Herfst macro’s na een regenbui (Deel 1)

Van de ruige schoonheid van het IJslandse binnenland,

verhuizen we terug naar ons eigen Belgen landje…

Mijn vingers jeuken altijd na een malse regenbui, om buiten te gaan fotograferen 😎

Na een regenbui is de lucht zuiver en alles is lekker nat en bedekt met kleine druppeltjes.

Als de zon nog wat achter de wolken blijft, dan blijft het licht zalig diffuus en zacht

Ideale omstandigheden dus om het macro gerief te selecteren…

Voor deze foto sessie koos ik de Sony A7R2 én de Canon 180mm F4 1:1 L lens

die via de metabones adapter op de Sony body is geklikt.

Een prettige combinatie die heel goed samenwerkt ! 😎

Onze Japanse kerselaar in zijn herfstkleurtje…

Eind mei waren die blaadjes diep donker rood,

midden oktober zijn ze bijna doorschijnend en licht rood geworden.

Het groen van de achtergrond is van de weide aan de overkant van onze straat.

f5,6 , 1/320s , iso 400 , 180mm , 0 EV

Dezelfde blaadjes van dezelfde boom, maar nu in het tegenlicht…

Het blauw/grijs van de achtergrond komt van de blauw/grijze wolken…

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

Een witte roos die op 2 meter van onze voordeur groeit…

Deze foto is in de vroege namiddag genomen en toch is de achtergrond donker…

dit is zeker niet met photoshop gedaan hoor

Hoe ik dat doe heb ik vroeger al eens uitgelegd in dit vroegere logje

f5,6 , 1/1000s , iso 400, 180mm , 0 EV

Bij het maken van deze foto dacht ik aan ‘The name of the rose’…

Om de achtergrond niet helemaal zwart te maken,

heb ik hier bij de bron 0,3 EV licht bijgevoegd.

Dit meer subtieler resultaat bevalt me beter dan vorige foto 😉

f5,6 , 1/800s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

Na een regenbui kan je de mooiste druppeltjes zomaar bewonderen…

f5,6 , 1/100s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

Terug naar de witte roos…

f5,6 , 1/640s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

Op ons terras staan nog wat bloempotten met winterharde bloemen en planten.

Die blijven daar gewoon overwinteren en geven nog wat kleur in de winter 😎

Hier heb ik een uitsnede gemaakt van het hart van een van die bloemekes.

De naam van die ken ik niet (interesseert me ook niet eigenlijk),

maar ik weet wel dat hoe kleiner je reist in de natuur,

hoe mooier het geheel wordt

f5,6 , 1/320s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

Wat rode besjes die daar mooi staan te wezen !

Wat ik weet is dat vele vogeltjes hier komen van snoepen als het vriest

of als er wat sneeuw is gevallen.

f5,6 , 1/500s , 180mm , iso 400 , +0,3 EV

In de herfst zijn alle boomblaadjes mooi.

In onze voortuin groeien ook allerlei struikjes, die kleur geven aan dit herfst seizoen.

(Door de uitstekende beweging compensatie van de SonyA7, kon ik deze foto

maken uit de vrije hand en het resultaat is de scherpte waar ik het wil)

f5,6 , 1/60s , 180mm , iso 400 , 0 EV

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Een stilleven van bessen, herfstblaadjes en rode takjes

f5,6 , 1/160s , 180mm , iso 400 , 0 EV

Et voila, we zijn weer aan het eind van een -na de regen- macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op de bloemekes macro fotografie,

en dat je van mijn (soms) technische uitleg iets mag meedragen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Het kleine wereldje in mijn tuin (Deel 5)

Van de vlindertuin in Virelles keren we terug naar ons bloementuintje in Dilbeek.

De gebruikte camera is nog steeds de Fuji GFX 50s, de 120mm macro lens van Fuji

samen met de 45mm Fuji extender (tussenring) geeft me een 1:1 verhouding.

(Vergeleken met een full frame camera is deze lens een 95mm)

Dat ik heel tevreden ben met deze uitstekende macro lens,

daar moet ik geen tekeningske bij maken hé 😉

Eén van de tientallen Juffertjes in het groen die in onze bloementuin groeien…

Het zijn prachtige bloemen, vind je niet ?

Goud gele bloemen in het warme avondlicht van juli…

Een Juffertje in het groen in haar laatste levens fase…

In deze droog en verdord uitziende bol groeien de zaadjes voor volgend jaar !

Wat de naam van dit plantje is weet ik niet,

maar wat ik wel weet is dat het een mooierdje is 😎

Die blauw paars én rode kleuren contrasteren mooi met het groen.

Een Bessenwants komt naar beneden…

Een veilig slaapplaatsje zoeken voor de komende nacht ?

In het zachte & warme avondlicht is het zalig om in het tegenlicht te werken !

Het lijken wel kleine monstertjes, octopus achtige aliens 😉

Twee verliefde Juffertje in het groen zaaddoosjes

In onze bloementuin groeien ook een aantal kattenstaarten…

We proberen deze plant niet te laten overwoekeren, maar van de andere kant

vinden we het toch wel mooie plantjes, zodat een deel ervan mag blijven bestaan.

Een opengebarsten stengel van een kattenstaart, volgepropt met zwarte zaadjes…

Had ik je al verteld dat ik verzot ben op die Juffertjes in het groen ? 😉

Om dit logje af te sluiten, nog een lief Juffertje in het groen,

in een heel andere levens fase…

Ik vond het net een sierlijk danseresje

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie.

Ook mijn nieuwe ervaringen in het Midden formaat segment in de fotografie…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Vlindertuin in Virelles (Deel 2)

Van mijn macro’s uit de natuur die ik gebruikte om Speelse Spiegelingen

te maken, blijven we vandaag ook bij de macro fotografie…

Alleen het onderwerp en de locatie is heel anders !

We gaan terug naar de tropische vlindertuin in Virelles

(Deel 1 van deze serie vind je hier )

In deel 1 kan je de problemen met een super vochtige en heel warme

tropische vlindertuin ivm met je camera en lenzen (her)lezen…

Een vlinder (de naam van het beestje heb ik nog niet teruggevonden)

in het tegenlicht…

Er is ergens een regeltje dat zegt dat je niet mag fotograferen in tegenlicht…

ik zeg dan : F… de regeltjes ! 😉

Hier kon ik heel dichtbij komen…

De gebruikte lens is de 80mm f2.8 macro van Fuji op de Fuji XH1.

(Vergeleken met full frame is dit een 120mm macro lens)

Deze vlinder is een Papiervlinder_(Idea leuconoe).

Op ISO800 , f5 had ik juist genoeg licht om op 1/250s af te klikken.

De details rondom de vleugels aanhechting vind ik wel mooi.

(In de achtergrond zie je de vleugel van een tweede Papiervlinder…)

Deze Monarchvlinder (Danaus Plexippus) is een “klassieker”,

die je bij ons ook regelmatig ziet.

Een andere pose van een Monarchvlinder …

Als je heel stil en héél traag dichterbij komt,

én als je wat geluk hebt,

kan je een relatief scherpe foto van dit mooie insect maken.

Hier is het lijf en een groot stuk van de vleugels scherp.

De beperkte scherptediepte van een macro lens stelt haar eigen wetten…

Als macro fotograaf heb je heel weinig ruimte om je ding te doen ,

maar dat maakt het nu juist zo boeiend om te doen

Iets bewegend rood in al dat groen trok mijn aandacht..

De heel gevaarlijk uitziende stekels op deze rups vertellen me dat dit

een “Don’t touch me !” signaal is aan de vogels of andere natuurlijke vijanden.

Hoe meer ik ontdek in de natuur,

hoe meer ik besef dat we bijna niets weten !

Het leven baant zich altijd wel een weg 😎

Een glasvleugel vlindertje drinkt van een druppeltje condens water…

Die doorzichtige vleugels vind ik heel mooi !

Een groter exemplaar vlinder is deze Papilio palinurus.

De vleugels zijn van 8 tot 1Ocm breed.

Als deze vlinder in de schaduwen van het oerwoud zit,

dan moet je héél goed zoeken om er eentje te vinden.

Als deze prachtige vlinder naar de bloemen vliegt,

dan alleen kan je hem fotograferen én bewonderen

De OranjePassiebloemvlinder (Dryas julia),

zomaar poserend op een groen blaadje.

Als fotograaf moet je steeds zoeken naar plaatsen met weinig of geen

vegetatie in de buurt, om een mooie zachte achtergrond te verkrijgen.

15 tot 20cm is al meer dan genoeg.

Aan vreemd gekleurde vlinders is hier echt geen gebrek…

Deze Zebravlinder (Heliconius Charithonia) bijvoorbeeld !

Ik heb heel lang gewacht om er eentje te zien met open vleugels…

maar het is me niet gelukt die dag.

Als covid19 overwonnen is, dan ga ik zeker eens terug naar Virelles !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De Grote Uil vlinder…

Deze “uilen” (Noctuidae) zijn een familie van vlinders uit de superfamilie Noctuoidea.

Meer dan 25.000 soorten vlinders worden tot deze familie gerekend

en het vermoeden bestaat dat er nog veel meer soorten zijn !

gro

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit vlindertuin in Virelles macro logje (Deel 2) gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op vlinder macro fotografie.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Macro Try-out met Sony RX10 mark 3

Van de machtige natuur in IJsland,

keren we terug naar ons Belgen landje.

Locatie: Het moeras gebied tussen Sint-Martens-Bodegem en Sint-Ulriks-Kapelle,

beide een deel gemeente van Dilbeek.

Tijdstip: Eind juni 2020

Omdat ik al ‘macro’s’ heb gemaakt op 200 en 400mm lenzen,

vroeg ik me af hoe de Sony RX10 mark 3 zou presteren op macro vlak ?

Die Sony heeft een zoomlens van 24 tot 600mm ! (omgerekend naar FF)

Nu ja, macro… we kunnen niet echt spreken van macro omdat de sensor verhouding

geen 1:1 is (zoals een echte macro lens), maar een 1:2 verhouding.

In dit geval spreken we dan niet van macro, maar van ‘Close Up’…

Maar ik ben zeker geen puritein,

dus laat ons zeggen dat ik macro probeer met de Sony RX10

Op 24mm presteert de (Zeiss) lens op f2,4 ! Wat heel mooi is natuurlijk !

Vanaf 200 tot 600mm is het minimum diafragma f4, wat zeker ook niet slecht is ! 😎

Ik zocht de schaduwrijke moeras boskant uit, omdat in volle zon het licht veel te fel was…

De iso had ik op 500 gezet, het diafragma op f6 of f8,

zodat ik in de schaduwen sluitertijden tot 1/1000s kon halen,

wat voor vliegende insecten juist genoeg is…

De 20,1 mega pixel ,1 inch aps-c sensor van de RX10 Mark 3,

is redelijk gevoelig voor digitale ruis !

Mijn ervaring leert me dat ISO 500 hier een beetje de bovengrens is,

om weinig of geen storende ruis te verkrijgen met deze camera.

Genoeg foto technisch geleuter,

ga je mee op mijn try-out voor macro (close up !) met de Sony RX10 mark 3 ? 😎

Een testje met tegenlicht op 24mm, f2,4…

De camera presteert heel lekker vind ik 😉

De blaadjes van de krulwilg blijven mooi groen !

Ingezoomd op een dikke 500mm wou ik het zwarte vliegje fotograferen…

Toen ik afdrukte vloog plots een zweefvliegje mijn foto in !!

Toevalligheden kunnen zalig zijn in de fotografie

Een ?? stippelig Lieveheersbeestje op een brandnetelblad…

Gemaakt op 600mm, f4, iso500

In de schaduwen kan je wat digitale ruis zien, maar die stoort me niet echt.

De afstand tussen mij en het insect was ongeveer 2 meter…

Een vlinder (is het een Zandoogje ?) rust enkele seconden uit…

f6,iso500,1/1000s,400mm, afstand 1,5 meter.

Ik ben heel blij met de scherpe details, de geringe ruis

én de heel natuurlijke kleuren !

Iedereen weet dat zweefvliegjes bijna nooit stilstaan of uitrusten…

Het is dan ook een echte opgave om deze heel actieve insecten te ‘vangen’ !

Gelukkig is er digitale fotografie, zodat je alle ‘gemiste’ foto’s kan verwijderen

zonder extra kosten 😉

Ongeveer 1 op de 7 foto’s vond ik aanvaardbaar om te publiceren !

Zelfs als hobby fotograaf moet je de lat extra hoog leggen vind ik

“Al doende leert men”, zo luid een wijs spreekwoord !

De ISO is hier naar ISO 800 gegaan, zodat ik tot 1/1500s kon gaan.

De digitale ruis neemt heel miniem toe, maar de details worden veel scherper…

In de fotografie moet je steeds de voor en nadelen afwegen tegen elkaar !

Een Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje op een brandnetel blad…

Ook hier minieme digitale ruis in de schaduwen.

Een zweefvliegje dat ik volgde (panning) met de lens…

De vlieg afstand van bloem tot bloem was ongeveer 15 a 20cm.

De uitsnede (op basis van de gulden snede) is later gemaakt.

150mm, f2,4 , iso 400, 1/1500s

De Sony RX10 mark 3 is een beestje dat je moet leren kennen !

Maar het is zeker een feit dat deze camera flink zijn mannetje staat !

Een “Gehakkelde Eurelia” kwam op mijn schouder zitten…

Plots vloog het vlindertje naar een brandnetel, recht voor mij

200mm, f6, iso 400 vanop een dikke halve meter afstand !

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lens-try-out zomer macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro ‘experimentjes’ met de Sony RX10 mark 3

die eigenlijk niet echt macro zijn, maar eerder Close Up fotografie 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Het kleine wereldje in mijn tuin (Deel 4)

Van de Speelse Spiegelingen in mijn vorig logje,

keren we terug naar het kleine macro wereldje in onze bloementuin.

De gebruikte camera is de Fuji GFX 50s,

maar nu niet meer met een ‘oude’ Canon macro lens.

Fuji heeft een 120mm macro lens in het GFX midden formaat,

maar de verhouding van die lens is maar 1:2, terwijl ‘echte’ macro lenzen allemaal

een vergrootverhouding van 1:1 hebben…

Wat meer uitleg over 1:1 en 1:2 lens vergroting verhoudingen:

De klassieke definitie van een macrolens is een lens met een maximale

vergrotingsverhouding van ten minste 1:1.

Dit houdt in dat een onderwerp in ware grootte kan worden vastgelegd

op de beeldsensor van de camera.

Een onderwerp van 10 mm wordt dus op de sensor geprojecteerd als een beeld van 10 mm.

Een maximale vergrotingsverhouding van 1:2 of ‘0,5x’

betekent dat hetzelfde onderwerp van 10 mm

op de sensor kan worden geprojecteerd als een beeld van maximaal 5 mm,

dus de helft van de ware grootte…

Nu heeft Fujifilm intussen een tussenring van 45mm uitgebracht,

die de 120mm macro lens van Fuji effectief naar een 1:1 verhouding brengt !

Die tussenring kon ik enkele maanden geleden kopen met 40% korting 😎

Genoeg tech lens verhouding uitleg voor vandaag !

Een piepklein insectje op een witte margriet…

Zelfs bij f5,6 is de scherptediepte heel gering

en de achtergrond is lekker wazig !

Een zalige macro lens 😎

Een slaapmutsje bij warm avondlicht…

Volgens mijn opzoekingen zou dit een schorsvlieg (Mesembrina meridiana) zijn.

De vrouwtjes van deze hebben koeienvlaaien nodig om er een eitje in te leggen.

In die uitwerpselen van koeien zitten altijd veel larven van andere insecten

en dát is het voedsel van de schorsvlieglarve. Ze vreten ze allemaal op !!

De schorsvlieg vrouwtjes leggen in hun leven maar zeer weinig eitjes.

(Bij veel andere insecten kan dat gemakkelijk oplopen tot vele honderden eitjes.)

Bij deze vlieg schijnt het maximum ongeveer 5 eitjes te zijn !

Die verdelen ze dan goed over verschillende koeien vlaaien,

zodat een optimaal voortplantingsresultaat bereikt wordt,

dus slechts 1 eitje per koeien vlaai.

De natuur is wonderbaar hé ? 🙂

Een Juffertje in het groen…

Er zijn verschillende groei stadia in het leven van deze bloem.

De heel kleine scherptediepte van de 120mm macro van Fuji

laat toe om bijna te ‘schilderen’ met deze lens 😉

Zelfs in de donkerste schaduwen zie ik nog heel veel details !

Dit lensje is echt wel kei goed ! 😎

Een hommel komt zijn nectar halen uit een Juffertje in het groen met blauwe blaadjes.

Het insect kon ik al mooi scherp krijgen bij f4 (de maximale diafragma opening )

Van slaapmutsjes krijg ik nooit genoeg 😉

Naast Juffertjes in het groen zijn het mijn lieveling bloemekes in onze ruige bloemen tuin

Een groene vleesvlieg rust uit…

f5, iso 640 , 1/2500s, -0,3 licht compensatie

Een slaapmutsje in de warme avondzon,

omringd door blauwe Juffertjes in het groen

en gele bloemen.

Zo fotograferen voelt aan als schilderen met je lens 😉

Nog een Juffertje in het groen,

mét blauwe blaadjes…

Is het geen schoonheid ? 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Nog een Juffertje in het groen,

omringd door gele bloemen…

Door de kleine kanteling van de bloem,

leek het of deze mooie bloem poseerde voor mij 😉

Dit beeld doet me denken aan een Pas de Deux (een groet) uit de ballet wereld

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie.

Ook mijn nieuwe kijk op het Midden formaat segment in de fotografie…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

Dirk

Het kleine wereldje in mijn tuin (Deel 3)

We vertoeven nog steeds in het kleine macro wereldje,

van de vlinders in Virelles keren we vandaag terug naar onze bloementuin.

De camera is nog steeds de Fuji GFX 50s met de 100mm macro van Canon.

In het kruidenhoekje staan de bieslookjes te pronken

De bieslook stengeltjes zijn lekker bij de spaghettisaus of bij een slaatje.

Een Juffertje in het groen met blauwe blaadjes…

Het zijn fascinerend mooie bloemen vind ik.

Een gevreesd roofdier komt eraan…

Die bladluizen zijn het lievelingskostje van het Lieveheersbeestje !

Hier zijn geen mieren om hun bladluizen te verdedigen,

zodat het 7 stippelig Lieveheersbeestje vrij spel heeft.

(Mieren “kweken en beschermen” bladluizen voor hun zoete nectar.

Met hun voelsprieten en poten “strelen” ze de bladluizen die daardoor hun nectar

afscheiden. Ze “melken” de bladluizen als het ware.

Zoete nectar in ruil voor bescherming…)

Noot: ik heb al gezien hoe mieren de lieveheersbeestjes verjagen

van bij ‘hun’ bladluizen (hun vee)

De natuur is iets wonderbaar hé ? 😎

Het is niet eenvoudig om alles min of meer scherp te maken…

De lange bloemstengel beweegt heel zacht in de warme wind…

Het lieveheersbeestje zit ook geen seconde stil !

Macro fotografie is zowat de moeilijkste discipline

in de fotografie, maar ook wel de meest uitdagende denk ik

De kleinere bladluizen laten we liggen…

We gaan voor de dikke vette bladluizen boven aan de stengel ! 😉

Een bloem in wording…

In de lente en de zomer heb je soms dat heel warm, mooi & zacht avondlicht…

Het duurt echt niet lang, maar als ik het kan ‘vangen’,

dan ben ik blij 😉

Bijna dezelfde foto als de opener van dit logje,

maar er zijn veel verschillen…

Deze foto vind ik persoonlijk de beste van de bieslookjes.

Om dit logje voor vandaag heel zachtjes af te sluiten…

Een stilleven van Vergeet-mij-nietjes

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie.

Ook mijn kijk op het Midden formaat segment in de fotografie…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vlindertuin in Virelles (Deel 1)

Van de onaardse schoonheid van IJsland,

neem ik je vandaag mee naar iets totaal anders !

Verleden jaar bezochten mijn kameraad en ik de vlindertuin van Virelles.

In Virelles, een mooi dorpje in de buurt van Chimay,

tref je de Grange aux Papillons of de Vlinderschuur aan.

De 700 vierkante meter grote serre vormt tijdens het toeristische seizoen

een thuis voor ruim 300 vlinders! uit de hele wereld:

de Filipijnen, Maleisië, Kenia, Costa Rica en Belize enz..

Elke week worden 150 vlinderpoppen in een broedbank geplaatst.

Na het uitkomen van de vlinders worden ze losgelaten in de serre.

Het levert de bezoekers een prachtig kleurenspektakel op.

Fotoliefhebbers zijn er in hun nopjes mee 😉

Als je er als fotograaf binnengaat, moet je eerst zorgen

dat je camera & alle lenzen geacclimatiseerd zijn met de tropische temperaturen

én de hoge vochtigheidsgraad die in de grote vlindertuin serre heersen.

Als je dat niet doet, dan druipt het condens water na een halve minuut al van je apparatuur…

Geduldig zijn en wachten tot je geen condens meer hebt op je foto gerief

is hier zeker van toepassing.

Hoe kouder het buiten is, hoe langer het duurt…

Bij 20º mag je rekenen op ongeveer 30 minuten aanpassing tijd…

Houd daarom je gerief “warm” door het vanaf thuis in dekens te rollen…

Zo verlaag je de acclimatisatietijd heel fel.

De eerste vlinder die we zagen was de Glasvleugel vlinder…

Een betoverend wezentje met doorzichtige, zoals glas, vleugeltjes.

Met een korte macro (60mm of minder) kan je hier niets doen…

Je moet dan veel te kort bij de vlinder komen , zodat ze direct wegvliegen.

Een 90mm, 100mm,120 tot 180mm macro f2,8 zijn hier zeker in het voordeel.

Een 70/200 of een 100/400mm kunnen zeker van pas komen,

maar omdat dit grotere lenzen zijn, hebben ze meer acclimatisatietijd nodig.

Weet ook dat er in de serre niet veel licht is…

Je moet dus ook rekening houden dat daardoor de ISO van je camera flink omhoog moet !

De meeste foto’s die ik maakte zijn met een diafragma van F2,8 tot F6 geshoot,

met een ISO tussen 200 en 800, om de sluitertijd zo klein mogelijk te houden.

Meestal werkte ik tussen 1/250s tot 1/400s. Dat is meestal voldoende.

Het is altijd wat wikken en wegen hé…

De monarch vlinder…

Die vind je bij ons ook

Nog wat dichterbij de Monarchvlinder komen…

Het diafragma hou ik zo laag mogelijk om een zachte achtergrond te krijgen

Een bijzonder exemplaar vond ik deze Papiervlinder

Dit beestje verdiende het om een beetje dichterbij te komen…

om meer details te zien.

(Met een macro kan je niet zoomen, dus moet je dichterbij of verderaf staan 😎 )

Een al redelijk gehavende Rosina_Heliconius Melpomene,

dat zie je aan zijn “versleten” vleugels.

Het beestje heeft wonderbare kleuren vind ik !

Nog een portretje van de Monarch vlinder…

Een fraai exemplaar van de Doris_Laparus Doris

(wie vind deze namen eigenlijk uit ? 😉 )

Het logje eindigen we voor vandaag met een fraai Glasvleugel vlindertje 😎

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit vlinder macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op vlinder macro fotografie.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Het kleine wereldje in mijn tuin (Deel 2)

Van de fietstocht-fotoshoot, verleden jaar in Damme,

keren we terug naar eigen bodem.

We gaan vandaag verder met het ‘Kleine wereldje in mijn tuin’, dat ik lanceerde

op 19-7-2020. Lees of herlees dat logje hier

Inmiddels was ik al verliefd geworden op de fluweelzachte achtergrond (bokeh)

dat de Fuji GFX 50S me schenkt 😉

Een Juffertje in het groen (één van mijn lieveling bloemen trouwens),

stond daar te pronken voor mij 😎

Het lot van een purperen bloemblaadje,

hing letterlijk aan een zijden draadje !

Dat je met macro lenzen met een heel beperkte scherptediepte werkt

is inmiddels wel duidelijk denk ik 😉

De groene vleesvlieg is scherp,

terwijl de ondergrond al wazig (onscherp) is.

Een bezige bij, of liever gezegd, een bezige hommel !

Bij een andere hommel kan je duidelijk zien,

hoe het naarstige beestje in ruil voor zoete nektar,

het stuifmeel van vele bloemen verspreid…

De natuur geeft en neemt…

Fantastisch toch ? 😎

Zelfs de bieslookjes hebben suikers gemaakt voor de hommels !

Op zoek naar de ziel van een wilde roos…

De flinterdunne scherptediepte (én een vaste hand),

laat me toe om de meeldraden te isoleren in deze foto.

Onnodig te vermelden dat het minste zuchtje wind,

dit soort fotografie helemaal kan verknallen !

Een macro tafereeltje,

braaf en netjes opgebouwd uit enkele basis regeltjes in de compositie leer…

1- De groene stengel verdeelt de foto perfect diagonaal

2-Het Zevenstippig lieveheersbeestje staat op een ‘regel van derden’ zwaarte punt,

zowel horizontaal als vertikaal 😉

Ken je klassiekers zeg ik altijd

Zelfde kevertje, zelfde plant,

alleen is de vlak verdeling van het kevertje ietwat gewijzigd…

Het kevertje is nog niet in het midden van de foto,

zodat het lijkt of het insect onderweg naar “ergens” is.

Moest het kevertje nu voorbij het midden van de foto zijn,

dat zou het lijken of het kevertje wegloopt uit de foto…

Een heel ander kijk gevoel dus !

Wat ik hier echt wil benadrukken : Compositie en vlakverdeling

zijn héél belangrijk in een foto.

Ergens in je achterhoofd moet je de foto al gemaakt hebben,

nog voor je afdrukt…

Dat maakt fotografie zo verdomd fijn om te doen

Om dit logje voor vandaag te beëindigen…

Ben je ooit al onder een bloem gekropen

om de onderkant van de plant te bewonderen ?

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie.

Ook mijn kijk op het Midden formaat segment in de fotografie…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Het kleine ijswereldje…

Omdat het zo verdomd warm is deze dagen

(vandaag heb ik 38º gemeten op ons terras ,in de schaduw…)

wil ik samen met je die hitte ontvluchten !

Als het winter is en het vriest de stenen uit de grond,

dan voel ik me echt in mijn element 😎

Deze ijzige macro serie is dan ook gemaakt in putteke winter,

de winter van 2017 (want dat was de laatste min of meer koude winter

die we hebben gekregen).

Op de bevroren velden ga ik dan op zoek naar oude tractor sporen,

die sporen lopen vol regenwater en als dat dan weer bevriest ,

dan krijg je de de mooiste ijs-werelden die je je maar kan voorstellen 😎

Gewapend met de 100mm macrolens ging ik op pad…

De bevroren en kale mais en graan velden in,

op zoek naar volgelopen tractorsporen.

En die zijn er met hopen ! 😉

Hopelijk brengt mijn ijzige logje je wat verkoeling ? 😎

De “luchtbelletjes” die je ziet in het flinterdunne ijs is methaan,

methaangasbelletjes die ontstaan in de rottende mais planten afval.

Als het water bevriest, dan bevriezen de gasbelletjes ook

en krijg je de vreemdste vormen te zien.

Wat je hier ziet is ongeveer 5cm breed,

maar dan gezien door het oog van een macrolens

Het ijs is op de meeste plaatsen 1 tot 3 mm dik, flinterdus dus…

Je kan er heel abstracte dingen in ontdekken !

Menig wandelaar die me passeerde kwam kijken,

wat ik daar in hemelsnaam fotografeerde 😉

Die dag heb ik een paar mensen kunnen bekeren tot het macro wereldje 😉

Ze gingen ook een macrolens kopen zeiden ze me na wat uitleg en een demo

ter plaatse van mijn kant uit 🙂

Macrofotografie is een heel besmettelijke,

maar tegelijk een fascinerend mooie fotografie “ziekte” 😎

Als er soms wat wind over het aangroeiend ijs blaast,

dan krijg je flinterdunne ijs rimpelingen.

Met het blote ook niet zichtbaar,

maar de macrolens trekt het wel dichterbij !

Deze foto is ongeveer 4cm² in het echt.

Speelse Spiegelingen kan je zelfs in de natuur toepassen :mgreen:

Naam van deze foto: insecten ijs-koningin

Dit tafereeltje deed me denken aan een schilderij van Jeroen Bosch !

En dit deed me denken aan een kalkoen 😉

Als je rond die ijsplassen gaat ontdek je best wel leuke dingen !

Dit uit ijskristalletjes gevormd wezentje deed me denken aan Bobby,

het witte hondje van Kuifje 😎

Met mijn ‘Speelse Spiegelingen’ techniek ,

heb ik me hier ook ferm kunnen uitleven 😉

Ik zie er twee geabstraheerde gezichten in…

Als ik de originele foto wat minder uitsnijd,

krijg ik weer iets totaal anders…

Vormen die overvloeien in iets totaal nieuw,

werelden in wording !

Hier heb ik de vorige foto 90º gekanteld en daarna

verticaal + horizontaal gespiegeld.

De bovenkant heb ik ‘kouder’ gemaakt met een blauwfilter

en de onderkant warmer met een roodfilter.

Mijn Yin en Yang 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit ijzige macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wondere kleine wereldje van ijs 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Het kleine wereldje in mijn bloementuin

Van de “Speelse Spiegelingen” in Brussel,

keer ik met plezier terug naar mijn redelijk verwilderd bloementuintje.

Het voordeel van een macro lens is dat je de die ‘verwilderde’ toestand heel goed

kan camoufleren 😉

Hier heb ik gewerkt met de Fuji XH1 én de Canon 100mm f2,8 macro lens.

De lens is via een Fringer adapter op de camera geklikt.

Als je vroeger veranderde van camera merk, dan moest je ook al je lenzen verkopen,

omdat die ‘oude’ lenzen niet op je nieuwe camera kunnen.

Wat je dus veel geld kost…

Maar met de komst van elektronische adapters kan je je oude lenzen blijven gebruiken,

op meerdere camera merken zelfs ! 😎

Omdat ik de evolutie bij Canon meer dan beu was

(ze luisteren niet naar hun klanten bijvoorbeeld),

ben ik met 100% tevredenheid overgestapt naar Fuji en Sony.

Al mijn ‘oud’ Canon glas kan ik verder blijven gebruiken bij Fuji & Sony 😎

Maar kom, genoeg geleuterd over camera merken…

We duiken in het kleine wereldje van mijn bloementuin ! 😉

Een piepklein kevertje verkent een slaapmutsje (Eschscholzia californica)

Zie je het kevertje ? 😉

Een Juffertje in het groen en een slaapmutsje,

omringd door margrieten…

Het lijkt wel alsof ze praten, vind je niet ? 😎

De geringe scherptediepte van een macrolens vervaagt de achtergrond

op een fluwelen manier… een zalige lens eigenschap is dat.

Een eenzaam Juffertje in het groen…

Van deze prachtige bloemen kan ik uren lang genieten !

Twee verliefde bieslookjes…

Een Fraaie schijnboktor tussen de Vergeet-me-nietjes

Waarom moet je een bloem in zijn geheel fotograferen,

als een detail ervan ook mooi kan wezen 😎

Een Blinde bij (familie van de vlieg), komt snoepen van onze margrieten…

Een sierlijk zweefvliegje schuift mee aan de dis !

Om dit logje af te sluiten voor vandaag,

nog een kunstig Juffertje in het groen

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wondere kleine wereldje 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk