Macro en flitsen

Macro fotografie zal altijd wel mijn ‘dada‘ blijven denk ik.
Als macro fotograaf heb ik veel bijgeleerd door te kijken
hoe andere macro fotografen het doen…
(met de ogen ‘pikken’ wordt dit ook genoemd 😋)
Dank zij internet en YouTube kunnen we ongelooflijk veel informatie
vinden over fotografie technieken. Het is de kunst om uit de ongelooflijk
grote hoeveelheid docu filmpjes de goede te vinden…

Zo heb ik Micael Widell “ontdekt”, een sympathieke Zweedse fotograaf die
op een eenvoudige manier zijn fotografie ‘technieken’ én ervaringen toont.
Eén van zijn docu filmpjes vind je hier.
Mag ik je aanraden om Micael’s YouTube kanaal ook eens te verkennen.

Hier leg ik in het kort een techniek van Micael uit…
(een techniek die ik héél veel gebruik én die me fraaie foto resultaten geeft)

In dit logje heb ik gewerkt in een klein bosje in onze buurt.
In een bos is het meestal donkerder dan buiten het bos.🤭
Dus gebruik ik een flitser mét een licht diffuser om het flitslicht te verzachten.
De sluitertijd staat vast op 1/200 of 1/250sec
De ISO staat op 100
Het diafragma stel ik zelf in van f2,8 tot f8.
De licht meet modus = Punt (op 1 punt dus)
Het nodige licht : Dat stel ik zelf manueel in op de flitser !
Dat kan variëren van 1/2 tot 1/128 van het flits vermogen,
afhankelijk van het onderwerp.
Als je werkt op deze manier heb je het foto eindresultaat min of meer zelf
in de hand. Je bepaalt zelf hoeveel licht er op de gevoelige CCD valt !
Fotografie betekent immers : ‘Schrijven met licht‘ 📸👍

Een kleine Bosbij vlieg , locatie was aan de rand van het bosje

De camera is de Sony A7 III met de 100mm (manuele) Laowa lens.
Een piepkleine krekel , het is nog een nimf dacht ik,
probeerde zich te verstoppen…
Maar de fotograaf had hem te pakken ! 😉

In een min of meer donker bos kan je gemakkelijk sommige delen
ervan met zacht flits licht eruit ‘plukken’.
Het zonlicht dat door de boomtoppen naar beneden sijpelt,
wordt opgevangen door de prima lens die er zachte bokeh cirkels van maakt.
Als het licht te fel is naar je zin… dan zet je het licht gewoon een trapje minder
en dan probeer je opnieuw…
Als je onderwerp te donker is, dan zet je de flits een tandje hoger…
(Hier heb ik op f2,8 gewerkt om een maximaal zacht bokeh te verkrijgen)

Zweefvliegjes… ze hebben de zalige eigenschap dat ze soms blijven ‘hangen’
in de lucht !
De flits staat hier op 1/32 van het totale vermogen…
Waarom zo weinig ? Omdat er witte bloemekes in de achtergrond zijn…
Sterker flitslicht zou de witte bloemekes over belichten (‘verbranden’)
Een fotograaf moet met véél dingen rekening houden hé ? 😎

Zelfde flits instellingen als bij de vorige foto,
hier heb ik het grootste diafragma (f2,8) gebruikt,
zodat er bijna dubbel zoveel licht op de CCD valt als bij de vorige foto.

f2,8 , flits op 1/128 van het volle vermogen…
Wat voor een leuk, zacht licht sfeertje (volgens mijn gevoel) zorgt

Juist buiten het bos, het zonlicht was feller dan in het bos,
maar nog niet helemaal ok.
Flits op 1/64ste vermogen, diafragma f4

Gewoon een lange grasstengel in het moeras,
een slakje vond het een veilige schuilplaats…
f5,6 , flits op 1/32ste

Deze plant stond in het tegenlicht van de zon…
Zonder extra licht langs onder zou ik een donkere plant hebben
én tegelijk een overbelichte hemel.
Een flitser is soms een welgekomen hulpmiddel !

Terug naar de rand van het bosje…
Een vuurwants maakt zich klaar om naar zijn (of haar ?) slaapkamer te gaan…

‘k hoop dat je genoten hebt van dit macro en flitser logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje.
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan,
Nu ja, dat weet ik nu nog niet.

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Macro in onze herfst tuin

Het leuke van macro fotografie is dat je het overal kan doen !
Zelfs op een klein appartementje met een mini terrasje
kan je de meest leuke macro foto’s maken 🤗
Wat bloemekes, een paar leuke zaadjes, insecten vind je meestal overal,
misschien zelfs wat oud speelgoed van vroeger, van je kids of kleinkinderen…
De mogelijkheden voor macro zijn quasi onbegrensd.

Alle foto’s in dit logje zijn gemaakt met de Fuji XH1 én de spotgoedkope
manuele (Chinese) Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
Een ‘gewone’ macro lens heeft een verhouding van 1:1…
De Laowa lens komt 2x dichterbij ! (2:1 verhouding)
In een manuele lens is er géén autofocus…
dat betekent dat je als fotograaf alles op manueel moet gooien…
Maar dat is nu juist datgene dat een macro fotograaf altijd doet 🤠
Maar door het ontbreken van (dure) elektronica in deze macro lenzen,
zijn de Chinezen erin geslaagd top kwaliteit macro glas aan te bieden
voor een spotgoedkope prijs ! 😎

De meeste spiegelloze systeem camera’s bieden de dag vandaag een
redelijk goed focus-peaking mechanisme aan, zodat scherpstellen op
elk punt dat je wil héél simpel wordt.
Deze Laowa lenzen kan ik iedere macro fotograaf aanbevelen.

