Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 5)

Van het mistige Buggenhout bos gaan we nog eens naar Brussel.

Meer bepaald naar de Brussel Noordwijk,

waar ik mijn vroeger (toen ik nog werkte)

mijn dagelijks middag wandelingetje maakte

Het is ook daar dat mijn idee van ‘Speelse Spiegelingen’ groeide.

Het “spelen” met rotaties, kantelingen en spiegelingen

vond ik best wel leuk om te doen.

Ik leerde ook heel anders kijken naar gebouwen,

vormen , details selecteren en uitzoeken,

speciaal om er daarna mee te ‘Spelen’ 😉

Gaandeweg leer je echt gericht kijken en maak je in je achterhoofd

reeds de stappen die nodig zijn om tot iets te komen.

Iets maken dat nog niet bestaat, op basis van een werkelijkheid…

Zalig om te doen 😎

“The sky is the limit” zeggen ze dan

Reflecties van een wolkenkrabber in een wolkenkrabber…

Spelen met gezichtsbedrog…

Rechts, links, onder of boven

Het is niet belangrijk meer…

Objectief kijken…

rechts, links, onder of boven

wordt nu subjectief

Een variatie op de vorige foto…

je kan spiegelen naar binnen of naar buiten 😎

De spuuglelijke flatgebouwen, naast het Brussel Noord station,

nodigen uit om er iets totaal nieuw van te maken !

Welkom in mijn fantasie droom wereld 😉

Op de basis foto in vorige foto borduurde ik voort…

Is het een gigantische supercomputer ?

Of is het een verknipte supergrote woontoren ?

Een kantoor ‘wolkenkrabber’ wordt iets abstract…

Zou het een wormwiel kunnen zijn ?? 😆

Nog een variatie op de bron foto van de eerste foto in dit logje…

“Brussels North”, zoals je het nooit eerder zag

Een lelijk flatgebouw,tegenover Brussel Noord station,

een locatie waar ik echt niet zou willen wonen…

Maar in mijn fantasie maak ik er een onmogelijke speeltuin van 😎

Een gekantelde variatie op de vorige foto…

Het ‘Flood’ filtertje maakt er iets zwierig vloeibaars van 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De vorige foto heb ik gewoon 180º gedraaid.

Het geeft een totaal ander beeld hé ? 😀

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegeling spielerijtjes fotografie

en het eenzame haiku versje.

Het is eens wat anders hé 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 3 en einde)

Van de Speelse Spiegelingen spielerijtjes in Brussel

neem ik je nog eens mee naar Damme.

Het was een zalige fietstocht,

maar dat had ik al verteld in deel 1 en 2 van deze serie 😎

Het was al wat later in de morgen,

de nevelslierten en de mist was nu grotendeels verdwenen.

Het water , de groene oevers en de uitgestrektheid

van het vlakke land was prachtig om te zien

Het geheel heeft een toets van subtiel minimalisme vond ik…

De aanhoudende zeewind geeft de bomen hun Damse vaart karakter 🙂

Hier hoor je alleen het zachte gekabbel van het traag stromende water,

de wind die de bomen streelt en het geruis van de wind in het riet…

Zalig hoor 😉

Een manueel te bedienen overzet veerpont…

Een lange bocht in het kanaal is ideaal om het karakter

van dit mooie polderland te onderstrepen…

Nu ja, ik moet eerlijk toegeven dat ik soms heel dicht bij de oever kwam…

Maar voor een mooie compositie te vinden moet een fotograaf

soms wat berekende risico’s maken 😉

Het enige wat me kon overkomen is een nat pak, so what hé ? 😎

Hier kreeg ik onder mijn voeten van mijn madam,

omdat mijn schoenen onder de modder zaten…

Och ja zei ik, ‘k heb er toch een mooie foto aan overgehouden 😉

In het stugge gras en riet was de modder aan mijn schoenen rap verdwenen 😎

Die scheve bomen vind ik fascinerend, ze lijken wel te dansen , vind je niet ?

Toen ik weer te dicht bij het water kwam was mijn madam

er weer niet gerust in…

Pas maar op dat je niet in het water valt….

“Och ja, ik kan wel zwemmen hoor” was mijn antwoord 😎

Hier zat ik op de knieën, de camera een paar cm boven het water…

Mijn rechterknie zat bijna onder water want de oever brokkelde wat af … 😎

Omdat ik het LCD scherm van de Fuji XT1 kan verstellen,

kon ik heel goed zien hoe de foto zou worden.

Fotograferen op deze manier vind ik zalig !

Als afsluiter van de “Fietsen aan de Damse vaart” fotoreportage,

een van de meest rare bomen die ik ooit heb gezien

We hebben hem tot “StekelvarkenBoom” gedoopt 😉

Et voila, we zijn aan het eind van “Fietsen aan de Damse vaart” serie gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 4)

Van het kleine macro wereldje in mijn terras,

keren we terug naar mijn Speelse Spiegelingen spielerijtjes in de Brusselse Noord wijk.

Van de TBR toren, waar ik vroeger jarenlang heb gewerkt,

(én waar ik heel toffe herinneringen van heb ! 😎 )

rest alleen nog een leeg, lelijk, betonnen karkas…

Zelfs dat kale karkas is nu volledig gesloopt,

er staat reeds een nieuwe building op deze plaats !

Nooit had ik kunnen denken dat die oude TBR wolkenkrabber (84 meter hoog !)

me inspiratie zou geven tot Speelse Spiegelingen 😉

Een spiegeling roteren en nogmaals verticaal en/of horizontaal spiegelen

brengt leuke patronen naar boven vind ik.

Het spel van licht en schaduw creëert nieuwe structuren…

Wat is onder ?

Waar is boven ?

Is hier een links én/óf een rechts ?

Ik vind het zalig om een simpele foto zodanig te verdraaien, te spiegelen,

dat er een nieuw, dimensie-loos beeld ontstaat

Als ik bovenstaand beeld nog eens extra verticaal spiegel,

in de bovenhelft laat ik het flood filtertje zijn leuke vloei dingetje doen…

Dan lijken mijn leuke herinneringen aan dit gebouw weg te mijmeren

Wegdrijvend…

Onder en boven,

links, rechts,dalend of stijgend,

zomaar wegdrijvend

Ik ben begonnen met 1 foto van de TBR toren…

enkele verticale én horizontale spiegelingen,

enkele canvas vergrotingen en nog wat rotaties

tenslotte het geheel afwerken met een flood filter effect

brengt me tot dit beeld…

Een TBR gebouw-karkas dat ik me in mijn stoutste dromen,

niet kon dromen 😎

De UP-sitetoren (aanvankelijk Premiumtoren) is een wolkenkrabber

gebouwd door projectontwikkelaar Atenor in de Brusselse kanaalzone.

De toren is met 42 verdiepingen en een hoogte van 143 meter

de op twee na hoogste toren én tevens de hoogste woontoren van België.

Dit is mijn Speelse Spiegelingen versie ervan 😀

Het totaal beeld is opgebouwd vanuit 1 foto, zonder selecties of gefoefel in Photoshop !

Een uitzondering op de Speelse Spiegeling regel…

Een klein poesje achter een raam, het vervallen huis is al minstens 10 jaar onbewoond…

Wellicht huizen hier daklozen, vluchtelingen, krakers…

Als je goed kijkt, zie je de fotograaf gespiegeld rechts onder het vensterraam 😎

Een oud schoolgebouw,

dat nu tientallen appartementen huisvest…

Ik maak er een ruimteschip van !

Of een fiere drakkar vol strijdlustige Vikings !

och ja, dromen is gratis hé ? 😉

De hoek van een kantoorgebouw kan zeker een bron van inspiratie zijn…

De donker getinte ruiten vragen gewoon voor Speelse Spiegelingen 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten:

Hetzelfde standpunt als vorige foto…

Hier heb ik alleen de kijkhoek wat hoger gezet,

wat direct een totaal ander beeld geeft.

Uit het niets, iets nieuw scheppen…

Het is zalig om te doen 😉

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegeling spielerijtjes fotografie,

het is eens wat anders hé 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 2)

Eindelijn zijn we verlost van die tropische hitte !

Momenteel luister ik hier naar het heerlijke getik en geplons van de regendruppels

op ons dak, de buiten temperatuur is van 36º gezakt naar 22º ! Zalig is dat 😎

Van de verkoelende ijs-fotografie in het vorig logje, keren we terug naar Damme,

onze fietstocht naast de mistige maar ook verfrissende Damse vaart.

Door het vroege uur (vroeger dan 8:30u) was er veel verschil tussen puur wit licht

en pikke donker. Het dynamisch licht bereik was dus heel groot !

Veel groter dan een camera aankan !

Je kan dat groot licht bereik deels opvangen door graduele grijs filters te gebruiken,

maar tijdens een ontspannende fietstocht heb ik daar echt geen zin in 😉

Als het nodig is, maakte ik gewoon een HDR belichting trapje van 3 of 5 verschillende

belichtingen, die ik daarna bewerk met het goedkope SNS-HDR tooltje.

SNS HDR heeft namelijk een heel leuke eigenschap !

Het maakt heel realistische eind beelden van je HDR trapje ! 😎

Deze tool geeft je als eindresultaat, datgene dat je met je eigen ogen zag als je de foto maakte !

Er zijn vele andere HDR progjes, maar velen blazen het beeld op

(licht halo’s bijvoorbeeld) en dat gedoe komt meestal storend over in mijn ogen.

In Photoshop kan het ook, maar SNS-HDR of PhotomatixPro doen hun dingetje veel beter 😎

Onder de bomen was er nog heel veel schaduw, terwijl in de lucht

de felle ochtendzon speelde met de mist…

De HDR techniek is hier zeker op zijn plaats…

Omdat nu het felle licht in evenwicht is met de donkerste schaduwen…

De details blijven behouden in zowel het licht als in het donker.

Zonder HDR zou ofwel het licht uitgebeten zijn (verbrand-overbelicht),

ofwel de donkere schaduwen zonder detail zijn… (dicht gelopen-onderbelicht)

De bomen van de Damse vaart wijken allen af naar links,

of naar rechts natuurlijk, ’t is afhankelijk welke richting je hier rijd 😉

De natuur is hier prachtig…. én het is hier fluisterstil !

Dit mooie landschap verdient een zwart/wit omzetting !

Wegenwerken op het jaagpad, lieten ons een kleine omweg rijden,

gelukkig eigenlijk, anders had ik dit moois nooit gezien 😉

Ergens aan de kust, was het nu Knokke Heist of meer richting Sluis…?

Het is niet echt belangrijk.

Het beeld spreekt voor zichzelf.

We hebben flink wat km’s langs de spuug lelijke Belgische kust dijk gereden…

Die lelijke appartement blokken storen me echt 🙄

Het ene restaurant na het andere, go-cart en fiets verhuur, cafe’s, prullaria winkels,enz…

Op het strand kan je een houten barakje huren om je strand spullen in te zetten…

Wat een opgeklopt gedoe hé ?

Hier kom ik echt nooit op vakantie… Geef mij maar de opaal kust in Frankrijk

of de verlaten kusten in Nl, Zeeland, Friesland…

Een poging om die houten barakjes te fotograferen zonder die lelijke

appartement blokken in het beeld te krijgen… 😎

Wat een verademing !

We laten de lelijke Belgische kust achter ons en fietsen terug naar Damme.

Een wankele houten wei afsluiting trok mijn aandacht …

Het bomen landschap verandert…

De eerste herfstkleuren worden zichtbaar,

de reflectie van de oevers in de Damse vaart water boeit me

Zelfde landschap, maar dan frontaal gelijk met het water mee.

Duizenden herfstblaadjes drijvend in het water,

een bijna rimpelloze reflectie in het bijna stilstaande water…

’t is hier zalig fietsen

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De boer heeft hier als als scheppend kunstenaar gewerkt !

Wij als toevallige toeschouwers, genoten van zijn mooie lijnenspel 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van een tweede “Fietsen aan de Damse vaart” logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Fietsen langs de Damse vaart (Deel 1)

Van het kleine macro wereldje op ons terras,

verhuizen we even naar het mooie Damme,

meer bepaald naar de Damse vaart.

De Damse Vaart is een kanaal in het noorden van de Belgische provincie West-Vlaanderen.

Dit kanaal is ongeveer 15 km lang.

Het kanaal verbindt de provinciehoofdstad Brugge met het Nederlandse grensstadje Sluis.

Het graafwerk voor dit kanaal startte na goedkeuring door Napoleon,

vandaar dat je ook soms de naam Napoleonvaart tegenkomt.

Vandaag neem ik je mee op een fietstocht langs de Damse vaart

Met onze fietsen op de trekhaak fietsdrager geplaatst reden we al heel vroeg naar Damme,

Heel vroeg omdat de meteo ochtendnevel voorspelde, waren we tegen 7u al in Damme.

Ochtendnevel in fotografie vind ik altijd zalig om te doen…

Vanop een parking in Damme was het nog eventjes fietsen tot aan de Damse vaart….

Heel fijne nevels maken het land diffuus en zacht,

in de verte kwam een eenzame fietser ons tegemoet 😎

De rust van het platteland…

de aangename verfrissing van de kleine nevel druppeltjes…

zalig gewoon

Fietsen met een fotograaf is altijd wel effe stoppen voor nog een foto… 😎

De fijne nevels leggen een zacht waas over het land…

Groen met oranje mais stengels contrasteren tegen het nevelig grijs…

Je hoort hier niets… alleen het ruisen van de wind in de maisvelden.

Wat een rust !

We zijn bijna aan de Damse vaart gekomen nu.

De mist is zalig mooi geworden 😎

Het ochtendzonnetje doet haar best om door de mist te stralen !

Boven de bomen zie je reeds een gele “halo”,

dat is de ochtend zon die bijna door de mist nevels straalt.

Een gracht, parallel aan de Damse vaart.

Een pareltje van pure natuur kunst vind ik

Het jaagpad, naast de Damse vaart…

Dat het hier zalig fietsen is, dat moet ik je niet vertellen zeker ? 😎

Op sommige stukken van de Damse vaart, waar geen bomen staan,

zag ik dankzij de ochtendnevels een heerlijk minimalisme in het landschap

De uitgestrekte weilanden met koebeesten en het kanaal zijn zalig mooi om te zien

Om dit logje voor vandaag te beëindigen…

Had ik je ooit al verteld dat ‘iets’ op de voorgrond in een landschap foto,

je foto een extra boost kan geven ?

en surplus, een landschap in portret modus maken is zeker niet verkeerd !

Et voila, we zijn weer aan het eind van een eerste “Fietsen aan de Damse vaart” logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt !

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 3)

En van de macro’s op mijn tuin terras verhuizen we nog eens naar Brussel centrum…

Met behulp van héél eenvoudige software handelingen (je kan het zelfs met MsPaint ! 😉 )

laat ik heel graag mijn fantasie los op architectuur.

Zoals ik al zei in vorige logjes,

toon ik alleen nog de eindresultaten van mijn Speelse Spiegelingen.

Wie herkent dit gebouw ??

Daar heb ik ooit meer dan 10 jaar gewerkt !

Het is het oude TBR gebouw van wat ooit RTT, Belgacom was (en nu Proximus is.)

Dit gebouw zou gerenoveerd worden, maar uiteindelijk werd er beslist

om het volledig af te breken.

Nu staat er al reeds een nieuw gebouw overheen…

Hier heb ik gewoon de foto van het betonnen TBR karkas omgedraaid

en het Flood filtertje erop los gelaten.

Met de ‘Flood’ filter kan ik geselecteerde delen van een foto,

als het ware vloeibaar laten worden. De vloeibaarheid mogelijkheden

zijn eindeloos. Maar ik vind de heel eenvoudige rimpelingen in het ‘water’

altijd het mooist. Dat zijn dan altijd heel basic instellen in die Flood software.

Waarom moeilijk doen, als gemakkelijk ook gaat hé ? 😉

Nog een spiegeling spielerijtje van het kaal gestripte TBR gebouw…

Door de kijkhoek te veranderen, verandert ook het perspectief !

Rechte lijnen komen schuin te staan, het geheel krijgt een heel ander karakter…

Je kan echt alle kanten uit als je de brave regeltjes overboord gooit ! 😎

Als je heel selectief en heel bewust gaat fotograferen

en in je achterhoofd reeds ongeveer weet,

wat je met die bepaalde foto (of een uitsnede ervan) allemaal kan uitspoken,

dan zijn ‘Speelse Spiegelingen” heel leuk om te doen.

Soms zie ik achteraf nog wel meer dingen opduiken,

dat is dan weer handig meegenomen 😉

Hier zie je onder en boven tegelijk in één (samengestelde) foto…

De vorige foto met Flood filter.

De Zenith tower als een reuzenpijlpunt

in een onwerkelijke water wereld…

Nog een variatie op de Zenith tower…

Door de camera iets naar links te kantelen veranderen de vluchtlijnen

in het perspectief, zodat het uitstekende deel van de Zenith Tower

wel lijkt te zweven.

De zwarte glazen toren aan de overkant lijkt ermee verweven te zijn…

Het eindresultaat nog eens afwerken met het Flood filtertje 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

De Zenith tower, een detail van de hoek van het gebouw.

Heel eenvoudig 4 maal gespiegeld (horizontaal én vertikaal),

en afgewerkt met de “Flood” filter.

Welkom in mijn imaginaire wereld van Speelse Spiegelingen 😉

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegelingen spielerijtjes fotografie,

het is weer eens wat anders hé 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Speelse Spiegelingen in Brussel (Deel 2)

Van Speelse Spiegelingen krijg ik nooit genoeg 😉

Het is een relatief eenvoudige bewerking in Photoshop die snelle resultaten geeft

(maar dat kan je ook uitvoeren met eender welk foto bewerking programma).

Je moet gewoon dingen leren zien, waar je achteraf leuke dingen mee kan doen.

Hier bestaan geen regels , alleen creatief zijn, zien én nog eens zien

én leren met vallen en opstaan 😉

De eerste 5 foto’s in dit logje zijn echter géén spiegelingen…

Het zijn gewoon basic bewerkte RAW foto’s, zonder enige vervorming

Het zijn foto’s van interessante architectuur zoals ik het zag tijdens mijn middag wandeling

(toen ik nog werkte in Brussel centrum).

Aan de achterkant van Brussel Noord, in de vroegere rosse buurt,

staat nu een kantoor gebouw met héél interessante ramen.

Die ramen spiegelen Brussel centrum op een heel originele manier vind ik.

Aan de andere kant van het Brussel Noord station,

staat een of andere Europees wetenschappelijk onderzoek toren.

De achter zijde van dit (bijna rond) gebouw vind ik ook heel interessant,

qua vorm en mogelijkheid om er leuke details uit te isoleren…

Deze nieuwe foto is een crop (uitsnede) uit de vorige foto…

Het wordt al wat moeilijker om te zien wat het is hé ? 😉

De reflecties in het glas vind ik gewoon zalig !

We gaan nog een stapje verder nu…

Niemand zegt dat je een foto niet wat mag verdraaien hé ? 😉

Weet jij nog waar links of rechts is ?

Of waar onder en boven is ? 😆

Onze kijk op de wereld is meestal van onder naar boven…

Maar wat als je een normale foto, die van onder naar boven is genomen,

gewoon eens 180º omdraait ?? 😎

Onze hersenen weten niet echt wat hier aan de hand is

en laten je geloven dat je hier van boven naar onder kijkt 😀

Vanaf hier zijn alle verdere foto’s bewerkt met mijn Speelse Spiegelingen techniek.

Ik toon géén bron foto’s meer, alleen het eindresultaat van mijn spiegel,

roteer, copieer, canvasvergroting, kantel of draai bewerkingen.

Als je Brussel kent… herken je dan ook de gebouwen ? 😉

In deze foto is een interessant digitale fotografie fenomeen opgetreden…

Namelijk het Moiré effect !

Zie je cirkelvormige afwijkingen in de vertikale lijnen van het gebouw ? Dat is Moiré

Photoshop kan moiré min of meer wegwerken, maar ik heb het hier bewust zo gelaten.

Moiré, hoe wordt dat veroorzaakt ??

De term moiré is afkomstig van de naam van een Franse soort zijde.

Een moirépatroon ontstaat als het onderwerp dat je wil fotograferen een fijn patroon bevat.

Denk bijvoorbeeld aan het weefpatroon van een stuk stof, dakpannen,

of de dicht tegen elkaar liggende horizontale/vertikale lijnen van bepaalde gebouwen.

Als dit patroon overlapt met het patroon van de beeldchip van je camera ontstaat

er door interferentie een derde patroon: moiré.

Speelse Spiegelingen kunnen tot heel rare gebouwen groeien 🙂

Hier heb ik de vorige foto nog wat verder bewerkt…

Gewoon het geheel 180º gekanteld en een 2de horizontale spiegeling gemaakt

De vorige foto is gewoon nog eens 180º gedraaid 😎

Omdat ik nog niet echt tevreden was, heb ik van de 2de voorgaande foto de helft afgesneden.

Nu had ik een kantoorgebouw, getransformeerd naar een fantasy ruimteschip 😉

Nu ja, ik weet het ook wel, het zijn leuke spielerijtjes,

maar ik amuseer me er goed mee… Dat is het belangrijkste hé ? 😎

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Speelse Spiegelingen logje editie gekomen …

‘k Hoop dat je genoten hebt van mijn Spiegelingen spielerijtjes fotografie,

het is weer eens wat anders hé 😎

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn steeds welkom .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Op zoek naar Cyrano De Bergerac

Voor vandaag wil ik terug een grote sprong maken qua onderwerp…

Van de tropische vlinders en de macro’s van herfstblaadjes,

neem ik je vandaag mee naar Frankrijk, de Dordogne.

De zomer van 2017, het was drukkend warm in Les Eyzies,

we besloten een oud stadje te bezoeken,

om de simpele reden dat de warmte wordt tegenhouden in die smalle steegjes.

Het te bezoeken stadje voor vandaag is Bergerac, heel bekend voor zijn wijn,

maar zeker ook heel bekend door Cyrano De Bergerac

die hier heeft gewoond en gewerkt. (Frans dichter, schrijver én militair )

Op Cyrano’s leven baseerde Edmond Rostand een succesvol toneelstuk,

dat werd verfilmd met Gérard Depardieu in de hoofdrol.

Van Cyrano werd ook verteld dat hij een bijzonder grote neus had 😉

Ik hou van die oude, deels vervallen Franse stadjes.

De buitenkant mag ietwat vervallen, verwaarloosd lijken,

maar binnen de huizen vind je meestal prachtige meubelen

en eerste klas design spullen.

De mensen hier leven in een heel ander ritme dan ons jachtig vooruit

rapper maak plaats maak plaats leventje

Een smal steegje, waar het zeker 10 graden minder warm was dan buiten de stad !

Dit soort van fotografie nodigt gewoon uit voor zwart/wit omzetting

Wat verder weer een typisch Frans tafereeltje…

Een groepje vrienden, samen aan tafel,

glaasje witte wijn, pastis, assortimentje kaas…

uitleggen met handen en voeten, zoals alleen de Fransen dat kunnen 🙂

Leven zoals God in Frankrijk 😎

Hier en daar zakken de huizen een beetje scheef,

maar niemand stoort zich daaraan !

j’aime la France ! 😉

Bij deze zwart/wit omzetting besloot ik voor een kleur selectieve bewerking.

Het belangrijkste in deze foto, het groepje vrienden, blijft in kleur.

Een pittoresk stadspleintje…

Het was rond 13uur

Er was geen enkel geluid, alles was bedekt met de mantel der stilte…

In de schaduw was het zalig vertoeven !

Weer een zwart/wit kleur selectieve omzetting…

Titel van deze foto : Vergeten tijdschrift

Als je een oud stadje bezoekt, dan kom je andere bezoekers tegen…

Deze jongen had ik in gedachten ‘De karate kid’ genoemd 😉

Hij poseerde voor mij, op de beste plaats die ik me kon indenken!

Terug een zwart/wit omzetting van vorige foto,

Omdat “de karate kid” een rode hoofdband droeg,

koos ik ervoor om het rood te laten voor wat het is.

Spelen met selectieve kleur in zwart/wit is leuk om te doen vind ik 😎

“De karate kid” was intussen verdwenen…

Nog vlug een foto van dit kerkpleintje,

de omzetting naar zwart/wit maar met behoud van alle rood én groen !

Het brengt meer evenwicht nu vind ik 😀

Om af te ronden voor vandaag…

Een standbeeld ter ere van Cyrano is hier wel op zijn plaats 😎

Cyrano is vooral bekend voor zijn sciencefictionverhaal Histoire Comique des États

et Empires de la Lune (1657) en het hierop volgende Les États et Empires du Soleil (1662).

Het werk staat vol met luchtreizen, bizarre ontmoetingen, gevechten met inboorlingen,

juridische processen waarin de held wordt bijgestaan door een advocaat die enigszins op de hoogte

is van de gewoonten op aarde, diepzinnige discussies met filosofen over politiek en economie

en zelfs ontmoetingen met Plato, Democritos en Descartes.

De luchtreis vindt plaats in een grote houten kist,

zeer licht van gewicht, die hermetisch gesloten kan worden.

Het geheel werd aangedreven door een kristal en een zeil dat bewoog op zonnewind.

De straling van sterren werd zo omgezet in bruikbare energie.

Hiermee overbrugde het vaartuig afstanden van duizenden kilometers.

(Bron: Wikipedia)

Wat een bijzonder rijke fantasie had Cyrano hé ?

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit Cyrano De Bergerac logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn zoektocht naar Cyrano stad fotografie,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Groetjes, Dirk

Fietsvakantie in Nederland (Deel 3)

We verplaatsen ons van het kleine mosjes macro wereldje,

terug naar onze fietsvakantie in Woudbergen, Nederland.

Als je in die laatste lome zomermaanden extra vroeg uit je bedje kruipt,

dan heb je veel kans om een zalig mooi gekleurde zonsopgang mee te maken.

Zeker op het platteland, ergens diep verscholen in Woudbergen…

Daar, waar de tijd, heel zeker weten wat langer dan normaal heeft stilgestaan…

Zalig toch ? 😀

Ochtendnevel

Er zweeft nu een waas

van ochtendnevel flarden

over de velden

Foto 2:

Het oneindig spel van licht en schaduwen,

neemt soms een loopje met de subjectieve werkelijkheid die je waarneemt…

Hier lijkt het wel of hier, een of ander mythisch wezen, een nieuw geboren sfynx ofzo ?

een onnoembaar wezen de opstijgende zon verwelkomt ?

Levend water

Mistige nevels

zwerven als levend water

over de velden

Het mooiste licht én kleur beleven momentum (dat is heel persoonlijk),

vind ik het moment dat je kleur én licht details ziet in de diepste schaduwen,

én het moment dat de lichte, fris groene kleuren subliem belicht worden door die prille warme ochtendzon.

Dat zalig licht moment duurt maximum enkele minuten…. soms maar een halve minuut !

Weet je, als ik geluk heb dat er die vroege ochtend echt mooi en zacht licht is,

dan kan mijn dag niet meer stuk !

We zijn bij foto 5 aangekomen, die foto waar ik in foto nr 2 al over vertelde…

Of hoe de fotografie een loopje met de werkelijkheid kan nemen…

Bij totaal andere licht (een dikke 30 minuten later als foto nr 2),

ziet het geheel er heel anders uit hé… ?

“Het ding” is gewoon een berg klei , begroeid met een toefje wilde grassen.

Toen ik aan de boer vroeg,

wat de bedoeling, de oorsprong was van deze scheve hoop klei antwoordde de brave man :

“Het is slechts een oude hoop grond, die mijn koeien en geiten, door de jaren heen,

vertrappeld hebben tot het ding wat je hier ziet…”

Je ziet, soms hoeft het “waarom” geen logische uitleg te hebben ❗

Oorzaak en gevolg zijn op zich al genoeg om verwonderd over te zijn 😀

En zeg nu zelf…

Als je echt kan genieten van die kleine waarheden, dan heb je grote dingen echt niet nodig hoor 😎

En die subjectieve werkelijkheid in de fotografie…

die is steeds welkom hoor 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn vroege ochtend fotografie én uiteraard de Haiku woordjes van eigen kweek. Wordt nog vervolgd hoor…

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom . Alvast bedankt voor je commentaar

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

Dirk

Het kleine wereldje

Het kleine wereldje…

ik geraak er echt nooit op uitgekeken 😉

Op ons terras liggen enkele oude & verweerde beton stenen, die ik daar laat liggen voor een welbepaald doel.

Namelijk… als “kweekvijver” voor allerlei soorten mos.

Die minuscule mosjes vind ik altijd uitdagend om te fotograferen.

Hun schoonheid wordt nog meer geaccentueerd na een malse regenbui… 🙂

Nog steeds beklaag ik me niet dat ik mijn Canon camera’s heb ingeruild voor Fuji en Sony body’s.

Mijn oude Canon lenzen gebruik ik nog steeds via een adapter op de Fuji & Sony en dat gaat heel goed !

Door de veel grotere Fuji/Sony sensoren krijg ik automatisch een veel mooier en vooral zachter bokeh.

In macro fotografie is dat een niet te versmaden voordeel 🙂

De lens is de 100mm f2.8 L IS USM van Canon. De body is van Fuji

Kleine mos plantjes van amper 1 cm hoog…

Groot

Waterdruppeltjes

als juweeltjes op het mos

hoe klein groot mag zijn

Minnekozend

Vijf kleine mosjes

groeien al minnekozend

recht naar de hemel

Het mooie van macro fotografie is dat je altijd met een heel beperkte scherptediepte werkt.

Hoe korter je bij je onderwerp komt, hoe kleiner de dof (Depth Of Field ofterwel Scherptediepte).

Je kan natuurlijk ook werken met focusstacking om een groter DOF te verkrijgen

(= meerdere foto’s met een verschoven scherptepunt bijeen voegen tot 1 foto, om zo een grotere DOF in je foto te hebben)

Focusstacking wordt veel toegepast in reclame fotografie , ook in extreme macro van insecten (= extreme details)

(Dit soort experimenten heb ik hier al enkele keer gepubliceerd in de laatste jaren).

Maar met dit soort mos fotografie zoals vandaag, laat ik liever de beperkte dof en het zachte bokeh voor zichzelf spreken…

Oppervlaktespanning

Mosjes en water

de oppervlaktespanning

houdt ze bij elkaar

Aan belichting in de fotografie kan je fortuinen spenderen…

Echter, met wat fantasie en zelf wat dingetjes uitproberen kom je in het macro wereldje heel ver 🙂

Hier heb ik met een spotgoedkope led pillamp uit de Aldi de “scene” belicht ,

de wit balans nadien in photoshop rechtgezet et voila 🙂

De onscherpe mosjes zijn amper 2 tot 3 mm verderaf of korterbij het vlijmscherpe mosje + druppel.

Onderstaande foto is een heel mooi voorbeeld van de heel beperkte scherpte diepte,

waarin de macrofotograaf zijn ding moet doen 🙂

Het is een uitdaging, telkens weer !

en telkens weer geniet ik er met volle teugen van ! Wees maar zeker 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kleine mosjes macro fotografie én uiteraard de Haiku woordjes van eigen kweek.

Het kleine wereldje wordt zeker nog vervolgd…

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom . Alvast bedankt voor je commentaar

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

Dirk