IJsland 2019 (Deel 26)

Intussen is het alweer een tijdje geleden dat we in IJsland waren…
Dit logje gaat daar direct verandering in brengen zie 😎
In het vorige IJsland logje waren we in de omgeving van de immense gletsjer,
de Jokulsarlon. Vandaag gaan we hierop verder…

De blauwe kleur van het ijs is echt wel indrukwekkend !
Blauw ijs komt voor wanneer sneeuw op een gletsjer valt en wordt samengeperst zodat het onderdeel wordt van de gletsjer. Gedurende de reis afwaarts van de gletsjer worden alle luchtbellen eruit geperst en neemt de grootte van de ijskristallen toe zodat ze helderder worden. Het ijs is om dezelfde reden blauw als dat water blauw kan zijn, namelijk door de absorptie van rood en geel licht zodat blauw licht overblijft. Deze absorptie vindt plaats door hydroxylgroepen. Dit gebeurt echter pas nadat het licht een lange weg (ca. 1 m) al heen en weer kaatsend door het ijs heeft afgelegd (Bron: Wikipedia)

Deze drijvende reuzen schat ik op een dikke 10 meter hoog !
Als het windstil is, zoals hier, dan heb je perfecte spiegelbeelden in het smeltwater.

Met de lange telelens van de Sony RX10 kan ik tot heel dichtbij inzoomen !
Die “superzoom” camera heeft in IJsland heel goed werk geleverd 😎

Gletsjerijs

Lichtblauw gletsjerijs
begint aan zijn laatste tocht
langzaam wegdrijvend…

Een “klein” hoekje van de enorme gletsjer,
die zo groot is als O+W Vlaanderen, Brabant, Antwerpen en Limburg tesamen.
Elk jaar zie je meer en meer zwarte rotsen verschijnen…
Dat betekent dat de gletsjer langzaam maar zeker aan het afsmelten is…
Helemaal onderaan zie je een blauwe ijsberg lijn…
Hier ga ik verder en verder op inzoomen !

Het geluid van een gletsjer is ongelooflijk…
Je kan het ijs van kilometers ver, al horen kraken en steunen.
Zo’n geluid… dat vergeet je nooit hoor !

IJsbergen

Blauwe ijsbergen
op hun tocht naar beneden
alles kraakt en steunt

Nog wat meer ingezoomd, hier zat ik op 25Omm
Het geeft al een aardig beeld van dit enorme ijs monster !

Nog wat verder ingezoomd tot 450mm…
Allles beweegt en zoekt zich een weg naar beneden.
Op de motor van de zwaartekracht zakt alles naar beneden.
Als je daar per ongeluk tussengeraakt…heb je geen enkele kans
om dat te overleven…

Op de top van de berg zie je meer en meer kale plekken
waar geen ijs meer bijgemaakt…
Elk jaar in de lente/zomer smelt er meer ijs, dan er bijgemaakt word in de winter 🙄
En toch zijn er nog steeds idioten die beweren dat er niets aan de hand
is met het klimaat… 👿

Helemaal ingezoomd tot 600mm kon ik een hoekje van de enorme
ijsarm (die je ziet in foto 3 van dit logje) in detail bewonderen.
De bewegende ijslaag is nog steeds tientallen meters dik !

De eerste ijsreuzen die je hier ziet zijn stuk voor stuk enkele tientallen meters hoog !
Zij worden langzaam maar zeker in het smeltmeer geduwd door de reuzen achter hen…
(ingezoomd op 400mm)

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Rechts boven in de derde foto in dit logje, zie je een ‘kleine’ bergtop.
Dit is dezelfde bergtop, maar dan ingezoomd tot 600mm …
Hier zie je heel duidelijk dat er enorme pakken verse sneeuw naar beneden glijden,
het lijkt wel dat de vorming van nieuwe blauwe ijsreuzen langzaam stopt !

Ik heb foto’s gezien van dezelfde bergtop, 10 jaar geleden genomen.
Toen was de berg nog helemaal bedekt met ijs en zag je de zwarte rotsen nog niet.
Het kan verkeren zei Bredero 🙄

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(editie 26 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen zoals gezegd nog een tijdje vertellen
over ijs, ijsbergen, gletsjers enz.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes ivm IJsland,
die ik (hier en daar) probeer te dichten, ook wel leuk ?

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie

Dirk

IJsland 2019 (Deel 24)

Mijn laatste drie logjes gingen allemaal over macro en macro fotografie…
Het is hoogtijd om daar eens verandering in te brengen, vind je niet ? 😉
Hier in Dilbeek is het weer 28 graden warm 🙄 , voor mij is dat geen weer
om nog buiten te komen. Daarom maak ik nu graag een verkoelend logje,
met lekker blauw gletsjerijs, made in IJsland 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎
Bij veel foto’s was ik die 600mm zoom capaciteit ferm dankbaar, want daardoor
kon ik foto’s maken die me met een 70/2OO of 100/400mm nooit zou lukken !

Ingezoomd op 600mm (én een statief gebruikt om beweging onscherpte te vermijden)…
Een héél klein gedeelte van de Jukulsarlon gletsjer…
Deze immense ijsmassa is overdonderend én indrukwekkend !
Het steunend, krakend geluid van dit voortdurend in beweging zijnde ijs
is echt wel speciaal, dat geluid vergeet je nooit meer !

Gletsjer

Blauwe ijsbergen
kruipen langzaam van de berg
een machtig geluid

In sommige ijsbergen kan je het goed het grind zien,
dat de gletsjer uit de berg heeft geschuurd,
op zijn afdaling naar beneden.
De wetten van de zwaartekracht gelden ook hier 😎

In deze omgeving,
ben je als natuur fotograaf in het Walhalla beland 😉
Smeltend ijs kan resulteren in de meest ongelooflijke vormen

Het keiharde blauwe ijs nodigt ook uit tot abstracte fotografie…
Gelukkig hing er een sluier van wolken voor de zon,
die werkten als een enorme natuurlijke diffuser,
zodat het licht lekker egaal en bijna zacht werd.
Ideaal in deze ijzige omgevingen 😎

Een tunnel, dwars doorheen enorme ijsbergen…
of waren het kleine ijsblokken ??
Blijf maar raden, want ik ga het je niet vertellen 😉

Groen en blauw zijn geen complementaire kleuren,
ze gaan elkaar dus niet versterken…
Maar omdat dit de natuurlijke kleuren zijn van IJsland
vind ik het geheel toch wel sprekend voor IJsland


IJsland

Blauw ijs en groen mos
wat bevroren gevoelens
ik ben in IJsland

Op het ‘wandelpad’ langsheen de berg links,
zie je kleine witte stipjes …
Dat zijn volwassen mensen die daar stappen,
gewoon om je een idee te geven van de grootsheid en de enorme
afmetingen in dit gletsjer gebied !

Terug naar wat meer abstracte fotografie…
Het blauw/groene ijs en het oranje/bruin getinte smeltwater zijn min of meer complementair,
daarmee ‘versterken’ ze het contract tussen die twee kleur groepen.
Als je graag wat meer leert over complementaire kleuren, klik dan hier

Een min of meer gladde zijkant van een ijsberg…
Dit ijs kan al vele honderden jaren oud zijn !
Binnen een paar weken zal deze ijsberg terug smeltwater zijn …
We werpen hier dus in feite een blik op het verleden !

Smelten

Met een ijzig hart
drijf je naar de oceaan
om daar te smelten

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Soms tovert de zon wat goud in het water…
De reflecties in het water zijn heerlijk om te zien 😎

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(editie 24 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen zoals gezegd nog een tijdje vertellen
over ijs, ijsbergen, gletsjers enz.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik (hier en daar) probeer te dichten ook wel leuk ? 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie

Dirk

IJsland 2019 (Deel 23)

In dit en vele, nog komende IJsland logjes zijn we vertrokken voor
een wondere reis doorheen ijsbergen, gletsjerijs, blauw ijs… enz.
Al die ijzige logjes spelen zich min of meer af in de omgeving van Svartifoss
én de Jokulsarlon gletsjer.
In die prachtige omgeving besef je goed waar de naam IJsland vandaan komt ! 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎
Bij veel foto’s was ik die 600mm zoom capaciteit ferm dankbaar, want daardoor
kon ik foto’s maken die me met een 70/2OO of 100/400mm nooit zou lukken !

In fotografie bepaalt de fotograaf wat de kijker zal zien…
Met een breedhoek lens kan je de werkelijkheid een beetje
naar eigen hand zetten… wat ‘foefelen’ met beeldhoeken enzo
Niet alles is zoals het lijkt… of toch wel ?? 😎
Is deze blauwe ijs-reus echt wel een reus ??
Of is het een bijna gesmolten brokje ijs ??

Awel… dat ik het je niet zal vertellen hoor 😉

Een héél klein stukje van het Svartifoss smeltmeer.
De blauwe kleur van het gletsjerijs is betoverend !
Het “waarom” van die blauwe kleur, kan je hier lezen…

Het weer was toen niet echt schitterend…
Meestal regenachtig, bewolkt en grijs, soms wat nevelig.
Als je in deze omgeving met een stralende opkomende of ondergaande zon
kan fotograferen, dan ben je als fotograaf echt in het Walhalla 😎

Een stilleven van ijs en vulkanische rots fragmenten…

Hier was ik echt heel blij met de 600mm zoomkracht van de Sony RX10 !
Deze bergtop, in het midden van de Jokulsarlon gletsjer,
kon ik enkele honderden meters verder met gemak fotograferen op 600mm ingezoomd.
(Deze foto is wel genomen vanaf een statief want het licht was niet echt goed…)
Dit geeft je een heel goed beeld van de enorme woestheid én de immense kracht van een gletsjer !
De spleten die je overal ziet in de ijs-massa’s bewegen voortdurend én zijn soms
tientallen meters diep ! Boven de gletsjer wandelen is dan ook levensgevaarlijk !
Soms worden wandelingen (tegen betaling !) op de gletsjer gedaan door echt ervaren gidsen én op stukken waarvan ze weten dat het 100% betrouwbaar is. Voor de rest is de gletsjer verboden terrein…
Daarom was ik blij met deze sterk ingezoomde foto 😎
Een foto van een gebied waar je niet mag of kan komen 😉

Overal waar je blauw ziet leeft en beweegt de Jokulsarlon gletsjer.
Deze gletsjer is zo groot als Oost & West Vlaanderen, Brabant
én de provincie Antwerpen bijeen… Een enorme joekel van een gletsjer dus

Wat meer ingezoomd tot ‘normale’ breedhoek proporties…
Het magistraal blauwe ijs landschap blijft imponerend én groots.
Als kleine mens, voel je je hier echt als een stofje in de kosmos…
Maar… Het is hemeltergend dat de gletsjers elk jaar weer een stuk kleiner worden… 🙄

De enorme zoom van de Sony RX10 laat toe om kleine details, die ik mooi vind,
te fotograferen. Wat ik met een 70/200 of 100/400mm zoomlens niet kan doen,
is nu wél mogelijk !! 😉
De “foto-kwaliteit” tov een Sony A7R2 (of recenter) zal heel zeker iéts minder zijn,
maar om hierover te gaan redetwisten, is spijkers op laag water zoeken…
Het gaat tenslotte over het verkregen beeld hé ?

Nog een sterk ingezoomd beeld van de gletsjer massa…
Het ijs “kruipt” langzaam naar beneden van de berg.
Onderweg neemt het ijs puin en rotsen mee naar beneden,
de gletsjer ‘schuurt’ zich als het ware een weg naar beneden !
De ijs-massa is zo enorm groot, dat je je er geen idee van kan geven…
Stel dat je de Eifeltoren pal in het midden van deze gletsjer kan zetten
en dat je helemaal naar boven in die toren kruipt.
Het totaal beeld als je dan naar beneden kijkt zal nog maar een fractie van de
totale grootte zijn van de gletsjer. Ongelooflijk hé ?

De blauwe ijsmassa is een droom voor elke fotograaf denk ik 🙂
Enne… het inspireert me ook om wat haiku woordjes over het blauwe ijs te dichten


IJspaleis

Roerloos in blauw ijs
beeldhouw ik met gedachten
een groot ijspaleis

In IJsland is er ook struikgewas…
Niet zoals bij ons, maar taai, beresterk struikgewas,
dat tegen zowat alle weer bestand is !
Dit ruig struikgewas doet me altijd denken aan de eerste bewoners van IJsland,
die mensen moeten ook uitzonderlijk sterk én taai, koppig zijn geweest,
om te overleven in een bar, onvoorspelbaar én (toen nog) onvruchtbaar land !
Daarom draag ik graag dit logje op als eerbetoon aan de eerste generaties IJslanders…
Dé kolonisten als het ware !

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(editie 23 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen zoals gezegd nog een tijdje vertellen
van ijs, ijsbergen, gletsjers enz.

Mijn IJsland fotografie probeer ik natuurlijk boeiend te houden voor iedereen 😎

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…
Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik (hier en daar) probeer te dichten ook wel leuk ? 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

IJsland 2019 (Deel 22)

Ondertussen is het weer een bijna een maand geleden dat we nog
eens in IJsland zijn geweest…
Hoogtijd dus om daar wat verandering in te brengen 😎

In dit logje komen we weldra in de omgeving van Svartifoss en de Jokulsarlon gletsjer.
Deze gletsjer is zo groot als Oost & West Vlaanderen, Brabant
én de provincie Antwerpen bijeen… Een joekel van een gletsjer dus ! 😎

De camera is nog steeds de Sony RX10, deze superzoom (24-600mm) camera
is me toen heel goed bevallen en is sedertdien mijn trouwe reisgezel 😎

Maar eerst nemen we afscheid van Vik…

ISO 500 , f8 , 1/40s , 210mm , 0 EV

Hier zie je een deel van de ingestorte berg aan de lust van Vic !
In 2016 stond ik in het midden van waar nu metershoge rotsblokken liggen…
Als je daaronder zit, dan is het echt wel het einde van de reis hoor !

ISO 500 , f8 , 1/80s , 130mm , 0 EV

Ergens aan de voet van het gebergte van Svartifoss…
Deze rotsen lijken wel te zijn weggelopen uit een sprookjesboek !
Elk moment verwacht je dat hier een troll opduikt 😎

ISO 500 , f8 , 1/100s , 140mm , 0 EV

Een IJslandse vlieg…
Vanop een paar meter afstand gekiekt op 600mm !
Met de Sony RX10 kan je min of meer macro fotografie doen,
op voorwaarde dat je onderwerp stil blijft zitten 😉

ISO 500 , f4,5 , 1/250s , 600mm , 0 EV

Daar komt ons doel voor vandaag in zicht…
De uitlopers van de enorme Jokulsarlon gletsjer !
De breedte van deze foto is enkele honderden meters !

Waarom is gletsjerijs blauw ??
Blauw ijs komt voor wanneer sneeuw op een gletsjer valt en wordt samengeperst zodat het onderdeel wordt van de gletsjer. Gedurende de reis afwaarts van de gletsjer worden alle luchtbellen eruit geperst en neemt de grootte van de ijskristallen toe zodat ze helderder worden.
Het ijs is om dezelfde reden blauw als dat water blauw kan zijn, namelijk door de absorptie van rood en geel licht zodat blauw licht overblijft. Deze absorptie vindt plaats door hydroxylgroepen. Dit gebeurt echter pas nadat het licht een lange weg (ca. 1 m) al heen en weer kaatsend door het ijs heeft afgelegd.
Bron: Wikipedia

ISO 500 , f5,6 , 1/1000s , 80mm , 0 EV

Hele brokken ijs breken van de enorme gletsjer
en drijven via een enorm ijs meer naar de Atlantische oceaan,
waar deze blauwe ijsreuzen terug water worden…
We troffen het met het weer… het regende niet (of bijna niet)
en het was min of meer windstil,
zodat we de ijsreuzen heel mooi gespiegeld zagen in het gletsjer smeltmeer

ISO 250 , f8 , 1/320s , 380mm , 0 EV

In dit wondermooie landschap kan je je als fotograaf helemaal uitleven !
Het lijkt echt of je op een andere planeet bent verzeild !
De drijvende ijsbergen hier zijn van enkele meters tot enkele tientallen meters groot !
Een ijsberg drijft doordat hij lichter is dan water. Maar 1/10 ervan zit boven water !
Omdat ijs in gewicht 10% lichter is dan water (de dichtheid van ijs is ongeveer 920 kg/m3 en die van zeewater ongeveer 1025 kg/m3), ligt 90% van de berg onder water !
Op sommige ijsbergen kan je er boven opklimmen…
Als je dan in het ijskoude smeltwater terecht komt… dat is dan je eigen fout 😉

ISO 250 , f8 , 1/250s , 100mm , 0 EV

In één van die drijvende ijs-joekels,
dacht ik een geabtraheerde vorm van een kindergezicht te zien…
Een kindergezicht dat ons, de mens, verwijt,
omdat we de wereld naar de vaantjes helpen…
De gestage opwarming van onze aarde is een feit !
Dat kan je onder andere héél goed merken
aan alle gletsjers in IJsland, die elk jaar kleiner worden… 🙄

ISO 250 , f8 , 1/250s , 100mm , 0 EV

Het enorme zoombereik van de Sony RX10,
is zeker ideaal om enorme landschappen vast te leggen !
De onderste blauwe ijsklompen , helemaal onderin de gletsjer
zijn enkele tientallen meters hoog !
Het hoogste punt van de gletsjer bevind zich enkele honderden
meters verder én hoger.
Als je hier staat, dan kan je geest de grootsheid van dit landschap
niet echt bevatten !

ISO 250 , f8 , 1/200s , 35mm, 0 EV

Zelfde kijkhoek als hierboven,
maar enkele meters naar achter gegaan én wat meer uitgezoomd.
Die zwarte klomp ijs wou ik in beeld hebben…
Dat zwart is rotspuin dat de gletsjer heeft uitgeschuurd uit de bergen !
De brok zwart ijs die je hier (links beneden) ziet, is dus minimum enkele eeuwen oud !

ISO 250 , f8 , 1/250s , 24mm, 0 EV

In IJsland kan je naar hartelust de mooiste landschappen fotograferen !
Maar fotograferen en fotograferen is twee…
Als je bijvoorbeeld deze foto neemt, én er verder mee tevreden bent…
oke, geen probleem, maar…
Dan heb je veel kansen gemist hoor 😉

ISO 250 , f8 , 1/160s , 25mm , 0 EV

Hetzelfde onderwerp…
Deze foto is zelfs op dezelfde plaats gemaakt als de vorige foto !
Alleen heb ik hier wat meer ingezoomd op dat kleine stukje bruin ijs…
Het blauw, groene ijs en het okergele smeltwater contrasteren mooi
met het bruine, bijna gesmolten ijsblok…
Zelfde foto, andere uitsnede…
Zo blijf je maar foto’s maken daar in IJsland 😎 😉

ISO 250 , f8 , 1/40s , 80mm , 0 EV

Als je een joekel van een ijsbrok ziet voorbij drijven…
Het besef dat dit ijs enkele eeuwen oud is !
Dat doet je wel iets hoor !
Vroeger waren dit brokstukken van soms honderd meters groot…
Nu amper nog enkele tientallen meters…
De gletsjers groeien niet meer aan in de winters
en in de zomers sterven, smelten ze meér en meér 😥

ISO 250 , f8 , 1/160s , 200mm , 0 EV

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje (editie 22 ondertussen !) gekomen.
De volgende IJsland logjes zullen over ijs, ijsbergen, gletsjers enz gaan.
Maar ik probeer mijn IJsland fotografie natuurlijk boeiend te houden voor iedereen 😎

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,

mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 8)

Tijdens de korte winter periode, begin dit jaar,
toen het nog echt lekker koud en gezond vriesweer was,
heb ik redelijk veel macro’s genomen in en rond de vele weiden
uit onze buurt.
Nu is het stilletjes aan terug lente of winterweer aan het worden,
maar daar heb ik nog geen foto’s van. Toch niet van dit jaar 🙂
Daarom ga ik gewoon verder met de lekker chaotische indeling
van mijn blogje 😎
Een logje vol macrofotografie tijdens de ochtendvorst bij een zomerzonnetje…
Astemblieft 😉

De camera is nog steeds de Sony A7 R2 met de Laowa 100mm macro
De Exif data kan ik niet tonen, omdat de lens volledig manueel is
én bijgevolg géén technische informatie wegschrijft bij de foto.


Normaal gezien vind ik prikkeldraad niet echt fotogeniek,
het doet me teveel denken aan oorlog, gevangeniskampen, onrecht…
Maar een klein stukje, ruw beroeste prikkeldraad, heeft wel iets vind ik 😉

Je kent ze wel, die betonnen weidepalen met gaten erin,
om het prikkeldraad door de steken.
Zo’n gat is de grafkelder geworden van een spin,
die ik daar doodgevroren aantrof…

Macro fotografie is niet alleen het kleine proberen zichtbaar te maken…
Macro is ook op zoek gaan naar schoonheid in de natuur !
Wat oude spinrag draadjes , één minuscuul klein druppeltje
waar ik op scherp stel…
Twee andere druppeltjes vervagen bijna in de achtergrond…

Glinsterend

Eén druppel water
glinsterend in het zonlicht
draait de wereld om

Voortbordurend op het vorige thema…
De ochtendzon laat kleine stukje ijs, vervlochten in oud spinrag, smelten…
Als je wat rondkijkt zie je overal juweeltjes zoals dit flonkeren.
‘T is aan de fotograaf om er een leuke compositie van te maken

De boer die zijn oude weide omheining repareert…
Dit gegeven bekeken door een regel van derden bril,
levert een leuk, evenwichtig plaatje op 😎

Terug voortbordurend op het vorige plaatje…
Andere metaaldraad, een andere reparatie,
de regel van derden blijft behouden…

Een zwart/wit omzetting van vorig plaatje…
De bokeh cirkels worden in deze Z/W omzetting veel beter zichtbaar

De compositie regel van drie, of de regel van derden,
zijn heel breed toepasbaar en leveren meestal leuke foto’s op 😉

Kleine ijskristallen op de groene grassen…
Hoe een klein beetje vrieskoude alles veranderd !


Winter

Het is weer winter
rijp kristallijn op ons gras
en ijs getinkel

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Het werd nevelig en bijgevolg veel donkerder.
Het begon bijna terug te vriezen…
Een stilleven van prikkeldraad stekels én een druppeltje…

Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen.
(Deel 8 reeds !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen,
en ook mijn haiku’s, gratis aangeboden van het huis 😎

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 7)

Mijn blog verloopt niet echt volgens een vast patroon,
maar dat heb je heel zeker al opgemerkt 😎
Ik voel me goed bij een beetje georganiseerde chaos
én het scherpt de nieuwsgierigheid van mijn bezoekers wat aan 😉

De camera is nog steeds de Sony A7 R2 met de Laowa 100mm macro
De Exif data kan ik niet tonen, omdat de lens volledig manueel is
én bijgevolg géén technische informatie wegschrijft bij de foto.

Een klein klompje ijs is gesmolten in het ochtendzonnetje…
Een half uurtje later zal het water terug ijs worden !

Een klein dotje bevroren mosjes op een oude betonplaat…
In mijn ogen zijn het juweeltjes van moeder natuur én koning winter 😎

Een argeloos slakje dacht onderdak te krijgen in ons insecten hotel…
Het werd de allerlaatste nacht voor het beestje !
(Dat is er weer ééntje minder om onze viooltjes op te vreten ! 😉 )

Van dit klein stukje opgerolde bekaert geplastificieerde kottekes
draad heb ik veel plezier gehad !
Heel veel druppeltjes waar de zon in straalt zie je nu als bokeh cirkels !
De heel beperkte scherptediepte van een macrolens…
Daar kan je mee schilderen vind ik

Een macro fotograaf heeft niet veel nodig om inspiratie te vinden 😎
Wat oude kottekesdraad, wat winters zonlicht en water druppeltjes…
méér moet het echt niet zijn 😉

De overgang van water naar ijs… Dat noemen ze ‘Bevriezen’…
Het is echt wel boeiend om de overgang van water naar ijs te fotograferen !
Het “groeiende” ijs, schrijft als het ware kronkelende lijntjes in die overgang …
De kleuren van de regenboog zie ik ook terug in de bokeh cirkels !
Macro fotografie is steeds weer de wereld opnieuw ontdekken ! 😎

Omdat ik ook ‘gek’ ben op de subtiele zachtheid van het “Orton” effect ,

heb ik hieronder een Orton bewerking op de vorige foto gemaakt…

Fotografie valt of staat met licht…
Iedere fotograaf is dan ook heel blij met mooi licht 😎
Bij deze foto van een simpel blad was ik dan ook heel blij
met het superzachte winterlicht 🙂

Terug aan de schapenweide…
Het groene gras én het warme licht van de lage winterzon,
zorgen voor een perfecte achtergrond voor de beroeste pinnekesdraad…

Een zwart/wit bewerking van dit mooie licht kon ik me echt niet laten !

Als afsluiter voor vandaag…
Twee stalen draadjes, bijeengehouden door wat groene draad,
wat warm én diffuus zonlicht
en wat ochtenddauw water…
Hoe mooi kan eenvoud wezen hé ?

Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen.
(Deel 7 reeds !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 6)

Van het ruige IJsland keren we terug naar de zalige winterweek in januari dit jaar.
Nog steeds ‘gewapend’ met de Sony A7R2 én de zalige Laowa 100mm
macro lens beleefde ik winterse-macro-hoogdag-momentjes 😉
Collega fotograaf bezoekers zullen dat gevoel wel herkennen,
dat als de muzen je de nodige inspiratie brengen,
je steeds méér zin krijgt in de fotografie 😎

PS: De ‘klassieke Editor’ in WordPress krijg ik niet meer aan de praat…
Dit logje is dan ook verplicht gemaakt in de nieuwe WordPress Blok Editor.
De voordelen van deze door mijn strot geduwde “vernieuwing” zie ik niet echt,
maar ik moet me er wel bij neer leggen denk ik…
Als de layout anders is dan je gewoon bent,
of er dingen niet meer werken zoals voordien…
Don’t shoot your pianist hé ? 😉
Ik kan wel een plugin installeren om de ‘oude editor’ terug te krijgen,
maar daarvoor moet ik een BETALEND abonnement nemen,
en dat ga ik NOOIT doen !

Hoe ruw beroeste prikkeldraad, bedekt met minuscule ijskristallen zo mooi kan wezen hé ?

Wit berijpt weidegras…

Als je een close-up filter gebruikt (op heel wat lenzen kan dat),
kan je héél dichtbij je onderwerp komen.
De scherptediepte wordt dan wel heel miniem, maar door deze zalige eigenschap
kan je als fotograaf als het ware ‘schilderen’ met je lens 😎
Het hart van een viooltje…

Een klein stukje opgerold bekaert “kottekesdraad” in onze tuin bedekt met
druppeltjes gesmolten condenswater die ondertussen weer bevroren zijn…
Met de bijna perfect ronde cirkels in het bokeh ben ik héél tevreden 😉

Een klein stukje cactus op onze composthoop…
Door de warmte, opgewekt diep binnen in die composthoop,
zijn de condenswaterdruppeltjes nooit helemaal bevroren,
wat een heel mooi optisch effect geeft vind ik.
Zeg nu zelf… Als je zelfs op een composthoop schoonheid kan vinden,
dan vind je overal schoonheid hé ? 😉

Stukjes rijp en/of ijskristalletjes op een winterhard plantje met rode blaadjes…
Op deze manier fotograferen voelt als op ontdekking gaan in een sprookjeswereld

Een piepkleine bloem,
bedekt met half gesmolten ijskristallen…
Piepkleine juweeltjes van moeder natuur zijn het 😎

Als de zon rond 10u doorbreekt,
laat haar warmte de allerkleinste ijskristallen smelten.
(om die wat later weer te laten bevriezen…)
De met ijskrstallen getooide bloemetjes (zoals in de foto hierboven),
krijgen een heel ander uitzicht daardoor

In het kruidenhoekje van onze wilde bloementuin,
is zoveel moois te zien dat ik niet goed weet waar eerst te kijken 😉

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
We zijn weer terug bij het kleine stukje cactus op onze composthoop !
Talloze perfect ronde druppeltjes zijn als het ware perfecte modellen voor mij

Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen.
(Deel 6 reeds !) 😎

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 5)

Van de kleine sneeuwklokjes in het bos én het eerste prille lentezonnetje,

keren we terug naar begin januari 2019, toen het nog heerlijk winterweer

was en de natuur heerlijk was versierd met ijskristallen en rijp 😎

Onnodig je te vertellen dat ik me die winterse week enorm geamuseerd heb

in onze tuin en de schapenweide rechtover ons huis 😉

Een macro fotograaf heeft niet veel nodig om perfect gelukkig te zijn !

 

De overgebleven herfstblaadjes zijn kunstig versierd met piepkleine ijskristallen …

 

 

 

Dezelfde herfstblaadjes als in de vorige foto…

Alleen heb ik hier de NISI CloseUp filter op de 100mm macro lens geschroefd…

Je ziet heel duidelijk dat je met een closeup filter héél dichtbij kan komen !

Maar… (in fotografie is er altijd een ‘maar’ als je iets extra kan hebben… )

Met een CloseUp filter verkleint de scherptediepte enorm

én je moet heel precies focussen, anders is je foto onscherp (én waardeloos …)

Maar met enige oefening kom je al héél ver hoor !

Een statief(je) of een rijst/zand/bonen/enz zak om je camera te ondersteunen

kan heel zeker helpen als je geen vaste hand hebt.

 

 

 

Piepkleine mosjes, versierd met petieterig kleine ijskristalletjes, groeiden op wat oude boomschors…

De geel/groen/oranje stengeltjes die omhoogsteken zijn amper 3 tot 4 millimeter lang !

De NISI closeUp filter kan je bij dit soort macro fotografie heel goed gebruiken ! 😎

Een weetje:

Je hebt niet echt een macro lens nodig om een CloseUp filter te gebruiken,

een (goedkopere !) 18/200 of een 30/300mm lens kan evengoed het macro werk doen ! 😉

 

 

 

Het is altijd zalig om diep in het piepkleine macro wereldje te reizen vind ik 🙂

In het kleine wereldje van het macro gebied, kan je dingen zien die je anders nooit zal zien !

De héél kleine scherptediepte (amper een halve cm hier), verplicht je als fotograaf

om deze beperkte scherptediepte creatief  te gebruiken.

Het voelt dikwijls aan als schilderen met de lens

 

 

 

Aan de andere kant van de schapenweide is een piepklein bosje…

Een wit-berijpte struik trok mijn aandacht,

zeker op hét moment dat de zon er een straaltje licht over streelde… 😎

 

 

 

 

Verdroogde herfstblaadjes én wat smeltend ijs in mooi ochtend licht…

Het zijn die kleine natuur juweeltjes waar ik graag van mag genieten 😉

 

 

 

 

Soms zie je echt mooie tafereeltjes opduikelen !

Het geheel is in het echt misschien 5cm breed,

maar nergens staat geschreven dat pure schoonheid groot moet zijn hé ? 😎

Wat stijlvol, bevroren spinrag draadjes in een heel mooi winter zonnetje…

Samen vormen ze een heerlijk kunstwerkje vind ik

 

 

 

Dit logje sluit ik af met drie bewerkingen op dezelfde bron foto…

Het was ongeveer 16uur, begin januari 2019…

Het zonlicht werd heerlijk warm (geel en rood) !

De buitentemperatuur was ongeveer -5º,

waardoor deze mooie spinnenweb mooi bevroren was.

Er was géén wind, waardoor ik héél precies kon focussen

Het was ook even zoeken naar de kijkhoek mét de warmste kleuren

én om de spinnenweb tegelijk mooi evenwijdig met de lens te krijgen…

Om een mooie foto te maken, mag je best wel wat moeite doen hé ? 😉

 

 

 

Omdat de bevroren spinnenweb zo duidelijk op de foto staat,

was ik benieuwd hoe een zwart/wit bewerking van dit tafereeltje er zou uitzien…

De kleurfoto draagt hier nog steeds mijn voorkeur…

Maar wat als ik een stapje verder ga ??

 

 

 

In dat stapje verder heb ik de foto uiteindelijk helemaal teruggebracht naar zijn pure essentie…

Namelijk, dé spinnenweb 🙂

De digitale doka is echt wel een fantastisch gereedschap ! 😉 

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van een Ochtendvorst macro logje gekomen. (Het 5de reeds !)

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

en de attributen in en rond de schapenweide afsluiting 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

 

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 4)

Tijdens de winterweek dit jaar heb ik me geen moment verveeld 🙂

Vanaf het moment dat er licht genoeg was om uit de losse hand te fotograferen,

kon je me buiten vinden in onze tuin of in-en-rond de schapenweide,

rechtover ons huis.

Winterse weeromstandigheden zijn echt een plezier om met een macro lens te werken 😎

Waar ik zeker moest op letten  waren de batterijtjes voor de Sony A7R2 !

Normaal gaat 1 batterij bij deze camera een dikke 300 foto’s mee,

maar in winterse omstandigheden zijn dat maximum 250 foto’s…

Winter en batterijen… Het zijn geen vriendjes van elkaar hé ?

Maar gelukkig heb ik meerdere Sony batterijladers,

zodat ik elke dag s’avonds 8 batterijtjes maximaal kon opladen

om de volgende dag lekker zonder batterij problemen te zitten 😎

In de winter draag ik de batterijen altijd in mijn binnenzak mee,

zo blijven ze relatief warm en blijven maximaal presteren.

Dus…in de winter nooit geen batterijen in je rugzak meesleuren hé … 

 

Zijn dit spinrag draadjes aan de pinnekesdraad ??

Of is het iets anders …

Het zal voor altijd een raadsel blijven denk ik 😉

 

 

 

De wit omrande ijsrandjes rond berijpte planten vind ik altijd heel mooi…

 

 

 

Piepkleine plukjes mos op verweerde betonnen paaltjes, bedekt met rijp…

Hier heb ik een NISI CloseUp filter gebruikt om nog dichter bij te kunnen komen.

Deze CloseUp filter is op de LAOWA 100mm lens geschroefd (dmv een verloopfilter).

 

 

 

 

Een ander verweerd betonnen paaltje…

Het was toen ongeveer -3º denk ik.

Hoe de wereld er zo helemaal anders uitziet als het wat vriest hé ?

 

 

 

Zelfs iets banaal,zoals een ietwat verdorde brandnetel, begroeid met ochtendrijp,

héél eventjes belicht door een zonnestraaltje,

straalt pure schoonheid uit in deze winter ochtend !

Het is zalig om te fotograferen in deze omstandigheden vind ik 😉

 

 

 

Meer en meer begon ik me te concentreren op berijpt prikkeldraad,

spinrag draadjes, ijs kristallen, ijzige druppeltjes, takjes,  enz, enz.

Met het toepassen van eenvoudige en basis compositie regeltjes,

probeerde ik het ritme en schoonheid momentjes van deze winterse attributen

vast te leggen met mijn macro lens 😎

 

 

 

Spinnen kunnen met hun spinragdraadjes voor onverwachte schoonheid zorgen,

vind je niet ? 😉

 

 

 

Niet alleen prikkeldraad krijgt de aandacht van spinnetjes…

De natuur zit boordevol schoonheid (voor wie het wil zien hé ? 😉 )

 

 

 

Soms krijg je zowaar abstracte kunst te zien !

Spinrag en staal, ze zijn verenigd via ijskristallen 😎

 

 

 

 

Om dit logje voor vandaag te eindigen…

De regel van derden, of de Gulden snede…

Bijna al mijn foto’s stoelen op deze twee compositie basis regeltjes.

Na zoveel jaren van fotograferen wordt een compositie uitsnede ‘bepalen’

min of meer een automatisme 🙂

Dan ga je daar niet meer bewust over nadenken,

het buikgevoel moet de bovenhand kunnen nemen vind ik.

Als de compositie/vlak verdeling niet goed zit van bij het begin,

dan voel ik meestal dat er iets wringt… alsof er iets scheef zit…

Soms kan ik dat later bijwerken en redden in een nieuwe uitsnede…

Maar als zelfs dat niet lukt, dan vliegt de foto in de digitale vuilbak hoor 😎

 

Een spin met voorkeur voor speelse driehoeken 😉

 

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van het vierde Ochtendvorst macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

en schapenweide afsluiting attributen 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk

 

Ochtendvorst macro fotografie (Deel 3)

Van de tropische hitte in de Nationale Plantentuin in Meise,

verkassen we weer naar het zalige winter weer van begin januari 2021 !

Het vroor enkele graden, het was redelijk vochtig in de natuur,

een ideale groeibodem voor de kleine ijskristallen.

Als het dan nog relatief windstil is, dan kan je met gelijk welke macrolens

de mooiste foto’s maken die je maar wilt 😎

Hier gebruik ik nog steeds de Laowa 100mm f2,8 2:1 macrolens

op de Sony A7R2 body. Een combinatie die me echt wel bevalt !

Een statief heb ik hier nog steeds niet gebruikt… het was amper -2º of -3º.

Een heerlijk frisse ochtend dus 😉

 

“Pinnekesdraad” die de schapen weide afbakent…

Sommige gedeelten ervan zijn oud en beroest,

maar dat geeft een mooi verweerd patina van ouderdom vind ik 😎

 

 

 

Op zoek naar de kleine ijskristallen…

Volgend jaar ga ik eens eens proberen om een film (een time lapse)

te maken van gewone dauw, dat bevriest tot ijskristallen.

Dat ‘bevries’ process van water tot ijskristalletjes in een tien-vijftien-tal seconden

te “persen” moet technische mogelijk zijn denk ik…

Maar eerst eens uitvogelen hoe je een time-lapse maakt natuurlijk 😉

 

 

 

Wat groene planten in de weide die nu begroeid zijn

met piepkleine ijskristalletjes…

Deze wezentjes kunnen zo meespelen in een SF film vind ik 😎

 

 

 

In de kruidentuin van mijn madam is ook macro keuze op overschot !

 

 

 

Met een macro lens ben je niet alleen beperkt tot macro…

Doorheen de ochtendnevels duiken de bomen op…

Deze bomen groeien ongeveer 100 meter van ons huis.

Ons hoor je dus niet klagen over het uitzicht 🙂

 

 

 

Een oude spinnenweb, nu is het webje helemaal bevroren !

Desondanks het extra gewicht van het ijs scheurt of breekt het web niet !

Wist je dat een staaldraad op dezelfde dikte van spinrag minder sterk is dan spinrag ?

De natuur is wonderlijk hé ? 😎

 

 

 

Een close-up van een oud en vergeten spinnenweb …

 

 

 

Nog een landschap foto,

genomen met de 100mm macrolens van Laowa…

Een macro lens kan je dus redelijk universeel gebruiken,

zeker ook voor portret fotografie is een macro heel handig.

Door de mistige nevels, braken wat flarden zonlicht door…

Hoe een béétje zalig mooi licht een landschapje kan veranderen hé ? 😎

 

 

 

Een stilleven van staaldraad, pinnekesdraad én spinrag draadjes…

Deze foto maken in de zomer zou lelijk zijn denk ik !

Hoe ijs en winter weer alles heel fraai kan maken hé ?  😉

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Deze foto is een uitsnede (een crop) van vorige foto… !

Omdat de Sony A7R2  een full frame sensor van 42,4MP heeft,

kan je met gemak een uitsnede maken én nog genoeg foto data overhouden

om een afdruk op minimum A3 formaat te maken 😎

Daar maak ik graag gebruik van natuurlijk !

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van het derde Ochtendvorst macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen

en schapenweide attributen 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk