Afrikaanse Tovenaar Boom

Tussen mijn vele ijskristal en andere vormen van ijs logjes
is het weer hoogtijd dat ik met mijn log-thema weer een totaal
andere & onverwachte richting insla
Hoe kom ik op dat idee van een Afrikaanse Tovenaar Boom ?
Wel… ik zal het je graag uitleggen 😊
Wees gezeten… Koffie, biertje , thee of liever iets fris ?
Zit je goed ? 🤗
Dan zal ik je vertellen hoe ik op dit ongewone 📷idee kwam… 🙃

Enkele dagen geleden zag ik op de blog van Harrie Nijland
een uitzonderlijk mooie foto verschijnen,
de foto is getiteld “The Dead Horse” !
Harrie is heel zeker een verdienstelijk fotograaf,
iemand die ik nu toch al een hele tijd “volg”,
zijn foto’s vind ik meestal goed tot zeer goed.
Maar zijn “The Dead Horse” serie vind ik uitzonderlijk goed !

Bij het doorbladeren van de foto’s op Harrie’s foto blog,
dacht ik er aan dat ik een paar maand geleden ook
foto’s in die richting had gemaakt in het moeras hij bij ons…
Oeroude wilgen, die in hun ruigheid en gebarsten schors,
iets onaards en barbaars uitstraalden….
Bij één bepaalde boom ontdekte ik zelfs een Afrikaans masker ! 🤠
Twee houten ogen in een gescheurd masker bast …

Alle foto’s zijn gemaakt met de Sony A7r2, de lens is de mechanische
Laowa 100mmm f2,8 macro, waarbij ik plakband over de lenskap
opening had geplakt, om de randen van de foto te verzachten.
Alleen een klein stukje in het center van de foto is scherp,
de rest is wat waziger door de plastic tape.

Deze eerste foto heeft eigenlijk niks te maken met het thema van dit logje,
maar ik vind deze foto gewoon leuk om te publiceren 😋

Hier is het dan… !
Hét Afrikaans masker !
Gebarsten hout, verweerd en uitgedroogd…
Twee ogen waar ooit een tak uitgroeide….
Het was gewoon een oude, zieke boom,
maar de vorm van het Afrikaans Tovenaar Masker dat ik erin herkende,
vond ik fascinerend ! Hier kon ik meer mee doen ! 😍

Het was in de vooravond,
Doorheen het moeras bosje scheen een lichtstraaltje van de dalende zon
over de Afrikaanse Masker Boom…
Of was dit een lichtstraaltje uit mijn klein Lume Cube LC-V2 Ledlampje ??
Rarara 😋😇

(ongeveer) dezelfde foto als hierboven,
maar hier heb ik een (1 single) HDR bewerking toegepast op de foto,
de kleuren krijgen daardoor een boost en zijn veel levendiger vind ik.

Een zwart/wit omzetting van de HDR bewerking…
De ogen van het “masker” krijgen nu iets van dreiging…
vind je ook niet ?

Van de HDR bewerking in de vorige kleur foto,
heb ik tenslotte nog een Orton filter bewerking op losgelaten.
De kleuren zijn nog meer gesatureerd,
heel het Tovenaar masker krijgt iets vrolijk Afrikaans kleurtje 🧐

In de 3 volgende foto’s ga ik nog een stapje verder …
Hier maak ik vooral gebruik van de NIK tools kit voor Photohop.
Deze fantastische toolkit heb ik enkele jaren geleden gratis kunnen downloaden
bij Google én ze werkt nog steeds naar behoren 🙂
Hier heb ik op de originele foto (zie boven in dit logje) een Midnight
filter uit de NIK tools gebruikt. Als je de parameters op de juiste manier
gebruikt en het filter resultaat op 20 of 25% laat doorwegen,
dan krijg je zoiets als dit…
Hetzelfde beeld, maar met een ‘dark’ sfeertje…

Op de vorige foto heb ik weer de NIK tool filter HDR toegepast…
Om het ‘dark’ sfeertje wat te benadrukken.

Om het geheel nog veel meer ‘dark’ te maken,
heb ik op de 2 vorige bewerkingen de Orton action losgelaten…
De licht-laag in deze Orton filter heb ik echter met 50% geminderd,
zodat de contrasten veel minder sterk worden.
Ik was op zoek naar een lekker dreigend sfeertje…
én heb dat in deze foto bewerking gevonden denk ik 🙂

Et voila, we zijn aan het eind van dit “Afrikaanse Tovenaar Boom” logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn “andere” kijk op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje der fantasie
waar ik op zoek ga naar ongewone dingen in ons alledaagse wereldje.
Leuke, ongewone dingen die je aan iets anders doen denken…

PS: Toen ik verleden week nog eens terug ging naar de locatie van de
Afrikaanse Tovenaar Boom, zag ik dat heel dat stukje oud bos
was afgezaagd en vermalen tot houtsnippers…
Het kan verkeren zei Bredero…
Dan ga ik gewoon verder op zoek hé ? 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

IJskristallen & druppeltjes in mijn tuin (Part 1)

In mijn vorige ijskristallen logjes heb ik steeds gewerkt met ofwel
de Sony A7R2 (Full Frame) ofwel de Fuji XH1 (APS-C)
Op beide camera’s, kan ik via een adapter mijn ‘oude’ Canon lenzen blijven gebruiken !
Als je werkt met 2 CCD formaten leer je snel de voor/nadelen van
beide sensor formaten kennen.
Maar er zijn nog grotere sensor formaten dan APS-C en FullFrame ! 🧐
Dat zijn bijvoorbeeld de Midden Formaat camera’s !
De Fuji GFX 50S bijvoorbeeld 🤠

Winter macro fotografie met een midden formaat camera…
Dat vond ik een heel aantrekkelijk 📷 idee 😋
FYI: Via een Techart adapter kan ik ook mijn ‘oude’ Canon lenzen
probleemloos blijven gebruiken op de midden formaat Fuji GFX ! ,
zodat ik geen nieuwe lenzen hoef te kopen !
Wat meer info over het hoe, waarom van een midden formaat body vind je hier …

Ter info:
Alle foto’s zijn gemaakt op de manuele stand…
Gewoon omdat ik (alleen met macro) zo het liefst werk en zo kan ik ook alle
parameters aanpassen op de manier die ik zelf wil 😁

Ter info: De eerste 7 foto’s zijn met een monopod statief gemaakt…
De laatste 3 foto’s zijn gemaakt met een klassiek 3poot statief…
(wegens anders niet meer te doen 🆘😉)

Het was een grijze voormiddag, eind december.
Druppeltjes fotograferen doe ik heel graag
maar dat wist je al denk ik 😎

ISO 800 , f/2,8 , 1/340s , EV +0,3 , Fuji XH1

Zelfs in een grijze wintermorgen kan je overal schoonheid vinden !

ISO 800 , f/2,8 , 1/2000s , EV +0,3 , Fuji XH1

Ook met de verdorde takjes van onze klimop ‘spelen’ is leuk om te doen.
Een compositie zoeken, spelen met de achtergrond en het licht…
Voor mij zijn dat bijna zen momentjes 😇

ISO 800 , f/2,8 , 1/6000s , EV +0,3 , Fuji XH1

Kleine ijskristallen op een betonnen muurtje…

ISO 800 , f/6,4 , 1/280s , EV +0,3 , Fuji XH1

Omdat het winter licht bij momenten redelijk somber werd,
heb ik hier gebruik gemaakt van een klein (daglicht) ledlampje
(een Lume Cube LC-V2) waarbij je de lichtsterkte kan aanpassen.
Een verdord Juffertje in het groen kreeg een tweede leven in deze foto 🙂
Het Lume Cuba lampje is hier wat te veel dichtbij gezet vind ik…
Het kan beter, dat zie je in de volgende foto…

ISO 1250 , f/2,8 , 1/2400s , EV +0,3 , Fuji XH1

Een ander verdord Juffertje in het groen,
het zelfde Lume Cube lampje, maar nu met een oranje voorzet filtertje
(wordt gratis meegeleverd !) op een positie rechts opzij gezet.

ISO 1250 , f/2,8 , 1/6000s , EV +0,3 , Fuji XH1

Soms kan een lelijk, verdord én geknakt plantje toch heel mooi wezen !
Deze foto kreeg als titel: Dance Macabre

Over de rood/groen/gele achtergrond van deze foto wil ik je zeker nog iets verklappen !
Nu volgt een gouden fotografie tip die ik graag met al mijn teergeliefde bezoekers deel,
gewoon omdat ik in dit blogje wat fotografische meerwaarde wil delen met jullie 🤠

De achtergrond van dit verdord plantje was in het echt echt héél druk én lelijk…
Niet te doen om hier een leuke foto van te maken….

Maar : hoe heb ik deze achtergrond zo zacht én egaal gekregen ???
Heel zeker niet in Photoshop hoor ! 😋
(daar heb ik een hekel aan, ik ben fotograaf…geen digitaal designer 🙄)
De achtergrond in deze foto, is gewoon een, op een goedkope HP printer afgedrukte foto,
van een oudere foto shoot ergens in het Hallerbos.
(Deze achtergrond foto is uitgeprint op heel gewoon (recycled) copy papier !)
De geprinte foto heb ik op ongeveer 10 a 15cm verder dan het plantje rechtop geplaatst 🤭.
(met behulp van een wasspeld, een oude schuif antenne,gesloopt uit een recyclage park radio)
Als je geen mooie, zachte achtergrond kan verkrijgen bij je favoriete onderwerp…
nu ja… dan print je die achtergrond gewoon op voorhand hé 😇
Ik heb meestal een mapje met een tiental geprinte foto’s bij,
die wazig en pastel kleurig zijn en dus heel goed kunnen dienen als een leuke,
zachte achtergrond voor macro’s.

Wat mijmeringen over deze ‘met de mantel der liefde bedekken’ achtergrond tricks…
Is dit not done ?? is dat geen fotografie manipulatie ??
Het is heel zeker ‘manipulatie’, maar de fotowaarde kan alleen maar beter worden,
zonder iets, iemand of een of ander levend wezen kwaad te doen.
Zonder een ‘fake’ achtergrond had de foto van dit verdord plantje geen schijn van kans…
Maar iets totaal anders word het als reporters/fotografen actueel nieuws , over mensen,
rampen, ongelukken, enz enz gaan bijsturen in digitale bewerkingen…
Dan zijn het flagrante leugens… en is het geen objectieve/reportage fotografie meer…
Maar geef zelf toe… dit verdroogd plantje is in volle glorie zelfs door heen je eigen
internet account geknald… mét een fake achtergrond
Zeg nu zelf… kan dat kwaad ? 🤭

Creatieve oplossingen zoeken in fotografie is mooi 👍

ISO 1250 , f/2,8 , 1/320s , EV +0,3 , Fuji XH1

De volgende 3 foto’s zijn gemaakt met de Fuji GFX…
Voor deze én de volgende foto is de FullFrame Canon 180mm f3 macro lens gebruikt.
Door het verschil in de sensorgrootte tussen midden formaat en full frame,
is de effectieve brandpunt afstand hier herleid tot 142mm. Wat nog genoeg marge
geeft om héél dichtbij te komen.
Een piepklein struikje met nog een paar schrale besjes die bleven hangen zijn…
De rode besjes zijn 1,5 tot 2mm groot schat ik.
Het vroor toen 1 of 2 graden onder nul.
Het is vooral mooi om te zien hoe het ijs hier op een kunstige manier
overal rond omheen “groeit” 😎

ISO 800 , f/3,5 , 1/640s , EV 0 , Fuji GFX

Het bokeh achtergrond die een midden formaat camera maakt is fluweelzacht vind ik !
Het is dan ook een méér dan fantastisch gereedschap voor de macro fotograaf 🤠

ISO 1600 , f/3,5 , 1/2900s , EV 0 , Fuji GFX

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Hier heb ik de Canon MP-E 65mm macro f2:8 (1:1 tot 5:1 !!) gebruikt.
Tov fullframe is de brandpunt afstand nu 51mm.
Voor deze foto heb ik de lens op 3,5:1 macro verhouding gezet !
In deze foto zie je echt een minuscuul klein grassprietje !
De scherptediepte is kleiner dan 1mm !!
De ochtenddauw was héél lichtjes bevroren,
wat tot de meest vreemd ijskristalletjes kan zorgen 🙂
Wat je in deze foto ziet is in het écht ongeveer 0,5 cm breed en 1cm hoog!
Door de lange sluitertijd (1/8sec) heb ik een afstandsbediening gebruikt
om de foto te maken, desondanks ik een 3pod statief heb gebruikt,
dit alles om zeker geen enkele beweging of trilling te maken.
Als je op dit héél kleine macro vlak werkt,
dan verknalt de kleinste fout die je maakt de hele foto 🙃
Het macro wereldje is echt wel een wereldje apart 👍

