Lente en zomer… Dan is het tijd voor macro fotografie in de vrije natuur.
Voor mij is dat puur ontspanning en tegelijk zalig genieten 🙂
Wat moet een mens meer hebben hé ? 
We gaan nog even terug naar Duitsland,
naar de uitgestrekte bos vijvers van Wilebas-essen,
om te genieten van kleine gonzende wereldje 😉
Ga je mee ?
De Gewone Oeverlibel (Orthetrum cancellatum),
Deze foto is niet slecht, maar er hapert iets aan vind ik…
In volgende foto leg uit wat er hier verkeerd is…
Door het insect wat meer links te plaatsen in het kader
geef ik het beestje meer ruimte om op te stijgen
en toon ik tegelijk iets extra van zijn/haar leef omgeving.
Als fotograaf moet je altijd kritisch zijn over je eigen werk vind ik
en zeker niet te vlug tevreden zijn.
Op een klein takje
zat plots een grote libel
ineens was ze weg
Soms helpt het toeval eventjes…
Een verre licht schittering op de vijver valt in de lens.
Door de beperkte scherpte diepte wordt deze flikkering heel wazig
weergegeven in de foto.
In mijn ogen is dit een extra bokeh voordeel in deze foto.
Wat vind jij ervan ?
De Gewone Schaatsenrijder (Gerris lacustris).
Je moet redelijk vlug zijn om die scherp op de foto te krijgen,
want die rakkers hun beweging gedrag is echt onvoorspelbaar 🙂
Waterjuffertjes
als een azuurblauwe droom
zweven heen en weer
Soms is het onmogelijk om de parende juffertjes beiden scherp
op de foto te krijgen…
Het takje waar ze opzitten maakt een hoek, die het onmogelijk maakt
om loodrecht daar tegen over te komen…
Omdat ik anders de vijver in moet
Dus moet ik kiezen welk beestje scherp wordt hé ?
Een ‘Gewone oeverlibel’ rust uit in het rietveld…
Langzaam gaan de vleugels open en dicht
Een omver gevallen boom in de vijvers…
Met een klein beetje fantasie kan je hier een boomkrokodil in zien 😉
Als afsluiter voor vandaag…
Planten die onrechtstreeks worden belicht door de zon,
kunnen soms als er wat wolken het zonlicht diffuus maken,
zalig mooi zijn. Het harde, lelijke middaglicht is nu helemaal weg.
De wolken zijn als het ware een reusachtige softbox geworden.
De omringende bossen filteren de rest van het harde licht weg.
’t zijn zalige licht momentjes voor een natuur fotograaf
Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & natuur fotografie,
én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.
Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom 
.
Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste 
Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…
We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 
Groetjes, Dirk
