IJsland 2019 (Deel 35)

Ondertussen is het weer bijna een maandje geleden dat ik hier
een logje over IJsland heb gepost…
Hoog tijd om daar met dit logje verandering in te brengen ! 🤠

We bevinden ons nog steeds in de omgeving van de immense
gletsjer Vatnajökull en het aanpalende Jökulsárlón smeltwater meer.
De 📷 is nog steeds de Sony RX10 mark 3
met de ingebouwde superzoom Zeiss Vario-Sonnar T* 24/600mm lens.
Deze lichte camera is ondertussen mijn trouwe reis-vakantie maatje geworden 😎
(Mijn vorige IJsland 2019 logje (Deel 34) kan je hier (her)bekijken.)

De laatste foto in het vorige IJsland logje (deel 34) was tot 100mm uitgezoomd
op exact dezelfde plaats…
Als ik met de volgende foto wat meer inzoom op 250mm (zie hieronder)
dan wordt de foto helemaal anders !
In IJsland kan je letterlijk met elke lens (breedhoek, macro, tele, prime, enz)
heel mooie fotografie maken,
maar… een volle fototas-rugzak met al die lenzen erin gepropt
is redelijk zwaar (én peperduur !)
Mijn arme rug ziet al dat gesleur en geëzel echt niet meer zitten… 🙄😱

Juist daarom vind ik de Sony RX10 24/600 mm een heel mooi compromis tussen
beide werelden van 1-(peperduur) & professioneel en 2-(betaalbaar) & kwalitatief
heel aanvaardbaar foto gerief.
Met de Zeiss 24/600mm lens (f2,4 op 24mm en f4 vanaf 100 / tot 600mm
op de RX10 kan je echt wel heel mooie foto resultaten behalen behalen.
Pluspunt: Het geheel weegt bijna niets en de prijs voor deze 📷 is heel aanvaardbaar🙃
én… mijn arme rug is me héél dankbaar 😉👍

en oh ja… met die foto gear “reclame” die ik hier maak, verdien ik geen cent hoor…
Het zijn gewoon mijn objectieve 📸 ervaringen die ik wil delen met mijn bezoekers

Een doorkijkje in het bikkelharde blauwe ijs…

Een kleine verandering in het namiddag licht…
Ingezoomd op 600mm had ik een unieke kijk op de immens grote Vatnajökull gletsjer.
Daar, waar nu de donkere rotsen nu tevoorschijn komen,
was een dikke 10 jaar geleden alles nog bedekt met gletsjerijs…
Een nadenkertje hé ?

Een stilleven, geboren uit het blauwe gletsjer ijs…

Steenmannetjes (Cairn in het Engels)…
Je ziet ze overal in het berglandschap verschijnen !
Maar de IJslandse overheid raad het maken of bouwen van dergelijke creaties af…
De reden waarom kan je hier lezen.

In IJsland kan het avondlicht grauw en grijs zijn…
Soms is het mistig en zie je niets…
Soms blazen rukwinden je van je sokken en wil je echt niet buiten zijn…
Maar soms is het prille avond licht hier betoverend & magisch mooi 😘

Met een super lange zoomlens kan je als fotograaf héél verre onderwerpen
naar héél dichtbij brengen !
Een samensmelting tussen twee ijsbergen…
Een helder blauwe gletsjerijs reus ,
met daarboven een in elkaar gestorte witte ijsreus !
De natuur als beeldend kunstenaar !🤩

Een eenzame zeemeeuw,
het geheel van dit alles voelde als een eenzame wachter in de wacht toren…
De vogel zat ongeveer 50 meter verwijderd van mij.
Ingezoomd op 350mm kon ik dit plaatje,
uit een unieke blauw/grijze wereld van ijs shooten 🤗
ISO 500 , EVF +0,7 , f/7.1 , 1/500s

ik besloot om nog wat verder in te zoomen tot 600mm,
de ijsberg waar in de vorige foto de zeemeeuw poseerde,
trok me aan… De tinten blauw, het graniet gruis in het ijs,
het voelde als een abstract meesterwerk, gemaakt door moeder natuur !

Soms gaat het abstracte beeld in het ijs een eigen leven leiden…
Als fotograaf ter plaatse is het echt een genoegen om die abstractie te ontdekken 🧐🤔
Het geheel van ijs is slechts een transformatie vorm van water….
Gewoon gestold, bevroren water… in een wellicht unieke vorm !
Deze wondere materie die we water noemen is ooit !
In een oneindig ver verleden….
Geboren uit sterrenstof…

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Nog een geabstraheerde formatie van het gletsjer ijs….
Wat ik tot nu toe heb geleerd, is dat het donker blauwe ijs, veel ouder is dan
het lichter blauw gekleurde ijs…
Hoeveel tientallen of misschien honderden jaren zit er tussen het licht blauwe
én het donkerblauwe ijs ??
Feit is dat het lichtblauwe ijs gruis sporen bevat die zijn uitgesleten
en gekerfd uit het graniet van de Vatnajökull berg
en dat dit ijs helemaal naar de bodem werd geperst is geweest…
IJsland is een land van superlatieven 😉👍
Zullen we het ooit allemaal weten ? ?

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(Deel 35 ondertussen !) gekomen.
In de volgende 1 of misschien nog 2 (??) IJsland logjes,
zal ik blijven vertellen & fotograferen over het blauwe ijs,
de ijsbergen en de enorme Vatnajökull gletsjer

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Dirk

Toen Er Nog Winters Waren… (Deel 2)

De laatste logjes die ik publiceerde gingen over ijs…
In dit logje ga ik daarmee nog wat verder 😇
Kwestie van onvoorspelbaar te blijven in mijn blog onderwerpen 😋

In dit logje probeer ik ook mijn draad naar Haiku poëzie weer op te nemen…
Al die perikelen met Rusland en Oekraïne brengen wat onrust in mijn hoofd 🙄
Japanse Haiku poëzie schrijven brengt rust…
Hier en daar zal je weer Haiku probeerseltjes vinden in mijn logjes 😉

In dit logje ga ik gewoon verder waar ik in het vorige deel 1 eindigde …
De camera is nog steeds mijn oude Canon 6D,
de lens is ook nog steeds de Canon 100mm f2,8 macro.

Het ijs in de velden bevat ontelbare piepkleine druppeltjes lucht…
die gevangen zijn in het ijs toen dat werd gevormd.
(of is het opstijgend methaangas, ontstaan uit de rottende restanten van mais ?)
Ik voelde me een ruimte reiziger, vliegend tussen myriaden sterren !🚀

IJS

Een bevroren wolk
gevangen in winter ijs
tot de lente komt

Hart

Een gebroken hart
letterlijk in twee gedeeld
blijft eenzaam achter

In dit ijzig plaatje zag ik Jommeke opduiken !
Ik weet niet of Jommeke bekend is in Nederland…
Maar Jommeke is in Vlaanderen een heel bekende stripfiguur,
ontworpen, getekend en geschreven door de sympathieke cartoonist Jef Nys.
In de stripkast uit mijn jeugd zitten nog ongeveer 50 Jommeke strips 🤠,
die ik nog steeds met plezier herlees 👍

Dit meermaals gebroken en terug opnieuw bevroren stuk ijs,
trok me op de een of andere manier aan…
Het interessant idee om hiervan een ‘Speelse Spiegeling’ te maken
was geboren 🙂
Onder het ijs zie ik een gelijkende versie van Predator opduiken!
Het ijs dat Predator omringd is als een ruimteschip dat zijn lichaam
terug brengt naar zijn thuisplaneet.

Velden

Met wat fantasie
zie je een ruimte wezen
in onze velden

Naar analogie met Van Gogh’s “Aardappel Eters“,
presenteer ik hier mijn ‘Mais Stengel Eters’ 😉

Het ijs lijkt soms op een microscopische weergave van het leven…
Voor ons onbekende levensvormen drijven rond in een waterdruppel…
Met een beetje fantasie kan je veel dingen ontdekken in een plakje ijs,
gezien door een macro lens 😎

De figuurtjes in dit stukje ijs deden me denken aan spooky figuurtjes
uit de grappige film Ghostbusters (1984)

Battle field on ice…

Et voila, we zijn aan het eind van een tweede
‘Toen Er Nog Winters Waren…’ macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winterse macro fotografie,
mijn ontdekking “reis” doorheen de wonderbare wereld van ijs.
Maar het moet wel een paar dagen na elkaar vriezen
om dat mooi ijs in de velden nog eens te zien natuurlijk…

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Het is Winter in Europa

Beelden vertellen meestal meer dan lang uitgesponnen teksten…
Als fotograaf weet ik dat maar al te goed…

Met ‘Het is Winter In Europa’ bedoel ik natuurlijk niet het seizoen ‘winter’,
maar wel het vreselijk gebeuren daar in Oekraïne…
Die oorlogsgruwel probeer ik hier in dit logje soms te vertalen d.m.v. winter
macro’s die ik verleden jaar in februari in mijn tuin heb genomen.

Dit logje is dus een verzameling van gewone, leuke winter macro’s
afgewisseld met wat meer symbolische foto’s, waar ik mijn eigen visie
op de toestand in Oekraïne probeer te onderstrepen…

Met wat fantasie zie ik hier een ijs-zeepaardje
dat een lange tong maakt naar Poetin 💣

Het was van origine een piepklein klimop worteltje met twee “gevangen” ijs druppeltjes…
Nu zie ik twee onschuldige mensen, gevangen in de gruwel die oorlog heet… 😥

De oorlog krijgt langzaam maar zeker, zijn greep over het hele land…
Steden met miljoenen inwoners worden omsingeld én tegelijk
gebombardeerd met ‘domme’ bommen…😥
Ontelbare mensen zitten daar klem en kunnen niet echt meer weg… 😶
Onvoorstelbaar hé ???
Stel je gewoon eens voor dat je daar ook woont ? 🆘💥… Akelig hé ?
….. …….. …….

Deze (zelf gemaakte) onmenselijk kille, grijze foto drukt mijn afkeer tegen militarisme,
geweld, racisme, verdrukking , oorlog, haat, tegen Poetin en zijn kliek, enz, enz perfect uit…

Zeker in een oorlog mag de hoop nooit sterven…
De hoop om bruggen te blijven bouwen,
hoe koud het boven op die brug ook mag zijn…
moet blijven leven !
Grof geweld zal het nooit halen tegen rede en gezond verstand…
(enfin, dat hoop ik toch….) 😶🤔

Nu komen er gewoon twee foto’s met intermezzo neutrale plaatjes … ☕
die ik grafisch de moeite waard vind om hier te presenteren als afleiding…
Als in een koffie pauze….

Een stilleven van een takje en ijs geworden dauw.

Hetzelfde stilleven als hierboven
maar dan in zwart/wit…

Bij elke stap die je maakt kan je steeds een keuze maken…
Je kan een stap terug doen of een stapje verder gaan…
maar je kan ook altijd naar links of rechts kijken om nieuwe kansen te zien !
Hopelijk worden in Oekraïne én Rusland,
Amerika, Europa én ook China de juiste stappen keuzes gemaakt…
Het gezond “politiek” verstand is wereldwijd ver te zoeken de laatste weken… 😶

Dit kleine ijsbrokje onderaan doet me denken aan Goliath,
die de wereld moet torsen…
Goliath zou nu eigenlijk een ijzersterke diplomaat moeten zijn !
Eerlijke & oprechte diplomatie zou de oorlogstrommels moeten overstemmen,
dat is mijn eigen bescheiden mening…😶

Dit is een héél bewust onscherp genomen foto van mijn kleindochter,
die verleden jaar in onze tuin in de vers gevallen sneeuw kon spelen.
De onbezorgde, vrolijke lach van een spelend kind maakt me gelukkig 😎
De tranen zien én horen van een kind dat op de vlucht is voor geweld of oorlog…
dan bloedt mijn hart… 😥

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste “Het is Winter in Europa” logje gekomen.
‘k hoop dat je begrip kan hebben voor mijn ongewone, symbolische kijk op de
situatie in Oekraïne, uitgedrukt met ijzige macro foto’s.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

IJskristallen in mijn tuin (Part 3)

Omdat het nu stilletjes aan lente gaat worden,
ga ik qua blog thema nog eens de ongewone toer op 😋
In dit logje ga ik gewoon verder waar ik 6 logjes geleden
mee geëindigd was.
De locatie is in en rond mijn tuin, de schapenweide én een
wandelpad dat tussen de velden slingert.
De lens is nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
De camera is ook nog steeds de Fuji XH1

Een verdord en met ijskristallen bedekt Juffertje In Het Groen…
Hoe zelfs een dood plantje nog mooi kan wezen hé ?

Een stukje Bekaert kottekesdraad…
Die ochtend (22/12/2021) was er wat mist en bijgevolg veel dauw.
De temperatuur van -1 tot -3 graden toverde mooie ijskristallen van de dauw 🧐

Een oude, verweerde, met mos en ijskristallen overgroeide betonnen weidepaal
transformeerde van een lelijk grijs ding naar iets heel mooi vind ik.

Zelfs pinnekesdraad (Schrikdraad) kan mooi worden in de winter,
als héél kleine ijskristallen groeien op de ijzerdraad.

Een piepklein druppeltje bevroren dauw water…
Een uurtje later ofzo (toen de zon wakker werd) viel het terug als water in het gras…

Van die Laowa manuele macro lensjes ben ik heel tevreden !
Het bokeh in deze donkere foto vind ik wooow 😘

Je kan mijn verbazing wel raden,
toen ik dit kleine groepje Lieve Heers Beestjes 🐞 ontdekte in een stuk prikkeldraad !
De kevertjes waren spring levend, want ze kropen voortdurend over en onder mekaar door
Zo te zien hadden deze kleine rakkers geen last van de negatieve temperatuur ! 🙃

Dit in spinrag gevangen “Helicoptertje” deed me denken
aan de film ‘They shall not grow old’…
Als ik hierover een film zou maken noem ik hem ‘Hij zal nooit wortels krijgen‘

Er zijn zo van die takken die je niet echt graag op je weg tegenkomt,
want ze kunnen venijnig prikken !
Deze foto is technisch gezien redelijk goed denk ik,
maar naar mijn gevoel zit er niet genoeg ‘leven’ in.
De opkomende zon zat hier achter mij,
wat deze foto een min of meer kil gevoel geeft.
Wat zou het geven als ik aan de andere kant van de tak ga staan ?? 🧐🤔
In het tegenlicht dus…

Zo zag de andere kant er uit !
In het flauwe winter ochtendzonnetje werd de doorn tak veel warmer en mooier belicht,
dit resultaat vind ik stukken beter als de vorige foto.
Wat ik hier mee wil zeggen… is dat je niet te vlug mag tevreden zijn
over je fotoresultaat.
Als mijn buikgevoel me zegt dat het beter kan… dan ga ik op zoek naar beter 🙂

Et voila, we zijn aan het eind van een derde ijskristallen logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van ijskristallen ,
een wereldje dat je overal ter wereld kan vinden ,
maar het moet daar dan wel vriezen natuurlijk 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

IJsland 2019 (Deel 34)

Ondertussen is het weer een maandje geleden dat ik hier
een logje over IJsland heb gepost…
Hoog tijd om daar met dit logje verandering in te brengen 😎
We zijn nog steeds in de omgeving van de immense gletsjer Vatnajökull
en het aanpalende Jökulsárlón smeltwater meer.
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3
met de ingebouwde superzoom Zeiss Vario-Sonnar T* 24/600mm lens.
Deze camera is ondertussen mijn trouwe 📷 reis-maatje geworden.
Het vorige IJsland 2019 logje kan je hier (her)bekijken.

Tussen de drijvende ijsbergen zie je ook voortdurend zeevogels,
de beestjes zijn op zoek naar een smakelijk visje of eten dat de toeristen
laten liggen…
Vooral Chinezen laten veel afval achter heb ik daar gemerkt…🗑👎

Een andere zeevogel, mijmerend op het machtig mooi, blauwe ijs !

Het zwart in deze ijsberg, is gruis, afkomstig van de Vatnajökull berg,
toen dit enorme ijsblok zich een weg naar beneden heeft geschuurd…
Deze ijsreus steekt ongeveer 10meter boven het smeltwater uit…
Als je weet dat 90% van de ijsmassa onder water zit, dan heb je een
betere indruk van de totale grootte van deze ijsberg…
IJsland is een land dat je moet uitdrukken in superlatieven vind ik 😎

Het drijvend ijs én de enorme gletsjer in de achtergrond
vormen samen een méér dan indrukwekkend landschap !
Maar als je de ijsblokken in het water tegen elkaar hoort dreunen,
het krakend steunen van het gletsjer ijs op zijn weg naar beneden…
Die onnatuurlijke geluiden… daar was ik zwaar van onder de indruk !

De pracht van het blauwe, keiharde ijs, kan je met geen pen beschrijven vind ik…
Dit helder blauwe ijs kan de meest rare vormen aannemen.
Het is dan ook fascinerend mooi te zien hoe het zonlicht hier doorheen flonkert !

Met de 600mm telelens van de Sony RX10 kan ik fragmenten van een ijsreus
die 50meter verder drijft bijna in close up bewonderen 🙂
Hier zag ik stukken rots die door deze ijsreuzen uit de berg zijn geschuurd,
aan de randen van de ijsreus.
Wat een immense krachten zijn er nodig om zoiets te ‘smeden’ hé ?

Met de 600mm telelens van de Sony RX10 heb ik me ferm geamuseerd 🙂
De onvoorstelbare vormen van dit blauwe ijs nodigen echt uit voor
meer abstracte natuur fotografie te maken.

50 shades of blue…
Ook het ‘spel’ dat het zonlicht in dit ijs straalt in prachtig om te zien .
Dit licht verandert constant, zelfs een passerende wolk verandert het licht !
Om de ijs details tot in de hoeken scherp te hebben heb ik de lens wat meer dichtgedraaid,
daardoor moest de iso wat omhoog… je kent het ondertussel wel hé ? 😉
De strijd die een fotograaf moet aangaan met zijn camera om de foto’s te maken
die ik wil… niet de foto die de automaat in de camera wil 😋
f/7,1 , iso 500 , 1/300sec , 360mm , EV +0,7
(er is een vuistregel die zegt dat je sluitertijd sneller moet zijn dan de lengte van de lens…
bijvoorbeeld: een 100mm lens = 1/100sec minimum, een 300mm = 1/300sec minimum.
Normaal gezien volg ik deze regel, maar als je met een goed statief werkt,
dan kan je deze regel wel vergeten)

Hier heb ik een 4x dubbele “Speelde Spiegeling” gemaakt van de vorige foto…
Abstracte ijs kunst…

In de omgeving van enorme smeltwater meer heb je als fotograaf ogen te kort…
Overal waar je kijkt zie je de meest wonderbare en mooie ijsbergen statig voorbij glijden…
De natuur als willekeurig ontwerper van magische werelden !

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(Deel 34 ondertussen !) gekomen.
In de volgende 2 of misschien nog 3 (??) IJsland logjes,
zal ik blijven vertellen & fotograferen over het blauwe ijs,
de ijsbergen en de enorme Vatnajökull gletsjer

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Dirk

IJskristallen & druppeltjes in mijn tuin (Part 1)

In mijn vorige ijskristallen logjes heb ik steeds gewerkt met ofwel
de Sony A7R2 (Full Frame) ofwel de Fuji XH1 (APS-C)
Op beide camera’s, kan ik via een adapter mijn ‘oude’ Canon lenzen blijven gebruiken !
Als je werkt met 2 CCD formaten leer je snel de voor/nadelen van
beide sensor formaten kennen.
Maar er zijn nog grotere sensor formaten dan APS-C en FullFrame ! 🧐
Dat zijn bijvoorbeeld de Midden Formaat camera’s !
De Fuji GFX 50S bijvoorbeeld 🤠

Winter macro fotografie met een midden formaat camera…
Dat vond ik een heel aantrekkelijk 📷 idee 😋
FYI: Via een Techart adapter kan ik ook mijn ‘oude’ Canon lenzen
probleemloos blijven gebruiken op de midden formaat Fuji GFX ! ,
zodat ik geen nieuwe lenzen hoef te kopen !
Wat meer info over het hoe, waarom van een midden formaat body vind je hier …

Ter info:
Alle foto’s zijn gemaakt op de manuele stand…
Gewoon omdat ik (alleen met macro) zo het liefst werk en zo kan ik ook alle
parameters aanpassen op de manier die ik zelf wil 😁

Ter info: De eerste 7 foto’s zijn met een monopod statief gemaakt…
De laatste 3 foto’s zijn gemaakt met een klassiek 3poot statief…
(wegens anders niet meer te doen 🆘😉)

Het was een grijze voormiddag, eind december.
Druppeltjes fotograferen doe ik heel graag
maar dat wist je al denk ik 😎

ISO 800 , f/2,8 , 1/340s , EV +0,3 , Fuji XH1

Zelfs in een grijze wintermorgen kan je overal schoonheid vinden !

ISO 800 , f/2,8 , 1/2000s , EV +0,3 , Fuji XH1

Ook met de verdorde takjes van onze klimop ‘spelen’ is leuk om te doen.
Een compositie zoeken, spelen met de achtergrond en het licht…
Voor mij zijn dat bijna zen momentjes 😇

ISO 800 , f/2,8 , 1/6000s , EV +0,3 , Fuji XH1

Kleine ijskristallen op een betonnen muurtje…

ISO 800 , f/6,4 , 1/280s , EV +0,3 , Fuji XH1

Omdat het winter licht bij momenten redelijk somber werd,
heb ik hier gebruik gemaakt van een klein (daglicht) ledlampje
(een Lume Cube LC-V2) waarbij je de lichtsterkte kan aanpassen.
Een verdord Juffertje in het groen kreeg een tweede leven in deze foto 🙂
Het Lume Cuba lampje is hier wat te veel dichtbij gezet vind ik…
Het kan beter, dat zie je in de volgende foto…

ISO 1250 , f/2,8 , 1/2400s , EV +0,3 , Fuji XH1

Een ander verdord Juffertje in het groen,
het zelfde Lume Cube lampje, maar nu met een oranje voorzet filtertje
(wordt gratis meegeleverd !) op een positie rechts opzij gezet.

ISO 1250 , f/2,8 , 1/6000s , EV +0,3 , Fuji XH1

Soms kan een lelijk, verdord én geknakt plantje toch heel mooi wezen !
Deze foto kreeg als titel: Dance Macabre

Over de rood/groen/gele achtergrond van deze foto wil ik je zeker nog iets verklappen !
Nu volgt een gouden fotografie tip die ik graag met al mijn teergeliefde bezoekers deel,
gewoon omdat ik in dit blogje wat fotografische meerwaarde wil delen met jullie 🤠

De achtergrond van dit verdord plantje was in het echt echt héél druk én lelijk…
Niet te doen om hier een leuke foto van te maken….

Maar : hoe heb ik deze achtergrond zo zacht én egaal gekregen ???
Heel zeker niet in Photoshop hoor ! 😋
(daar heb ik een hekel aan, ik ben fotograaf…geen digitaal designer 🙄)
De achtergrond in deze foto, is gewoon een, op een goedkope HP printer afgedrukte foto,
van een oudere foto shoot ergens in het Hallerbos.
(Deze achtergrond foto is uitgeprint op heel gewoon (recycled) copy papier !)
De geprinte foto heb ik op ongeveer 10 a 15cm verder dan het plantje rechtop geplaatst 🤭.
(met behulp van een wasspeld, een oude schuif antenne,gesloopt uit een recyclage park radio)
Als je geen mooie, zachte achtergrond kan verkrijgen bij je favoriete onderwerp…
nu ja… dan print je die achtergrond gewoon op voorhand hé 😇
Ik heb meestal een mapje met een tiental geprinte foto’s bij,
die wazig en pastel kleurig zijn en dus heel goed kunnen dienen als een leuke,
zachte achtergrond voor macro’s.

Wat mijmeringen over deze ‘met de mantel der liefde bedekken’ achtergrond tricks…
Is dit not done ?? is dat geen fotografie manipulatie ??
Het is heel zeker ‘manipulatie’, maar de fotowaarde kan alleen maar beter worden,
zonder iets, iemand of een of ander levend wezen kwaad te doen.
Zonder een ‘fake’ achtergrond had de foto van dit verdord plantje geen schijn van kans…
Maar iets totaal anders word het als reporters/fotografen actueel nieuws , over mensen,
rampen, ongelukken, enz enz gaan bijsturen in digitale bewerkingen…
Dan zijn het flagrante leugens… en is het geen objectieve/reportage fotografie meer…
Maar geef zelf toe… dit verdroogd plantje is in volle glorie zelfs door heen je eigen
internet account geknald… mét een fake achtergrond
Zeg nu zelf… kan dat kwaad ? 🤭

Creatieve oplossingen zoeken in fotografie is mooi 👍

ISO 1250 , f/2,8 , 1/320s , EV +0,3 , Fuji XH1

De volgende 3 foto’s zijn gemaakt met de Fuji GFX…
Voor deze én de volgende foto is de FullFrame Canon 180mm f3 macro lens gebruikt.
Door het verschil in de sensorgrootte tussen midden formaat en full frame,
is de effectieve brandpunt afstand hier herleid tot 142mm. Wat nog genoeg marge
geeft om héél dichtbij te komen.
Een piepklein struikje met nog een paar schrale besjes die bleven hangen zijn…
De rode besjes zijn 1,5 tot 2mm groot schat ik.
Het vroor toen 1 of 2 graden onder nul.
Het is vooral mooi om te zien hoe het ijs hier op een kunstige manier
overal rond omheen “groeit” 😎

ISO 800 , f/3,5 , 1/640s , EV 0 , Fuji GFX

Het bokeh achtergrond die een midden formaat camera maakt is fluweelzacht vind ik !
Het is dan ook een méér dan fantastisch gereedschap voor de macro fotograaf 🤠

ISO 1600 , f/3,5 , 1/2900s , EV 0 , Fuji GFX

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Hier heb ik de Canon MP-E 65mm macro f2:8 (1:1 tot 5:1 !!) gebruikt.
Tov fullframe is de brandpunt afstand nu 51mm.
Voor deze foto heb ik de lens op 3,5:1 macro verhouding gezet !
In deze foto zie je echt een minuscuul klein grassprietje !
De scherptediepte is kleiner dan 1mm !!
De ochtenddauw was héél lichtjes bevroren,
wat tot de meest vreemd ijskristalletjes kan zorgen 🙂
Wat je in deze foto ziet is in het écht ongeveer 0,5 cm breed en 1cm hoog!
Door de lange sluitertijd (1/8sec) heb ik een afstandsbediening gebruikt
om de foto te maken, desondanks ik een 3pod statief heb gebruikt,
dit alles om zeker geen enkele beweging of trilling te maken.
Als je op dit héél kleine macro vlak werkt,
dan verknalt de kleinste fout die je maakt de hele foto 🙃
Het macro wereldje is echt wel een wereldje apart 👍

ISO 800 , f/11 , 1/8s , EV +0,7 , Fuji GFX

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste “IJskristallen & druppeltjes in mijn tuin”
logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van druppeltjes én ijskristallen.
In de toekomst ga ik zeker meer en meer werken met de middenformaat camera
en heel zeker de kwaliteit van die grote sensor te gebruiken om het onzichtbare
op een kwaliteitsvolle manier terug zichtbaar te maken 🤗

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

IJskristallen in mijn tuin (Part 2)

De laatste drie logjes die ik publiceerde hadden allemaal “ijs” als onderwerp…
In dit ijzige logje ga ik daar gewoon mee verder ! 😁
Qua onvoorspelbaarheid zit dat wel goed denk ik 🤔🙃

Welkom in mijn wondere 📷 IJS wereld !

Dit logje gaat min of meer verder op het eerste deel
van de serie “ijskristallen in mijn tuin”.
De lens is nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.
De camera is ook nog steeds de Fuji XH1

Een piepklein blaadje uit een haag struikje…
begroeid met piepkleine ijskristalletjes.
Ik kreeg goesting (voor de NL bezoekers: ‘Ik kreeg zin…’) om nog dichter
te komen, om nog meer ijs kristal details zichtbaar te maken !
Hier is de lens ongeveer op 1,3:1 gezet…
De afstand tussen lens en blad is ongeveer 1cm…

Om nog dichter te komen…
De afstand tussen onderwerp en lens is nog steeds (ongeveer) één cm,
maar de lens is nu op haar maximum macro bereik gezet,
namelijk 65mm op 100% 2:1 bereik.
Hoe extremer de macro verhouding, hoe kleiner de scherptediepte wordt…
Om dit op te vangen zou ik met Focus Stacking kunnen werken,
maar die ochtend had ik het technisch gerief daarvoor niet klaar liggen…
Daarom ga ik terug naar de ‘klassieke’ én beproefde fotografie technieken…

Maar zelfs op 2:1 verhouding kan je nog dichterbij komen hoor !
Je kan de Canon MP-E 65mm macro lens gebruiken, die gaat tot 5:1 !!
Maar met die lens moet ik een statief gebruiken, daar had ik nu eventjes geen zin in 😎
Wat heb ik dan gedaan om nog wat dichterbij te komen ??
Gewoon een NISI achromaat voorzetlens op de Laowa lens schroeven,
Dan zit ik op ongeveer 2,5:1 macro verhouding 😋
De scherptediepte wordt dan nog wat kleiner natuurlijk…
Macro fotografie is steeds de voordelen tegenover de nadelen afwegen…
Maar met de ijskristallen op dit herfstblad kon het nog nét met de scherptediepte !

Een oude, defecte halogeenlamp, die ik was vergeten weg te halen…
Maar Koning Winter heeft van de behuizing én de bedrading van die lamp ,
een leuk kunstwerkje gemaakt 😎

Dezelfde behuizing van die zelfde afgedankte halogeenlamp,
een andere kijkhoek maakt er iets totaal anders van …
Met een macro lens kan je van de meeste voorwerpen,
iets maken dat niemand nog herkent 🤗

In de volgende foto heb ik de lens terug op 2:1 gezet,
de NISI achromaat voorzetlens is ook terug op de lens geschroefd…
Vanaf nu probeer ik écht extreem dichtbij te komen 🧐 !

Als je sterk gaat inzoomen op een halve cm ijskristallen…
Dan ontdek je heel complexe ijs constructies die je niet voor mogelijk houdt !
De afstand tussen de ijskristallen en de lens is ongeveer 1/2 cm.
De camera rust hier op ons betonnen tuin muurtje,
om zeker geen beweging onscherpte te verkrijgen !
Toch wou ik nog dichterbij komen… 😉
Om nog meer details te zien 😋

Het is me gelukt (vraag me niet hoe ik het deed 🙃!)
om nog een mm dichterbij te komen (zonder statief !)
ik schat dat ik hier op een macro verhouding van 2,7 of 2,8 op 1 zit.
Als je héél diep in het kleine wereldje duikt, dan ontmoet je pure magie vind ik 🤗

Om de een of andere reden is het toch nog me gelukt om nog wat meer dichterbij te komen…
(maar vraag me niet hoe ik erin slaagde om dat te doen)
Ik schat dat ik hier 2 of 3mm van mijn onderwerp zat (zonder statief !)
De macro verhouding was nu ongeveer 3:1 denk ik… Extreem dichtbij ! 🧐
De ijskristallen op dit héél kleine macro level zijn ongelooflijk complex van structuur !
Dit ijzige wereldje lijkt op een doorgedreven futuristische architectuur !
Fyi, de foto die je hier ziet, is in het echt 2mm breed…

Om terug naar onze ‘gewone’ 1:1 macro wereld te gaan…
een paar bevroren en berijpte takjes van ons haag struikje,
naast het trapje van het terras naar de tuin,
De rode achtergrond is het dak van de school ‘Klavertje vier”,
(onze buurman van rechts…)
Dit winters stilleven vind ik wel mooi 😉

Et voila, we zijn aan het eind van een tweede ijskristallen logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van ijskristallen ,
een wereldje dat je overal ter wereld kan vinden ,
maar het moet daar dan wel vriezen natuurlijk 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Toen Er Nog Winters Waren…

Van het magisch aanvoelend blauwe ijs in IJsland,
gaan we vandaag naar een héél andere wereld van ijs !
Alle ijs foto’s in dit logje zijn van enkele jaren geleden,
uit de tijd van ‘Toen er nog winters waren’ in ons Belgen landje !
De camera is mijn oude Canon 6D,
de lens is de Canon 100mm f2,8 macro

In die tijd (2017) dat het nog enkele dagen na elkaar kon vriezen,
vond ik het heel aangenaam om in de velden rond ons kleine dorpje te wandelen,
niet zomaar wandelen hoor 😋 …. ik was op zoek naar ijs … ! 🧐
De boeren rijden met grote tractoren over hun velden, die grote zware
machines trekken meestal diepe sporen in de velden…
In de herfst regent het meestal, dan lopen die banden sporen vol water🤿
Daarna komt koning Winter het land beroeren met zijn ijzige staf
en alle diepe plassen zijn dan bedekt met een laagje ijs.
Het zijn nu net die met ijs bedekte plassen die ik héél interessant vind ! 😋
Zeker in de 📷 kan je je ferm amuseren met dit ijs !

Hier gebruikte ik een statief om de camera & lens zo dicht mogelijk
boven het ijs te positioneren…
Soms was het gemakkelijk, soms was het héél moeilijk …
Het statief stond soms in de meest rare hoeken geplooid of uitgeschoven
maar de volhouder wint hé ? 😎
Scherpstellen en afdrukken deed ik met een draadloze afstand bediening,
want als ikzelf op het ijs ging staan, was dat direct gebroken natuurlijk !
Dan was al mijn moeite voor niets geweest…😶

Het is zoeken naar interessante composities in de ijs plassen,
de camera op statief positioneren op de plaats die ik wil…
je moet er ook voor zorgen dat je camera perfect horizontaal staat boven het ijs,
anders is er een stuk scherp en een ander stuk onscherp in je foto…
Je kan dat checken met een kleine waterpas die je op de achterkant
van de camera body zet om de hoeken tov het ijs te meten,
je kan ook een kleine waterpas kopen die je in de flitsschoen schuift…
Het is knoeien, behelpen, vloeken soms, maar oh zo leuk om te doen 😋
Best is dat je thuis op voorhand wat oefent,
zodat je weet hoe, wat, waar en wanneer je wat moet of kan doen 👍

Het ijs in de velden bevat piepkleine druppeltjes lucht…
of is het opstijgend methaangas, ontstaan uit de rottende restanten van mais ?
Met wat fantasie voel ik me een ruimte reiziger ! 😁🚀

Andere ijs plassen zijn door andere argeloze wandelaars stuk getrapt,
en weer opnieuw bevroren…
Dat kan ook leuke patronen opleveren !

Soms moet je echt rond en terug rond een ijsplas lopen,
om de beste (in mijn geval: gevoelsmatige) compositie te vinden…
Soms bekeken andere wandelaars me met een vreemde blik… ! 🙄
Je kon zo zien wat ze dachten… “Wa is diene pipo daar aan het doen ❓🥶”
Maar na wat uitleg van mijnentwege én tonen van mijn reeds gemaakte foto’s
was het ijs van onbegrip altijd gebroken 🙂
ik kreeg zelfs complimentjes 👍
Soms werden er zelfs adres kaartjes gewisseld !
📷is echt wel een fantastische hobby hé ? 😁

Meestal zie je niets interessant in het ijs als je daar passeert,
maar als je rond je onderwerp zelf gaat zoeken,
komt plotseling (en meestal) een leuke wereld tevoorschijn !
Als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn hé ? 😉

Bij het ‘ontdekken’ van deze vogel-achtige compositie dacht ik onwillekeurig aan…
Cold Turkey van John Lennon of de versie van Alice Cooper
of de jazzy versie van Freddy Hubbard

De wereld in het ijs lijkt soms op een view uit een microscoop…
Met wat fantasie kan je hier microscopisch klein leven in zien !

Meermaals gebroken ijs kan ook vormen van een abstracte schoonheid kiezen…
Kunst, geschapen uit Koning Winter én moeder natuur…

50 shades of grey…. and brown… and blue…
De onvoorspelbare vormen van gebroken en steeds weer opnieuw bevroren ijs
kunnen de meest complexe vormen aannemen.
Voor mij is dit echt een creatieve ‘ontdekkingsreis’ 🤗

Een handvol restanten van mais stengels,
meermaals gebroken én opnieuw bevroren regenwater
staan borg voor onvoorspelbare sierlijkheid !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Bij deze compositie moest ik denken aan een slapende ijsreus…
Maar het kon evengoed een IJslandse trol geweest zijn 😋
Ik hoop op nog wat opeenvolgende dagen dat het nog eens lekker vriesweer is…
omdat het gezond wandelweer is én om foto’s zoals in dit logje te kunnen maken…
Maar de mondiale klimaat verandering stuurt letterlijk alles in de war 😠😥

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste
‘Toen Er Nog Winters Waren…’ macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winterse macro fotografie,
mijn ontdekking “reis” doorheen de wonderbare wereld van ijs
Maar het moet wel vriezen om dat nog eens te zien natuurlijk… 🤔

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

IJsland 2019 (Deel 33)

Ondertussen is het weer bijna een maand geleden
dat ik nog een logje over IJsland heb gepubliceerd…
Hoog tijd dus om weer eens in mijn IJsland archieven te duiken 😉
We zijn nog steeds in de omgeving van de immense gletsjer Vatnajökull
en het aanpalende Jökulsárlón smeltwater meer.
De camera is nog steeds de Sony RX10 mark 3
met de ingebouwde superzoom Zeiss Vario-Sonnar T* 24/600mm lens.
Deze camera is ondertussen mijn trouwe 📷 reis-maatje geworden

Als de avond valt in IJsland…
én als er geen of nevel mist hangt …
én als het niet regent, hagelt of sneeuwt…
Dan heb je geluk en kan je genieten van ongelooflijk mooie hemelkleuren 😎
Het blauwe ijs krijgt dan ook een glanzend patiné
Geniet momentjes hoor ! 👍

In vorig logje had ik al verteld over de prehistorische vogel, de Pteranodon …
Deze enorme ijsberg deed me door zijn unieke vorm daaraan denken !

In de verte groeien mist en nevel banken,
het zon licht is nu heel diffuus en heeft nog net het vermogen
om dunnere ijs lagen van de ijsbergen subtiel op te lichten !
In deze compositie voelde ik een laatste afscheidskus van twee ijs reuzen…
Voor ze samen naar de open oceaan drijven om daar te smelten… 😶

Als je geel vermengt met blauw…
Dan krijg je groen hé ? 😉
Hier in IJsland is deze kleur vermenging hemels om te zien…
We zien blauwe ijsbergen drijvend, in een min of meer blauw smeltwater meer…
De blauwe ijskleur wordt soms groen, afhankelijk van de kleur van het zonlicht !
ook het blauw in het water ontsnapt er niet aan !
Het voelt als pure magie hoor, als je dit voor je ogen ziet verschijnen 😋😁

De vorm van het smeltend ijs kan soms héél rare vormen aannemen !
In dit prachtig blauwe ijs structuur zag ik Bastet !
In het oude Egypte was Bastet een vruchtbaarheidsgodin,
meestal voorgesteld als een kat.

Nu we toch over dieren bezig zijn…
In deze ijs-joekel zag ik de kop van een olifant,
met slurf en al uit het pakijs opduiken 😁

In deze wondere ijs wereld kan je echt blijven fotograferen !
Dit gebied is zo enorm groot en er drijft zo enorm veel gletsjer ijs rond,
dat je steeds weer nieuwe elementen ziet opduiken !
Maar wat hier wel opvalt… de massa ijs is echt aan het verminderen 🥶
In de winter komt er minder en minder gletsjer ijs bij,
en in de zomer smelt er elk jaar meer ijs dan vorig jaar…
Dat kan niet blijven duren hé ? 😥

Soms is het licht zo onwezenlijk mooi
dat je met al die ongelooflijke ijsreuzen in je buurt,
denkt dat je op een andere wereld bent terecht gekomen 😉

Tussen de blauwe reuzen drijft er soms ook een buitenbeentje…
Een ijsblok dat niet meedoet met de andere blauwe reuzen,
maar lekker zijn eigen ding doet !
Non conformisten krijgen altijd mijn waardering 🤗

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Dit is dezelfde ijsberg als 2 foto’s terug,
maar dan gezien uit een ietwat andere kijkhoek , wat meer ingezoomd
én met heel mooi, goud geel avondlicht !
In IJsland kan het licht in een paar minuten helemaal veranderen !😎
Ze noemen IJsland niets voor niets : Het land van 4 seizoenen op 1 dag ! 🙃

Et voila zie …We zijn weer aan het eind van een IJsland 2019 foto logje
(Deel 33 ondertussen !) gekomen.
In de volgende 3 of misschien 4 (??) IJsland logjes,
zal ik blijven vertellen & fotograferen over het blauwe ijs,
de ijsbergen en de enorme Vatnajökull gletsjer
Het einde van de Vatnajökull gletsjer logjes,
komt dus stilletjes aan in zicht…
Maar dat is zeker niet het einde van onze IJsland foto reis hoor ! 😎
We passeren nog in Hofn (ongelooflijk mooie landschappen),
wilde paarden, een stuk zee waar je soms zomaar kan doorlopen ! ,
de watervallen van Godafoss, de superbrede Hraunfossar waterval
én het wonderbare thermisch gebied in Hveravellir.
Laat ons zeggen dat ik de mooiste foto’s voor het einde van deze
IJsland 2019 logjes heb bewaard 🙂

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn IJsland 2019 fotografie,
mijn IJsland indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie 😉

Dirk

IJskristallen in mijn tuin

Van het schilderen met licht in Italië,
gaan we terug naar ons kleine Belgen landje.
Zoals je kan lezen in de titel speel ik vandaag terug een thuis wedstrijd 😎
De laatste dag dat het hier lichtjes gevroren had (-3 graden)
was 24 december 2021…
De kans om ijskristallen te fotograferen,
wordt elk jaar kleiner en kleiner hé ? Onze winters zijn natter en natter,
onze zomers snikheet en soms overspoeld met stortregenwater !
We leven in bizarre tijden ! 😱

Om 9u in de ochtend was het relatief klaar genoeg buiten,
om met sluitertijden van 1/200 sec tot 1/500 sec te kunnen werken
met een lage ISO (Van 200 tot max 800 ISO) om geen lelijke digitale
ruis in de foto te krijgen.
De camera is de Fuji XH1 met de Laowa 65mm f/2,8 2:1 macro verhouding.
De 1:1 macro verhouding betekent dat 1mm van je onderwerp
op 1mm van je sensor wordt geprojecteerd.
De 2:1 verhouding betekent dat 1mm van je onderwerp,
op 2mm van je sensor wordt geprojecteerd.
Op 2:1 kan je dus 2x korter in detail komen dan een 1:1 macro lens
Deze Loawa lens is 100% manueel… (geen autofocus, géén exif data,enz)
zodat je als fotograaf 100% op manueel moet werken,
maar de overgrote meerderheid van macro fotografen werkt altijd 100% manueel 😉

Maar genoeg technisch geleuter…

Alle foto’s zijn nog gemaakt zonder statief…
maar in de toekomst zal ik wel een statief kunnen gebruiken vrees ik…🙄
een mens blijft niet eeuwig jong hé ?

IJskristalletjes “groeien” op ons tuin muurtje…
In mijn ogen zijn het piepkleine kristallen juweeltjes !
De totale breedte van deze foto is amper 2cm…
Dat spotgoedkoop Chinees lensje doet zijn werk heel goed volgens mij !
Wreed Goe Lenske (… zou Urbanus zeggen 😉 )

Een sinds maanden lang uitgebloemd Juffertje in het groen…
Met een op maat gemaakt kristallen ijs kleedje,
mocht ze die ochtend weer opnieuw de show stelen 😎

IJskristallen ‘groeiend’ op een stengeltje gras…
De wereld, gezien door een extreme macro lens is wonderbaar mooi !

Een oud, verdroogd herfstblad in onze tuin…
De herfstbladeren laat ik liggen, ze zijn een natuurlijke bemesting…
Er zijn veel mensen die de herfstbladeren opruimen en nadien chemische
bemesting producten kopen… Wat een waanzin hé ? 😱
De natuur zijn werk laten doen is zoveel gezonder én het bespaart je veel werk 🤗👍
Hier ben ik op ongeveer 1cm dichtbij gekomen met de lens…
de lens is hier op 100% 2:1 macro verhouding gezet !
Je kan de ijskristallen bijna één voor één tellen, vind je niet ? 🙃
De scherptediepte is héél klein, amper 3 tot 5 tiende millimeter…

Een sierstruik, ergens in de buurt van ons terras…
De ijskristallen die kriskras door elkaar groeien,
vond ik magistraal mooi !
Maar er ontbrak hier iets…

Een ander blad van dezelfde sierstruik…
gezien van de andere kant (dan vorige foto), bijna in het tegenlicht van de zon.
Licht kan een foto maken of kraken…
Deze foto vind ik stukken beter als de vorige,
gewoon omdat het licht hier zoveel beter is !
Als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn met het resultaat hé ? 😉
Blijven zoeken naar de betere 📷 is zeker geen slechte eigenschap voor een fotograaf 😁

Ergens in ons grasveld…
showt koning winter ons zijn ijzige kunstwerken 🤗

Er was eens… (zo beginnen de meeste sprookjes 🙃 ) …
een verdroogd, onkruid plantje, het groeide ergens in een bloembak…
Het schrale, onopvallend plantje was diep ongelukkig…
ze voelde zich zoals het lelijke eendje.. en weende bittere tranen 🆘
Maar Koning Winter hoorde het geween van het schrale plantje…
Koning Winter heeft toen in al zijn Koninklijke wijsheid,
dit verdord, lelijke eend plantje, kunnen omtoveren,
tot een sierlijk witte zwaan winterbloemeke 😁
En… het verdord, lelijke eend plantje,
was gelukkig en geloofde weer in de toekomst ! 👍

Van dit zwaan winterbloemeke volgt meer nieuws in de komende lente ! 😉

Een handvol gekrulde takjes van onze klimop in het tegenlicht…
Het is een wereldje apart hé ?

Om dit ijskristallen logje voor vandaag te sluiten…
Een bevroren blad, dat ik op onze terrastafel had gelegd,
om meer gedetailleerde macro foto’s te maken.
(De focus is in alle foto’s bepaald dmv focus stacking)
Hier kom ik al redelijk kortbij, maar in volgende logje’s in deze serie
ga ik nog meer dichtbij komen !
Dan ga ik ferm inzoomen op 2 of 3 ijskristallen !
(maar dat alles én nog veel meer, is voor een volgend logje 😋)

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste ijskristallen logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winter macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare wereldje van ijskristallen ,
een wereldje dat je overal ter wereld kan vinden ,
maar het moet vriezen natuurlijk 😋

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Met vriendelijke groetjes,
Dirk