ISO 800 , f/11 , 1/8s , EV +0,7 , Fuji GFX

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste “IJskristallen & druppeltjes in mijn tuin”
logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van druppeltjes én ijskristallen.
In de toekomst ga ik zeker meer en meer werken met de middenformaat camera
en heel zeker de kwaliteit van die grote sensor te gebruiken om het onzichtbare
op een kwaliteitsvolle manier terug zichtbaar te maken 🤗

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

IJskristallen in mijn tuin (Part 2)

De laatste drie logjes die ik publiceerde hadden allemaal “ijs” als onderwerp…
In dit ijzige logje ga ik daar gewoon mee verder ! 😁
Qua onvoorspelbaarheid zit dat wel goed denk ik 🤔🙃

Welkom in mijn wondere 📷 IJS wereld !

Dit logje gaat min of meer verder op het eerste deel
van de serie “ijskristallen in mijn tuin”.
De lens is nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
De camera is ook nog steeds de Fuji XH1

Een piepklein blaadje uit een haag struikje…
begroeid met piepkleine ijskristalletjes.
Ik kreeg goesting (voor de NL bezoekers: ‘Ik kreeg zin…’) om nog dichter
te komen, om nog meer ijs kristal details zichtbaar te maken !
Hier is de lens ongeveer op 1,3:1 gezet…
De afstand tussen lens en blad is ongeveer 1cm…

Om nog dichter te komen…
De afstand tussen onderwerp en lens is nog steeds (ongeveer) één cm,
maar de lens is nu op haar maximum macro bereik gezet,
namelijk 65mm op 100% 2:1 bereik.
Hoe extremer de macro verhouding, hoe kleiner de scherptediepte wordt…
Om dit op te vangen zou ik met Focus Stacking kunnen werken,
maar die ochtend had ik het technisch gerief daarvoor niet klaar liggen…
Daarom ga ik terug naar de ‘klassieke’ én beproefde fotografie technieken…

Maar zelfs op 2:1 verhouding kan je nog dichterbij komen hoor !
Je kan de Canon MP-E 65mm macro lens gebruiken, die gaat tot 5:1 !!
Maar met die lens moet ik een statief gebruiken, daar had ik nu eventjes geen zin in 😎
Wat heb ik dan gedaan om nog wat dichterbij te komen ??
Gewoon een NISI achromaat voorzetlens op de Laowa lens schroeven,
Dan zit ik op ongeveer 2,5:1 macro verhouding 😋
De scherptediepte wordt dan nog wat kleiner natuurlijk…
Macro fotografie is steeds de voordelen tegenover de nadelen afwegen…
Maar met de ijskristallen op dit herfstblad kon het nog nét met de scherptediepte !

Een oude, defecte halogeenlamp, die ik was vergeten weg te halen…
Maar Koning Winter heeft van de behuizing én de bedrading van die lamp ,
een leuk kunstwerkje gemaakt 😎

Dezelfde behuizing van die zelfde afgedankte halogeenlamp,
een andere kijkhoek maakt er iets totaal anders van …
Met een macro lens kan je van de meeste voorwerpen,
iets maken dat niemand nog herkent 🤗

In de volgende foto heb ik de lens terug op 2:1 gezet,
de NISI achromaat voorzetlens is ook terug op de lens geschroefd…
Vanaf nu probeer ik écht extreem dichtbij te komen 🧐 !

Als je sterk gaat inzoomen op een halve cm ijskristallen…
Dan ontdek je heel complexe ijs constructies die je niet voor mogelijk houdt !
De afstand tussen de ijskristallen en de lens is ongeveer 1/2 cm.
De camera rust hier op ons betonnen tuin muurtje,
om zeker geen beweging onscherpte te verkrijgen !
Toch wou ik nog dichterbij komen… 😉
Om nog meer details te zien 😋

Het is me gelukt (vraag me niet hoe ik het deed 🙃!)
om nog een mm dichterbij te komen (zonder statief !)
ik schat dat ik hier op een macro verhouding van 2,7 of 2,8 op 1 zit.
Als je héél diep in het kleine wereldje duikt, dan ontmoet je pure magie vind ik 🤗

Om de een of andere reden is het toch nog me gelukt om nog wat meer dichterbij te komen…
(maar vraag me niet hoe ik erin slaagde om dat te doen)
Ik schat dat ik hier 2 of 3mm van mijn onderwerp zat (zonder statief !)
De macro verhouding was nu ongeveer 3:1 denk ik… Extreem dichtbij ! 🧐
De ijskristallen op dit héél kleine macro level zijn ongelooflijk complex van structuur !
Dit ijzige wereldje lijkt op een doorgedreven futuristische architectuur !
Fyi, de foto die je hier ziet, is in het echt 2mm breed…

Om terug naar onze ‘gewone’ 1:1 macro wereld te gaan…
een paar bevroren en berijpte takjes van ons haag struikje,
naast het trapje van het terras naar de tuin,
De rode achtergrond is het dak van de school ‘Klavertje vier”,
(onze buurman van rechts…)
Dit winters stilleven vind ik wel mooi 😉

Et voila, we zijn aan het eind van een tweede ijskristallen logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van ijskristallen ,
een wereldje dat je overal ter wereld kan vinden ,
maar het moet daar dan wel vriezen natuurlijk 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Toen Er Nog Winters Waren…

Van het magisch aanvoelend blauwe ijs in IJsland,
gaan we vandaag naar een héél andere wereld van ijs !
Alle ijs foto’s in dit logje zijn van enkele jaren geleden,
uit de tijd van ‘Toen er nog winters waren’ in ons Belgen landje !
De camera is mijn oude Canon 6D,
de lens is de Canon 100mm f2,8 macro

In die tijd (2017) dat het nog enkele dagen na elkaar kon vriezen,
vond ik het heel aangenaam om in de velden rond ons kleine dorpje te wandelen,
niet zomaar wandelen hoor 😋 …. ik was op zoek naar ijs … ! 🧐
De boeren rijden met grote tractoren over hun velden, die grote zware
machines trekken meestal diepe sporen in de velden…
In de herfst regent het meestal, dan lopen die banden sporen vol water🤿
Daarna komt koning Winter het land beroeren met zijn ijzige staf
en alle diepe plassen zijn dan bedekt met een laagje ijs.
Het zijn nu net die met ijs bedekte plassen die ik héél interessant vind ! 😋
Zeker in de 📷 kan je je ferm amuseren met dit ijs !

