Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 3)

Van de zonnige close-up fotografie in de Dordogne,
gaan we verder met … ‘echte’ macro fotografie 🙂
Het vorige deel (Deel 2) van deze ‘Lente Macro…’ reeks kan je hier (her)lezen.

In (het vorige logje) de Dordogne fotografeerde ik met een 100/400mm tele zoom lens,
wat niet echt macro foto’s, maar close-up foto’s zijn…
in deze serie werk ik met de Fuji 120mm GFX macro lens + een
45mm tussenring op de middenformaat camera Fuji GFX 50s
Mét deze tussenring kon ik (eindelijk !) met deze middenformaat camera
volledig in het 1:1 macro gebied werken !

Alle foto’s zijn genomen bij natuurlijk (vroege voor avond) zonlicht…

De eerste foto sluit netjes aan bij de laatste foto in het vorige logje 😎
Een blauwe vleesvlieg doet zich tegoed aan de energierijke suikers
van de witte Margriet bloem.

De blauwe vleesvlieg bleef maar lekker snoepen van de bloem,
zodat ik tijd genoeg kreeg om er een paar leuke portretjes van te maken 😉
Het is net alsof ze met één van haar pootjes me toewuift 😎
Hier kan je ook heel goed de héél minieme scherptediepte zien van deze macro lens…
In dit héél kleine scherptegebied moet een macro fotograaf dus werken 😎

Het kleur contrast wordt in deze foto lekker versterkt door het blauw én het geel.
Omdat het complementaire kleuren zijn ‘versterken’ ze elkaar.

Kleuren

Kleur contrasten bij
complementaire kleuren
versterken elkaar

Het ‘slaapmutsje’…
Eén van de tientallen slaapmutsjes die in onze tuin zomaar zijn komen groeien 😎
Maar we zijn breeddenkend, je huidskleur is echt niet belangrijk 🙂
Deze oranje/rood/roze/groene bloemekes zien er héél fragiel uit.

In mijn ogen zijn het prachtige bloemen, met de soepelheid én elegantie
van een balletdanser(es). De heel geringe scherptediepte van de Fuji 120mm GFX
macro lens geeft me het zalig gevoel dat ik kan ‘schilderen’ met deze lens !

De Slaapmutsjes in ons wild & ruig bloementuintje,
zijn en zullen steeds een bron van inspiratie voor me zijn :mrgreen,

Oranje

Een roze tutu
boven een groen stengeltje
oranje boven !

Iets raar trok mijn aandacht…
Onderaan de stengel van een witte margriet vond ik een beetje ‘schuim’…
“Wa is da” voor iets ?? vroeg ik me af …
Na effe een foto naar ObsIdentify sturen én nog wat extra te Googelen…
wist ik al héél wat meer over dit schuim 😉
Het schuim wordt geproduceerd door de SchuimCicade.
Meer info over dit (onschadelijk) beestje vind je hier

Het werd avond en er zat wat regen in de lucht…
Dat trekt meestal andere insecten aan als die we gewoon zijn …
Volgens mij is dit een of andere soort van sluipwesp…

Bij de vorige foto zei ik al dat er regen in de lucht zat…
Bij deze foto is de regen er juist uitgevallen 😉
Omdat de natuur altijd fris en opgeknapt oogt, na een malse regenbui,
is dat hét perfecte moment om buiten te gaan fotograferen
De nat geregende Witte Margrietjes kunnen er weer tegen 😎

1

Na een zomerbui
ogen margrietjes als nieuw
1 inch vol schoonheid

De héél kwetsbare slaapmutsjes, na de malse zomer regenbui…
Ze doen me denken aan een oud Chinees sprookje…
Het riet breekt niet, maar het plooit !
Ook daarin schuilt de sterkte van een plant !

Na een malse regenbui herademt alles,
zo voelt het aan, vind je niet ?
In “normale” omstandigheden zou het zo moeten aanvoelen…

Regen kan, mag en zal meestal een zegen zijn…
Maar teveel regen kan én zal ook een vloek zijn…
In gedachten dwaal ik even af naar al die mensen die zoveel hebben verloren,
door de recente water rampen in ons Belgen landje, Nederland en Duitsland…
Ook denk ik aan al die naamloze, vermiste mensen, hun familie, vrienden, collegae,kennissen, enz die wachten op nieuws over hun “zwijgen”…
Een water ramp zoals deze zal zich zeker in de toekomst herhalen… !
Omdat de klimaat verandering op ons bolletje echt wel een voldongen feit is geworden…

Stel ik mezelf (en jou, teergeliefde bezoeker) deze vraag:

Is er nog een weg terug naar het ‘normaal’ ???

Om dit logje voor vandaag, positief en hoopvol af te sluiten…
Een slaapmutsje die haar bloemblaadjes heeft open geplooid
om het malse regenwater maximaal op te vangen.
Moeder natuur heeft meestal het laatste woord

Water

Zij draagt de regen
in haar tere bloemenschoot
water voor later

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven mooi ?
Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Allemaal beestjes en plantjes

Van het winters sfeertje in mijn vorig logje,
vertrekken we nog eens naar het zonnige Frankrijk,
Meer bepaald naar Les Eyzies (een piepklein dorpje in de Dordogne)
In de ons daar omringende bossen heb ik me lekker kunnen uitleven
met (pseudo) macro fotografie.
Omdat een macrolens met een 1:1 verhouding werkt,
en de 100/400mm zoomlens (waarmee ik werkte) op een 1:2 verhouding werkt,
zijn het niet echt macro’s… Maar kom, ik heb een hekel aan puriteinen en komma-neu….
neuspeuteraars, dus beschouw ik al deze foto’s ook als macro 😉
Ném, dat zal de stoute puriteinen leren 😉

Maar waarom gebruik ik hier dan een lange tele ?
Heel veel beestjes zijn super alert en vliegen, kruipen of springen weg als je
nog maar 1 of 2 meter in hun buurt komt !
Omdat ik niet met een fullFrame camera werkte,
maar met een APS-H sensor, moet ik de focusafstand vermenigvuldigen met 1,4.
Inzoomen op 400mm betekent in feite inzoomen op 560mm.
Als ik moest werken met een APS-C sensor (een Canon 7D bijvoorbeeld) , dan werd het een 600mm !
Nu ja, voor bloemekes heb je die lange zoom niet echt nodig,
Maar in dit logje zie je ook piepkleine kriebelbeestjes 😉

Voor dit bloemeke heb ik effe moeten zoeken,
om de juiste kijkhoek te vinden waar de stengel onzichtbaar werd !
De stengel is er wel, maar je ziet hem niet …
Zo lijkt het wel of dit stilleven van de bloem en blaadjes lijkt te zweven 😎

Dit superschuwe vlindertje (Geel Dikkopje ) heb ik kunnen fotograferen van bijna 4 meter verder !
De beestjes zitten bijna nooit stil, het is dus constant bijsturen en her-kadreren
Maar juist omdat de uitdaging om een mooie foto ervan te maken zo groot is,
doe ik macro fotografie echt heel graag 😉
Moest dit gemakkelijk zijn, dan zou het snel vervelen denk ik 🙂

Omdat ik ook een blik op het lijfje van dit Geel Dikkopje
wou hebben, heb ik het beestje een tijdje gevolgd…
Dit is de “beste” foto die ik kon maken van het gehele beestje.

In de Dordogne streek wordt het zomerlicht vanaf 18u wat zachter en warmer…
Ideaal licht dus om de bos en weide plantjes te fotograferen !
Noot: Er zijn géén filters gebruikt !
Alleen de camera+lens én het aanwezige, natuurlijk licht…

Een piepklein bloemeken, aan de rand van het bos…
Het pastelzachte blauw en purper vond ik betoverend mooi.
De vrolijke tierlantijtjes van de paarse meeldraadjes, dansten hun lied !

Een fotograaf heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn !
Een handvol mooi, zacht avond licht en een mooie bloem als model voor de lens…
Meer hebben wij niet nodig 🙂

Schoonheid

Een klein bloemeke
geniet van zonnstraaltjes
schoonheid heeft geen naam…

De meeste mensen (ik ook hoor) zijn verzot op supermooie zon-onder-
of opgangen… Daar is zeker niets mis mee. Schoonheid kent geen naam !
Maar heb je al eens een zonsondergang doorheen weidebloemekes,
of zelfs doorheen onkruid , al eens gezien en gevoeld ??
Het is wondermooi hoor, ik raad je aan om het minstens ééns te proberen 😎

In het licht van de warme avondzon wordt alles anders….
Dit zijn super momentjes van genieten voor mij !
Bij een macro of een lange telezoom zijn de achtergrond “regeltjes”
min of meer gelijk. Probeer je onderwerp mooi te isoleren van de rest…
De lens doet de rest om het bokeh af te werken 😎
Deze Veldsalie heb ik aangetroffen aan de rand van een bos.

Een dik half uurtje later is het licht helemaal anders…
Het licht wordt magie !
(Zeker als je de belichting én de licht-meet-functie wat aanpast 😉 )

Dromen

In warm avondlicht
mag je oneindig dromen
van mooie dingen

Eenmaal uit het bos, was het licht terug helemaal anders !
De talrijke beekjes en grachtjes gonsden nog van het leven.
Een Prachtige-beek-juffer zoekt haar een veilig plekje,
om de nacht door te brengen.

Een Vuurjuffertje zoekt ook een slaap plaatsje…
De kleuren van die juffertjes zijn prachtig om te zien hé ?

ineens

Een Vuurjuffertje
zocht een plaatsje voor de nacht
ineens was ze weg !

‘k hoop dat je van dit logje genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat

Van het blauwe ijs en de woeste natuur van IJsland,
is het weer hoog tijd om eens te verkassen naar ‘something comletely different’
(één van de wereldberoemde statements uit de waanzinnig absurde
grappen wereld van het Monty Python Flying Circus – Meer info daarover, vind je hier en hier)

In het vorige logje in dit middenformaat thema had ik uitgelegd welke camera en lens
gebruikt werden. Dat is ondertussen nog niet verandert 😎
Dat logje kan je hier nog eens (her)lezen.
Omdat macro’s maken met een midden formaat camera een andere aanpak
vereist dan met een aps-c, Four Thirds en zelfs een Full frame CCD,
moet je flink wat ‘oefenen’ om de voordelen van deze sensor te ontdekken.
Laat ons zeggen dat midden formaat ideaal is voor landschap, ‘rustige’ fotografie,
beperkte macro (dit alles in een notendopje hé…).
Hoe groter de CCD, hoe groter de pixels, én hoe minder er digitale ruis
in je foto’s zal opduiken. Voor macro is dat echt wel een zegen !
Zeker in macro fotografie is de achtergrond héél belangrijk.
Met een middenformaat camera kan je fluweelzachte achtergronden (bokeh)
maken (als je weet wat je doet) Dat is de eigenschap die ik warm koester bij deze camera 😎
Voor actie, sport enz is deze camera waardeloos,
maar dat soort fotografie doe ik heel zelden en daar heb ik mijn andere
camera’s voor als het ooit nodig is 🙂
Zelfs met een mobieltje kan je de dag vandaag 4K filmpjes maken,
én er een jpeg uit isoleren en opslaan.
Waar gaat die technologie stormloop eindigen hé ? 😉

Met deze midden formaat camera kan ik in mijn macro’s
iets meer ‘magie’ leggen. Het voelt bijna aan als schilderen met de lens
Deze kleine, nog niet volgroeide Witte margriet,
vond ik zo aandoenlijk mooi, dat ik moest denken aan Annabel, ons kleinkindje, als ze verlegen is 😉

Titel: Verlegen bloemeke

Een of andere strontvlieg, rustend op een nog gesloten witte margriet…
Gevangen in het licht van de vroege lente avond
ze inspireerde me tot donkere gedachten !

Titel: De vlieg

Dood

Een groene wereld
waarin je rood alarmeert
kan je dood wezen

De Juffertjes-In-Het-Groen in onze wilde bloementuin zijn altijd
een bron van inspiratie geweest !

Titel: Behind Green Bars

Soms zijn er van die zalige momentjes van zacht, warm avondlicht !
Als je dan op het juiste moment op dé goeie plaats bent… Top momentjes zijn dat 😎

Titel: Goudblomme

Zoekend

In de avondzon
voel ik je warme kleuren
zoekend naar de zon

De Slaapmutsjes in ons tuintje blijven dapper groeien,
elk jaar weer zijn ze daar met meer volk dan vorig jaar
Ze geven ons fijne en zachte kleuren, waar we zalig van genieten 🙂

Titel: Slaapmutsje

Naar analogie van de eerste foto in dit logje…
Nog een “verlegen” Witte Margriet…
De rood/roze/oranje kleuren in de achtergrond benadrukken dit verlegen gevoel vind ik 😉

Titel: Verlegen Bloemeken

Kind

Hoe heerlijk is het
om je verlegen kleinkind
de hand te geven

In mijn macro fotografie, probeer ik meer en meer ‘sprekende’ beelden te maken…
Een weergave van de werkelijkheid maken, een registratie ervan maken als het ware,
daar wijk ik bewust meer en meer vanaf…
Een registratie van de werkelijkheid vertelt me niet veel, alleen het feit dat “het’ bestaat.
Fotografie is véél meer dan een registratie van de werkelijkheid hé ?
Omdat gevoel (in mijn ogen) héél belangrijk is, én zeker in de fotografie of kunst…
probeer ik door te ‘spelen’ met de achtergrond, de kleuren én het aanwezige licht
die “ongrijpbare meerwaarde” gevoel in mijn foto’s weer te geven…

Titel: Een Wakker Bloemeken

Een ijverige hommel in onze achtertuin…
Een midden formaat camera is niet echt een ‘snelle’ camera,
maar als je flink wat oefent, dan kan je leuke resultaten neerleggen 😎
Wat me hier opvalt… elk jaar zijn er minder hommels, bijen enz in onze omgeving… 🙄

Titel: Honing Industrie

Een Bieslook plantje in ons kleine kruidentuintje…
Elk jaar opnieuw maak ik er foto’s van én ze blijven me inspireren 😉

Titel: Bieslookje

Nog een Juffertje-in-het-groen…
één van de honderden die in onze lekker wilde bloementuin groeien.
Door de jaren door probeer ik mijn fotografie aan te passen én meer en meer
gebruik te maken van de mogelijkheden die de scherpte diepte op deze mooie plantjes
ons kan bieden. Hier heb ik scherp gesteld op de meest nabije groene ‘armen’ van
dit plantje, om in de foto een indruk van “isolatie,gevangenschap” te geven.
De ‘ziel, de kern’ van het plantje echter, blijft gevangen…

Titel: Behind green steel bars

Protest liedjes…

Uit mijn radio
weerklinken protest liedjes
het maakt echt niets uit !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een Blauwe Vleesvlieg…
Je ziet ze veel bij bloemen waar ze energie opdoen in de vorm van koolhydraten (nectar) of eiwit (stuifmeel). Het vrouwtje vleesvlieg heeft veel eiwitten nodig wanneer ze gaat paren en eieren legt en ook de eieren van vleesvliegen hebben eiwitten nodig wanneer de maden uitkomen.Maden die bekend staan als vraatzuchtige opruimers van dierlijke resten. Aan deze maden (larven) hebben de groep vleesvliegen tevens hun naam te danken. Al bij al vind ik het mooie insecten om te fotograferen.
Iets om over na te denken : Hoe zou onze wereld eruit zien zonder deze nuttige insecten ?

Titel: Stuifmeel & suikers verzamelaar

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Lente Macro met Fuji Middenformaat

Van de winterse taferelen in mijn vorig logje,
keren we terug naar het begin van mei 2021.
Het weer was min of meer normaal voor de tijd van het jaar…
Hoog tijd om het macro seizoen stilletjes aan in gang te trekken 😎

De Fuji GFX heb ik al een tijdje niet gebruikt,
Het is ook hoogtijd om dat gegeven dan ook te veranderen ! 😉
Het vandaag gebruikt gerief is de Fuji GFX mét de ‘G 120mm’ macro lens,
die eigenlijk geen echte macro is want ze heeft geen 1:1 verhouding.
Maar met de nieuwe Fuji G-extender van 45mm is daar eindelijk
verandering in gekomen !
Macro’s maken met een middenformaat camera op 1:1 is zalig hoor 🙂
Omgerekend naar het Full-frame formaat is deze 120mm middenformaat lens
een 95mm macro lens. Evenals een FullFrame 100mm lens een 140 of een 160mm
wordt op een APC-C sensor.
De locatie van de fotoshoot… Onze wilde tuin 😎

Met een middenformaat camera werken is ongeveer hetzelfde ervaren
als je van een ‘kleine’ APS-C CCD naar een FullFrame CCD verhuist.
Met de GFX zijn de macro achtergronden ook zachter en egaler van kleurtoon,
wat natuurlijk heel lekker meegenomen is 😎
Hoe groter de sensor, hoe kleiner de scherptediepte…
Maar een macro fotograaf vraag niet liever

Elk jaar weer opnieuw, zijn de pluisjes van de paardenbloemen
mijn geliefde modellen 😎

Dezelfde pluisjesbloem, het zelfde licht…
Alleen zijn de licht setting in de camera een tikkeltje aangepast.

Ik weet niet hoe jullie gedachten in het rond dartelen,
als je bezig bent met fotograferen…
Zoekend naar de mooiste kijkhoek bij dit kale pluisbloemetje ,
voelde ik ineens een grote verslagenheid … iets van fatalisme….
Tegelijk viel me een wereldberoemd Bijbels citaat te binnen,
dat me héél de zin van én dé zin van het leven van dit bloemeke vertelde…

“Het is volbracht”

Noot van de schrijver: Ik ben niet gelovig, maar probeer wel altijd respect te hebben
voor het geloof van mensen die wel gelovig zijn. Als je het Bijbels citaat ongepast vind,
contacteer me dan.

Fotografie is ook emoties oproepen…
Bij het fotograferen van dit piepklein bieslook plantje,
dacht ik aan een verlegen puberaal meisje 😉

Om verder te gaan met onze overpeinzingen tijdens een macrofotografie sessie…

The end is near…

Leven

Alle jongeren
op de rand van het leven
vinden wel hun weg

Vergeet-me-nietjes…
Het zijn misschien piepkleine bloemekes,
maar ze zijn zo verdomd prachtig om zien hé ?

Pluisjeswereld

Na een tover vlucht
zijn we aangekomen in
de pluisjeswereld

Als vergeet-me-nietjes kunnen dromen ?
Zou dit misschien een droom-foto kunnen zijn ?

Om dit Lente & Macro logje voor vandaag af te sluiten…
Het vruchtbare leven van deze paardenbloem is ook bijna afgesloten 🙄
Nog 6 (als ik goed kan tellen) piepkleine pluisjes resteren in haar bloemenschoot…
En dan… is het einde héél nabij 😉
Na het einde wordt het paardenbloemeke volledig opgenomen in de schoot van
moeder aarde om tot compost voedsel te dienen van ???
Van het radijsje of de aardbei die je volgend jaar eet ? 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente & bloesem logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven wel leuk ?
Dikke merci dat je me daarover iets wil vertellen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Winterse Druppeltjes

Mijn trouwe bezoekers weten al lang,
dat ik in mijn logjes orde nog regelmaat respecteer 😎
Momenteel zitten we terug in een snikhete hittegolf…
Van warmte kan ik genieten tot 25 graden maximum…
Als het warmer wordt, dan haak ik af en blijf lekker binnen
genieten van de koelte en de schaduwen…
Een zonneklopper ben ik dus niet, maar dat wisten jullie al denk ik 😆

Om dus nog eens lekker tegendraads te doen,
lanceer ik een nieuwe reeks van Winterse Druppeltjes foto’s 😉

Alle foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en de Laowa 100mm macro lens.
Een statief is niet gebruikt wegens niet te doen tussen ons struikgewas…
Locatie: onze wilde wintertuin …

Exif gegevens geef ik niet door, omdat de Laowa 100mm macro een 100%
manuele lens is en niets digitaal wegschrijft…
Scherpstellen gebeurt dmv Focus Peaking , zodat ik geen enkel selectie punt
moet selecteren. Deze techniek geeft een grote vrijheid ivm
uitkadreren, compositie bepalen enz. Deze focus Peaking techniek is ontwikkeld
uit de filmwereld. Naar mijn nederige mening is dit één van de beste
verbeteringen op foto-technisch vlak in de laatste 10 jaar.

Genoeg uitleg… 😎

Een piepklein, net ontdooid druppeltje.
Buiten was het toen amper 1 graad celcius !
Lekker aangenaam & fris weer dus 😆

Deze foto kreeg ik maar niet scherp… 🙄
Er stond een constant briesje dat de minuscuul dunne takjes
heen en weer bewoog. Van de 20 foto’s die ik ervan genomen heb,
is dit ongeveer de beste (in mijn ogen gezien dan…)
Op het laatst probeerde ik het takje met een wasspeld ergens vast te hangen,
maar het brak gewoon af, zo dun en broos was het…

In dit takje uiteinde meende ik een hondenkop te zien…

Soms nemen druppeltjes de meest rare vormen aan…
Zeker als de druppeltjes gevangen worden in kronkelende takjes 😎

De voorgaande foto bracht me op een ‘spiegel’ ideetje…
Twee gespiegelde druppeltjes worden samen één rare bril 😉

Een klein sneeuwklokje in onze grote bloembak op het terras…
Steeds opnieuw is dit een bron van inspiratie voor mij

Hetzelfde sneeuwklokje als in de vorige foto,
maar hier heb ik gekozen voor een zwart/wit omzetting.
De meeste bloemen worden niet mooier in een zwart/wit omzetting,
maar dit soort van winter bloemekes staan hun mannetje (of vrouwtje ?)
in zwart/wit fotografie 😎

Ghost riders in the storm…
Kleine druppeltjes gedragen zich soms als lenzen !

Druppels tonen ons altijd de wereld omgekeerd…
Ons huis is hier omgekeerd weerspiegeld in een +- 2mm dik druppeltje 😎

Een toekomstige paardenbloem,
bedekt met minuscuul kleine ijs fragmentjes.
Bij een volledig open diafragma (f2,8) én een macro verhouding van 1,5:1
voelt fotograferen aan als schilderen met je lens ! Zalig hoor ! 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten,
Het stukje opgerold eindje bekaert kottekesdraad,
levert ons ook leuke druppeltjes op.
De zalig minieme scherptediepte van de macrolens doet de rest 😎

Et voila, we zijn aan het eind van een Winterse Druppeltjes (Deel 1)
macro logje gekomen. ‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen,

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Macro & lente bloesems

Van het machtige IJsland keren we terug naar ons rustige tuintje,
ook de onmiddellijke omgeving van waar we wonen verkennen we vandaag…
Want in de lente is alles mooi 😉
En als de bloesems bloeien én de bloemekes terug groeien…
Dan is het weer genieten geblazen hé ? 😎

De camera is de Fuji XH1 en de lens is ofwel de Fuji 100/400mm zoomlens
ofwel de 100mm macro lens van Canon. De Canon lens is via de Metabones
adapter op de Fuji X-body geklikt. (De elektronica tussen lens én body wordt
dmv contactpunten probleemloos doorgegeven.
Zelfs focus peaking werkt feilloos ! 😎 )

In de oude boomgaard-schapenweide, rechtover ons huis,
groeien nog een paar stokoude appelbomen…
ze bloesemen nog elk jaar !

ISO 200 , f5,6 , 1/380s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

De ijverige bijen zijn weer druk bezig !
Het gezoem van de insecten hoor je overal…

Gezoem

Ik luisterde naar

het gezoem van de bijen

en genoot ervan.

ISO 200 , f5,6 , 1/500s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

In de schaduw van een oude struik,
staat een paardenbloem mooi te wezen
Vele mensen vinden ze onkruid en willen ze niet in hun piekfijn verzorgd tuintje…
Maar in onze wilde tuin is alles welkom 😉 (behalve brandnetels… die trek ik eruit !)

ISO 200 , f5,6 , 1/220s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

Een viooltje…
Het begon twee jaar geleden met het overplanten van een stuk of 5 viooltjes …
Nu kan je die mooie bloemetjes zien in ongeveer de helft van onze tuin

ISO 200 , f5,6 , 1/1800s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

Terug naar de oude boomgaard…
De zon verstopte zich achter wat wolken…
Het licht werd heel zacht en dus ideaal om de spierwitte appelbloesems
te fotograferen ! (Noot: Als je deze bloesems in het volle zonlicht fotografeert,
dan is je foto in alle gevallen overbelicht en bijgevolg mislukt ! )

Licht

De witte bloesems
van de oude appelboom
dronken van het licht

ISO 500 , f5,6 , 1/800s , 250mm , -0,3 EV , geen statief gebruikt

De paarse dovenetel is en blijft een mooi plantje vind ik.
En heel belangrijk… je kan het plantje aanraken,
zonder je te vernetelen 😎

ISO 500 , f5,6 , 1/140s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

Vergeet-me-nietjes…
Die petieterig kleine bloemetjes,
wie kent ze niet hé ? 😉

ISO 400 , f5,6 , 1/500s , 400mm , -0,7 EV , geen statief gebruikt

Met de schoonheid van de vergeet-me-nietjes voor mijn ogen,
laat ik me graag als fotograaf eens lekker gaan 😎
Die piepkleine bloemetjes zorgen altijd voor zalige inspiratie !

ISO 400 , f2,8 , 1/1900s , 100mm , -0,7 EV , geen statief gebruikt (Canon lens)

Zelfs als het wat regent blijven de vergeet-me-nietjes
dankbare onderwerpen om te fotograferen !

Regen

Vergeet-me-nietjes
ze blijven me bekoren
zelfs in de regen !

ISO 400 , f4 , 1/450s , 100mm , 0 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

Heb ik je ooit al verteld dat je na een malse regenbui,
de mooiste druppeltjes kan fotograferen ? 😉

ISO 400 , f4 , 1/550s , 100mm , 0 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

De kleine vergeet-me-nietjes blijven bekoorlijk mooi !
Vind je ook niet ? 😉

ISO 400 , f4 , 1/320s , 100mm , +0,3 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

De viooltjes hebben het heel goed gedaan in ons tuintje 😎
Van de vijf potjes zijn er ondertussen een twintigtal plantjes
verspreid in onze tuin aan het groeien.
Dat beloofd voor volgend jaar !

ISO 200 , f2,8 , 1/420s , 100mm , -0,7 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Nog een ruikertje vergeet-me-nietjes,
gewoon omdat ze zo mooi zijn (én ze geuren ook heerlijk 😉 ! )

ISO 200 , f2,8 , 1/1700s , 100mm , 0 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente & bloesem logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

IJsland 2019 (Deel 22)

Ondertussen is het weer een bijna een maand geleden dat we nog
eens in IJsland zijn geweest…
Hoogtijd dus om daar wat verandering in te brengen 😎

In dit logje komen we weldra in de omgeving van Svartifoss en de Jokulsarlon gletsjer.
Deze gletsjer is zo groot als Oost & West Vlaanderen, Brabant
én de provincie Antwerpen bijeen… Een joekel van een gletsjer dus ! 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎

Maar eerst nemen we afscheid van Vik…

ISO 500 , f8 , 1/40s , 210mm , 0 EV

Hier zie je een deel van de ingestorte berg aan de lust van Vic !
In 2016 stond ik in het midden van waar nu metershoge rotsblokken liggen…
Als je daaronder zit, dan is het echt wel het einde van de reis hoor !

ISO 500 , f8 , 1/80s , 130mm , 0 EV

Ergens aan de voet van het gebergte van Svartifoss…
Deze rotsen lijken wel te zijn weggelopen uit een sprookjesboek !
Elk moment verwacht je dat hier een troll opduikt 😎

ISO 500 , f8 , 1/100s , 140mm , 0 EV

Een IJslandse vlieg…
Vanop een paar meter afstand gekiekt op 600mm !
Met de Sony RX10 kan je min of meer macro fotografie doen,
op voorwaarde dat je onderwerp stil blijft zitten 😉

ISO 500 , f4,5 , 1/250s , 600mm , 0 EV

Daar komt ons doel voor vandaag in zicht…
De uitlopers van de enorme Jokulsarlon gletsjer !
De breedte van deze foto is enkele honderden meters !

Waarom is gletsjerijs blauw ??
Blauw ijs komt voor wanneer sneeuw op een gletsjer valt en wordt samengeperst zodat het onderdeel wordt van de gletsjer. Gedurende de reis afwaarts van de gletsjer worden alle luchtbellen eruit geperst en neemt de grootte van de ijskristallen toe zodat ze helderder worden.
Het ijs is om dezelfde reden blauw als dat water blauw kan zijn, namelijk door de absorptie van rood en geel licht zodat blauw licht overblijft. Deze absorptie vindt plaats door hydroxylgroepen. Dit gebeurt echter pas nadat het licht een lange weg (ca. 1 m) al heen en weer kaatsend door het ijs heeft afgelegd.
Bron: Wikipedia

ISO 500 , f5,6 , 1/1000s , 80mm , 0 EV

Hele brokken ijs breken van de enorme gletsjer
en drijven via een enorm ijs meer naar de Atlantische oceaan,
waar deze blauwe ijsreuzen terug water worden…
We troffen het met het weer… het regende niet (of bijna niet)
en het was min of meer windstil,
zodat we de ijsreuzen heel mooi gespiegeld zagen in het gletsjer smeltmeer

ISO 250 , f8 , 1/320s , 380mm , 0 EV

In dit wondermooie landschap kan je je als fotograaf helemaal uitleven !
Het lijkt echt of je op een andere planeet bent verzeild !
De drijvende ijsbergen hier zijn van enkele meters tot enkele tientallen meters groot !
Een ijsberg drijft doordat hij lichter is dan water. Maar 1/10 ervan zit boven water !
Omdat ijs in gewicht 10% lichter is dan water (de dichtheid van ijs is ongeveer 920 kg/m3 en die van zeewater ongeveer 1025 kg/m3), ligt 90% van de berg onder water !
Op sommige ijsbergen kan je er boven opklimmen…
Als je dan in het ijskoude smeltwater terecht komt… dat is dan je eigen fout 😉

ISO 250 , f8 , 1/250s , 100mm , 0 EV

In één van die drijvende ijs-joekels,
dacht ik een geabtraheerde vorm van een kindergezicht te zien…
Een kindergezicht dat ons, de mens, verwijt,
omdat we de wereld naar de vaantjes helpen…
De gestage opwarming van onze aarde is een feit !
Dat kan je onder andere héél goed merken
aan alle gletsjers in IJsland, die elk jaar kleiner worden… 🙄

ISO 250 , f8 , 1/250s , 100mm , 0 EV

Het enorme zoombereik van de Sony RX10,
is zeker ideaal om enorme landschappen vast te leggen !
De onderste blauwe ijsklompen , helemaal onderin de gletsjer
zijn enkele tientallen meters hoog !
Het hoogste punt van de gletsjer bevind zich enkele honderden
meters verder én hoger.
Als je hier staat, dan kan je geest de grootsheid van dit landschap
niet echt bevatten !

ISO 250 , f8 , 1/200s , 35mm, 0 EV

Zelfde kijkhoek als hierboven,
maar enkele meters naar achter gegaan én wat meer uitgezoomd.
Die zwarte klomp ijs wou ik in beeld hebben…
Dat zwart is rotspuin dat de gletsjer heeft uitgeschuurd uit de bergen !
De brok zwart ijs die je hier (links beneden) ziet, is dus minimum enkele eeuwen oud !

ISO 250 , f8 , 1/250s , 24mm, 0 EV

In IJsland kan je naar hartelust de mooiste landschappen fotograferen !
Maar fotograferen en fotograferen is twee…
Als je bijvoorbeeld deze foto neemt, én er verder mee tevreden bent…
oke, geen probleem, maar…
Dan heb je veel kansen gemist hoor 😉

ISO 250 , f8 , 1/160s , 25mm , 0 EV

Hetzelfde onderwerp…
Deze foto is zelfs op dezelfde plaats gemaakt als de vorige foto !
Alleen heb ik hier wat meer ingezoomd op dat kleine stukje bruin ijs…
Het blauw, groene ijs en het okergele smeltwater contrasteren mooi
met het bruine, bijna gesmolten ijsblok…
Zelfde foto, andere uitsnede…
Zo blijf je maar foto’s maken daar in IJsland 😎 😉

ISO 250 , f8 , 1/40s , 80mm , 0 EV

Als je een joekel van een ijsbrok ziet voorbij drijven…
Het besef dat dit ijs enkele eeuwen oud is !
Dat doet je wel iets hoor !
Vroeger waren dit brokstukken van soms honderd meters groot…
Nu amper nog enkele tientallen meters…
De gletsjers groeien niet meer aan in de winters
en in de zomers sterven, smelten ze meér en meér 😥

ISO 250 , f8 , 1/160s , 200mm , 0 EV

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 22 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen over ijs, ijsbergen, gletsjers enz gaan.
Maar ik probeer mijn IJsland fotografie natuurlijk boeiend te houden voor iedereen 😎

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Keukenhof bloemen (Deel 4-Slot)

We zagen onlangs de kleine bloemen en planten in de plantentuin van Meise,
of de kleine lente katjes in de velden en het moerasbosje op 1km van ons huis.

Ook deze keer blijven we in het kleine wereldje van de macro fotografie.
We maken voor de laatste keer in deze serie de reis naar het verre Keukenhof
in Nederland om te genieten van de bloemenpracht daar.

De camera is de Fuji XH1, de lens is de Canon 100mm macro L IS.
Omdat de Fuji XH1 een APS-C sensor heeft, moet je de lengte van de Full frame lens erop
vermenigvuldigen met 1,5. De 100mm f2,8 macro wordt dus een 150mm f2,8.
Hoe langer de focus afstand, hoe korter je bij je onderwerp kan komen.
In het macro wereldje is dat natuurlijk heel welgekomen 😎

(Mijn vorige Keukenhof logjes : Deel 1 vind je hier, Deel 2 hier en deel 3 hier)

Omdat de adapter die de Canon lens op de Fuji body klikt
100% de elektronica tussen lens en body registreert,
kan ik zonder problemen de Exif gegevens van de foto’s tonen.
Sommige mensen zijn daar steeds blij mee 🙂

Meeldraden van een bloem… Zou hier het hart van de bloem wonen ?? 😉

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

Sommige bloemen zijn heel subtiel van kleur én vormen !
Door de overheersing van het wit in deze bloem,
moet je de belichting heel accuraat afstellen,
anders krijg je een overbelichte én grijze foto…

ISO 800 , f2,8 , 1/1000s , 0 EV , 150mm

Omdat de witte tonen overheersen in deze foto,
vond ik het wel kunnen om hier een high-key bewerking van te maken.

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

Met een macro lens kan je het piepkleine wereldje zichtbaar maken…
Dingen die je anders nooit ziet worden plots zichtbaar !
Als fotograaf moet je steeds proberen om dat piepkleine wereldje niet zomaar
te registreren, je moet zoeken naar een mooie compositie, wat stel ik scherp,
waar leg ik de lens-onscherpte ? , wat wil ik vertellen of tonen ?
Zalig is dat 😎

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

De meeste mensen fotograferen bloemen van de zijkant of de bovenkant
en daar is niks verkeerd mee natuurlijk !
maar een bloem kan ook heel interessant worden als je ze fotografeert vanaf de onderkant ! 😎
Om dat te doen moet je als fotograaf meestal plat op de grond gaan liggen…
Reken maar dat véél mensen je dan met een vreemde blik zullen bekijken 😉
Och ja, het hoort er gewoon bij hé ?

ISO 800 , f2,8 , 1/1600s , 0 EV , 150mm

Als je eenmaal met je camera op ‘dreef’ bent in dit (of enig ander) bloemenparadijs,
dan kan je de mooiste dingen ontdekken !
Het is gewoon een kwestie van het klassieke, het gewone, het normale,
te laten liggen en je éigen dingetje te doen !
Leren “zien”… misschien wel de meest wijze les die ik vroeger heb geleerd
van mijn oude tekenleraar Walter Brems !

ISO 800 , f2,8 , 1/1900s , 0 EV , 150mm

De vormen én kleuren van sommige planten/bloemen vind ik fenomenaal !
Maar hoe sommige planten hun water opvangen is dan weer heel ingenieus 😎
Evolutie is een wonderbaar mechanisme hé ?
En zeggen dat dit alles stoelt op toevallige veranderingen….

ISO 800 , f2,8 , 1/4700s , 0 EV , 150mm

Rode blaadjes gefotografeerd in 100% tegenlicht van de namiddag zon !
Het heeft wel iets, vind je niet ?

ISO 800 , f2,8 , 1/2000s , 0 EV , 150mm

Sommige planten maken een subtiel gekleurd vlechtwerk…
Door de héél minieme scherptediepte van de wijd open macrolens,
kan je heel mooi onderstrepen wat je als fotograaf belangrijk vind…

ISO 800 , f2,8 , 1/120s , 0 EV , 150mm

Bloemkwekers die dit soort briljante kleuren in de bloemen krijgen,
daar heb ik het diepste respect voor !

ISO 800 , f2,8 , 1/1700s , 0 EV , 150mm

Waar bloemen zijn…. zal je vliegen vinden 🙂
Ook hier weer mijn persoonlijke opmerking om niet ‘zomaar’ “iets” te registreren…
In de scherptediepte beperkingen van een wijd-open macro lens (klein F-getal) moet je als
fotograaf je dingetje kunnen doen vind ik…
Creatief omspringen met technische beperkingen kan heel bevrijdend zijn hoor 😉 😎

ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm

In een zee van witte tulpen vinden sommige gekleurde tulpen elkaar 🙂
Love story op zijn best

ISO 800 , f2,8 , 1/8000s , 0 EV , 150mm

Rode en roze bloemen, groene stengels…
De mensen in de achtergrond zijn nauwelijks te herkennen als mens-figuren 😎
Wie Keukenhof zegt, vertelt ons over bloemen…
Niet over mensen 😉
Want mensen zijn niets meer dan tijdelijke bezoekers…

ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm

Om dit logje (én deze Keukenhof serie !) af te sluiten…
Een bont gekleurde afscheidsgroet van de Keukenhof bloemekes 😎

Als onze lage landen én het overgrote deel van de wereld 100% gevaccineerd zijn
én grotendeels corona proof zijn, dan pas zal ik terug naar Keukenhof
(of naar eender wat buitenland) gaan…

Aan al mijn teergeliefde bezoekers: Blijf gezond !
Nog even samen volhouden en hopelijk zijn we rond nieuwjaar van dat klote virus vanaf !

ISO 800 , f2,8 , 1/7000s , 0 EV , 150mm

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van het laatste logje
van mijn macro & Keukenhof bloemekes fotografie,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in een volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Een prille lente (deel 4)

In het derde deel van deze “Prille Lente” serie,
had ik jullie beloofd om wat meer uitleg te geven over hoe
je met een simpele truk je foto’s een ‘dromerig’ uitzicht kan geven.

Omdat belofte schuld maakt…

In de eerste drie foto’s in dit logje toon ik je wat de bedoeling is 😎
Men neme één doorzichtig (zelfs een gekleurd mag !) plastiek zakje.
Dit opengeknipt plastiek zakje bevestig je rond je lens
dmv een rekkertje (een elastiekje voor mijn Nederlandse bezoekers 😉 ),
zoals getoond in de eerste drie foto’s…

Hoe ver het zakje over het uiteinde van je lens eruit hangt of fladdert…
Dat bepaal je zelf !
Je mag zelfs met alcohol stiften willekeurige patronen tekenen
op het stukje plastiek zakje dat over je lens “hangt” 😎
The sky is the limit 😉

Het leuke van deze ‘techniek’ is de willekeurigheid van het
dromerig effect in je foto !
Er is geen beperking in deze spielerij techniek,
Macro, landschap, architectuur, portret… alles mag en kan 😉
Of je nu een macro, breedhoek, telelens hebt…
Zelfs met een pocket camera of een mobieltje kan je deze
plastic zakje spielerij techniek toepassen 😎

Waarom dit mini-workshopje ??
Omdat veel mensen in deze barre corona tijden
onverwacht veel extra tijd krijgen en niet goed weten hoe die tijd
zinvol in te vullen…
Misschien breng ik je wel op leuke ideetjes met dit mini workshop-logje ?? 😎

Het plastiek zakje slordig over de lens bevestigen met een rekkertje…
Meer is het echt niet 😉
(Het rekkertje mag ook een geel, rood of wit zijn hé 😎 )

Vooraanzicht. Het zakje mag echt over de lens fladderen, het kan géén kwaad !

Hoever het zakje over de lens hangt, dat bepaal je zelf !

Genoeg saaie theorie ! 😎

De randen van de foto zijn hier onscherp,
het sneeuwklokje in het midden is zelfs onscherp.
Dat komt omdat het plastiek zakje hier voor die onscherpte zorgt…
Ben je mee ? 😉

Als je de randen van het zakje wat meer openmaakt,
dan krijg je een mooie scherpte in het midden.
Er bestaan peperdure filters die ongeveer hetzelfde doen,
maar geef toe dat werken met zo’n eenvoudig plastiek zakje
veel leuker is om te doen 😉
De verbaasde blikken van toevallige passanten nam ik er graag bij
Het (scherp in beeld) sneeuwklokje lijkt hier wel weg te vliegen !

Dat zacht, dromerig effect op je foto’s brengen,
een eindresultaat dat jezelf grotendeels in de hand hebt,
is echt wel leuk om uit te proberen 😎

Hier heb ik alleen het centrum van de lens vrijgehouden….

Als je het plastiek zakje wat verkreukeld,
dan verkrijg je willekeurige patronen en lijnen in je foto.
Zo fotograferen, voelt aan als schilderen met je lens 😎

Een mooi tafereeltje dat ik in een donker schaduwhoekje zag…
Hier heb ik het witte sneeuwklokje wat uitgelicht
met een diffuus gemaakt led lampje.
De rest van de foto is zalig onscherp gemaakt door het zakje 🙂

De fotografie mogelijkheden met dit zakje zijn eindeloos !
Je hebt géén Photoshop nodig én het is allemaal gratis 😉

Hoe meer kreukels je maakt in het zakje,
hoe willekeuriger de patronen zullen zijn.
Het is echt wel tof om dat allemaal uit te proberen 😎

Deze ‘techniek’ doet me wat denken aan de zalige flou foto’s
van de omstreden (in 2016 overleden) fotograaf David Hamilton,
een fotograaf die heel bekend was in de jaren 60 en 70.
David werkte met filters én ook met panty’s
die over de lens “gespannen” waren…
Deze technieken zijn nu ook zeker nog mogelijk
met onze moderne digitale camera’s !

Om dit logje voor vandaag te beëindigen …
Schilderen met de lens…
is dat niet dé droom van elke fotograaf ?? 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind een vierde ‘Prille Lente’ macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op “Prille Lente” macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de kleine sneeuwklokjes,

het eerste deugddoende lente zonnetje én gebruik maken van een plastic zakje 😉

Op dit thema zal ik in de toekomst nog wat verder borduren…
niet alleen macro, maar ook breedhoek, landschap fotografie is leuk
met een plastic zakje over de lens !

Vergeet niet het gebruikt plastic zakje nadien in de vuilbak te deponeren,
want in de natuur hoort het niet hé !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Een fijn paasweekend !

Aan al mijn volgers, trouwe of toevallige bezoekers, wie dan ook,
wens ik van harte een fijn én vrolijk paasweekend

In deze barre coronatijden…
Wil ik ieder van jullie wat witte lentebloesems schenken,
ook een beetje mooi licht,
en wat broze, subtiele schoonheid uit onze natuur

Een handvol maagdelijk witte lente kleuren,
die me doen denken aan de onbezorgde lach van een spelend kind…

Omdat ook dit paasweekend niet zal zijn zoals we gewoon zijn,
wens ik iedereen het vermogen toe om echt te genieten van de simpelste
dingen in ons dagdagelijkse leven…
Deze piepkleine lente bloesem bloemekes bijvoorbeeld…

Een fijn paasweekend !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Groetjes, Dirk