Het kleine wereldje…

In het vorige logje, heb ik jullie uitgelegd hoe ik de laatste tijd
meestal mijn macro foto’s maak.
De methode die ik probeerde uit te leggen heeft als groot
voordeel dat je als er weinig licht is (s’ochtends, of de avond –
wanneer je over je onderwerp gebogen staat en dat in de schaduw zet,
een beestje in een donker bos…)
met een relatief trage sluitertijd (1/250s) en lage ISO (100 ISO) toch nog een
redelijk perfect belichte én scherpe foto kan maken.
Door de manuele instellingen op de flitser kan je perfect het (flits) licht
doseren. (1/64 , 1/32 , 1/16 , 1/8 , 1/4 of 1/2 flits vermogen )
Door de witte diffuser over de macro lens wordt het flitslicht
lekker egaal verspreid. Je moet eerst wat oefenen met de flits,
zodat je kan inschatten welke flits verhouding het beste is voor het aanwezige licht.
Je komt heel zachtjes dichterbij je onderwerp,
tot de FocusPeaking lijntjes verschijnen, daar, waar jij de scherpte wil !
Klik ! en je foto is klaar 😎
Meer is het echt niet hoor ! 😀

Voor onze fietsvakantie dit jaar, verbleven we in “Het Wijngaardhof“,
een zalige B&b in Gutschoven, Haspengouw
waar we nu al voor de 3de keer geweest zijn.
We hebben maar 3 dagen van de 7 kunnen fietsen… voor de rest was
het regen, regen, afgewisseld door stortregen en motregen…
Binnen de koer van de vierkanthoeve , heeft Maryse (de gastvrouw)
tal van bloemperken, grote bloembakken met prachtige bloemen
en planten staan.
Een paradijs voor een macro liefhebber zoals ik 😎

Een piepklein bloempje dat in de schaduw stond van een boom…
Mét de blaadjeserbij gerekend is de bloem misschien 2 of max 3mm breed.
Een klein juweeltje in mijn ogen…

Bloem

Wat pastel kleuren…
een bloem moet echt niet groot zijn
om te verbazen

In het zachte avondlicht,
vond ik in het struikgewas (buiten de hoeve) wat blauw/paars
gekleurde plantjes…
Het flitslicht is hier ingesteld op 1/64^ste vermogen.
Ik hou wel van dat zachte licht sfeertje dat je zo kan opbouwen,
met niets meer dan je eigen creatieve fantasie (én een flitser natuurlijk)
Meer en meer borrelt het gevoel van schilderen met een lens én flitser naar boven 😎

Een piepklein kevertje trok mijn aandacht…
Welke soort het is weet ik niet, maar het was heel klein…
1 tot 1,5mm dacht ik.
Hier duikt een nadeel van de flits methode die ik gebruik fel op…
Op de gladde schilden van het kevertje zie je de weerschijn van de flitser,
desondanks de diffuser die ik gebruik… Dat vind ik zelfs lelijk… kan je nagaan hé ? 🙄

Hier ga ik natuurlijk op zoeken hoe dat flits nadeel vermeden kan worden !
(zonder te Photoshoppen natuurlijk !)
Zoals je dus ziet zijn er ook nadelen aan deze ‘macro techniek’…
Sorry daarvoor, maar als ik een oplossing voor dit belichting probleem heb,
dan zal ik dat graag met jullie, mijn teergeliefde bezoekers delen 😎


Kevertje

Een klein kevertje
ik heb er nog geen naam voor
en plots… sprong het weg

Zelfs in Haspengouw vind je nog hier en daar een Blauwe vleesvlieg…
Waarom zeg ik dat ??
Als je in Brabant, Antwerpen, Vlaanderen, Wallonie buiten eet
(een picknick bij het fietsen), dat moet je al vlug vliegen, vervelende kriebelbeestjes
en/of wespen wegjagen…
In Haspengouw wordt zoveel vergif gespoten om het fruit te vrijwaren tegenover
alle zowat bekende schimmels en ziekten, dat er bijna geen insecten meer te vinden zijn.
DE fruitboeren doen ook hun best om zoveel mogelijk mooi fruit te oogsten,
het is hun broodwinning dan ook. In die optiek begrijp ik al dat gespuit…
Maar van de andere kant… je weet het ook wel hé ?

Terug binnen de muren van de vierkantshoeve…
Enkel grote witte bloemen in een enorme bloembak trokken me aan !
Eerdere observaties van deze bloemen leerden me dat de zweefvliegjes
én de mieren, verzot zijn op de de stamper en/of de meeldraden van deze bloemen.
Ik wou me concentreren op de mier, maar een zweefvliegje vloog zomaar de foto binnen 🙂
Kriebel momentjes hoor 🙂

Een ondeelbaar momentje later,
nog geen halve seconde later denk ik !
Het zweefvliegje was sierlijk geland op één van de meeldraden,
de mier was bovenop de stamper geklommen…
Hoe vlug zijn deze kleine beestjes hé ?

Deze methode van fotograferen bevalt me echt 😉
ISO 100 , 1/250^ste/s , 1/32^ste flitsvermogen, f5,6

Nog een zweefvliegje dat zich klaarmaakt om te landen op de stamper van een bloem…
Nu is alles min of meer scherp, waar ik het wil…
Flink wat oefenen met fotografie technieken werpt zijn vruchten af

Vliegje

Een gouden vliegje
bekijkt het menu aanbod
ze heeft appetijt !

k hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te dichten ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Het kleine wereldje : Na de regen… (Deel 2)

Van de dieren in Blijdorp, Rotterdam,

keren we terug naar huis om de fotoshoot “wandeling na de regen”  verder te zetten.

Nog steeds was ik gewapend met de Fuji XH1 met de Canon 100mm f2.8 macro lens,

bevestigd via de Fringer (Canon FE ⇒ Fuji X) adapter,

 

Op ±500 meter van mijn huis is een groot overstroming gebied,

de natuur kan daar rustig zijn gangetje gaan,

het is zeker een leuke locatie voor macro fotografie.

Omdat ik ook dikwijls buiten bezig ben met fotograferen als het regent,

zorg ik er voor dat de camera én de lens + eventuele tussenringen

en/of adapters 100% waterdicht én weerbestendig zijn.

Fotogerief dat niet 100% weerbestendig is koop ik nooit.

Het kost een klein beetje meer natuurlijk, maar dan spaar ik gewoon wat langer 😉

Gelukkig heeft de 100mm f2,8 macrol lens van Canon een lange zonnekap,

zodat de kans heel klein is dat er regendruppels tegen de lens spatten.

Als het glas op de lens toch nat wordt, daar heb ik super zachte poetsdoekjes voor.

Die poetsdoekjes zitten altijd in in een afsluitbaar plastiek zakje in mijn fototas,

zodat ze altijd droog en stofvrij blijven.

Stof op het poetsdoekje kan krassen maken op je lens ! Steeds oppassen daarmee !

 

 

 

Na een regenbui

vloeien druppeltjes water

terug naar de grond

 

 

 

De vliegen komen terug tevoorschijn…

 

 

 

Dank zij de heel beperkte scherptediepte van een macrolens, zeker op f2,8,

kan je als fotograaf de achtergrond heel subtiel wazig maken én de aandacht van de kijker

volledig naar het onderwerp trekken, namelijk de druppels water

 

 

 

Een bijna omver gevallen boom trok mijn aandacht…

Een handvol natgeregende boomblaadjes , de vorm, de kleuren

én het mooie licht vond ik super mooi !

 

 

 

Zo mooi zelfs,  dat ik meerdere composities van dit onderwerp uitprobeerde…

 

Regen in het bos

het leven brengend water

voor alle bomen

 

 

 

Hoe een eenvoudig boomblad zo mooi kan wezen hé ? 😉

 

 

 

Een klein Lieveheersbeestje dat duidelijk gedoopt is door een regen druppel 😎

 

 

 

Een systeem camera heeft een groot voordeel tegenover een spiegel reflex…

Namelijk focus peaking !

Het focuspunt (het punt waar de scherpte is) wordt getoond dmv lijnen

(in groen, rood, wit of blauw). Voor een macro fotograaf is dit een zegen hoor 😉

Deze optie is beschikbaar als je volledig manueel werkt,

maar macro fotografie is sowiso 100% manueel werken.

 

 

 

De Kraamwebspin…

Kraamwebspinnen zijn een familie van spinnen bestaande uit 339 soorten in 53 geslachten,

waartoe de grootste spin van Nederland en België behoort: de grote gerande oeverspin.

Kraamwebspinnen danken hun Nederlandse naam aan hun vorm van broedzorg,

waarbij een web wordt gemaakt dat dient als een soort kraamkamer.

Meer info over deze spin vind je hier

 

 

 

Een macro fotograaf weet dat als een insect wegvliegt,

de kans heel groot is dat het insect enkele seconden later,

op exact dezelfde plaats zal weerkomen.

Deze foto is zo gemaakt 😉

Ik gokte op het scherpstelpunt aan de rand van het bloemblaadje…

En bingo ! Enkele seconden roerloos afwachten later kon ik deze foto maken 😎

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

Het kleine wereldje

Het minuscule wereldje van de insecten, de bloemekes of plantjes ontdekken !

Het kleine wereldje dus … 😎

Datgene wat meestal ongezien is, gezien maken !

Én verwonderd mogen zijn over al dat piepkleine geritsel en gezoem.

Maar vooral, de grootsheid leren zien én waarderen in dit kleine wereldje

Dingen ontdekken in dat kleine wereldje van de macrofotografie zal altijd mijn “dada” blijven 😉

 

Ga je mee in de bossen, velden en vlakten van centraal Frankrijk,

We duiken het “Kleine wereldje” in 😎

We zijn gewapend met 1 camera, 1 macro lens, geen statief of flits…

Alleen een beschermende tropen hoed mét een anti-muggen net

(want die muggen kunnen je daar het leven aardig zuur maken 🙄 )

 

Een piepkleine kameleonspin (Misumena vatia), zat roerloos te wachten op een prooi !

Ze bouwt geen web, maar gaat actief jagen op haar prooi.

De gewone kameleonspin heeft de bijzondere eigenschap dat ze,

zoals een kameleon, van kleur kan veranderen.

Ze gaat meestal op gele of witte bloemen zitten en kan zelf ook die bloemen kleur aannemen.

Dit is vooral een goede camouflage om aanvallers zoals vogels te misleiden.

Of insecten haar ook minder goed opmerken door deze camouflage is niet zeker.

De meeste insecten zien kleuren immers niet zoals mensen of vogels ze zien.

Wel zeker is dat ze de spin meestal niet opmerken.

Soms zie je hoe bijvoorbeeld een bij of een vlinder achteloos over de spin loopt,

om dan genadeloos gegrepen te worden…

 

 

’t is raar hoe een;

 kleine kameleonspin

verandert van kleur

 

 

 

 

Het Dambordje (Melanargia galathea)

Deze soort komt voor in Centraal & Oost Europa.

In Nederland werd de soort van 1981 tot 1986 plaatselijk zeer schaars waargenomen

en werd daarmee als dwaalgast beschouwd.

In Vlaanderen is de verspreiding beperkt tot de Voerstreek en het zuidoosten van Limburg.

In het zuiden van België is de soort vrij algemeen.

Deze vlinder geeft de voorkeur aan droge graslanden als leefgebied;

gezien de zeldzaamheid van dit natuurtype in Vlaanderen hoeft het niet te verwonderen

dat ook de verspreiding van deze soort hier heel beperkt is.

 

 

 

 

Er fladdert iets wit

als een pluisje in de wind

zoekend naar nectar

 

 

 

Soms kan ons moeder natuur ook grappig zijn 🙂

Dit bloemetje met ezelsoren bijvoorbeeld

 

 

 

 

In de Franse bossen kom je soms rare wezens tegen…

Dit Vliegend hert (Lucanus cervus) bijvoorbeeld.

(Mijn insecten gids en Wiki vertellen me dat dit een Vliegend hert vrouwtje is.

Het vliegend hert is een van de grootste kevers van Europa

en kan een totale lengte bereiken van meer dan 9 centimeter !

De Nederlandse naam is te danken aan de enorme kaken van de mannetjes (Klik hier).

Deze zijn vertakt aan het einde en doen denken aan het gewei van een hert.

Bij de vrouwtjes ontbreekt dit gewei, waardoor ze gemakkelijk zijn te onderscheiden van de mannetjes.

’t zijn stevige wezentjes hé ? 😎

 

 

Deze kever, ongeveer 4cm lang zat voortdurend op en over het Vliegend Hert te kruipen…

Als iemand weet welk beestje dit is, vertel het me aub en ik zal je eeuwig dankbaar zijn

 

 

 

We hadden een blauw plastieken doosje op de (vermoedelijke weg)

van deze kevers gezet en na een paar minuten lagen ze erin !

Het was alleen onze bedoeling om de beestjes te fotograferen,

niet om te martelen ofzo…

Na 5 minuten hebben we ze verlost uit hun gevangenis

en waggelden ze hun herwonnen vrijheid tegemoet 😀

 

 

 

Is dit een wespen soort, of een soort vlieg ? een soort bij ? of kan dit zelfs een kever zijn ?

Met insecten weet je nooit hé ? 😉

En er zijn zo ongelooflijk veel soorten…

Nogmaals, als je weet welk beestje dit is, vertel het me aub, ik zal je eeuwig dankbaar zijn

 

 

 

De uitgestrekte weilanden huisvesten echt honderden dambordjes !

Het was een feest om dit soort vlinder die je bij ons praktisch nooit ziet,

hier bij overvloed te zien fladderen

 

 

 

De Gestreepte Schildwants (Graphosoma italicum), ook wel de Pyamawants genoemd.

Hoewel nauw verwant aan de groene stinkwants en andere stinkerds,

ruikt de pyjamaschildwants aangenaam naar appeltjes 😎

De smaak zou voor vogels echter erg vies zijn…

Je ziet dus, opvallend gekleurd door het leven gaan kan je leven redden 😉

 

 

 

Om dit logje af te sluiten voor vandaag…

Afsluiten met een bloem én wat poëzie is altijd mooi meegenomen

 

Een handvol bloemen

genietend in het zonlicht

zoenen hun geuren

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro fotografie,

én uiteraard, mijn nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

 

Groetjes, Dirk