Hier gebruikte ik een statief om de camera & lens zo dicht mogelijk
boven het ijs te positioneren…
Soms was het gemakkelijk, soms was het héél moeilijk …
Het statief stond soms in de meest rare hoeken geplooid of uitgeschoven
maar de volhouder wint hé ? 😎
Scherpstellen en afdrukken deed ik met een draadloze afstand bediening,
want als ikzelf op het ijs ging staan, was dat direct gebroken natuurlijk !
Dan was al mijn moeite voor niets geweest…😶

Het is zoeken naar interessante composities in de ijs plassen,
de camera op statief positioneren op de plaats die ik wil…
je moet er ook voor zorgen dat je camera perfect horizontaal staat boven het ijs,
anders is er een stuk scherp en een ander stuk onscherp in je foto…
Je kan dat checken met een kleine waterpas die je op de achterkant
van de camera body zet om de hoeken tov het ijs te meten,
je kan ook een kleine waterpas kopen die je in de flitsschoen schuift…
Het is knoeien, behelpen, vloeken soms, maar oh zo leuk om te doen 😋
Best is dat je thuis op voorhand wat oefent,
zodat je weet hoe, wat, waar en wanneer je wat moet of kan doen 👍

Het ijs in de velden bevat piepkleine druppeltjes lucht…
of is het opstijgend methaangas, ontstaan uit de rottende restanten van mais ?
Met wat fantasie voel ik me een ruimte reiziger ! 😁🚀

Andere ijs plassen zijn door andere argeloze wandelaars stuk getrapt,
en weer opnieuw bevroren…
Dat kan ook leuke patronen opleveren !

Soms moet je echt rond en terug rond een ijsplas lopen,
om de beste (in mijn geval: gevoelsmatige) compositie te vinden…
Soms bekeken andere wandelaars me met een vreemde blik… ! 🙄
Je kon zo zien wat ze dachten… “Wa is diene pipo daar aan het doen ❓🥶”
Maar na wat uitleg van mijnentwege én tonen van mijn reeds gemaakte foto’s
was het ijs van onbegrip altijd gebroken 🙂
ik kreeg zelfs complimentjes 👍
Soms werden er zelfs adres kaartjes gewisseld !
📷is echt wel een fantastische hobby hé ? 😁

Meestal zie je niets interessant in het ijs als je daar passeert,
maar als je rond je onderwerp zelf gaat zoeken,
komt plotseling (en meestal) een leuke wereld tevoorschijn !
Als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn hé ? 😉

Bij het ‘ontdekken’ van deze vogel-achtige compositie dacht ik onwillekeurig aan…
Cold Turkey van John Lennon of de versie van Alice Cooper
of de jazzy versie van Freddy Hubbard

De wereld in het ijs lijkt soms op een view uit een microscoop…
Met wat fantasie kan je hier microscopisch klein leven in zien !

Meermaals gebroken ijs kan ook vormen van een abstracte schoonheid kiezen…
Kunst, geschapen uit Koning Winter én moeder natuur…

50 shades of grey…. and brown… and blue…
De onvoorspelbare vormen van gebroken en steeds weer opnieuw bevroren ijs
kunnen de meest complexe vormen aannemen.
Voor mij is dit echt een creatieve ‘ontdekkingsreis’ 🤗

Een handvol restanten van mais stengels,
meermaals gebroken én opnieuw bevroren regenwater
staan borg voor onvoorspelbare sierlijkheid !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Bij deze compositie moest ik denken aan een slapende ijsreus…
Maar het kon evengoed een IJslandse trol geweest zijn 😋
Ik hoop op nog wat opeenvolgende dagen dat het nog eens lekker vriesweer is…
omdat het gezond wandelweer is én om foto’s zoals in dit logje te kunnen maken…
Maar de mondiale klimaat verandering stuurt letterlijk alles in de war 😠😥

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste
‘Toen Er Nog Winters Waren…’ macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winterse macro fotografie,
mijn ontdekking “reis” doorheen de wonderbare wereld van ijs
Maar het moet wel vriezen om dat nog eens te zien natuurlijk… 🤔

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Wintermacro in Beugem

Van het heerlijk vriesweer en de ijskristallen in mijn vorige logje,
neem ik je vandaag mee naar een andere vorm van winterweer…
Een winter seizoen zonder ijs, sneeuw of vriesweer,
zoals we dat de laatste jaren meer en meer voorgeschoteld krijgen…
Natuurlijk zou ik in de winter liever ijs en sneeuw fotograferen,
maar bij gebrek aan echt diepvries temperatuur vriesweer moet een
fotograaf zich aanpassen aan de omstandigheden hé 😉

Alle foto’s zijn gemaakt in een straal van 500m rond ons huisje,
in het (nog steeds) landelijke Sint Martens Bodegem
(“Beugem” zoals ze hier zeggen met een sappig Brusselse tongval 😋)
Bij gebrek aan ijs, sneeuw, ga ik me verdiepen in de alledaagse dingen
waar de meeste mensen aan voorbijlopen zonder ze op te merken…
Schoonheid ontdekken in banale voorwerpen is met een macro lens
heel goed te doen… Je ziet dingen die je anders ontsnappen 😎
De camera is mijn oude Canon 6D, de lens is de oude getrouwe
Canon 100mm f2,8 macro.

Omdat het die dag nogal grijs was, heb ik de kleurtemperatuur
op schaduw gezet…
De nabewerking van mijn RAW foto’s wil ik zo veel mogelijk
beperken, daarom wil ik alle parameters van bij de bron af
zoveel mogelijk correct hebben.

Ga je mee op wintermacro 📷 “ontdekking” in Beugem ?
De rijkdom van aftakeling, verwering en verval opzoeken 🧐🔎

Een oude, met mos begroeide & verweerde porseleinen isolator
trok mijn aandacht…
Het overal aanwezig verweerde patiné erop vond ik prachtig !

Een oeroud, scheefgezakt betonnen paaltje…
ergens in het midden ervan stak een stuk verroeste schroefdraad geklemd in een
half vergane moer…
De warme roestkleuren, de okergeel kleurige mosjes en de oude blauwe verfmenie
vormden samen een vrolijk kleurenpalet 🤗

Een meer moderne isolator, dan het vorige porseleinen exemplaar,
maar de tand des tijd blijft onverbiddelijk knagen…
Zelfs plastiek ontsnapt niet aan het onverbiddelijke verval !

Zelfs op een diafragma van f/5 kan je heerlijke onscherpte krijgen in de achtergrond !
Dit soort verroeste pinnekes draad (Prikkeldraad in beschaafd Nederlands 😉)
kan heel gevaarlijk zijn !! Hier passeren redelijk veel wandelaars en mountainbikers !
Als je in deze verroeste pinnen valt, dan kan je direct naar de huisarts voor
een tetanus vaccinatie !
Maar van de andere kant… roest kleuren kunnen héél mooi zijn hé ? 😘

Heb je ooit al stilgestaan bij de schoonheid van “eenvoudig” mos ??
Deze dooiermosjes, gevonden (én bewonderd !) op een oude vermolmde boom,
vond ik een prachtig kunstwerkje van ons moeder natuur

‘Spelen’ met de onscherpte van een macro lens…
Hier heb ik de scherptediepte bewust tot een minimum herleid (f/2,8)
om de aandacht op het midden van de foto te leggen…
De lange, “wurgende” takken van de klimplantjes, opklimmend op het “kruis”,
vond ik min of meer een uitdrukking van symboliek 🤔

Een scherp gepunte doorn tak, gemaakt op 1 meter verder dan de vorige foto…
Een kruis, een doorn kroon… Je weet al welke richting ik hier (héél even) insla hé ? 🤔
Symboliek over het Christendom kan je overal vinden…
zelfs in de natuur van je eigen dorpje 🧐
Ik wil hier zeker geen Godsdienst reclame maken hé,
het zijn gewoon persoonlijke 📷 impressies van het moment 😉

Soms kan je pareltjes van kleurrijkdom ontdekken…
Op een wijdopen (f/2,8) diafragma op elke macrolens heb je een zalige
onscherpte naar de verte toe !
Het groen kwam van het gras in een weide
het lila/paars kwam van een paar struik/bomen in de flauwe winter avond zon !

Twee roestige, rond elkaar gedraaide ijzerdraden,
ergens aan een afsluiting in een of andere weide…
hoe geel bruin okers, blauwen en groenen hun tinten delen,
samen een palet van zachte winter kleuren schilderend 🤗

Ergens rechtover ons huis slingert een wandelpad (De Vierbeken wandeling) ,
Door de tijden heen is daar in het midden een min of meer natuurlijke vijvertje ontstaan.
Dat vijvertje an sich was klein, lelijk én vervuild…(maar wordt onlangs gerenoveerd…)
Maar als fotograaf moet je schoonheid leren zien én vastleggen !
Hier heb ik het eerste avondlicht (omstreeks 16u15) gevangen…
De winterzon stond toen al redelijk laag en gaf me warm avond licht…
Het open diafragma (f/2,8) werkte het sprookje af 😉

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een foto die gemaakt is dmv meervoudige belichting (Multiple Exposure)
Als je meer wil weten over deze (tientallen jaren oude !) fotografie techniek,
aub raadpleeg dan Google … Er is daarover informatie bij de vleet te vinden…
FYI, één van mijn ‘oude’ publicaties over meervoudige belichting, kan je hier vinden…

Foto 1 is gemaakt van een streepje bomen in de weide…
Foto2 is gemaakt van de muur rondom de pastorij van “Beugem”…
Beide foto’s zijn automatisch samengevoegd in de Canon 6D body
én nadien bijgewerkt in de digitale doka van Photoshop.

Et voila, we zijn weer aan het eind van een eerste Winter macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn “andere” kijk op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare “banale & alledaagse dingen” wereldje ,
dat je in elk dorpje, overal ter wereld, kan vinden 🧐

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 4)

Van de dierentuin ‘Blijdorp’ in Rotterdam,
neem ik je vandaag nog eens mee naar onze nationale plantentuin
in Meise.
Dit logje is het vervolg op deel 3 van deze Plantentuin reeks,
dat je hier kan herlezen/bekijken.
De camera die ik gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is ook nog steeds de (manuele) Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Normaal gezien was het de bedoeling dat we in de tropische serres
gaan om daar foto’s van de tropische bloemen te maken,
maar in en rond de grote vijver, aan de ingang van de serres,
was het zo mooi en zo rijk aan 📷 onderwerpen
dat we daar aan de vijver zijn blijven “plakken” 😎

De enorm grote fontein in de vijver zorgt niet alleen voor
prachtige druppeltjes overal, maar ook voor mooi schuim
dat tussen de beplantingen bleef ‘hangen’.
Ideaal dus om stillevens van dat mooie schuim te maken.

Soms vind je héél mooie variaties in het schuim…
Van grote luchtbellen naar echt petieterig kleine luchtbelletjes.
Kleine kunstwerkjes, gecreëerd door de fontein in de vijver 🤗

Ontelbare druppeltjes, gemaakt door de fontein,
zie je daar overal pronken op de waterplanten !
Druppeltjes en macro fotografie… ze zijn voor elkaar geboren 🤍

Soms gaan druppeltjes zich gedragen zoals een loep…
In de grootste druppel, onderaan de foto, worden zelfs de haartjes
die op het blad groeien, zichtbaar.
De wereld verkennen door een macro lens… het is zalig hoor 👍

Aan de ingang van de tropische serres,
staan overal grote bloembakken.
Zelfs medio oktober slagen de tuiniers in de plantentuin
erin om deze bloemen ‘fris’ te houden.

De kleur variaties op deze bellemannetjes …
Het groene steeltje dat zacht overgaat naar wit…
Het wit dat in een subtiele overgang rozerood wordt …
De zwart/witte stampertjes…
Heel mooi vind ik 🤗

De grote bladeren van een of andere tropische palmboom
trokken mijn aandacht…
Het willekeurige spel van de waterdruppels erop vond ik interessant !

Dezelfde palmboom als bij de vorige foto…
De structuur van de bladeren,
de manier hoe het zonlicht daar deze grote bladeren straalde,
deed mij het geheel met andere ogen bekijken… 🤔
Door te spelen met lijnen, licht, voor en achtergrond
zocht ik mooie composities in dit geheel.

Soms kan je veel variaties op één thema maken…
ook door de regel van derden toe te passen kan je
rustgevende 📷 composities maken !

Of je kan kiezen voor minimalisme in je compositie én het geheel.
De gelaagdheid in het licht én de geel/groene kleuren vond
ik hier heel mooi.
Het oranje rode randje (ik vermoed dat het herfstkleuren zijn)
aan de rand van het blad brengt me op een idee…
Dat zie je in de volgende foto 😉

Dat oranje rode randje bracht me op het idee om een Z/W bewerking
te maken van de foto van het blad hierboven,
maar het oranje rode randje toch in zijn originele kleur te behouden.
Hoe ik dat heb gedaan ? Heel simpel hoor…
Eerst maak ik een selectie van het oranje rode randje dmv de kleur pipet.
Daarna draai ik de selectie om, zodat alles wordt geselecteerd,
alles, behalve het oranje rode randje.
Van die nieuwe selectie maak ik een Z/W bewerking en klaar is kees 😉

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 4” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 9)

Omdat het onlangs 2 dagen een heel klein beetje vriesweer was,
verkassen we terug eens naar het gure winterweer in ons Belgenlandje.
De locatie van deze foto’s is de schapenweide rechtover ons huis !
De camera is de Sony A7 R2 en de lens is de manuele 100mm 2:1 macro lens
van Laowa. Het tijdstip van deze foto’s is de vooravond van 9 januari 2021.
Deel 8 van dit logje kan je hier (her)lezen of bekijken.

Met een macro lens kan je dingen zien die je normaal gezien
niet kan zien of zelfs niet eens opmerkt !
Daarom juist vind ik macro 📷 zo boeiend om te doen ! 😎

Het alledaagse kan fotogeniek worden…
Zoals dit ijzerdraadje bijvoorbeeld om iets te repareren in de weide…🧐

Piepkleine druppeltjes op piepkleine mosjes…
Het is een wereld apart, die ik héél graag mag ontdekken 👍

Op een oude, door betonrot aangetaste weidepaal,
groeien ontelbare mosjes, die allen een minuscuul druppeltje dragen !
In het flauwe winterzonnetje worden ze héél dankbare modellen 😍

Je kent ze wel, die piepkleine ijskristalletjes,
geboren uit de winterse ochtenddauw…
Een simpele schapenweide kan een bron van fotografie creativiteit zijn ! 😉

De ‘Spiegelingen’… ik kan me het niet laten hé ? 😁
Dit zijn een paar piepkleine mosjes die op een oude tak groeien…
Met 1 simpele uitsnede én 1 spiegeling maak ik er een of ander
niet bestaand mosjes wezen van !!
Zei ik “Niet bestaand” ?? 🤔😶 ??
Maar toch heb ik er een foto van kunnen maken 😂

Pinnekesdraad (Prikkel of Schrikdraad voor mijn teergeliefde Nederlandse bezoekers 😉)
In elk seizoen kan je er heerlijk mee experimenteren in je fotografie.
Maar in de winter vind ik pinnekesdraad het meest fotogeniek !

Het spel van spinragdraadjes , piepkleine mosjes en dauw druppeltjes…
Het groen van het gras én het rood van de avond winter zon !
Dit soort van fotografie voelt echt aan als schilderen met je lens 💚

Als je wat dichterbij de pinnekesdraad komt,
dan kan je de groene kleuren van het gras én het warmere zonlicht
scheiden door de getorste ijzerdraad in het midden van de kleuren te plaatsen.
Ter info… Al deze foto’s zijn gemaakt zonder statief… uit de vrije hand dus 😎
Die “vaste hand” hoop ik nog lang te behouden !

Druppeltjes kunnen soms rare vormen aannemen !
Ter info : In deze foto kan je duidelijk de minimale scherptediepte
van een macrolens zien…
De voorkant van de gedraaide pinnen én de gedraaide draad is scherp,
terwijl de achterste pinnen én de linkse pin vooraan reeds onscherp zijn !
In dit kleine scherptegebied moet een macro fotograaf zijn werk doen 😋
En dan nog alles uit de losse hand doen…🙃
Macro 📷 is zeker niet gemakkelijk om te doen, het is zelfs moeilijk,
maar het is toch zo verdomd fijn om te doen 😁

In de avondzon verandert het licht…
Het avondrood giet wat warme magie over de bomen !

Bomen in de avond nevels spreken hun eigen taal…
Deze heel grote bomen staat naast de schapenweide ,
de foto is dezelfde dag genomen vanuit onze slaapkamer !

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Enkele meters verder naar rechts zie je de oude pastorij in de warme avondnevel…
Dit gebouw is intussen verkocht (wegens gebrek aan een pastoor) en is
intussen een B&B in aanbouw geworden. Het gebouw is op dit moment
wat van uiterlijk veranderd, maar de sfeer van vroeger is min of meer intact gebleven !
Als de werken klaar zijn zal ik wel foto’s van toen en nu publiceren…

Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen.
(Deel 9 reeds !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben 🙃

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro in “La Douce France”

Van het blauwe, bijna magisch aanvoelend gletsjer ijs in IJsland,
is het weer hoog tijd om warmere oorden op te zoeken…
Vandaag neem ik je nog eens mee naar de zomer van 2017,
naar Les Eyzies in de Dordogne streek, Frankrijk.
In de omgeving waar we verbleven kan je nog steeds kilometers ver wandelen
door de vrije natuur, zonder een huis of een auto tegen te komen !
Met andere woorden… Hét paradijs in mijn ogen 😎😘

Even een kleine rechtzetting…
In de titel van dit logje schrijf ik “Macro”…
Die definitie is niet helemaal correct 😮🤔
De lens waar al de foto’s in dit logje mee zijn getrokken,
is niet echt een ‘macro’ 1:1 lens,
Het was een 100/400mm telelens 1:2.
Dus… vanaf hier verander ik het woordje “macro” met ‘Close Up’ … OK ❓😉

Maar… Waarom heb ik geen ‘echte’ macrolens gebruikt ??
Wel, ik zal het je zo dadelijk vertellen…😉
De insecten die ik die dag wou fotograferen (libellen, juffertjes,enz),
kon ik bijna niet benaderen met een 100 of 180mm macro lens…
Omdat met die lenzen, de maximum afstand tussen lens en insect,
ongeveer een halve meter is, waren de meeste insecten al piepedada
eer ik nog maar kon scherpstellen…🙄
Hoe warmer het is, hoe alerter en vlugger de insecten zijn…
En geloof me, die dagen was het héél warm ! 🔆
Maar met een 100/400mm + een 1.4x teleconverter
(in feite had ik dan een 140/560mm telelens) kon ik van op 2 meter afstand
min of meer hetzelfde resultaat boeken als met een 100 of 180mm macrolens.
Die 1 stop licht die ik daarmee verloor is te verwaarlozen,
want door de zomerzon was er meer dan genoeg licht.
Het voordeel van die lange telelens is het feit dat de meeste insecten
me niet eens opgemerkt hebben 🙃👍 en ik leuke foto’s kon maken ! 😉
Het nadeel van die lange telelens… je moet dat zware pokkeding
de hele dag meesleuren in die zuid-zomerse zon… 🥶😱

Samengevat … een logje met macro’s die in feite Close Up’s zijn 😉

Een Weidebeek juffertje kwam even uitrusten naast een klein beekje…

Een ander sierlijk Weidebeek juffertje wou de show stelen 😎
Wist je dat pakweg een paar honderd miljoen jaar geleden,
deze insecten een vleugel spanwijdte hadden van meer dan 50cm !!
Er zijn meerdere fossielen opgegraven die dit kunnen staven.
Libellen en Juffertjes zijn uiteindelijk min of meer de meest perfect
geëvolueerde insecten op onze aardkloot…
De spinachtigen (ook de kreeften enzo) verdienen een ereplaats
in deze eer-evolutie lijsten. Onze mensheid had amper 1/10%
van zijn evolutionair vermogen toen de Libellen reeds op 100% staan…
Een deftig nadenkertje hé ?
Libellen en juffertjes, voor mij zijn ze de verdiende koningen, de keizers van het luchtruim 🤗

In La Douce France kom je andere insecten tegen dan in ons Belgenlandje…
Ik vermoed dat dit exemplaar een Grote Zweefwesp is…
Als je zeker weet dat ik mis ben…
aarzel niet om je mening in de commentaar te zetten !

Een ‘grashopper’ zoals ze zeggen in het Engels…
De ‘legboor’ die dit kleine beestje “meesleurde” vond ik nogal ferm uitgevallen…
De twee voelsprieten op zijn hoofd zijn ook ‘bovenmaats’, vind je niet ?
De insecten wereld is boeiend om te verkennen 😎

Een klein AzuurWaterJuffertje …
Ineens was het daar op die plek !

Een ander AzuurWaterJuffertje kwam héél even uitrusten
op een klein waterplantje…
Wat zijn het prachtige wezentjes hé ? 😉
Geef toe, de subtiele grens tussen puur macro fotografie én doorgedreven close-up
met “lange” telelenzen wordt kleiner en kleiner….
Als je onscherpte kan verkrijgen over een tele afstand van pakweg een halve centimeter,
dan vervagen de grenzen tussen macro en telelens fotografie…

Weer een andere ‘grashopper’ (zoals ze zeggen in het Engels…)
In de harde slagschaduwen kan je zien hoe fel het zonlicht was die namiddag…
En ja, ik weet het… Macro foto’s (oepsie… Close Up foto’s) shoot je ofwel in de vroege morgen,
ofwel in de avondzon…
Maar als er dan iets anders op de agenda staat….
Tijdens een familie vakantie beslis je de planning niet alleen hé ? 🙃

Heb je dat ook al meegemaakt ?
Je zit naast een mooi vijvertje, genietend van de stilte en de rust…
Je kijkt naar een geplooid waterplantje en ineens ! ✨
… verschijnt daar een blauw Weidebeek juffertje, dat je onbeschaamd observeert ! 😎
Voor mij zijn dat genietmomentjes 😉
Voor jou ook ?

Is dit een soort ‘wesp’ ?
Of is het één van de ontelbaar vele, vlieg-soorten ?
Al bij al vond ik het een groot én mooi insect !
De grootte van dit beestje schat ik ergens tussen de 1 en 1,5cm

Om dit macro (Oepsie… Close Up !) logje voor vandaag af te sluiten…
En tevens de mooiste foto in dit logje…
Een WaterJuffertje in het heerlijk warm avond-tegenlicht !
Dé foto die me een YESS gevoel geeft 😉👍

Ik hoop dat je van dit “Macro in La douce France” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de 📷 inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we die volgende keer wel hé 😋

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Het kleine wereldje…

Ook in dit logje blijf ik in het kleine wereldje
der macro fotografie ‘hangen’…
Alleen de locatie is veranderd tov het vorige logje.
Van de Plantentuin in Meise verkassen we naar het
overstromingsgebied van Dilbeek , de locatie is ergens tussen
Sint Martens Bodegem en Ternat.
Aan de ingang tot het moerasbos had iemand zomaar veldbloemen
en dergelijke bjoeties ingezaaid 🤗
Die mens verdient mijn eeuwige dank 👍😍
Wat zon, een ietwat beschut plekje én… mooie bloemekes !
Meer heeft een macro fotograaf niet nodig om gelukkig te zijn hé 😁

De camera die ik gebruikte is de Sony A7 III, de lens is de getrouwe
& 100% manuele Laowa 100mm f2,8 2:1 verhouding.
Omdat het tamelijk warm was toen , dat wil zeggen dat de insecten
ook héél beweeglijk zijn, heb ik de Godox TT685 flitser gebruikt,
om de eventuele bewegingen te ‘bevriezen’.
De camera op “Manueel”, iso100 , sluitertijd tussen 1/200s en 1/300s,
de flits ook om manueel en flitstijd tussen 1/64″ en 1/8″ vermogen.
Het diafragma varieert van f2,8 tot f8.
De scherpstelling is altijd gedaan dmv Focus Peaking.
(Mijn uitgebreide uitleg over deze werkgang kan je hier vinden.)

Een kleine bosbijvlieg doet zich tegoed aan de nectar van een bloem

Een piepklein groen sprinkhaantje trok mijn aandacht…
Die voelsprieten zijn echt wel groot tov het lichaam van dit beestje !
Wat ik me hierbij afvroeg, hoe het zou aanvoelen om de wereld niet
met je ogen, oren en neus waar te nemen’, maar dat je moest vertrouwen op
je twee voelsprieten… Vlinders bijvoorbeeld kunnen met hun voelsprieten
geuren waarnemen vanop kilometers afstand ! … Wonderbaar hé ? 👍😎

Een andere groen springbeestje zat op een bloemeke daarnaast…

Een dambordvliegje nam een zonnebad,
die beestjes hebben echt wel zonnewarmte nodig om actief te blijven…
De rode oogjes vind ik echt wel opvallend bij dit soort vlieg.

