Van de straatfotografie in Reykjavik komen we terug naar ons eigen landje.
Het begin van de lente was niet echt schitterend dit jaar,
Maar op onze weinige wandelingen die niet uitgeregend waren,
heb ik toch nog leuke natuur, landschap & macro foto’s kunnen maken.
Deze foto’s dateren van 27 maart 2019. Ze zijn allen gemaakt tijdens onze
(gedeeltelijke) Boekfos wandeling in Asse (ongeveer 8km lang)
De zon was mild, het was aangenaam warm met een verfrissend windje 🙂
Mijn camera was de Fuji XH1 met de 80mm macro lens.
Er zijn geen filters of statief gebruikt.
In de voortuintjes schitteren de eerste witte narcis bloemekes !
Die fotografeer ik altijd graag in tegenlicht.
Een oud smeedwerk, aangetast door de tand des tijds,
verweerd en verroest…
Het heeft iets vind ik 😎
De tand des tijd maalt
alles wat is, zal vergaan
ook onze wereld
Het glooiende land van Asse.
Als je daar met de fiets gaan rijden…
er zijn daar een paar fameuze kuitenbijters hoor 
In de prille boomknoppen wachten de jonge blaadjes op de lente.
Elk jaar weer opnieuw vind ik dat ontluikende leven zalig om zien
Met een macro lens kan je de achtergrond zalig laten verdwijnen in een waas
Jonge boomknopjes
zitten barstensvol leven
wachtend op de zon
Je kan proberen om alles scherp te krijgen, dat is echt niet moeilijk.
Maar als fotograaf registreer je dan alleen iets wat er is. Niets meer…
Persoonlijk vind ik het leuker en uitdagender om de indruk die ik had,
de impressie de emotie die ik ervaar bij het zien van iets mooi,
proberen weer te geven in een foto.
Je ziet hier duidelijk dat het ontluikende boomknopjes zijn,
maar door de bewuste onscherpte in deze foto,
laat ik het bokeh voor zich spreken.
Als ik hierin verder experimenteer kom ik bij het pointillisme uit,
een zalige schilder techniek die vooral door de
impressionisten werd toegepast. (Klik hier voor meer info)
De heel beperkte scherptediepte van een macrolens,
kan je gebruiken om een verhaal te onderstrepen.
De eerste tak is scherp en de andere tak, amper 1 cm verder ,
verglijd in het waas van de horizon.
Ik heb deze foto dan ook : Lente Echo als titel gegeven 😎
Het kleine ontluikende groen vind ik mooi,
zeker als de prille avondzon met haar zachte licht,
het nieuwe groen streelt met een zacht bokeh 😎
Diffuus lentelicht
streelt het ontluikende groen
de natuur ontwaakt !
En ja, ik weet het wel, het wit in deze foto is ‘verbrand’…
Maar ik vind het een leuke foto omdat dit ontwakend boomknopje
lijkt te zweven 😉
Het takje waaruit het knopje geboren is zie je niet,
door de beperkte scherptediepte van de macrolens
Om dit logje af te sluiten,
een verweerd tractorspoor als wandelpad,
witte bloesems bloemen overal rond ons heen
We kregen er een zalig lentegevoel van
want…
Daar is de lente, daar is de zon 😀
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & lente natuur fotografie,
én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.
Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom 
.
Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste 
Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 
Groetjes, Dirk
.
