.

Het eerste heel flauwe zonnetje dat door de nevels straalt,

slaagt erin om de groenen, gelen en herfstkleuren ietwat op te lichten !

“50 shades of gray” is er niets tegen 😉

Hoe een drassige wei, begrensd door knoestige oude wilgen,

zo verdomd mooi kan wezen in de ochtendnevels !

Minimalisme

Op zoek naar minder

telkens weer een uitdaging

is niets het antwoord

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit mistige logje gekomen.

‘k hoop dat je hebt genoten van mijn nevelige foto’s én de kleine

huis eigen bereide haiku versjes in dit logje 😎

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 3 en einde)

Van de Speelse Spiegelingen spielerijtjes in Brussel

neem ik je nog eens mee naar Damme.

Het was een zalige fietstocht,

maar dat had ik al verteld in deel 1 en 2 van deze serie 😎

Het was al wat later in de morgen,

de nevelslierten en de mist was nu grotendeels verdwenen.

Het water , de groene oevers en de uitgestrektheid

van het vlakke land was prachtig om te zien

Het geheel heeft een toets van subtiel minimalisme vond ik…

De aanhoudende zeewind geeft de bomen hun Damse vaart karakter 🙂

Hier hoor je alleen het zachte gekabbel van het traag stromende water,

de wind die de bomen streelt en het geruis van de wind in het riet…

Zalig hoor 😉

Een manueel te bedienen overzet veerpont…

Een lange bocht in het kanaal is ideaal om het karakter

van dit mooie polderland te onderstrepen…

Nu ja, ik moet eerlijk toegeven dat ik soms heel dicht bij de oever kwam…

Maar voor een mooie compositie te vinden moet een fotograaf

soms wat berekende risico’s maken 😉

Het enige wat me kon overkomen is een nat pak, so what hé ? 😎

Hier kreeg ik onder mijn voeten van mijn madam,

omdat mijn schoenen onder de modder zaten…

Och ja zei ik, ‘k heb er toch een mooie foto aan overgehouden 😉

In het stugge gras en riet was de modder aan mijn schoenen rap verdwenen 😎

Die scheve bomen vind ik fascinerend, ze lijken wel te dansen , vind je niet ?

Toen ik weer te dicht bij het water kwam was mijn madam

er weer niet gerust in…

Pas maar op dat je niet in het water valt….

“Och ja, ik kan wel zwemmen hoor” was mijn antwoord 😎

Hier zat ik op de knieën, de camera een paar cm boven het water…

Mijn rechterknie zat bijna onder water want de oever brokkelde wat af … 😎

Omdat ik het LCD scherm van de Fuji XT1 kan verstellen,

kon ik heel goed zien hoe de foto zou worden.

Fotograferen op deze manier vind ik zalig !

Als afsluiter van de “Fietsen aan de Damse vaart” fotoreportage,

een van de meest rare bomen die ik ooit heb gezien

We hebben hem tot “StekelvarkenBoom” gedoopt 😉

Et voila, we zijn aan het eind van “Fietsen aan de Damse vaart” serie gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 2)

Eindelijn zijn we verlost van die tropische hitte !

Momenteel luister ik hier naar het heerlijke getik en geplons van de regendruppels

op ons dak, de buiten temperatuur is van 36º gezakt naar 22º ! Zalig is dat 😎

Van de verkoelende ijs-fotografie in het vorig logje, keren we terug naar Damme,

onze fietstocht naast de mistige maar ook verfrissende Damse vaart.

Door het vroege uur (vroeger dan 8:30u) was er veel verschil tussen puur wit licht

en pikke donker. Het dynamisch licht bereik was dus heel groot !

Veel groter dan een camera aankan !

Je kan dat groot licht bereik deels opvangen door graduele grijs filters te gebruiken,

maar tijdens een ontspannende fietstocht heb ik daar echt geen zin in 😉

Als het nodig is, maakte ik gewoon een HDR belichting trapje van 3 of 5 verschillende

belichtingen, die ik daarna bewerk met het goedkope SNS-HDR tooltje.

SNS HDR heeft namelijk een heel leuke eigenschap !

Het maakt heel realistische eind beelden van je HDR trapje ! 😎

Deze tool geeft je als eindresultaat, datgene dat je met je eigen ogen zag als je de foto maakte !

Er zijn vele andere HDR progjes, maar velen blazen het beeld op

(licht halo’s bijvoorbeeld) en dat gedoe komt meestal storend over in mijn ogen.

In Photoshop kan het ook, maar SNS-HDR of PhotomatixPro doen hun dingetje veel beter 😎

Onder de bomen was er nog heel veel schaduw, terwijl in de lucht

de felle ochtendzon speelde met de mist…

De HDR techniek is hier zeker op zijn plaats…

Omdat nu het felle licht in evenwicht is met de donkerste schaduwen…

De details blijven behouden in zowel het licht als in het donker.

Zonder HDR zou ofwel het licht uitgebeten zijn (verbrand-overbelicht),

ofwel de donkere schaduwen zonder detail zijn… (dicht gelopen-onderbelicht)

De bomen van de Damse vaart wijken allen af naar links,

of naar rechts natuurlijk, ’t is afhankelijk welke richting je hier rijd 😉

De natuur is hier prachtig…. én het is hier fluisterstil !

Dit mooie landschap verdient een zwart/wit omzetting !

Wegenwerken op het jaagpad, lieten ons een kleine omweg rijden,

gelukkig eigenlijk, anders had ik dit moois nooit gezien 😉

Ergens aan de kust, was het nu Knokke Heist of meer richting Sluis…?

Het is niet echt belangrijk.

Het beeld spreekt voor zichzelf.

We hebben flink wat km’s langs de spuug lelijke Belgische kust dijk gereden…

Die lelijke appartement blokken storen me echt 🙄

Het ene restaurant na het andere, go-cart en fiets verhuur, cafe’s, prullaria winkels,enz…

Op het strand kan je een houten barakje huren om je strand spullen in te zetten…

Wat een opgeklopt gedoe hé ?

Hier kom ik echt nooit op vakantie… Geef mij maar de opaal kust in Frankrijk

of de verlaten kusten in Nl, Zeeland, Friesland…

Een poging om die houten barakjes te fotograferen zonder die lelijke

appartement blokken in het beeld te krijgen… 😎

Wat een verademing !

We laten de lelijke Belgische kust achter ons en fietsen terug naar Damme.

Een wankele houten wei afsluiting trok mijn aandacht …

Het bomen landschap verandert…

De eerste herfstkleuren worden zichtbaar,

de reflectie van de oevers in de Damse vaart water boeit me

Zelfde landschap, maar dan frontaal gelijk met het water mee.

Duizenden herfstblaadjes drijvend in het water,

een bijna rimpelloze reflectie in het bijna stilstaande water…

’t is hier zalig fietsen

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De boer heeft hier als als scheppend kunstenaar gewerkt !

Wij als toevallige toeschouwers, genoten van zijn mooie lijnenspel 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van een tweede “Fietsen aan de Damse vaart” logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 1)

Van het kleine macro wereldje op ons terras,

verhuizen we even naar het mooie Damme,

meer bepaald naar de Damse vaart.

De Damse Vaart is een kanaal in het noorden van de Belgische provincie West-Vlaanderen.

Dit kanaal is ongeveer 15 km lang.

Het kanaal verbindt de provinciehoofdstad Brugge met het Nederlandse grensstadje Sluis.

Het graafwerk voor dit kanaal startte na goedkeuring door Napoleon,

vandaar dat je ook soms de naam Napoleonvaart tegenkomt.

Vandaag neem ik je mee op een fietstocht langs de Damse vaart

Met onze fietsen op de trekhaak fietsdrager geplaatst reden we al heel vroeg naar Damme,

Heel vroeg omdat de meteo ochtendnevel voorspelde, waren we tegen 7u al in Damme.

Ochtendnevel in fotografie vind ik altijd zalig om te doen…

Vanop een parking in Damme was het nog eventjes fietsen tot aan de Damse vaart….

Heel fijne nevels maken het land diffuus en zacht,

in de verte kwam een eenzame fietser ons tegemoet 😎

De rust van het platteland…

de aangename verfrissing van de kleine nevel druppeltjes…

zalig gewoon

Fietsen met een fotograaf is altijd wel effe stoppen voor nog een foto… 😎

De fijne nevels leggen een zacht waas over het land…

Groen met oranje mais stengels contrasteren tegen het nevelig grijs…

Je hoort hier niets… alleen het ruisen van de wind in de maisvelden.

Wat een rust !

We zijn bijna aan de Damse vaart gekomen nu.

De mist is zalig mooi geworden 😎

Het ochtendzonnetje doet haar best om door de mist te stralen !

Boven de bomen zie je reeds een gele “halo”,

dat is de ochtend zon die bijna door de mist nevels straalt.

Een gracht, parallel aan de Damse vaart.

Een pareltje van pure natuur kunst vind ik

Het jaagpad, naast de Damse vaart…

Dat het hier zalig fietsen is, dat moet ik je niet vertellen zeker ? 😎

Op sommige stukken van de Damse vaart, waar geen bomen staan,

zag ik dankzij de ochtendnevels een heerlijk minimalisme in het landschap

De uitgestrekte weilanden met koebeesten en het kanaal zijn zalig mooi om te zien

Om dit logje voor vandaag te beëindigen…

Had ik je ooit al verteld dat ‘iets’ op de voorgrond in een landschap foto,

je foto een extra boost kan geven ?

en surplus, een landschap in portret modus maken is zeker niet verkeerd !

Et voila, we zijn weer aan het eind van een eerste “Fietsen aan de Damse vaart” logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

IJSLAND – De omgeving van het vikingdorp bij Höfn (DEEL 56)

Het was me weer een drukke week… amai ni !

Mijn pc was naar de filistijnen geknald door een of ander smerig Russisch virus,

dat de controle op mijn machine gewoon overnam 👿

Maar dat is ondertussen weer geregeld ! 😀

De C: \ schijf is succesvol geformatteerd en Linux Ubuntu is erop geinstalleerd.

Linux is een smak veiliger dan die gatenkaas die Windows eigenlijk is.

Èn bijkomend voordeel: Linux & alle onder Linux draaiende software is gratis

Microsoft Office is vervangen door Libre Office (gratis) waar ik liever mee werk.

Later ga ik Gimp, RawTherapee en DarkTable eens uitproberen,

(dit zijn gratis Linux alternatieven voor Photoshop,ACR en Lightroom)

Voor Photoshop (en andere grafische componenten) heb ik een mini Mac besteld.

Het Mac operating system is Unix based (zoals Linux), dus ook heel veilig en stabiel.

Mijn schoonzoon heeft een Mac van ondertussen 10 jaar oud

en heeft er nog nooit een probleem mee gehad.

Zijn oude machine werkt zelfs rapper dan mijn (2 jaar oude) pc als hij photoshop draait !

Kan je nagaan hé, wat voor brol Windows eigenlijk is

Mac en Linux, dat zit dus snor… 😎

Problemen met een pc is één…

Problemen met kinderen krijgen absolute voorrang natuurlijk…

De voornaamste zorg deze week was de gezondheid van ons kleinkind.

Ons kleine ukje van 7 maand heeft een ernstige vorm van rsv (Respiratoir Syncytiaal virus).

Mijn vrouw en ik zijn om beurt gaan babysitten bij ons kleinkind,

om onze dochter en schoonzoon wat te ontzien…

Sinds donderdag krijgt ze (eindelijk !) medicijnen via aerosol

en gaat het al heel wat beter met haar 😎

Meer info over deze aandoening: RSV

Teergeliefde bezoek(st)er,

door al deze drukte had ik echt geen tijd meer over om jullie blogjes te bezoeken…

Maar dat haal ik later wel in 😉

Om te bekomen van al die emoties stel ik voor om nog maar eens naar IJsland te gaan 😀

Een frisse IJslandse wind opzoeken die alle zorgen weer wegblaast 😆

De kust nabij bij het vikingdorpje in Höfn is meestal in nevels gehuld…

Wist je dat het water van deze kustzee amper 20cm diep is ?

De ondergrond wordt constant verwarmd door vulkanische activiteit,

dit verklaart de eeuwige nevels rond deze immense bergketen,

die zomaar uit de Atlantische oceaan opduikt.

Soms staat deze immense vlakte helemaal droog…

Wat achtergrond info op volgende haiku:

Sleipnir is een achtbenige hengst uit de Noordse mythologie,

immens sterk en het snelste paard dat er bestaat.

Hij is het paard van Odin en droeg hem volgens de overlevering door de hemel en naar de onderwereld.

Sleipnir is het kind van Loki en Svadilfari.

Odin

Uit witte nevels

zie ik Odin opduiken

op zijn ros Sleipnir

IJsland kan heel guur zijn…

bizar en tegelijk ook ongelooflijk mooi !

Hier groeien alleen nog de meest taaie korstmossen

De rotsen hier zijn messscherp afgesleten door de eeuwig slijpende zand & gruis winden !

Hier moet je echt wel stevige laarzen hebben (militaire kistjes bij voorkeur)

Het desolate landschap heeft een diepe indruk in me achtergelaten…

Wie hier kan overleven, moet echt wel een taaie rakker zijn !

Het gegeven dat de IJslander fier en trots is op zijn/haar cultuur én hun ruige verleden,

voel ik leven in dit oude, verweerde houtsnijwerk…

De ruige schoonheid van het vulkanisch gesteente op de achtergrond,

onderstreept de IJslandse nationaliteit (in mijn ogen dan toch 🙂 )

Stoppelbaard

Ruige korstmossen

groeien als een stoppelbaard

op IJsland’s bergen

In een guur en bar klimaat overleven alleen de meest taaie wezens…

Hoe de natuur zich telkens weer aanpast aan de meest bizarre levens omstandigheden…

Daar heb ik een diep respect voor !

Het zwarte zand (van vulkanische oorsprong) vormt de bodem van deze ondiepe zee…

Soms komen er hele stukken land ‘drooog’ te liggen.

Dat levert heel interessante fotografie mogelijkheden op natuurlijk 😀

In deze extreme licht tegenstellingen van het puur wit op de schuimende golven

en het diepe zwart van het zand,

heeft de (auto) witbalans van de camera het echt wel moeilijk 😳

Hier moet je als fotograaf echt wel handmatig de witbalans corrigeren,

anders krijg je blauw of rood gras te zien 🙂

Maar ondertussen weten jullie al dat ik daar mijn hand niet meer voor omdraai hé 😆

Et voila zie … we zijn weer aan het eind van dit IJsland blogje (editie 56) gekomen …

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

én natuurlijk de nederige haiku (of senryu) woordjes van eigen kweek 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je commentaar

Salukes, en graag tot ziens

Dirk

IJSLAND – De omgeving van het vikingdorp bij Höfn (DEEL 55)

Gisteren en eergisteren donderdag en vrijdag,

was het schitterend herfst wandel weer…

maar dan moest (mocht) ik gaan werken… 🙄

Vandaag, zaterdag 10 november 2018, buiten is het grijs, kil en miezerig regen weer…

dammm 😕

De weergoden zijn duidelijk niet met ons !

In mijn vorig blogje had ik wat zomerlicht uitgedeeld,

als tegenpool voor het miezerige regenweer.

In dit blogje ga ik ook miezerig regenweer publiceren,

maar dan regenweer uit het wonderbare IJsland 😎

Het IJslands regenweer is heel anders dan hier, wees maar zeker ! 😀

(Dit logje is dus het vervolg van mijn Viking dorp log (klik hier om naar Het Vikingdorp logje te gaan)

Het Viking dorp zie je beneden links…

Aan de voet van het majestueus gebergte dat immer omringd is door nevels

en de ongenadige oceaan aan de andere kant…

Komaan, we verkennen die woeste omgeving…

Ga je mee ? 😎

Ik was nog zwaar onder de indruk,

over de (! door mijn moderne mensen ogen gezien !) primitieve omstandigheden,

waarin de mensen in die oude tijden overleefden…

Zonder elektriciteit of modern gereedschap…

Zonder noemenswaardige medische hulp,

Een simpele tand ontsteking kon dodelijk zijn…

Overgeleverd aan de elementen, wind, ijs, water, vulkanen overleefden ze !

Mijn respect voor de ‘oude’ Vikings groeit !

Overleven

Hoe overleven

mensen zoals jij en ik

in dit barre land ?

Het veenpluisje (ook bekend als Wollegras)

Een taaie plant die je op de meest barre (waterrijke & veen) plaatsen tegenkomt,

een overlever dus !

‘k heb ooit gehoord dat van deze plant garen werd gesponnen,

dat als grondstof diende voor het weven van stoffen

om kleding en allerlei mee te maken.

Maar op internet en de bib vind ik hierover niets…

Als jij hierover meer weet ?, dan ben ik oneindig dankbaar voor je informatie 😀

Bergaf

Het water meandert

steeds weer bergaf richting zee

en dat voor eeuwig

Met de telelens (100/400mm) kan je wat veraf is, kortbij brengen…

De woeste dynamiek van IJsland is niet te bevatten !

Super vruchtbare gronden zijn omringd door uit vulkanen geboren berg ruggen.

Ongelooflijk uitgestrekte kiezel hellingen staren me aan, uitdagend zelfs !

Hier kan je niet naar boven klimmen… echt niet !

We keren terug naar Höfn (richting Viking cafe)

De lucht klaart heel eventjes open,

Dit zijn WOOW momentjes hoor 😎

Van saai, dof grijs ontrold het land zijn volle kleurentapijt in enkele ogenblikken !

Ontelbare groenen, oker, rood en blauwtinten bloeien zomaar op !

Dat is IJsland ten voeten uit !

Het land van 4 seizoenen op één dag !

Was dit Odin op zijn strijdros Sleipnir die ons hier heel eventjes overvloog ??

Het is wat het is, maar die plotse kleur én licht transformatie was echt wel indrukwekkend ! 😀

Een paar honderd meters verder,

het blauw in de lucht verflauwde,

maar het roodbruine (met oer verzadigd water),

contrasteerde zalig met het geel en groen in de achtergrond…

Dromen

Dat pure IJsland

schenkt me briljante kleuren

om weg te dromen

Als je de camera laat zakken,

een ander oogpunt inneemt,

dan zie je IJsland door een heel andere bril 😎

Als je dan dezelfde foto in zwart/wit bewerkt…

dan rollen de eeuwige nevelwolken zo op je af…

Volgend jaar gaan we terug naar IJsland 😀

Weet je ?

Dat ik nu al zit te popelen ? 😀

IJsland en grote rots stenen…

Het is heel delicaat ! ❓

Ik zie in deze rots (die effekes 3 meter hoog is ) ,

een reusachtige schildpadkop-wezen dat zich naar boven werkt…

Wist je dat,

een groot percentage van de IJslanders gelooft dat in elke grote rots elfjes wonen ?

Hier vermeld ik terloops een citaat van een katholieke priester:

‘Ik geloof ook in God en praat soms tegen hem, dat geeft me een fijn gevoel,

al heb ik hem nog nooit gezien”

Als je ‘geloven’ op die manier bekijkt,

is het geloof in de elfjes hier in IJsland nog niet zo gek hé ? 😀

Als je wat meer wil weten over natuur godsdienst/Elfen/enz in IJsland,

klik dan hier (wordt in een andere pagina geopend) Elfjes Link

Et voila zie … we zijn weer aan het eind van dit IJsland blogje (editie 55) gekomen …

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

én natuurlijk de nederige haiku (of senryu) woordjes van eigen kweek 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je commentaar

Salukes, en graag tot ziens

Dirk

IJSLAND (DEEL 48) – Zwart zand bij Höfn

Van het kleine wereldje der zonnebloemen gaan we terug naar IJsland…

IJsland !

Het land van uitersten !

We zijn nu in het sprookjesachtig mooie Höfn…

De torenhoge bergen in de achtergrond,

zijn maar enkele dagen op het jaar wolk of nevel vrij.

De nevels komen van het omliggend zee water van amper 20cm diep,

dat op de koop toe nog eens door de vulkanische ondergrond verwarmd wordt !

De zee getijdenstromingen over deze gitzwarte zand massa

(dit zwart zand is van vulkanische oorsprong),

tovert ons zomaar gratis een sprookjesachtig mooi landschap !

Het is alsof het zwarte zand alle kleur opzuigt.

De sierlijke en stugge, fris groene zee grassen,

contrasteren dan ook heel mooi met het zwarte zand.

Het was best wel “moeilijk” om hier te fotograferen,

zeker met onze grijsverloop filters (10x15cm groot),

omdat een vervelende & druilerige heel fijne regen alles nat maakt,

Tel daarbij de minuscule waterdruppeltjes uit de mistige nevels,

die steeds onze filters en lens ‘besloegen’ door het temperatuur verschil…

Condensatie kan vervelend zijn ! (zeker met lenzen en filters)

We moesten voortdurend onze filters/lenzen droog poetsen !

Hier was de omgeving best wel heel bar om foto’s te maken,

maar een kniesoor die daar op let

We hadden immers genoeg poetsdoeken mee !

En de fun/uitdaging om in deze barre natte omstandigheden,

best wel leuke foto’s te maken was dan ook des te groter 😀

Zwart Zand

Dat groene zeegras

contrasteert mooi met zwart zand

en het hemelsblauw

Toen ik vroeger in het analoge tijdvak, zwart/wit films gebruikte,

om bijvoorbeeld landschappen met wolkenmassa’s te fotograferen,

dan gebruikte ik meestal een geel/oranje of rood filter op de lens,

dit, om sterkere & diepere contrasten te leggen in het hemelsblauw.

In het digitale tijdvak zijn die ‘oude’ filter technieken nog steeds van toepassing !

Met een digitale doka zwart/wit bewerking (géén omzetting),

kan je de foto meer karakter geven vind ik…

Het is mijn grafische andere kant die dan overneemt 😀

Zelfde positie als de foto van hierboven,

alleen de kijkhoek is verlegd.

Het diafragma is hier dichtgeknepen tot f16.

Via het hyperfocale afstand truukje,

heb ik de voor én achtergrond redelijk scherp gekregen.

Het licht is hier ook iets anders dan de 1ste foto in dit logje.

De belichtingtijd is hier bijna 1/2 seconde.

Uiteraard is hier een statief gebruikt hé 😀

Nevels

De zee komt en gaat

langs deze zwarte stranden

en brengt nevels mee

Een half uurtje tijdverschil kan in IJsland een groot verschil maken !

In een minimum van tijd was heel deze immense water en zand vlakte

gehuld in grillige, grijze nevels…

Het mooie was dat het zonlicht nog steeds speelde met die nevels…

Het was ongeveer 14uur toen.

De nevels kon je zo wentelend zien opstijgen uit het ondiepe zeewater…

Net als geesten, natuurgeesten, trollen…

Ooit zijn hier in Höfn, mythen en sagen ontstaan of geschreven.

Daar ben ik (bijna) zeker van.

Heel deze omgeving doet je fantasie wegdromen 😉

Geesten

Nevels rijzen op

uit ondiepe wateren

het zijn net geesten

In zwart/wit (Z/W is eigenlijk een grijs toon bewerking)

zie je nog meer details in het water vind ik.

De golfstromingen van het terugtrekkend water,

zijn hier duidelijker te zien dan in de bovenstaande kleur foto.

Dat geeft deze foto ietwat meer “vreemd” en een tikkeltje meer IJsland ervaring vind ik 😀

Ik ben echt verliefd geworden op dat land…

Misschien ga ik volgend jaar terug !

Om dit logje af te sluiten…

Deze laatste foto, in dezelfde lijn als de voorgaande,

maar, omdat ik niet echt tevreden was over voorgaande foto’s,

heb ik meer voor zoom-detail in die stugge zoutwater grassen gekozen.

De essentie van het geheel proberen vatten in één plaatje…

Het is niet altijd eenvoudig

én blijft een eeuwigdurende zoektocht…

Maar dat gegeven maakt fotografie nu net heel interessant om te beleven 😀

Et voila… we zijn weer aan het eind van dit IJsland blogje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn IJsland natuur fotografie en de nederige haiku woordjes uit eigen kweek .

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je commentaar

Salukes, en graag tot ziens

Dirk