Een Randwants kwam op zijn gemak voorbij gekuierd…

Hij was onderweg naar de algemene Randwants vergadering denk ik 😋

Dat sprinkhaantje van foto 2 is terug ??
Of is het een zusje of broertje ervan ?

Een oude, vermolmde weidepaal met bekaert draad ertegen genageld,
deed me aan iets helemaal anders denken…
Ik zag in gedachten een gevangenis mét een gevangene achter de groene tralies…
De 2 bovenste gaatjes zijn de oogjes…
Het onderste gaatje is de mond van de gevangene die wel ‘OOO’ lijkt te zeggen.

Aan het begin van het moeras bos is het licht altijd wat geheimzinnig…
Ik houd wel van dit soort gefilterd zonlicht,
dat je alleen in de zomer kan zien.

Een zandhommel doet zich tegoed aan een kleurige bloem !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
een klein zweefvliegje bleef (bijna) bewegingloos
boven deze kleine bosbloemen zweven…
Een miniem flitslichtje van 1/32′ vermogen verstilde de (minieme) beweging
en bracht het vliegje scherp in beeld 😊

Ik hoop dat je van dit (zoveelste) “Kleine Wereldje” logje hebt genoten !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel weer als het zover is hé 🙃

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 2)

Van het ruige gletsjer ijs-wereldje in IJsland,
keren we terug naar ons klein Belgenlandje…
In een van de vorige logjes had ik een nieuwe serie opgestart,
met foto’s (meestal macro’s) van onze Plantentuin in Meise.
Waar het vorige logje eindigde…
ga ik met dit logje gewoon weer verder 😎
De camera die ik hier gebruikte is de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Omdat dit een 100% analoge lens is, werkt de auto focus niet…
maar dankzij de fantastische Focus Peaking scherp stel techniek,
kan ik perfect scherpstellen op elk punt dat ik wil 😎👍
Klik hier of hier of hier als je wat extra info over Focus Peaking wil krijgen.
Natuurlijk blijft een vaste hand (of een statief, rijstzakje,enz) altijd nodig ! 😉

Genoeg technische info…
Ga je mee naar de foto’s ? 😉

Het was 7 oktober 2021,
de mooi, recent gerestaureerde Plantentuin is een streling voor het oog
van de natuur – bloemen en planten – enz enz liefhebber !
Wat verdorde herfst blaadjes nemen hun ochtend douche in bokeh druppeltjes 🙃

Aan de vijver bij de ingang van de serres, hebben we een paar uur
kunnen fotograferen. Wat was min of meer windstil en de ochtendzon
gaf mooi zacht licht. Ideaal voor vijver fotografie dus 😁
Overal op de vijver dreven eilandjes van schuimende luchtbellen,
veroorzaakt door een fontein…
Het was wel oppassen hier… De oever van de vijver ging redelijk omhoog…
‘k had me een paar keer goed moeten vastgrijpen aan een stuik,
of ik was in die (gelukkig niet diepe) vijver beland 🏊‍♀️🛀
Maar kom, een fotograaf mag zich soms eens een nat pak riskeren hé ? 😉
Een reden te meer om waterdichte camera’s én lenzen te kopen… 😎

Als je die drijvende schuimbellen eilandjes ziet voorbij drijven,
dan ga je automatisch uitkijken naar mooie composities.
De afstand tussen de lens en onderwerp was ongeveer 20 a 25cm…
Het patroon van de luchtbelletjes in het schuim vind ik heel interessant.
Het gaat grote luchtbellen naar piepkleine, bijna onzichtbare lucht belletjes.
Dit geheel van grote en kleine luchtbelletjes doet me ergens denken aan fractals…

Een kleine lotusbloem, natgeregend of nat van de dauw ???

Dit is Dé grote schuldige van de schuimende eilandjes én de druppeltjes
op de bloemen en planten :😉
Een enorme fontein in het midden van de vijver spoot het water metershoog !

Over deze waterplanten had ik gisteren iets interessant gelezen…
Dit soort planten heeft de hydrofobe eigenschap dat ze het water
kunnen afstoten. Alle lotusbloemen bijvoorbeeld hebben die eigenschap ook.
Meer uitleg over deze unieke hydrofobe eigenschap kan je hier lezen.
Deze planten blijven steeds “proper”,
omdat het afgestoten water alle vuil en stof partikels mee afvoert.
Deze eigenschap verhinderd ook dat de planten gaan rotten in het water…
Ons moeder natuur heeft nog veel verrassingen in petto hé ? 🤗
Een reden te meer om er eerbiedig mee om te gaan !

Een vijverrand in het ochtendlicht bied veel fotografie mogelijkheden…
Een paar druppeltjes omlijsten een of ander insect dat zich “veilig”
aan de zonzijde van de plant kwam opwarmen.

Druppeltjes…
Altijd heerlijk om te fotograferen
Op f2,8 verglijd de achtergrond heel subtiel,
maar hier vond ik de achtergrond nog wat te druk…
Het is steeds blijven zoeken en aan een waterkant heb je
meestal niet veel mogelijkheden om van positie te veranderen…

Maar de aanhouder wint meestal 😋
Een meter verder stonden nog wat rietstengels ,
wat afgezonderd van de rest.
Dat kleine “drukte” verschil merk je direct aan het subtiel verschil tussen
een drukke én een minder drukke achtergrond.
Het is heerlijk om creatief te fotograferen aan een vijver rand 🤗

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Heel dunne, groene water plantjes zijn getooid met minuscuul kleine druppeltjes
afkomstig van het stuifwater uit de bruisende fontein.
De grootste druppeltjes zijn ongeveer 2 tot 3 mm groot…
Met een macro lens heb je de mogelijkheid om diep dat kleine wereldje
te duiken én je te kunnen verwonderen over de unieke schoonheid van het
verborgen wereldje, het kleine wereldje zoals ik dat graag benoem 😉

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 2” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal zijn….

Nu ja, dat zien we dan wel hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk