Herfst,
De herfst komt heel stilletjes aan op dreef…
Eindelijk !
De herfst heb ik altijd een mooi seizoen gevonden.
De kleuren, de geuren, het word weer wat frisser (wat ik heel leuk vind 😉 )
Tegen wat kou kan je een extra pull aantrekken en voor de regen,
daar heb je een regenjas voor hé 😀
’t is weer tijd om lange wandelingen te maken,
en te genieten van de gouden kleurenpracht in de bossen.
De weergoden hebben ons A.D. 2018 ongelooflijk verwend,
met een zalig lange nazomer 
Dat maakt dat het herfstseizoen wat opschuift.
Door de aanhoudende droogte zijn er veel minder paddenstoelen of zwammen
te ontdekken als in vorige jaren.
Maar dat laten we ons niet aan ons hartje komen hé ? 😎
Teergeliefde bezoeker, ga je mee op wandeltocht in het Buggenhout bos ?
In dit toch wel redelijk uitgestrekt Buggenhout bos vind ik overal inspiratie.
Vandaag heb ik maar 2 lenzen mee. De 100mm én de 180mm macro van Canon.
Dat moet voldoende zijn voor vandaag 😀
De schitterende herfstkleuren en de jaarlijkse ondergang van het lover,
nodigen uit om er stillevens van te maken.
Groen blaadje
Een oud beukenblad
geeft stervensbegeleiding
aan een groen blaadje
Als je oog hebt voor de kleinste zaken in de natuur,
dan vind je het vast ook heerlijk om van die wondere tafereeltjes te ontdekken 🙂
Hoe een handvol takjes en verdorde beukenblaadjes,
zoveel schoonheid kunnen uitstralen !
Weer zo’n zalig mooi stilleven,
zomaar geschonken door ons moeder natuur 😉
Wat is nu eigenlijk het verschil tussen een paddenstoel, schimmels en een zwam ?
De zwam en schimmels :
Zwammen en schimmels zijn synoniemen !
Een zwam is een schimmel en een schimmel is een zwam (ja hallo ??)
De wetenschappelijke naam van beide is Fungi.
Het zijn organismen die uit cellen met een celkern, mitochondriën, celwand en een cytoskelet bestaan.
Tot de schimmels (= zwammen) behoren zowel meercellige organismen,
zoals paddenstoelen maar ook eencellige organismen zoals gisten.
Paddenstoel = vruchtlichaam
Een paddenstoel is het vruchtlichaam van een zwam of schimmel.
Paddenstoelen vormen maar een klein deel van de schimmel.
Net als bij een ijsberg bevindt het grootste deel zich buiten het zicht.
Bij de paddenstoel schuilt dus een heel netwerk van schimmeldraden ondergronds;
alleen de vrucht steekt z’n kopje boven het maaiveld.
Maar een vliegenzwam dan?, hoor ik je denken. Dat is toch een zwam?
Ja, die héét zwam, en dat is wel wat verwarrend.
Maar ook een vliegenzwam is enkel en alleen het vruchtlichaam van een zwam.
Het is dus een echte onvervalste paddenstoel 😀
Tot zover deze lezing 😎
Wie schetst mijn verbazing,
toen ik heel aandachtig bezig was met een herfst foto,
een ritselend en verdacht geluidje hoorde…
De noise maker was een dikke vette pad die naast mijn wandelschoen zat 😀
Het beestje bleef roerloos zitten,
en keek me met kille nietszeggende amfibie oogjes aan…
Het beestje heeft perfecte schutkleuren,
om onzichtbaar te zijn in dit herfstbos.
Ze was voor heel even mijn model 😆
Wist je dat een pad zoals deze tot 12 jaar kan worden ?
Mos bedjes
Ze tieren welig
die kleine paddenstoeltjes
op hun mos bedjes
‘k heb al veel soorten zwammen en paddenstoelen gezien,
maar deze rare jongen (of is het een meisje ? 😀 )
was ik nog nooit eerder tegengekomen…
(nu wel natuurlijk )
Deze fungi luistert naar de naam : Paarse Paddenstoel (Cortinarius violceus)
Blijkbaar heeft één of ander bos bewoner er een stukje uit gebeten 😀
‘k hoop dat dat dit blauwtje niet giftig is…
Omdat het paddenstoeltjes aanbod (nu nog) redelijk karig is,
Noot: (ik hoop op wat meer regen/vocht zodat de paddo’s nog kunnen groeien)
ben ik die dag meer en meer op de stilleven fotografie toer gegaan.
Herfstkleuren & minimalisme…
Die twee gaan altijd heel goed samen 😎
Rust
Gedempte stilte
en herfstgeuren in het bos
brengen me tot rust
Het gegeven:
Een oud spinnenweb draadje,
dat een verdord beukenblaadje vangt…
én zomaar laat zweven…
Hét moment & dé omgeving:
Soms schuift er een wolk voor de zon,
dat het gegeven van hierboven in een zacht omfloerst licht laat baden…
Het resultaat:
Een stilleven dat het magische herfst licht van toen heeft mogen vangen…
Dit zijn fotografie momentjes die ik koester hoor 😉
Om dit logje te eindigen…
Een gewonde, gebroken paddenstoel…
Wie of wat heeft dit veroorzaakt ?
Een argeloze wandelaar ? , een jogger ? , een mountainbiker ? een wandelstok ?
of een konijntje ? een woelrat ? , een pad ? een vos ?
Wie zal het zeggen hé ?
Wat ik in deze foto wil onderstrepen,
is de vergankelijkheid van het leven…
Op dit moment ben je er nog, springlevend, vol dromen, vol plannen
maar straks leef je verder in de herinnering van je naasten…
Het gebeurt elke dag…
Et voila, we zijn weer aan het eind van het logje gekomen…
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn natuur, macro fotografie
én mijn haiku poëzie woordjes…
Het ‘kleine wereldje’ is de rode draad doorheen mijn fotografie
en krijgt heel zeker nog opvolging 😀
Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom 
.
Alvast bedankt voor je commentaar 
!
Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…
We zien wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben én wanneer of waar het verschijnt 
Dirk
.