Belangrijk: Aan deze ‘Laowa reclame’ verdien ik niets, rien de knots, nada, nothing…
Laowa weet zelfs niet wie ik ben !🧐
Mijn positieve ervaring met deze lenzen deel ik graag met al mijn bezoekers…
Waarom 2 of 3 keer meer geld uitgeven voor een lens die minder kan
dan deze uitmuntende (manuele) macro lenzen van Laowa… ?

Genoeg technisch geleuter… je kwam naar hier om naar mijn foto’s te kijken hé 😎

Een (voor mij) onbekend plantje dat zomaar groeide in een grote bloempot….
Het leek me een brede groen/bruine grashalm,
maar toen die plots ‘in twee delen scheurde’ dacht ik piepkleine zaadjes te zien verschijnen…

Een paar cm link of rechts in de bloembak… (ik weet het niet meer…🤭)
Een piepkleine rode stengel met rode vleugel blaadjes verscheen voor de lens…
De rode blaadjes waren amper 2 tot 2,5mm breed.
De lens was volledig opengedraaid tot 2:1, wat een uiterst minimale scherptediepte
als welgekomen extraatje gaf ! De achtergrond was heerlijk onscherp wazig 🤗

Ooit droeg deze stengel een ‘slaapmutsje’…
De frèle oranjegele bloemblaadjes van dit slaapmutsje zijn reeds afgevallen.
Koning herfst nadert, weet je wel ?
Op de kleine, ronde bloemendrager heb ik het scherptepunt gezet…
Het boven en onder van de bloem stengel verdwijnt in een heerlijk onscherp waas !
Met dit soort 2:1 macro lenzen kan je echt schilderen met je camera 😋

De lens wat terug gedraaid naar min of meer ‘gewone’ macro toestanden…
Ergens tussen 1:1 én 2:1 macro verhouding kon ik een Vuurwants (rechts)
én een piepklein rood spinnetje (links) observeren….
Ik kon ze onmogelijk beiden tegelijk scherp krijgen, daarvoor is de scherptediepte
op dit micro macrovlak veel te klein…
Ik zou beiden tegelijk scherp kunnen krijgen met Focus Stacking,
maar dan ben ik weer heel fotografie technisch bezig … en dat wil ik niet !
Fotografie moet als een buikgevoel zijn vind ik… Geen berekende techniek !

Zomaar een boeketje prille herfstblaadjes 🤠

Een ooit geel/groen lenteblaadje dat intussen rood is verkleurd in onze Japanse kerselaar…
De structuur van de bladnerven… daar kan ik lang naar kijken én blijven genieten 🥂

Een dikke halve meter verder én een dikke meter lager dan de vorige foto,
vond ik een leuke & fotogenieke kolonie Vuurwantsen !

Het was me daar een gekrioel van jewelste…
Na vele jaren van observatie op deze onschuldige rood/zwarte rakkertjes,
heb ik wel geleerd dat ze in de prille herfst met zijn allen druk bezig zijn,
om hun winter schuilplaats te bouwen…
Bouw maar lekker verder Vuurwantjes…
See you back in de volgende lente 😊

Een ander groen/bruin takje dan het takje in de eerste foto in dit logje,
(dat ik nog steeds niet kan thuisbrengen…) splitst hier ook in twee delen…
In het midden dacht ik heel minuscule zaadjes te zien met witte zweefhaartjes eraan gegroeid…
Witte zweefhaartjes evenals de zaadjes verspreiders van een pissebloem bijvoorbeeld 🧐
Door het 2:1 formaat van de 65mm macro lens schat ik in dat deze kleine zaadjes
1 tot 2/10 mm (mm = millimeter) groot zijn…
Het kleine macro + micro macro wereldje is overweldigend hé ?

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Ik was op zoek naar meerdere ‘splijtende’ takjes in het prille september avondlicht…
Het in 2 gespleten takje rechts vond ik best wel interessant,
omdat de “zaadjes” duidelijk zichtbaar zijn…
Maar in de digitale donkere kamer (Photoshop) zag ik links een ander takje opduiken !
Op dat linkse takje zat een oneindig klein insectje…
2 voelsprietjes, 6 pootjes, en 2 vleugelparen…

Hoe oneindig klein dat petieterig klein wezentje ook mag of kan zijn…
Het leven op aard heeft het omarmd én een plaatsje gegeven in de ketting van eten of
door een ander beestje opgevreten te worden natuurlijk… ! 🙃
Evolutie is onvoorspelbaar én bijzonder willekeurig… (en dat is maar goed ook !)

‘k hoop dat je genoten hebt van dit herfst macro logje !
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet 😉

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Keukenhof 2022 (deel 3)

Het vorige Keukenhof 2022 logje eindigde met piepkleine druppeltjes…
Dit logje gaat gewoon verder met die druppeltjes in het Keukenhof.
Het was een pure luxe om in een grijs en flauw lentezonnetje,
al die druppeltjes te mogen ontdekken én te kunnen fotograferen !
De camera was de Full Frame Sony A7 mark 3 ,
de lens is de Canon 100mm f2,8 L macro lens,
die dmv de Metabones adapter op de Sony body is geklikt.

Zoals ik in het vorige logje al vertelde,
werk ik heel graag met een wijdopen diafragma.
De flinterdunne scherptediepte staat meestal garant voor een
heerlijk zachte achtergrond (ook wel Bokeh genoemd).

Met een macro lens kan je alledaagse dingen zodanig fotograferen,
dat het onderwerp haast onherkenbaar wordt… 🧐
Zou je hier een verfrommelde zwart plastic vuilniszak in herkennen ? 🤔 😇

Als het een paar minuten geleden geregend heeft,
én het blijft windstil…
én het zonlicht blijft heerlijk zacht en flou…
dan kan je de mooiste stillevens maken van de heerlijkste waterdruppeltjes !
“geniet momentjes vol kiekebisj” zeggen wij in Dilbeek 😉

Het was hier alsof de natuur na een paar weken van droogte,
snakte naar water…

Bij deze bloem leek het wel of ze het leven brengend regen water op de een of
andere manier naar binnen liet glijden 🧐

Het is wonderbaar hoe de druppeltjes water niet meteen van de bloem afrollen…
Piepkleine “haartjes” op de bloem houden de kleine druppeltjes langer vast !
De natuur & evolutie is iets wonderbaar hé ?

Een heel veld vol met ‘blauwe duifjes’…

Deze heel raar gekleurde & gevormde bomen hadden Johan en ik nog nooit gezien !
Er stonden of hingen geen naamplaatjes, de tuiniers die even verder bezig waren
konden ons ook niet helpen met de naam ervan, de app ObsIdentify wist het ook niet…
We hebben deze prachtig gevormde én gekleurde bomen dan maar zelf
tot ‘Vuurbomen’ gedoopt 🤗😉
De boomschors leek wel een eigen leven te leiden en leek soms op te gloeien !
Zelfs in de schaduwen leek het alsof er een vuur van binnenuit naar buiten straalde !

We zagen: Rood, vuurrood, geel, oranjerood, blauw, groen, sienna , gebrande omber,
en nog een ganse tover koffer vol met meer exotische kleuren…

Deze héél exotisch gekleurde bomen kregen extra aandacht van ons…
Toen ik de kwetsuren van 2 afgesneden takken in één van deze ‘vuurbomen’ zag,
wist ik al op voorhand dat dit een ‘Speelse Spiegeling‘ ging worden 👍🤗

Van de vorige foto heb ik dus zoals gezegd een simpele ‘Speelse Spiegeling‘ gemaakt…
Dit fotoresultaat doet me ergens denken aan rituele Javaanse maskers !

‘k hoop dat je genoten hebt van dit Derde Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog meerdere logjes over dit bloemen paradijs hoor
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je commentaar !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van dat volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat weet ik nu nog niet 🤠

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Keukenhof 2022 (deel 2)

Van de macro’s die ik in mijn tuin maakte, de paarden in IJsland,
is het weer tijd om een oudere serie verder te zetten…
Het eerste deel van deze Keukenhof serie kan je hier (her)lezen.
In deel 1 heb ik je verteld van de talrijke regen buien,
die we onderweg naar het Keukenhof passeerden…

Dit tweede deel gaat vooral over piepkleine druppeltjes die
overal overbleven na een paar uren van regen…
De grijze lucht werkt nu als een enorme diffuzer,
wat voor macro fotografie buiten echt wel ideaal is.
Een felle zon loodrecht boven je hoofd,
dat is het meest lelijke licht dat je kan hebben. 🤔
Alles is dan flets, contrastloos, harde dichtgelopen schaduwen
en uitgebeten hooglichten maken je foto’s echt lelijk.
Lang leve de grijze regenwolken dus 😇

Bij macro fotografie werk ik het liefst bij een wijd open diafragma,
van f2,8 tot f5,6 , heel soms tot f8.
Bij een groot diafragma (klein f getal) krijg je een heerlijk zachte
en niet-storende achtergrond.
Een weetje: Hoe groter de sensor, hoe zachter de achtergrond…
Maar dit alles is een persoonlijke smaak…
Sommige fotografen voelen zich goed bij f11 en meer…
Zoals ik al zei, het is gewoon een kwestie van persoonlijke smaak & gevoel 🤠

Schoonheid en sierlijkheid ontmoeten in een langzaam naar beneden glijden druppeltje…
Maar 1 ding is zeker: De universele zwaartekracht wet is én blijft onverbiddelijk !
Hoe kunstig mooi ze ook kan zijn 🙃

De kleine mosjes die ons uitdaagden…
Ze groeien op een oude gemetste muur van zeker 2 meter hoog !
Dat is minstens 20 cm boven mijn hoofd … Damned ! 😶
Bij deze foto’s heb ik echt alles uit mijn kast van ervaring moeten halen
om toonbare foto’s te maken.
Dmv focus peaking kon ik op het gekanteld kleine schermpje op de
achterwand van de camera, het scherpte punt min of meer bepalen.
Dit alles terwijl ik wankel op mijn tippen of op een stuk steen stond…
Er zijn dan ook een meerderheid van deze foto’s naar het Walhalla der
digitale foto’s gestuurd,
maar het handvol gelukte foto’s wil ik jullie niet onthouden 😎
Het eerste min of meer scherp mosje mét waterdruppeltje … 🤩

Hoe zwaarder de uitdaging is…
Hoe liever ik ervoor ga !
Deze mosjes kon ik onmogelijk allemaal scherp voor de lens krijgen,
omdat ze allemaal op een andere diepte afstand groeien.
Je zou dat kunnen oplossen dmv Focus Stacking,
maar probeer dat maar eens te doen als je de camera tegen de muur
moet duwen en klemmen, terwijl te zelf op je tippen staat te wankelen 😋

De aan(vol)houder wint…
Beetje bij beetje kwam ik bij betere resultaten…
Mijn foto kameraad is een stuk groter dan ik, en had hier veel minder moeite mee…

Op de een of andere manier was het me gelukt om hoger te komen…
een paar platte stenen gaan ‘lenen’ bij een tuiniers onderhoud hoekje
gaven me 20 tot 30cm hoogte winst !
(nadien heb ik alles netjes terug gezet hoor)
Wat een klein beetje verschil in hoogte kan doen hé ? 😉

Als je eenmaal op dreef komt…
nu ja, dan ga je gewoon door hé ? 🤗

Het piepkleine wereld van de waterdruppeltjes die blijven hangen door
de oppervlakte spanning in het water zal altijd een uitdaging blijven voor mij 🧐

Magie voelen & ontdekken, zo voelt dit soort van macro fotografie soms aan 😎

Hoe je het ook draait of keert…
De wereld die je ziet doorheen een regen of condens druppeltje,
zal steeds onze wereld ondersteboven geprojecteerd zijn…
Natuurwetten zijn misschien echt wel de enige overgebleven
zekerheden in ons leven van vandaag …

Een grijze regenwolk maakte even een eind aan dit mooie mosjes-druppeltjes licht…
Het volgend logje in deze reeks borduurt zeker verder op andere druppeltjes vormen
én betere licht omstandigheden… Maar dat is voor een volgende 📷 keer 😁

‘k hoop dat je genoten hebt van dit tweede Keukenhof 2022 logje !
Er komen zeker nog meerdere 📷 logjes over dit bloemen paradijs hoor
Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom 🤠
Alvast een dikke merci voor je commentaar 🤗

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…
Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….
Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Lente Macro

Van de “Roestige Zondag” en de ruige natuur in IJsland spelen we
vandaag nog eens een thuiswedstrijd…🙃
Voor de 1ste vier foto’s heb ik de Fuji GFX 50s + de GF 45mm extender
plus de Fuji GF 120mm macro lens gebruikt.
Voor de laatste 6 foto’s in dit logje heb ik dezelfde camera gebruikt,
maar de lens is de Canon 180mm macro f3,5 geworden.
(via de Techart lens adapter kan ik mijn ‘oude’ Canon lenzen
op Fuji G formaat blijven gebruiken. Wat héél handig is natuurlijk 👍📷
Meer info over Midden Formaat en extenders kan je hier (her)lezen.

Paardenbloem pluisjes zijn altijd al een geliefkoosd onderwerp
voor macro fotografen geweest…
Veel mensen hebben die plantjes niet graag in hun groene grastuintje,
mij kan het niet schelen hoeveel er staan. Als je de schoonheid
van deze wondere pluisjes kan zien, dan ben je een gelukkig mens vind ik 😎
Wat puur natuur in je tuin is dus zeker geen onkruid hé 😋

In een vorig logje, ongeveer 3 jaar geleden had ik al eens verteld over
deze mooie pluisjes. Toen gebruikte ik een Sony Full Frame camera
met een Laowa 100mm f2,8 2:1 macro lens…
In dit logje gebruik ik een Midden Formaat camera met een 1:1
120mm f4 lens.
Er zijn heel zeker beeld verschillen in de foto resultaten tussen
beide foto werelden…
Naar mijn bescheiden mening is de GFX hier in het voordeel,
omdat die dubbel zoveel beeld details kan opslaan als een Full Frame.
Maar van de andere kant spelen smaak en gevoel ook een grote rol…

Oordeel zelf…

f4 , 1/1250s , iso 400 , 120mm , EV 0

Een blik op de bieslookjes in onze kruidentuin…
Ik draai de lens hier
meer dicht op f5,
normaal is de achtergrond (bij FF of aps_c formaat) dan ietwat drukker !
Bij de GFX blijft de achtergrond héél rustig en zacht, wat ik tot een pluspunt reken !

f5 , 1/160s , iso 400 , 120mm , EV -0,3

Hier draai ik heel bewust de lens meer dicht tot f8.
(een hoger F- getal betekent minder licht en meer scherpte)
Bij de GFX blijft de achtergrond heerlijk zacht en wazig.
Er is hier ook totaal geen sprake van diffractie !

f8 , 1/220s , iso 640 , 120mm , EV -0,3

Deze foto is ongeveer dezelfde als de eerste foto in dit logje…
Het grote verschil zit hem in de diafragma opening !
In de eerste foto stond het diafragma op f4.
In deze foto staat het diafragma op f22 !
De scherptediepte is hier dus veel dieper !
Maar er is nog steeds is er geen sprake van diffractie !
De achtergrond is nog steeds heerlijk ‘flou’ !
Bij aps-c of Full frame camera’s zou ik héél zeker last hebben van diffractie…
Mijn eind oordeel hier is :
Met een Midden formaat camera kan je de grenzen van je foto mogelijkheden
flink wat opkrikken, is het dynamisch lichtbereik groter geworden,
kan je de zichtbaarheid in de details een flink stuk verhogen…
Maar zoals ik hierboven al ergens zei,
Het is en blijft een persoonlijke kwestie van gevoel en/of smaak…

“Iets” vertelt me dat de GSM fotografie wereld weldra gelijkwaardige én zeker betere
foto resultaten op dit vlak zal opleveren…
Koning Software zal op dat vlak binnen afzienbare tijd de scepter zwaaien !
Wedden ?? 🧐🤔

f22 , 1/30s , iso 640 , 120mm , EV -0,3

Vanaf hier gebruik ik dezelfde camera (Fuji GFX 50s) met de Canon 180mm f3,5 macro lens.
De onscherpte in de (heel dichtbij) achtergrond van deze wilgen katjes vind ik zalig !

f6,4 , 1/50s , iso 100 , 180mm , EV +1

Ik geef grif toe, Canon heeft hier echt wel een technisch huzarenstukje uitgerold
met deze lens ! En de Fuji GFX camera weet handig gebruik te maken van
de bijzondere eigenschappen van deze lange macro lens !
Fotograferen met deze combinatie van body & lens voelt
aan als schilderen met je lens 🤠

f6,4 , 1/35s , iso 100 , 180mm , EV +1

Een takje ontluikende wilgenkatjes in de namiddagzon…

f3,5 , 1/280s , iso 100 , 180mm , EV +1

Hetzelfde takje met ontluikende wilgenkatjes…
de lens (én focus) is hier wat dichter bij gezet …
Door de heerlijke onscherpte in de achtergrond kan je met deze camera
lekker experimenteren met de compositie 🤠
Die 📷 eigenschap is zeker heel mooi meegenomen ! 😋

f3,5 , 1/280s , iso 100 , 180mm , EV +1

Wilgenkatjes…
Elk jaar weer opnieuw kunnen ze me bekoren met hun betoverende lente schoonheid.
Ons moeder natuur als inspiratie bron….
Zalig toch ? 🤠

f3,5 , 1/180s , iso 100 , 180mm , EV +1

In de ondergaande lente zon veranderd het licht voortdurend,
Als “fotograaf” moet je daar voortdurend op inspelen, maar ik vind het een uitdaging !
Fotografie is oneindig veel meer dan op het ‘shoot-knopje’ te drukken hé ? 😇

f6,4 , 1/80s , iso 800 , 180mm , EV +0,7

Et voila, we zijn weer aan het eind van een “Midden Formaat “macro logje gekomen.
‘k hoop dat je ook weer van dit logje genoten hebt ?
‘k hoop dat je zeker ook iets mag meedragen van mijn uitleg over midden formaat
fotografie, mijn indrukken & overpeinzingen ervan & dat je mag genieten
van mijn foto resultaten in het kleine macro wereldje…

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én een ferme dankjewel voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Macro 1:1 met midden formaat

Eindelijk is het zover… !
De Macro Extention Tube “MCEX-45G WR” was eindelijk toegekomen in de winkel 😎
Wat is dat voor een ding ❓ zullen vele bezoekers nu denken…
Dat ding is niet meer dan een 45mm lange ‘buis’ die tussen de 120mm “macro” lens
én de Fuji GFX body wordt geplaatst. (WR staat voor Alle Weer Resident)

De 120mm GFX “macro” lens is initieel een 2:1 lens… niet echt een macro lens dus…
Maar als je die 45mm tube gebruikt dan gebeurt er iets héél leuk 🤗
Namelijk de macro verhouding gaat dan van 2:1 naar 1:1 !
Dat wil zeggen dat je 2 maal dichterbij kan komen dan bij een 2:1 verhouding 👍
1 mm² van je onderwerp is dan ook echt 1 mm² groot op de CCD geprojecteerd !
De lens veranderd door de extender ook van focus lengte…
De 120mm macro 1:2 wordt nu een 90mm macro 1:1 !
Samengevat : In macro fotografie is het verschil tussen 2:1 en 1:1
macro verhouding immens groot.
De enorm grote sensor in het Midden Formaat staat dan ook garant voor een heerlijk zachte achtergrond (bokeh), wat in macro fotografie heel mooi meegenomen is natuurlijk 🧐
Meer tech info over dit alles lees je hier

Een kleine, groene krekel sprong plotseling op een tuinstoel…

Het groene beestje was bijna 1 cm lang…
Zijn (of haar ?) twee antennes scannen constant de omgeving af …

Eindelijk kon ik het beestje min of meer evenwijdig met de lens krijgen,
zodat de scherptediepte tussen hoofd en staart min of meer gelijk was.
Enkele seconden later, toen ik nog wat dichterbij wou komen,
sprong het groene beestje ineens weg !

Mijn volgend foto “model” was deze groene vleesvlieg…
Het beestje zat ietwat schuin tov de macro lens.
Je ziet goed hoe beperkt de scherptediepte met deze lens is !
Het achtereind van de vlieg is scherp, de kop is reeds onscherp…
Nu zou er met de laatste firmware update voor deze camera voorzien zijn
dat je focusstacking kan doen in de camera zelf…
Deze techniek moet ik eens deftig uitdokteren, want dat betekent dat ik met (flink wat !)
extra werk deze vlieg, hoe schuin ze ook tov mij zit, van begin tot het eind
vlijmscherp kan krijgen.
Maar zal dat een meerwaarde geven aan mijn macro’s ?
Nu zit de kracht van mijn macro’s in de verhouding tussen
het scherpe én het onscherpe gebied.
Hoe zal het aanvoelen als heel het onderwerp scherp is ?
Zal ik zonder statief kunnen werken ?

Dat stacking mechanisme uitproberen is dus de boodschap ! 🧐🤔

Een uitgebloemd én verdord Juffertje in het groen…

Twee vuurwantsen in overleg…
Het zijn nuttige beestjes, ze ruimen alle afval op en doen geen kwaad
aan bestaande planten of bloemen.

Deze kleine vuurwants leek wel te poseren voor mijn lens 📷👍

Als je maar traag genoeg beweegt kan je héél dichtbij vuurwantsen komen…
Let er wel op dat je door je neus in en uit ademt…
Waarom ?
Omdat wantsen de ademgeur uit onze open mond niet echt kunnen waarderen…
Net zoals de meeste insecten trouwens …

Et voila, we zijn weer aan het eind van een macro logje gekomen.
‘k hoop dat je van de insecten macro’s genoten hebt,
ook mijn uitleg over midden formaat camera’s, mijn indrukken & overpeinzingen ervan
en over de ongelooflijk mooie natuur in het kleine wereldje natuurlijk !
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én een ferme dankjewel voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 6)

Van de woeste natuur in IJsland
gingen we naar de bloesems macro fotografie…
Ook vandaag blijven we in dat kleine macro wereldje 🤠
Het enige verschil met deel 5 van deze serie is dat de 2 batterijen
van mijn Sony A7 III op dit tijdstip leeg waren…
Maar geen probleem… ik had als backup de Fuji XH1 camera
+ de Laowa 65mm f2,8 2:1 manuele macro lens meegebracht.
Met 3 Fuji X reserve batterijen kon ik het nog ongeveer 1000 foto’s uitzingen !
Dat volstond ruimschoots 😉
Wat had ik toen geleerd ??
Meer dan voldoende batterijtjes meebrengen…
is zeker geen overbodige luxe…😎

Omdat deze Laowa macro lens ook een volledig manuele lens is,
kan ik de autofocus niet gebruiken (idem als bij de Sony).
Maar het Focus peaking mechanisme op de Fuji is zeker
gelijkwaardig aan de Sony techniek, het dynamisch licht én kleurbereik
is min of meer gelijk in beide camera’s.
Dus kon ik gewoon verder mijn ding doen op de M van manueel 😋
en lekker scherpstellen met de rode lijntjes van de Focus Peaking !

Druppeltjes ga je hier van daag veel zien passeren !

Enkele spinnenwebben achter elkaar…
Met focus peaking kan ik er zo eentje uit isoleren
en erop scherpstellen.
Spinnen vind ik heel knappe architecten !
En ze kunnen hun ding doen zonder naar de unief te gaan 😋

Ik heb nog nooit een selfie genomen…
enfin ja, tot ik daar die dag verandering in bracht 😋
In deze drijvende luchtbellen kan je honderden selfies
reflecties van mezelf zien 🙂
(die luchtbelletjes heb ik nog niet geteld,
maar het zullen er zeker honderden zijn 🤗 )

Als je iets voor de eerste keer doet,
dan moet je het meteen goed doen hé ? 😉

In de omgeving rond de vijver is het heerlijk experimenteren…
De lange rietstengels zijn meestal bedekt met druppeltjes
die veroorzaakt zijn door de grote fontein.
Maar als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn…
(lees daarom verder…)

Deze foto is identiek dezelfde rietstengel als in de vorige foto…
Alleen heb ik hier het blauw van de hemel erbij betrokken
en de camera min of meer 45 graden in tegenwijzer zin gedraaid.
Ik ben hier ook nog een dikke 30cm dichterbij gekomen
(nog een cm verder en ik was zeker in de vijver gevallen ! 🙃💥)
Van deze foto ben ik meer tevreden als de vorige…
Dus… als fotograaf mag je nooit te vlug tevreden zijn…😎

Het rood van de waterplantjes , het groen van de stengels
contrasteerde mooi met het hemelsblauw …
Het geheel gaf me een vrolijk gevoel 🤠

Fotografie is “zien“…. en zeker ook “aanvoelen“…
Voel je ook die kracht in die éne minieme waterdruppel ?
Al de rest verdwijnt in de onscherpte magie van de macro lens !

Selfie nr 2 … 🤠

Een hoop enorme tropische bladeren…
Je kan er een totaal beeld van nemen, maar wat vertel je dan ?
Het is boeiende & leuker om te “spelen” met verhoudingen,
met kleuren en vormen, met licht en schaduwen, structuren…
om zo tot een abstract geheel te komen dat iedereen herkent als
tropische bladeren, iets natuurlijk uit onze natuur !

Toe ik in deze enorme tropische bladeren op zoek was
naar dat ‘ongrijpbare’ fotogevoel…
kwam ik dit piepklein insectje tegen…
De cirkel was rond !

Ik hoop dat je van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 6” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel weer hé 😎

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Bloesems en katjes

Van het woeste IJsland én de ijzeren monsters in Hoevelaken (NL)
spelen we vandaag nog maar eens een thuiswedstrijd 🙂
De wit-roze bloesems in onze voortuin blijven me bekoren !
Ondertussen was het hier ook de periode van de wilgenkatjes, dus die nemen we
graag een stukske mee in dit lente logje.
De camera is nu de middenformaat Fuji GFX , de lens is de
Canon EF macro 180mm 1:3.5 L die via een Techart adapter
op de Fuji GFX is geklikt.
Die lens-adapters zijn zalig ! Als je vroeger veranderde van camera merk
dan moest je al je ‘oude’ lenzen verkopen én nieuwe kopen,
wat een fikse financiële aderlating was én onmogelijk was voor de meeste mensen.
Maar nu koop je “gewoon” een paar elektronische adapters die ons toelaten
om al je ‘oude’ (én heel degelijke! ) Canon lenzen te gebruiken
op Sony E, Fuji X en Fuji GFX.
Het mooie is nog dat alle elektronica blijft werken !(licht meting , auto focus,enz)

De Fuji GFX gebruik ik te weinig omdat ik meestal de veel kleinere Sony
en Fuji X gebruik, dit omdat ze veel kleiner zijn en véél minder zwaar zijn…
Maar de kwaliteit van de kleuren én de details die de Fuji GFX 50s levert,
is heel zeker superieur aan de Fuji X en de Sony A7x series…
Het is dus een wikken en wegen strijd tussen gewicht & foto kwaliteit…
Maar na lang nadenken, heb ik besloten om deze GFX camera méér te gaan gebruiken !
Meestal vind je landschap en portret fotografie met deze camera,
héél zelden vind je er macro fotografie van.
Maar dat gaat hier ferm veranderen zie 😋😉
Het enige wat zal veranderen aan mijn fotografie aanpak,
is dat ik meestal een statief zal moeten gebruiken…
Dat wordt wat wennen… meer zal het niet zijn 🤠

De wit-roze bloemetjes van onze Japense kerselaar…
Elk jaar opnieuw kunnen ze me bekoren 🧐
Door de grote CCD is de achtergrond (Bokeh) zalig ‘flou’ en fluweel zacht 🙂

Door de lange brandpunt afstand (180mm op Full Frame, 142mm op Midden formaat)
moet ik niet echt dichtbij komen om de bloesem schoonheden te vinden !

Bloesems fotograferen is steeds zoeken naar mooie, rustgevende composities…
Het is echt geen inspanning… ik vind het zelfs héél rustgevend om te doen 😎

Ongeboren bloesems…
Morgenvroeg zullen ze wel pronken …

Geboren

Ik zie wat bloesems
die nog niet zijn geboren
wacht maar tot morgen

Voor mij is macro fotografie niet enkel op het knopje drukken…
Het is vooral zoeken naar mooie vormen, mooie composities,
mooie kleuren en boter zachte achtergronden.
Het voelt als schilderen met je lens 🤠

De wilgenkatjes zijn elk jaar weer super om te zien !
Maar dit jaar heb ik iets gezien dat nog maar weinig mensen hebben gezien … 🙃😋
Als je goed kijkt, zie je dan ook in de rechter benedenhoek die kleine kabouter
met rode pinmuts én witte baard ?? 🧙‍♂️😉
Deze macro foto reportage is zeker iets om aan mijn kleinkinderen te laten zien 😎
Opa heeft een échte kabouter kunnen fotograferen ! Zalig toch 😉👍🙃
Noot: Ik kan je bewijzen dat deze kabouter GEEN Photoshop akkefietje is ! 🕵️‍♀️ 😉
Spelingen in de natuur zijn soms heerlijk om te ontdekken 😋😘

Fotografie regeltjes vertellen ons dat je niet in tegenlicht mag fotograferen…
F… die regeltjes zeg ik dan 😇
Als je tegen de stroom in zwemt,
kom je meestal leuke dingen tegen die een ander niet ziet ! 😊

Creativiteit

Regeltjes , orde
doden creativiteit
overboord ermee !

De kleine katjes, een explosie van vrolijke lente kleuren !
Het zal me nooit vervelen om foto’s ervan te nemen.

Ook hier heb ik enige tijd rond de katjes gedraaid en gekeerd,
om naar mijn gevoel de mooiste compositie én het mooiste licht bijeen te vinden…
Als fotograaf mag je nooit te snel tevreden zijn met het resultaat…
Daarin moet je persoonlijk in groeien… Ieder mens is uniek in zijn voelen, denken en smaak
dus daar kan ik weinig extra aan toevoegen.
Maar Leren zien én niet zomaar kijken… die gave geef ik graag aan iedereen mee ! 🧐👍🤔

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De wondere wereld van de wilgenkatjes in een niet zon-overgoten ochtend,
maar gefotografeerd in een grijze regenwolken gehulde vooravond.
De grijze regenwolken fungeren hier als een reusachtige diffuser,
wat de kleurenpracht van de wilgenkatjes extra kracht geeft 🤗

Et voila, we zijn weer aan het eind van een “Bloesems en katjes” macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op lente macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de lente bloesems
én de tengere wilgenkatjes, regenwolken en mooi licht.

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😉

Groetjes, Dirk

Roze Lente Bloesems (Deel 2)

Van de bijna abstracte ijs-wereld in IJsland,
keren we terug naar de lente in ons eigen Belgenlandje 😎
Dit logje gaat gewoon verder waar ik in de vorige editie stopte,
namelijk genieten van de witte bloesems uit onze Japanse kerselaar 😎
Mijn uitleg over Focus Peaking én de camera + lens ik had gebruikt,
die kan je zoals altijd hier herlezen 🤠

Bloesem blaadjes zijn meestal wit,
maar bij de Japanse Kerselaar zijn ze ook subtiel roze gekleurd,
in het centrum van de bloem wordt dat roze meer benadrukt
wat deze boom een magnifiek uitzicht geeft in de prille bloesem tijd.
De helmdraden zijn wit, de helmknoppen kleuren geel tot diep oranje.
’t is elk jaar weer een fotografie feest voor mij 😋

Ontwaakt

Als de bloesem bloeit
dan sluipt de winter weer weg
de natuur ontwaakt

Met de subtiele scherpte diepte van een bijna volledig opengedraaide macrolens,
kan je als fotograaf letterlijk ‘schilderen’ met je lens én camera 😎
Een klein takje, Wat ontluikende boom blaadjes, een roze rood bloesem knopje…
Daar zie ik een sprookjeswezen in 🧐

Morgen vroeg zullen deze piepkleine bloemknopjes zich openvouwen
en stralende lente bloesems worden !
Wat een wonder is het leven toch ! 🤗

Bloesem

is dat een vlinder
fladderend van bloem tot bloem ?
neen, ’t is bloesem

Stilleven van takjes, bloemknopjes en lentebloesems…

Hoe het héél kleine wereldje zo groots kan wezen…
Macro fotografie gaat me voorlopig nog niet vervelen 😎

Een klein bloesemknopje van héél dicht nabij,
én met een 2:1 macro verhouding gefotografeerd …
Het knopje deed me hier denken aan de natte snuit van een nieuwsgierig hondje 🐶

Als het écht windstil is,
dan kan je met een volledig open diafragma (minimale scherptediepte) proberen
scherp te stellen op alleen de de helmknopjes van de bloesem bloemen…
Hier heb ik een monopod statief gebruikt, anders is het praktisch niet mogelijk
om alleen op die piepkleine geel/oranje gekleurde helmknopjes scherp te stellen.
Door de macro verhouding op de lens halverwege de 2:1 en de 1:1 te draaien is de
scherptediepte hier minder dan een halve millimeter diep…
Je kan je voorstellen dat de kleinste beweging,
hier gerant staat voor een mislukte foto…

Schilderen met de lens weet je nog ? 😉😎

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een stilleven van bloesemknopjes die morgen volwaardige bloesems zullen zijn…
Het grote natuur wonder dat we Leven noemen !

Et voila, we zijn aan het eind van een tweede “Roze Lente Bloesems”
macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op lente macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de lente bloesems

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😉

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Groetjes, Dirk

Roze Lente Bloesems (Deel 1)

Van de ijzige logjes waar ik jullie vertel over ijs in zijn vele vormen
is het weer hoog tijd geworden om een totaal ander thema aan te boren…
Inmiddels is de lente in het land gekomen en die heeft overal een
groei explosie van bloemen en vroege bloesems in gang getrokken 😎
Onze Japanse kersebloesem stond van de een op de andere dag
weer te pronken met zijn heerlijk gekleurde roze bloesem bloemekes 😎
Over die boom ga ik het een paar logjes lang hebben 🤠

Gewapend met de Sony A7R2 én de Laowa 100mm f2,8 2:1 macro lens
heb ik veel zalige uurtjes de mooie bloesems kunnen fotograferen.
De focus is in alle foto’s bepaald d.m.v. Focus Peaking,
ik heb dus geen enkel focus punt gebruikt…
Scherpstellen via Focus Peaking is voor een macro fotograaf echt wel super !👍
Vroeger, toen ik nog met een DSLR body werkte (spiegelreflex) moest ik
voortdurend de focuspunten opzoeken, selecteren én veranderen…
Met een systeem camera draai je gewoon aan de focus ring en je ziet
waar de scherpte zit, dmv gekleurde lijntjes. Zalig werken hoor !

Om dit Roze Lente Bloesems logje te beginnen…

De bloemknopjes zijn nu nog dicht…
maar morgen, als de kleine bloemblaadjes zich open vouwen
tonen ze ons hun pracht

Bloesem

Ochtendroze sneeuw
in onze kersebloesem
de lente ontwaakt

Werken met een macrolens betekent dat je met een héél geringe
scherptediepte moet werken.
Maar juist in die beperking schuilt de kracht van macro… !
De witte cirkel in de achtergrond is de achteruitkijk spiegel van
onze buurman zijn mobile home.
Soms zijn er die toevalligheden die je met het blote oog niet ziet,
maar de macro lens heeft het geregistreerd 👍🤗

Naarmate de avond valt,
verandert ook de kleurtemperatuur…
Het warme avond rood/oranje/geel was prachtig om te zien !

Zelfde bloesembloemke als in de vorige foto,
maar hier ben ik meer dichterbij gekomen met de lens.
Om verticale schommelingen te vermijden (onscherpte) heb ik
hier bij de meeste foto’s een monopod gebruikt.

Deze wondere achtergrond had ik per ongeluk opgemerkt…
Met het blote oog zag ik alleen een witte kromming van een achteruitrij spiegel.
Maar gezien door de macrolens op f2,8 en de macro verhouding op 1,3:1 zag ik dit !
Het deed me denken aan de Japanse vlag… de rijzende zon 🤠

Lente

Witte helmdraadjes
en oranje meeldraden,
het is weer lente

De kraamkamer in onze Japanse kersebloesem !
Baby bloesemknopje…
Morgen worden deze bloesems allemaal geboren ( hoop ik )

Dit soort van fotografie doe ik heel graag…
Als fotograaf moet je steeds opnieuw naar mooie composities zoeken,
ook de kleuren in de achtergrond zijn heel belangrijk,
een té drukke achtergrond zal je hele macro foto verknallen,
dus is het nodig om te zorgen dat er in de achtergrond géén storende
elementen zitten,
de compositie regeltjes zijn ook heel belangrijk !
De regel van derden of de gulden snede zijn mijn absolute favorieten 🧐
ik gebruik ze dan ook zonder na te denken, het buikgevoel is mijn leidraad 😎.
Nadenken over welke compositie je gaat gebruiken… dat moet je liefst niet doen,
want dat loopt gegarandeerd verkeerd af.
Een compositie moet altijd vanuit je buikgevoel komen…

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Weer een ronde schittering in de mobile home van de buurman…
die alleen zichtbaar wordt in bokeh van de volledig opengedraaide macro lens.
Het geeft iets extra aan dit kleine bloesem bloemeke hé ? 😎🌼

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste “Roze Lente Bloesems”
macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op lente macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van bloesems

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én reeds bedankt voor je reactie ! 😉

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Groetjes, Dirk