Roest Op Zondag

Dit logje zou ook ‘Roest Op Pasen‘ kunnen heten 😉
Voor mij is Pasen een dag zoals een andere… Maar wat
deze Paaszondag zo bijzonder maakt, is het feit dat onze
kinderen én kleinkinderen vandaag op bezoek komen !
Dat is iets om naar uit te kijken hé ? 🤗

Voor de inhoud van dit Roestig logje gaan we terug naar
Baasrode, naar het oude metaal verwerkend atelier
van de oude scheepswerven.
Waar ik in het vorige Baasrode Roest logje de nadruk heb gelegd
op flinterdunne scherpte diepte en een fluwelen achtergrond,
werk ik vandaag met de nadruk op roest, de ruwheid van
oud, stoffig, verroeste metalen en machines allerlei.

Dit logje draag ik op aan mijn verleden jaar overleden foto soulmate,
Johan Dermaut. Meer daarover in de laatste foto van dit logje…

Een onafgewerkt onderdeel van een scheepswand,
dikke metalen platen met centimeters dikke klinknagels aan elkaar
verankerd en geklonken…
De rode kleur is niets anders dan “rode menie”, een roestwerende
metaal verf die vroeger veel werd gebruikt.
Vier klinknagels, drie metalen platen én een witte krijtstreep
vormden samen een compositie die een mooi evenwicht vormt !

“Gaco”… Een gietijzeren omhulsel van een oeroude werktuig machine…
Deze machine is een schaafbank, niet om te schaven in hout,
maar om te schaven in metaal !
Vroeger werden deze machines bedient door hoog opgeleide metaal
arbeiders. Momenteel zijn deze oude metaalbewerkende machines bijna
allemaal vervangen door CNC (Computer Numerical Control) machines.
Wat meer info over CNC machines vind je hier

Vroeger zag je bankvijzen in alle maten en soorten…
Dit is een heel grote bankvijs waar de metaal arbeider héél zware
stukken metaal verder kon bewerken…
Deze bankvijs alleen al weegt misschien 150 tot 200kilo !
Het stof van vele jaren, het spinrag van tientallen jaren…
Een patina om bij stil te staan…

Een oeroude elektromotor, die een schuurborstel aandrijft…
Het type plaatje van de fabrikant is onleesbaar geworden door het
jarenlang verwerken van het schuurstof van deze machine.
Maar het ruw gepokkeld roest patina,
dat nog enkele plekjes van de originele blauwe verf laat zien,
vind ik pure kunst !

Bij deze foto verwijs ik nog even naar de GACO foto (De 2de foto in dit logje).
De metaal schaafmachine kon in 2 richtingen schaven, horizontaal
én verticaal. Deze spindel bediende de manuele ‘schaaf-inzet’ op de
verticale schaafbeweging. Btw, met dit soort van werktuig machines
zijn veel te veel arbeidsongelukken gebeurt…

Deze laatste foto is een samenloop van toevalligheden…
Deze Baasrode scheepvaart museum fotoshoot deden we met drie :
Johan, Guy en ik , ex-collegae, fotografen én tegelijk vrienden.
In een fotoshoot zoals deze, in een redelijk donkere omgeving,
is het normaal dat een fotograaf werkt met enkele seconden
sluitertijd opening om mooi belichte én scherpe foto’s te maken.
Toen ik deze oude gebutste gloeilamp fotografeerde,
had ik een sluitertijd ingesteld van ongeveer 2 seconden…
In die 2 sec tussentijd was Johan onopgemerkt tussen de lamp en rechts
in mijn foto gekomen om een foto te maken (die ik nooit zal zien…)
Johan droeg toen een donkerblauw t-shirt en is kalend…
Het valt zeker meermaals voor dat fotografen in elkaars foto lopen
tijdens een gedeelde fotoshoot…
Maar hier is dat toeval een onverwachte, laatste foto geworden,
én tegelijk het afscheid van Johan.
Tabee mijn vriend…

Dit roest logje eindigt in mineur…
Maar ons leven is zoals het is…
We hebben het niet te kiezen hé ?

Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje

Dirk

Roest Op Zondag

Voor de roestige foto’s van deze zondag,
heb ik een selectie gekozen uit onze fotoshoot
in het scheepvaart museum van Baasrode.
Om overal foto’s te kunnen maken, hadden we een
akkoord getekend dat we in dit museum niets,
maar dan ook niets, zouden verplaatsen.
Het museum moest in identiek dezelfde toestand blijven,
als toen de laatste arbeider de scheepswerf had verlaten.
Als je daarover gaat nadenken, dan is het alsof je een sprong
maakt naar het verleden !
Jarenlang heeft de tijd hier ongestoord zijn gangetje gegaan én
een wondermooi stoffig patina over het geheel gelegd !

Zomaar in het wilde weg foto’s maken heeft geen zin natuurlijk.
Daarom besloot ik met een ‘plan’ te werken… 🤔
Mijn plan was om roestige stillevens te maken.
Voorwerpen, dingen, die in een bepaalde volgorde of verhouding
ten opzichte van elkaar liggen, hangen of staan,
waren mijn eerste doel.

Op een oude, vermolmde werkbank, lag wat oud gereedschap,
het patina van oxidatie kleurde het geheel in warme roest tinten.

Een andere oeroude werkbank trok mijn aandacht…
oude smeermiddelen, draadsnijgereedschap, oude tinnen
of metalen dozen. In zo’n atelier werken moet zalig zijn !
De erfenis van een arbeider, stielman…
Een stilleven en eerbetoon… bevroren in de tijd !🤠

Zo’n oud atelier is ook een museum van industriële gereedschappen
en technieken. Dit soort elektrische schakelingen zou de dag van
vandaag niet meer kunnen in onze hedendaagse werkplaatsen !
Soms zie ik dit soort van levensgevaarlijke toestanden nog opduiken
in YouTube filmpjes van ‘stielmannen’ in India.
De mengeling en verhouding van koude en warme kleuren in dit
stilleven vind ik wel iets hebben. De schoonheid van verval !

Om dit Roestig logje voor vandaag af te sluiten…
Een stoffige verzameling van zelf gemaakt gereedschap, kalibers,
trek en span gereedschappen, enkele las elektroden, een oud
porselein of bakeliet stopcontact…
Dit alles in een heerlijk smerige én gedeukte muur !
In deze oeroude atelier hing dezelfde metaal en rood gloeiend ijzer geur,
als die waar ik vroeger in de smederij werkte !
Nostalgie 🙃

Hopelijk heb je genoten van mijn Roest op Zondag foto’s ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 👍
en tot ziens in mijn volgend logje 😎

Dirk

Roest op zondag…

Voor het Roest op Zondag logje voor vandaag,
heb ik even in mijn archieven rond gescharreld…
Uit oude (2018) vakantie foto’s van een uitstapje naar Innsbruck
(Oostenrijk, hoofdstad van de deelstaat Tirol),
heb ik 2 leuke roestige items geselecteerd, die geschikt zijn voor vandaag.
Mijn foto bron voor vandaag was een doodgewone winkel die
kitscherige “kunst” verkoopt aan argeloze toeristen.
De 24/70 f2,8 Canon lens is héél geschikt voor portret en kan dus
heel breed worden ingezet.

Deze roestige vogel vond ik doodgewoon leuk,
juist daarom heb ik er een simpel portretje van gemaakt 🤠
De onscherpte in de koel, blauwe achtergrond doet de rest.

Ergens in mijn achterhoofd hoorde ik het fantastische nummer
van Llynyrd Skynyrd “Free as a bird” , echoën …🎸

Vrij zijn al een vogel… dat verlangt iedereen wel eens hé ? 🦅

Wat verder in dezelfde kitscherige winkel vond ik een soort van ijzeren stoel,
opgebouwd en aangelast met stukjes geplooid betonijzer.
Deze roestige foto vertelt me het tegenover gestelde als de vorige foto… 🤔
Die stukjes ijzer symboliseer ik in deze foto tot tralies… opgesloten zijn, niet vrij zijn…

In mijn Roest op zondag logjes probeer ik af en toe
een extra boodschap mee te geven…
Wat ik je vandaag wil vertellen :
Vrij zijn als een vogel is niet alleen vrij gaan en staan waar je wil,
maar ook vrij zijn in je denken en spreken…
Van de andere kant zijn er koude tralies van gevangen zijn. 😱
In vele landen waar je je eigen mening niet luidop mag zeggen zijn deze tralies
een realiteit geworden… Rusland, Iran, China, Syrie, Noord Korea, enz bijvoorbeeld…

In onze lage landen kunnen we al eens zaniken en klagen op alles en nog wat…
Maar wij mogen dat luidop en openbaar doen… Dat is een heel grote vrijheid !
Laat ons die ‘vrijheid’ dan toch maar goed koesteren ! 👍

Hopelijk heb je genoten van mijn simpele symboliek in deze 2 roestige beelden ?
Opmerkingen, reacties zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie.

Dirk

Roest op zondag…

Roest…
oest is één van de meest bekende vormen van corrosie.
oest is aantasting van metaal doordat het reageert op een
combinatie van water en zuurstof.
In het geval van ijzer ontstaat er dan ijzeroxide.
Daarom wordt roesten ook vaak oxideren genoemd…
Tot zover deze wijze roest uitleg die ik ergens bij Google heb gepikt 😇😉

Deze aan hun lot overgelaten treinen, passagier wagons, enz
krijgen na x aantal jaar een lekker patiné van mooi roest
én een zalig willekeurige vorm van ruwe verwering vind ik.
De afbladderende verf krijgt zelfs een kunstig jasje aangemeten 🤠
En zeggen dat ik meer dan 40 jaar geleden met dit type
van treinwagons elke werkdag nog naar mijn werk in Brussel forensde…

In die jaren was er amper 1 of 2 kleine wagon hoekjes (6 of 8 zitplaatsen)
uit de gehele trein rookvrij…
Bij alle andere zit & staan plaatsen werd er toen duchtig op los gepaft…
In die lang vervlogen tijden was dat rook gedrag gewoon ‘normaal’…
Ongelooflijk hé ? 😶🙄
Maar… “Het kan verkeren zei Bredero” 🙃
Gelukkig maar 🚭

Enorme ijzeren bouten die lang geleden de treinsporen stevig verankerden
op de ontelbare eikenhouten spoorbiels…
De potige spoorweg arbeiders die deze enorme bouten, met hun spierkracht ,
in de biels draaiden, droegen meestal geel, fluoriserende veiligheidjassen.
In onze volksmond (omgeving Asse, Merchtem , Opwijk) gaven ze toen die specifieke
spoorweg arbeiders, plus/minus 40 jaar geleden de naam : “Gele kanarievogelkes”
Had jij waar je vroeger woonde daar ook een of andere volksmond benaming voor ?

‘k hoop dat je vandaag ook weer genoten hebt van mijn 🚂 Roest op zondag logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je commentaar 🙂

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke & roestig luie zondag groetjes,
Dirk

Roest op zondag…

Mijn logje van vorige week zondag (15 mei 2022),
ging er over om een heel oud blog-onderwerp terug op te rakelen.
Namelijk het onderwerp : Roest 🤠 op zondag !
Daarom zal je hier op zondag één (of meer) roestige foto(‘s) vinden.
Nu ja, ik denk niet elke week zondag, maar toch wel op een regelmatige basis…
Gewoon omdat ik de onvoorspelbaarheid qua onderwerp in mijn logjes
hoog in het vaandel draag 🙃 (maar dat wist je al denk ik 🤭)

Het roest fotowerk gedeelte van vandaag kom van een oud
smeedijzeren hekwerk, ergens in ons dorpje…
Het zilver geverfde metalen bloem ornament is heel slordig op een
metalen buis gelast… De lasnaden zijn niet weggeslepen of bijgevijld…
Maar juist door al die onvolmaaktheden is dit roestig stukje smeedwerk
aandoenlijk en ongedwongen mooi vind ik 😇
Zelfs de achtergrond ademt warme herfst roest kleuren 🧐

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😎

Vriendelijke & roestige zondag groetjes,
Dirk