De laatste logjes die ik publiceerde gingen over ijs…
In dit logje ga ik daarmee nog wat verder 😇
Kwestie van onvoorspelbaar te blijven in mijn blog onderwerpen 😋
In dit logje probeer ik ook mijn draad naar Haiku poëzie weer op te nemen…
Al die perikelen met Rusland en Oekraïne brengen wat onrust in mijn hoofd 🙄
Japanse Haiku poëzie schrijven brengt rust…
Hier en daar zal je weer Haiku probeerseltjes vinden in mijn logjes 😉
In dit logje ga ik gewoon verder waar ik in het vorige deel 1 eindigde …
De camera is nog steeds mijn oude Canon 6D,
de lens is ook nog steeds de Canon 100mm f2,8 macro.
Het ijs in de velden bevat ontelbare piepkleine druppeltjes lucht…
die gevangen zijn in het ijs toen dat werd gevormd.
(of is het opstijgend methaangas, ontstaan uit de rottende restanten van mais ?)
Ik voelde me een ruimte reiziger, vliegend tussen myriaden sterren !🚀

IJS
Een bevroren wolk
gevangen in winter ijs
tot de lente komt

Hart
Een gebroken hart
letterlijk in twee gedeeld
blijft eenzaam achter

In dit ijzig plaatje zag ik Jommeke opduiken !
Ik weet niet of Jommeke bekend is in Nederland…
Maar Jommeke is in Vlaanderen een heel bekende stripfiguur,
ontworpen, getekend en geschreven door de sympathieke cartoonist Jef Nys.
In de stripkast uit mijn jeugd zitten nog ongeveer 50 Jommeke strips 🤠,
die ik nog steeds met plezier herlees 👍

Dit meermaals gebroken en terug opnieuw bevroren stuk ijs,
trok me op de een of andere manier aan…
Het interessant idee om hiervan een ‘Speelse Spiegeling’ te maken
was geboren 🙂
Onder het ijs zie ik een gelijkende versie van Predator opduiken!
Het ijs dat Predator omringd is als een ruimteschip dat zijn lichaam
terug brengt naar zijn thuisplaneet.

Velden
Met wat fantasie
zie je een ruimte wezen
in onze velden

Naar analogie met Van Gogh’s “Aardappel Eters“,
presenteer ik hier mijn ‘Mais Stengel Eters’ 😉

Het ijs lijkt soms op een microscopische weergave van het leven…
Voor ons onbekende levensvormen drijven rond in een waterdruppel…
Met een beetje fantasie kan je veel dingen ontdekken in een plakje ijs,
gezien door een macro lens 😎

De figuurtjes in dit stukje ijs deden me denken aan spooky figuurtjes
uit de grappige film Ghostbusters (1984)

Battle field on ice…

Et voila, we zijn aan het eind van een tweede
‘Toen Er Nog Winters Waren…’ macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winterse macro fotografie,
mijn ontdekking “reis” doorheen de wonderbare wereld van ijs.
Maar het moet wel een paar dagen na elkaar vriezen
om dat mooi ijs in de velden nog eens te zien natuurlijk…
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !
Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…
We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé
Met vriendelijke groetjes,
Dirk