Het kleine wereldje…

In het vorige logje, heb ik jullie uitgelegd hoe ik de laatste tijd
meestal mijn macro foto’s maak.
De methode die ik probeerde uit te leggen heeft als groot
voordeel dat je als er weinig licht is (s’ochtends, of de avond –
wanneer je over je onderwerp gebogen staat en dat in de schaduw zet,
een beestje in een donker bos…)
met een relatief trage sluitertijd (1/250s) en lage ISO (100 ISO) toch nog een
redelijk perfect belichte én scherpe foto kan maken.
Door de manuele instellingen op de flitser kan je perfect het (flits) licht
doseren. (1/64 , 1/32 , 1/16 , 1/8 , 1/4 of 1/2 flits vermogen )
Door de witte diffuser over de macro lens wordt het flitslicht
lekker egaal verspreid. Je moet eerst wat oefenen met de flits,
zodat je kan inschatten welke flits verhouding het beste is voor het aanwezige licht.
Je komt heel zachtjes dichterbij je onderwerp,
tot de FocusPeaking lijntjes verschijnen, daar, waar jij de scherpte wil !
Klik ! en je foto is klaar 😎
Meer is het echt niet hoor ! 😀

Voor onze fietsvakantie dit jaar, verbleven we in “Het Wijngaardhof“,
een zalige B&b in Gutschoven, Haspengouw
waar we nu al voor de 3de keer geweest zijn.
We hebben maar 3 dagen van de 7 kunnen fietsen… voor de rest was
het regen, regen, afgewisseld door stortregen en motregen…
Binnen de koer van de vierkanthoeve , heeft Maryse (de gastvrouw)
tal van bloemperken, grote bloembakken met prachtige bloemen
en planten staan.
Een paradijs voor een macro liefhebber zoals ik 😎

Een piepklein bloempje dat in de schaduw stond van een boom…
Mét de blaadjeserbij gerekend is de bloem misschien 2 of max 3mm breed.
Een klein juweeltje in mijn ogen…

Bloem

Wat pastel kleuren…
een bloem moet echt niet groot zijn
om te verbazen

In het zachte avondlicht,
vond ik in het struikgewas (buiten de hoeve) wat blauw/paars
gekleurde plantjes…
Het flitslicht is hier ingesteld op 1/64^ste vermogen.
Ik hou wel van dat zachte licht sfeertje dat je zo kan opbouwen,
met niets meer dan je eigen creatieve fantasie (én een flitser natuurlijk)
Meer en meer borrelt het gevoel van schilderen met een lens én flitser naar boven 😎

Een piepklein kevertje trok mijn aandacht…
Welke soort het is weet ik niet, maar het was heel klein…
1 tot 1,5mm dacht ik.
Hier duikt een nadeel van de flits methode die ik gebruik fel op…
Op de gladde schilden van het kevertje zie je de weerschijn van de flitser,
desondanks de diffuser die ik gebruik… Dat vind ik zelfs lelijk… kan je nagaan hé ? 🙄

Hier ga ik natuurlijk op zoeken hoe dat flits nadeel vermeden kan worden !
(zonder te Photoshoppen natuurlijk !)
Zoals je dus ziet zijn er ook nadelen aan deze ‘macro techniek’…
Sorry daarvoor, maar als ik een oplossing voor dit belichting probleem heb,
dan zal ik dat graag met jullie, mijn teergeliefde bezoekers delen 😎


Kevertje

Een klein kevertje
ik heb er nog geen naam voor
en plots… sprong het weg

Zelfs in Haspengouw vind je nog hier en daar een Blauwe vleesvlieg…
Waarom zeg ik dat ??
Als je in Brabant, Antwerpen, Vlaanderen, Wallonie buiten eet
(een picknick bij het fietsen), dat moet je al vlug vliegen, vervelende kriebelbeestjes
en/of wespen wegjagen…
In Haspengouw wordt zoveel vergif gespoten om het fruit te vrijwaren tegenover
alle zowat bekende schimmels en ziekten, dat er bijna geen insecten meer te vinden zijn.
DE fruitboeren doen ook hun best om zoveel mogelijk mooi fruit te oogsten,
het is hun broodwinning dan ook. In die optiek begrijp ik al dat gespuit…
Maar van de andere kant… je weet het ook wel hé ?

Terug binnen de muren van de vierkantshoeve…
Enkel grote witte bloemen in een enorme bloembak trokken me aan !
Eerdere observaties van deze bloemen leerden me dat de zweefvliegjes
én de mieren, verzot zijn op de de stamper en/of de meeldraden van deze bloemen.
Ik wou me concentreren op de mier, maar een zweefvliegje vloog zomaar de foto binnen 🙂
Kriebel momentjes hoor 🙂

Een ondeelbaar momentje later,
nog geen halve seconde later denk ik !
Het zweefvliegje was sierlijk geland op één van de meeldraden,
de mier was bovenop de stamper geklommen…
Hoe vlug zijn deze kleine beestjes hé ?

Deze methode van fotograferen bevalt me echt 😉
ISO 100 , 1/250^ste/s , 1/32^ste flitsvermogen, f5,6

Nog een zweefvliegje dat zich klaarmaakt om te landen op de stamper van een bloem…
Nu is alles min of meer scherp, waar ik het wil…
Flink wat oefenen met fotografie technieken werpt zijn vruchten af

Vliegje

Een gouden vliegje
bekijkt het menu aanbod
ze heeft appetijt !

k hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te dichten ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 3)

Van de zonnige close-up fotografie in de Dordogne,
gaan we verder met … ‘echte’ macro fotografie 🙂
Het vorige deel (Deel 2) van deze ‘Lente Macro…’ reeks kan je hier (her)lezen.

In (het vorige logje) de Dordogne fotografeerde ik met een 100/400mm tele zoom lens,
wat niet echt macro foto’s, maar close-up foto’s zijn…
in deze serie werk ik met de Fuji 120mm GFX macro lens + een
45mm tussenring op de middenformaat camera Fuji GFX 50s
Mét deze tussenring kon ik (eindelijk !) met deze middenformaat camera
volledig in het 1:1 macro gebied werken !

Alle foto’s zijn genomen bij natuurlijk (vroege voor avond) zonlicht…

De eerste foto sluit netjes aan bij de laatste foto in het vorige logje 😎
Een blauwe vleesvlieg doet zich tegoed aan de energierijke suikers
van de witte Margriet bloem.

De blauwe vleesvlieg bleef maar lekker snoepen van de bloem,
zodat ik tijd genoeg kreeg om er een paar leuke portretjes van te maken 😉
Het is net alsof ze met één van haar pootjes me toewuift 😎
Hier kan je ook heel goed de héél minieme scherptediepte zien van deze macro lens…
In dit héél kleine scherptegebied moet een macro fotograaf dus werken 😎

Het kleur contrast wordt in deze foto lekker versterkt door het blauw én het geel.
Omdat het complementaire kleuren zijn ‘versterken’ ze elkaar.


Kleuren

Kleur contrasten bij
complementaire kleuren
versterken elkaar

Het ‘slaapmutsje’…
Eén van de tientallen slaapmutsjes die in onze tuin zomaar zijn komen groeien 😎
Maar we zijn breeddenkend, je huidskleur is echt niet belangrijk 🙂
Deze oranje/rood/roze/groene bloemekes zien er héél fragiel uit.

In mijn ogen zijn het prachtige bloemen, met de soepelheid én elegantie
van een balletdanser(es). De heel geringe scherptediepte van de Fuji 120mm GFX
macro lens geeft me het zalig gevoel dat ik kan ‘schilderen’ met deze lens !

De Slaapmutsjes in ons wild & ruig bloementuintje,
zijn en zullen steeds een bron van inspiratie voor me zijn :mrgreen,

Oranje

Een roze tutu
boven een groen stengeltje
oranje boven !

Iets raar trok mijn aandacht…
Onderaan de stengel van een witte margriet vond ik een beetje ‘schuim’…
“Wa is da” voor iets ?? vroeg ik me af …
Na effe een foto naar ObsIdentify sturen én nog wat extra te Googelen…
wist ik al héél wat meer over dit schuim 😉
Het schuim wordt geproduceerd door de SchuimCicade.
Meer info over dit (onschadelijk) beestje vind je hier

Het werd avond en er zat wat regen in de lucht…
Dat trekt meestal andere insecten aan als die we gewoon zijn …
Volgens mij is dit een of andere soort van sluipwesp…

Bij de vorige foto zei ik al dat er regen in de lucht zat…
Bij deze foto is de regen er juist uitgevallen 😉
Omdat de natuur altijd fris en opgeknapt oogt, na een malse regenbui,
is dat hét perfecte moment om buiten te gaan fotograferen
De nat geregende Witte Margrietjes kunnen er weer tegen 😎

1

Na een zomerbui
ogen margrietjes als nieuw
1 inch vol schoonheid

De héél kwetsbare slaapmutsjes, na de malse zomer regenbui…
Ze doen me denken aan een oud Chinees sprookje…
Het riet breekt niet, maar het plooit !
Ook daarin schuilt de sterkte van een plant !

Na een malse regenbui herademt alles,
zo voelt het aan, vind je niet ?
In “normale” omstandigheden zou het zo moeten aanvoelen…

Regen kan, mag en zal meestal een zegen zijn…
Maar teveel regen kan én zal ook een vloek zijn…
In gedachten dwaal ik even af naar al die mensen die zoveel hebben verloren,
door de recente water rampen in ons Belgen landje, Nederland en Duitsland…
Ook denk ik aan al die naamloze, vermiste mensen, hun familie, vrienden, collegae,kennissen, enz die wachten op nieuws over hun “zwijgen”…
Een water ramp zoals deze zal zich zeker in de toekomst herhalen… !
Omdat de klimaat verandering op ons bolletje echt wel een voldongen feit is geworden…

Stel ik mezelf (en jou, teergeliefde bezoeker) deze vraag:

Is er nog een weg terug naar het ‘normaal’ ???

Om dit logje voor vandaag, positief en hoopvol af te sluiten…
Een slaapmutsje die haar bloemblaadjes heeft open geplooid
om het malse regenwater maximaal op te vangen.
Moeder natuur heeft meestal het laatste woord


Water

Zij draagt de regen
in haar tere bloemenschoot
water voor later

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven mooi ?
Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Allemaal beestjes en plantjes

Van het winters sfeertje in mijn vorig logje,
vertrekken we nog eens naar het zonnige Frankrijk,
Meer bepaald naar Les Eyzies (een piepklein dorpje in de Dordogne)
In de ons daar omringende bossen heb ik me lekker kunnen uitleven
met (pseudo) macro fotografie.
Omdat een macrolens met een 1:1 verhouding werkt,
en de 100/400mm zoomlens (waarmee ik werkte) op een 1:2 verhouding werkt,
zijn het niet echt macro’s… Maar kom, ik heb een hekel aan puriteinen en komma-neu….
neuspeuteraars, dus beschouw ik al deze foto’s ook als macro 😉
Ném, dat zal de stoute puriteinen leren 😉

Maar waarom gebruik ik hier dan een lange tele ?
Heel veel beestjes zijn super alert en vliegen, kruipen of springen weg als je
nog maar 1 of 2 meter in hun buurt komt !
Omdat ik niet met een fullFrame camera werkte,
maar met een APS-H sensor, moet ik de focusafstand vermenigvuldigen met 1,4.
Inzoomen op 400mm betekent in feite inzoomen op 560mm.
Als ik moest werken met een APS-C sensor (een Canon 7D bijvoorbeeld) , dan werd het een 600mm !
Nu ja, voor bloemekes heb je die lange zoom niet echt nodig,
Maar in dit logje zie je ook piepkleine kriebelbeestjes 😉

Voor dit bloemeke heb ik effe moeten zoeken,
om de juiste kijkhoek te vinden waar de stengel onzichtbaar werd !
De stengel is er wel, maar je ziet hem niet …
Zo lijkt het wel of dit stilleven van de bloem en blaadjes lijkt te zweven 😎

Dit superschuwe vlindertje (Geel Dikkopje ) heb ik kunnen fotograferen van bijna 4 meter verder !
De beestjes zitten bijna nooit stil, het is dus constant bijsturen en her-kadreren
Maar juist omdat de uitdaging om een mooie foto ervan te maken zo groot is,
doe ik macro fotografie echt heel graag 😉
Moest dit gemakkelijk zijn, dan zou het snel vervelen denk ik 🙂

Omdat ik ook een blik op het lijfje van dit Geel Dikkopje
wou hebben, heb ik het beestje een tijdje gevolgd…
Dit is de “beste” foto die ik kon maken van het gehele beestje.

In de Dordogne streek wordt het zomerlicht vanaf 18u wat zachter en warmer…
Ideaal licht dus om de bos en weide plantjes te fotograferen !
Noot: Er zijn géén filters gebruikt !
Alleen de camera+lens én het aanwezige, natuurlijk licht…

Een piepklein bloemeken, aan de rand van het bos…
Het pastelzachte blauw en purper vond ik betoverend mooi.
De vrolijke tierlantijtjes van de paarse meeldraadjes, dansten hun lied !

Een fotograaf heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn !
Een handvol mooi, zacht avond licht en een mooie bloem als model voor de lens…
Meer hebben wij niet nodig 🙂


Schoonheid

Een klein bloemeke
geniet van zonnstraaltjes
schoonheid heeft geen naam…

De meeste mensen (ik ook hoor) zijn verzot op supermooie zon-onder-
of opgangen… Daar is zeker niets mis mee. Schoonheid kent geen naam !
Maar heb je al eens een zonsondergang doorheen weidebloemekes,
of zelfs doorheen onkruid , al eens gezien en gevoeld ??
Het is wondermooi hoor, ik raad je aan om het minstens ééns te proberen 😎

In het licht van de warme avondzon wordt alles anders….
Dit zijn super momentjes van genieten voor mij !
Bij een macro of een lange telezoom zijn de achtergrond “regeltjes”
min of meer gelijk. Probeer je onderwerp mooi te isoleren van de rest…
De lens doet de rest om het bokeh af te werken 😎
Deze Veldsalie heb ik aangetroffen aan de rand van een bos.

Een dik half uurtje later is het licht helemaal anders…
Het licht wordt magie !
(Zeker als je de belichting én de licht-meet-functie wat aanpast 😉 )

Dromen

In warm avondlicht
mag je oneindig dromen
van mooie dingen

Eenmaal uit het bos, was het licht terug helemaal anders !
De talrijke beekjes en grachtjes gonsden nog van het leven.
Een Prachtige-beek-juffer zoekt haar een veilig plekje,
om de nacht door te brengen.

Een Vuurjuffertje zoekt ook een slaap plaatsje…
De kleuren van die juffertjes zijn prachtig om te zien hé ?

ineens

Een Vuurjuffertje
zocht een plaatsje voor de nacht
ineens was ze weg !

‘k hoop dat je van dit logje genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat

Van het blauwe ijs en de woeste natuur van IJsland,
is het weer hoog tijd om eens te verkassen naar ‘something comletely different’
(één van de wereldberoemde statements uit de waanzinnig absurde
grappen wereld van het Monty Python Flying Circus – Meer info daarover, vind je hier en hier)

In het vorige logje in dit middenformaat thema had ik uitgelegd welke camera en lens
gebruikt werden. Dat is ondertussen nog niet verandert 😎
Dat logje kan je hier nog eens (her)lezen.
Omdat macro’s maken met een midden formaat camera een andere aanpak
vereist dan met een aps-c, Four Thirds en zelfs een Full frame CCD,
moet je flink wat ‘oefenen’ om de voordelen van deze sensor te ontdekken.
Laat ons zeggen dat midden formaat ideaal is voor landschap, ‘rustige’ fotografie,
beperkte macro (dit alles in een notendopje hé…).
Hoe groter de CCD, hoe groter de pixels, én hoe minder er digitale ruis
in je foto’s zal opduiken. Voor macro is dat echt wel een zegen !
Zeker in macro fotografie is de achtergrond héél belangrijk.
Met een middenformaat camera kan je fluweelzachte achtergronden (bokeh)
maken (als je weet wat je doet) Dat is de eigenschap die ik warm koester bij deze camera 😎
Voor actie, sport enz is deze camera waardeloos,
maar dat soort fotografie doe ik heel zelden en daar heb ik mijn andere
camera’s voor als het ooit nodig is 🙂
Zelfs met een mobieltje kan je de dag vandaag 4K filmpjes maken,
én er een jpeg uit isoleren en opslaan.
Waar gaat die technologie stormloop eindigen hé ? 😉

Met deze midden formaat camera kan ik in mijn macro’s
iets meer ‘magie’ leggen. Het voelt bijna aan als schilderen met de lens
Deze kleine, nog niet volgroeide Witte margriet,
vond ik zo aandoenlijk mooi, dat ik moest denken aan Annabel, ons kleinkindje, als ze verlegen is 😉

Titel: Verlegen bloemeke

Een of andere strontvlieg, rustend op een nog gesloten witte margriet…
Gevangen in het licht van de vroege lente avond
ze inspireerde me tot donkere gedachten !

Titel: De vlieg

Dood

Een groene wereld
waarin je rood alarmeert
kan je dood wezen

De Juffertjes-In-Het-Groen in onze wilde bloementuin zijn altijd
een bron van inspiratie geweest !

Titel: Behind Green Bars

Soms zijn er van die zalige momentjes van zacht, warm avondlicht !
Als je dan op het juiste moment op dé goeie plaats bent… Top momentjes zijn dat 😎

Titel: Goudblomme

Zoekend

In de avondzon
voel ik je warme kleuren
zoekend naar de zon

De Slaapmutsjes in ons tuintje blijven dapper groeien,
elk jaar weer zijn ze daar met meer volk dan vorig jaar
Ze geven ons fijne en zachte kleuren, waar we zalig van genieten 🙂

Titel: Slaapmutsje

Naar analogie van de eerste foto in dit logje…
Nog een “verlegen” Witte Margriet…
De rood/roze/oranje kleuren in de achtergrond benadrukken dit verlegen gevoel vind ik 😉

Titel: Verlegen Bloemeken

Kind

Hoe heerlijk is het
om je verlegen kleinkind
de hand te geven

In mijn macro fotografie, probeer ik meer en meer ‘sprekende’ beelden te maken…
Een weergave van de werkelijkheid maken, een registratie ervan maken als het ware,
daar wijk ik bewust meer en meer vanaf…
Een registratie van de werkelijkheid vertelt me niet veel, alleen het feit dat “het’ bestaat.
Fotografie is véél meer dan een registratie van de werkelijkheid hé ?
Omdat gevoel (in mijn ogen) héél belangrijk is, én zeker in de fotografie of kunst…
probeer ik door te ‘spelen’ met de achtergrond, de kleuren én het aanwezige licht
die “ongrijpbare meerwaarde” gevoel in mijn foto’s weer te geven…

Titel: Een Wakker Bloemeken

Een ijverige hommel in onze achtertuin…
Een midden formaat camera is niet echt een ‘snelle’ camera,
maar als je flink wat oefent, dan kan je leuke resultaten neerleggen 😎
Wat me hier opvalt… elk jaar zijn er minder hommels, bijen enz in onze omgeving… 🙄

Titel: Honing Industrie

Een Bieslook plantje in ons kleine kruidentuintje…
Elk jaar opnieuw maak ik er foto’s van én ze blijven me inspireren 😉

Titel: Bieslookje

Nog een Juffertje-in-het-groen…
één van de honderden die in onze lekker wilde bloementuin groeien.
Door de jaren door probeer ik mijn fotografie aan te passen én meer en meer
gebruik te maken van de mogelijkheden die de scherpte diepte op deze mooie plantjes
ons kan bieden. Hier heb ik scherp gesteld op de meest nabije groene ‘armen’ van
dit plantje, om in de foto een indruk van “isolatie,gevangenschap” te geven.
De ‘ziel, de kern’ van het plantje echter, blijft gevangen…

Titel: Behind green steel bars

Protest liedjes…

Uit mijn radio
weerklinken protest liedjes
het maakt echt niets uit !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een Blauwe Vleesvlieg…
Je ziet ze veel bij bloemen waar ze energie opdoen in de vorm van koolhydraten (nectar) of eiwit (stuifmeel). Het vrouwtje vleesvlieg heeft veel eiwitten nodig wanneer ze gaat paren en eieren legt en ook de eieren van vleesvliegen hebben eiwitten nodig wanneer de maden uitkomen.Maden die bekend staan als vraatzuchtige opruimers van dierlijke resten. Aan deze maden (larven) hebben de groep vleesvliegen tevens hun naam te danken. Al bij al vind ik het mooie insecten om te fotograferen.
Iets om over na te denken : Hoe zou onze wereld eruit zien zonder deze nuttige insecten ?

Titel: Stuifmeel & suikers verzamelaar

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven mooi ?
Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Winterse Druppeltjes

Mijn trouwe bezoekers weten al lang,
dat ik in mijn logjes orde nog regelmaat respecteer 😎
Momenteel zitten we terug in een snikhete hittegolf…
Van warmte kan ik genieten tot 25 graden maximum…
Als het warmer wordt, dan haak ik af en blijf lekker binnen
genieten van de koelte en de schaduwen…
Een zonneklopper ben ik dus niet, maar dat wisten jullie al denk ik 😆

Om dus nog eens lekker tegendraads te doen,
lanceer ik een nieuwe reeks van Winterse Druppeltjes foto’s 😉

Alle foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en de Laowa 100mm macro lens.
Een statief is niet gebruikt wegens niet te doen tussen ons struikgewas…
Locatie: onze wilde wintertuin …

Exif gegevens geef ik niet door, omdat de Laowa 100mm macro een 100%
manuele lens is en niets digitaal wegschrijft…
Scherpstellen gebeurt dmv Focus Peaking , zodat ik geen enkel selectie punt
moet selecteren. Deze techniek geeft een grote vrijheid ivm
uitkadreren, compositie bepalen enz. Deze focus Peaking techniek is ontwikkeld
uit de filmwereld. Naar mijn nederige mening is dit één van de beste
verbeteringen op foto-technisch vlak in de laatste 10 jaar.

Genoeg uitleg… 😎

Een piepklein, net ontdooid druppeltje.
Buiten was het toen amper 1 graad celcius !
Lekker aangenaam & fris weer dus 😆

Deze foto kreeg ik maar niet scherp… 🙄
Er stond een constant briesje dat de minuscuul dunne takjes
heen en weer bewoog. Van de 20 foto’s die ik ervan genomen heb,
is dit ongeveer de beste (in mijn ogen gezien dan…)
Op het laatst probeerde ik het takje met een wasspeld ergens vast te hangen,
maar het brak gewoon af, zo dun en broos was het…

In dit takje uiteinde meende ik een hondenkop te zien…

Soms nemen druppeltjes de meest rare vormen aan…
Zeker als de druppeltjes gevangen worden in kronkelende takjes 😎

De voorgaande foto bracht me op een ‘spiegel’ ideetje…
Twee gespiegelde druppeltjes worden samen één rare bril 😉

Een klein sneeuwklokje in onze grote bloembak op het terras…
Steeds opnieuw is dit een bron van inspiratie voor mij

Hetzelfde sneeuwklokje als in de vorige foto,
maar hier heb ik gekozen voor een zwart/wit omzetting.
De meeste bloemen worden niet mooier in een zwart/wit omzetting,
maar dit soort van winter bloemekes staan hun mannetje (of vrouwtje ?)
in zwart/wit fotografie 😎

Ghost riders in the storm…
Kleine druppeltjes gedragen zich soms als lenzen !

Druppels tonen ons altijd de wereld omgekeerd…
Ons huis is hier omgekeerd weerspiegeld in een +- 2mm dik druppeltje 😎

Een toekomstige paardenbloem,
bedekt met minuscuul kleine ijs fragmentjes.
Bij een volledig open diafragma (f2,8) én een macro verhouding van 1,5:1
voelt fotograferen aan als schilderen met je lens ! Zalig hoor ! 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten,
Het stukje opgerold eindje bekaert kottekesdraad,
levert ons ook leuke druppeltjes op.
De zalig minieme scherptediepte van de macrolens doet de rest 😎

Et voila, we zijn aan het eind van een Winterse Druppeltjes (Deel 1)
macro logje gekomen. ‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen,

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Macro & lente bloesems

Van het machtige IJsland keren we terug naar ons rustige tuintje,
ook de onmiddellijke omgeving van waar we wonen verkennen we vandaag…
Want in de lente is alles mooi 😉
En als de bloesems bloeien én de bloemekes terug groeien…
Dan is het weer genieten geblazen hé ? 😎

De camera is de Fuji XH1 en de lens is ofwel de Fuji 100/400mm zoomlens
ofwel de 100mm macro lens van Canon. De Canon lens is via de Metabones
adapter op de Fuji X-body geklikt. (De elektronica tussen lens én body wordt
dmv contactpunten probleemloos doorgegeven.
Zelfs focus peaking werkt feilloos ! 😎 )

In de oude boomgaard-schapenweide, rechtover ons huis,
groeien nog een paar stokoude appelbomen…
ze bloesemen nog elk jaar !

ISO 200 , f5,6 , 1/380s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

De ijverige bijen zijn weer druk bezig !
Het gezoem van de insecten hoor je overal…

Gezoem

Ik luisterde naar

het gezoem van de bijen

en genoot ervan.

ISO 200 , f5,6 , 1/500s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

In de schaduw van een oude struik,
staat een paardenbloem mooi te wezen
Vele mensen vinden ze onkruid en willen ze niet in hun piekfijn verzorgd tuintje…
Maar in onze wilde tuin is alles welkom 😉 (behalve brandnetels… die trek ik eruit !)

ISO 200 , f5,6 , 1/220s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

Een viooltje…
Het begon twee jaar geleden met het overplanten van een stuk of 5 viooltjes …
Nu kan je die mooie bloemetjes zien in ongeveer de helft van onze tuin

ISO 200 , f5,6 , 1/1800s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

Terug naar de oude boomgaard…
De zon verstopte zich achter wat wolken…
Het licht werd heel zacht en dus ideaal om de spierwitte appelbloesems
te fotograferen ! (Noot: Als je deze bloesems in het volle zonlicht fotografeert,
dan is je foto in alle gevallen overbelicht en bijgevolg mislukt ! )

Licht

De witte bloesems
van de oude appelboom
dronken van het licht

ISO 500 , f5,6 , 1/800s , 250mm , -0,3 EV , geen statief gebruikt

De paarse dovenetel is en blijft een mooi plantje vind ik.
En heel belangrijk… je kan het plantje aanraken,
zonder je te vernetelen 😎

ISO 500 , f5,6 , 1/140s , 400mm , 0 EV , geen statief gebruikt

Vergeet-me-nietjes…
Die petieterig kleine bloemetjes,
wie kent ze niet hé ? 😉

ISO 400 , f5,6 , 1/500s , 400mm , -0,7 EV , geen statief gebruikt

Met de schoonheid van de vergeet-me-nietjes voor mijn ogen,
laat ik me graag als fotograaf eens lekker gaan 😎
Die piepkleine bloemetjes zorgen altijd voor zalige inspiratie !

ISO 400 , f2,8 , 1/1900s , 100mm , -0,7 EV , geen statief gebruikt (Canon lens)

Zelfs als het wat regent blijven de vergeet-me-nietjes
dankbare onderwerpen om te fotograferen !

Regen

Vergeet-me-nietjes
ze blijven me bekoren
zelfs in de regen !

ISO 400 , f4 , 1/450s , 100mm , 0 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

Heb ik je ooit al verteld dat je na een malse regenbui,
de mooiste druppeltjes kan fotograferen ? 😉


ISO 400 , f4 , 1/550s , 100mm , 0 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

De kleine vergeet-me-nietjes blijven bekoorlijk mooi !
Vind je ook niet ? 😉

ISO 400 , f4 , 1/320s , 100mm , +0,3 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

De viooltjes hebben het heel goed gedaan in ons tuintje 😎
Van de vijf potjes zijn er ondertussen een twintigtal plantjes
verspreid in onze tuin aan het groeien.
Dat beloofd voor volgend jaar !


ISO 200 , f2,8 , 1/420s , 100mm , -0,7 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Nog een ruikertje vergeet-me-nietjes,
gewoon omdat ze zo mooi zijn (én ze geuren ook heerlijk 😉 ! )

ISO 200 , f2,8 , 1/1700s , 100mm , 0 EV , geen statief gebruikt , Canon lens

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente & bloesem logje gekomen.

‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Hallerbos (2019)

Normaal gaan we elk jaar naar het Hallerbos,
als de blauw/paarse hyacinten weer bloemen…
Maar ook dit jaar heeft dat feestje niet kunnen doorgaan,
wegens corona natuurlijk.
Heel het bos was afgesloten, alle parkeerplaatsen afgesloten.
Het bos was alleen toegankelijk voor bewoners uit Halle.
Maar niet getreurd, ik heb nog méér dan genoeg ,
niet gepubliceerde foto’s liggen van onze Hallerbos fotoshoot in 2019 😎

Alle foto’s zijn gemaakt met de Fuji XH1 en de 100/400mm telezoom van Fuji.

Je weet nooit met zekerheid op voorhand of het mooi licht gaat worden…
Mooi licht is dus altijd wat gokken …
Maar meestal hebben we geluk 😎

Het tijdstip: 07:02am… Het bos ontwaakt langzaam

ISO 800, f5,6 , 1/17s , 0 EV , 200mm , statief

Eens de zon begin te stijgen, gaat het schouwspel redelijk snel vooruit !
Het licht verandert voortdurend…
Het is dan ook echt genieten van deze zalige momentjes 😉

ISO 800, f5,6 , 1/35s , 0 EV , 160mm , statief

Een klein experimentje…
Inzoomen terwijl je een foto maakt kan leuke resultaten geven 😎
In Photoshop kan je dat ook,
maar het is zoveel leuker om zelf dat zoom-effect te schrijven met je camera !
Het is gewoon wat settings uitproberen tot je de goede belichting
hebt gevonden. Er is hier géén grijs filter gebruikt…

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 230mm , uit de hand

Hetzelfde soort van fotografie experimentje als bij voorgaande foto…
Hier heb ik gewoon de camera van links naar rechts bewogen,
terwijl de sluiter nog openstond.
Ook hier, wat uittesten met de sluitertijd
om geen onder of over belichte foto te krijgen.

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 180mm , uit de hand

Je kan ook de lens van boven naar beneden (of omgekeerd) laten bewegen,
op het moment dat de sluiter openstaat.
Deze ‘techniek’ bied een ‘rustiger’ beeld en laat de kleuren
van het Hallerbos spreken vind ik.

Als je deze experimentjes zelf wil uitvoeren :
zie dan dat de beweging die je maakt (op en neer,links naar rechts, inzoomen,enz)
bezig is aleer je de sluiter openzet.
Uiteraard werken we hier liefst op de Manuele stand,
zodat je zelf de sluitertijd zelf kan instellen.

ISO 100, f8 , 0,6s , 0 EV , 150mm , uit de hand

Soms zie je als fotograaf heerlijk mooi licht !
De ochtendzon (tijdstip: 07:10am) die door de bomen straalt
kan van dat heel mooi, rood en zacht licht geven…

Hier kan je heel mooi het kleur verschil zien van door de zon belichte
hyacinten én hyacinten die nog in de schaduwen zijn…
Super geniet momentjes hoor ! 😎

ISO 1000, f6,4 , 1/60s , -0,3EV , 150mm , statief

Om het verschil tussen de belichte en onbelichte hyacinten
nog eens te onderstrepen…

ISO 1000, f6,4 , 1/50s , -0,7EV , 400mm , statief

Een eindje verder, het tijdstip was nu 07:35am…
De zon staat al veel hoger , de fris groen/gele boomblaadjes
worden nu aangestraald door de zon…
Het blauw/paarse bloementapijt overheerst !
Zalig mooi om dit allemaal te kunnen meemaken

ISO 1000, f5 , 1/105s , -0,7EV , 300mm , statief

Om 07:53 staat de zon reeds hoog…
De magie van het mooie, zachte ochtendlicht is nu voorbij…
Maar ochtenlicht in het nat bedauwde bos is nog altijd mooi om te zien.

ISO 640, f7,1 , 1/120s , -0,7EV , 150mm , statief

De eerste vroege wandelaars arriveren in het bos…
Het is nu kwart voor negen…
In dit experimentje met inzoomen terwijl ik de foto maak,
lijkt het wel of het Hallerbos dit koppeltje opzuigt 😉

ISO 200, f22 1/3s , -0,7EV , 290mm , statief

Als afsluiter van dit Hallerbos logje…
Eindelijk hebben we het meanderend beekje gevonden !

(Dit beekje hebben we ontdekt in het fotoboek: 125 toplocaties van Koen De Langhe.)

ISO 200, f4 , 1/60s , 0 EV , 40mm , statief (Met 24/70mm f2,8 lens van Fuji)

Et voila zie …

We zijn weer aan het eind van een Hallerbos 2019 foto logje gekomen.

‘k Hoop dat je tot nu toe genoten hebt van mijn Hallerbos fotografie,

mijn Hallerbos indrukken, nabeschouwingen & overpeinzingen…

Opmerkingen, tips, commentaren, vragen enz, zijn zoals steeds welkom  .

Alvast een dikke merci voor je reactie

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgende logje

Dirk

Keukenhof bloemen (Deel 4-Slot)

We zagen onlangs de kleine bloemen en planten in de plantentuin van Meise,
of de kleine lente katjes in de velden en het moerasbosje op 1km van ons huis.

Ook deze keer blijven we in het kleine wereldje van de macro fotografie.
We maken voor de laatste keer in deze serie de reis naar het verre Keukenhof
in Nederland om te genieten van de bloemenpracht daar.

De camera is de Fuji XH1, de lens is de Canon 100mm macro L IS.
Omdat de Fuji XH1 een APS-C sensor heeft, moet je de lengte van de Full frame lens erop
vermenigvuldigen met 1,5. De 100mm f2,8 macro wordt dus een 150mm f2,8.
Hoe langer de focus afstand, hoe korter je bij je onderwerp kan komen.
In het macro wereldje is dat natuurlijk heel welgekomen 😎

(Mijn vorige Keukenhof logjes : Deel 1 vind je hier, Deel 2 hier en deel 3 hier)

Omdat de adapter die de Canon lens op de Fuji body klikt
100% de elektronica tussen lens en body registreert,
kan ik zonder problemen de Exif gegevens van de foto’s tonen.
Sommige mensen zijn daar steeds blij mee 🙂

Meeldraden van een bloem… Zou hier het hart van de bloem wonen ?? 😉

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

Sommige bloemen zijn heel subtiel van kleur én vormen !
Door de overheersing van het wit in deze bloem,
moet je de belichting heel accuraat afstellen,
anders krijg je een overbelichte én grijze foto…

ISO 800 , f2,8 , 1/1000s , 0 EV , 150mm

Omdat de witte tonen overheersen in deze foto,
vond ik het wel kunnen om hier een high-key bewerking van te maken.

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

Met een macro lens kan je het piepkleine wereldje zichtbaar maken…
Dingen die je anders nooit ziet worden plots zichtbaar !
Als fotograaf moet je steeds proberen om dat piepkleine wereldje niet zomaar
te registreren, je moet zoeken naar een mooie compositie, wat stel ik scherp,
waar leg ik de lens-onscherpte ? , wat wil ik vertellen of tonen ?
Zalig is dat 😎

ISO 800 , f2,8 , 1/1250s , 0 EV , 150mm

De meeste mensen fotograferen bloemen van de zijkant of de bovenkant
en daar is niks verkeerd mee natuurlijk !
maar een bloem kan ook heel interessant worden als je ze fotografeert vanaf de onderkant ! 😎
Om dat te doen moet je als fotograaf meestal plat op de grond gaan liggen…
Reken maar dat véél mensen je dan met een vreemde blik zullen bekijken 😉
Och ja, het hoort er gewoon bij hé ?

ISO 800 , f2,8 , 1/1600s , 0 EV , 150mm

Als je eenmaal met je camera op ‘dreef’ bent in dit (of enig ander) bloemenparadijs,
dan kan je de mooiste dingen ontdekken !
Het is gewoon een kwestie van het klassieke, het gewone, het normale,
te laten liggen en je éigen dingetje te doen !
Leren “zien”… misschien wel de meest wijze les die ik vroeger heb geleerd
van mijn oude tekenleraar Walter Brems !

ISO 800 , f2,8 , 1/1900s , 0 EV , 150mm

De vormen én kleuren van sommige planten/bloemen vind ik fenomenaal !
Maar hoe sommige planten hun water opvangen is dan weer heel ingenieus 😎
Evolutie is een wonderbaar mechanisme hé ?
En zeggen dat dit alles stoelt op toevallige veranderingen….

ISO 800 , f2,8 , 1/4700s , 0 EV , 150mm

Rode blaadjes gefotografeerd in 100% tegenlicht van de namiddag zon !
Het heeft wel iets, vind je niet ?

ISO 800 , f2,8 , 1/2000s , 0 EV , 150mm

Sommige planten maken een subtiel gekleurd vlechtwerk…
Door de héél minieme scherptediepte van de wijd open macrolens,
kan je heel mooi onderstrepen wat je als fotograaf belangrijk vind…

ISO 800 , f2,8 , 1/120s , 0 EV , 150mm

Bloemkwekers die dit soort briljante kleuren in de bloemen krijgen,
daar heb ik het diepste respect voor !

ISO 800 , f2,8 , 1/1700s , 0 EV , 150mm

Waar bloemen zijn…. zal je vliegen vinden 🙂
Ook hier weer mijn persoonlijke opmerking om niet ‘zomaar’ “iets” te registreren…
In de scherptediepte beperkingen van een wijd-open macro lens (klein F-getal) moet je als
fotograaf je dingetje kunnen doen vind ik…
Creatief omspringen met technische beperkingen kan heel bevrijdend zijn hoor 😉 😎

ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm

In een zee van witte tulpen vinden sommige gekleurde tulpen elkaar 🙂
Love story op zijn best

ISO 800 , f2,8 , 1/8000s , 0 EV , 150mm

Rode en roze bloemen, groene stengels…
De mensen in de achtergrond zijn nauwelijks te herkennen als mens-figuren 😎
Wie Keukenhof zegt, vertelt ons over bloemen…
Niet over mensen 😉
Want mensen zijn niets meer dan tijdelijke bezoekers…

ISO 800 , f2,8 , 1/5400s , 0 EV , 150mm

Om dit logje (én deze Keukenhof serie !) af te sluiten…
Een bont gekleurde afscheidsgroet van de Keukenhof bloemekes 😎

Als onze lage landen én het overgrote deel van de wereld 100% gevaccineerd zijn
én grotendeels corona proof zijn, dan pas zal ik terug naar Keukenhof
(of naar eender wat buitenland) gaan…

Aan al mijn teergeliefde bezoekers: Blijf gezond !
Nog even samen volhouden en hopelijk zijn we rond nieuwjaar van dat klote virus vanaf !

ISO 800 , f2,8 , 1/7000s , 0 EV , 150mm

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van het laatste logje
van mijn macro & Keukenhof bloemekes fotografie,

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  

Salukes, en graag tot ziens in een volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

Groetjes, Dirk

Een Prille Lente (Deel 3)

Van de macro fotografie in de Nationale plantentuin in Meise,
gaan we terug naar een heel ander macro fotografie wereldje…
Terug naar het macro wereldje van de kleine sneeuwklokjes
en andere bloemen, natuur en wat spielerijtjes in de prille lente.
(Deel 1 van deze serie kan je hier (her)lezen en zien)

De camera is nog steeds de Sony A7R2
en de lens is zoals meestal de LAOWA 100mm f2,8 1:1-2:1.

In volgende afleveringen van een nieuwe sneeuwklokjes serie
(die nog in de maak is…) laat ik zien hoe je met een simpel plastiek zakje
én een rekkertje, je foto’s een willekeurig, dromerige ‘look’ kan geven.
Met wat fantasie kan je zelfs de kleuren beïnvloeden, zonder Photoshop
te gebruiken natuurlijk. Maar dit alles is voor later eens 😉

Sneeuwklokjes… het kleine bosje in Wambeek stond er vol van !

Vroeger moest een fotograaf op zijn buik gaan liggen
om dit soort macro foto’s te maken…
Met de kantelbare schermen op de moderne camera’s én focus peacking aangezet
moet je je nog maar alleen bukken of op je knieën gaan zitten om je foto te maken. 😎
Met focus peacking kan je perfect zien waar de scherpte punt(en) zich bevinden.
Wat mij betreft is dit wel de grootste technische vooruitgang van de laatste jaren !
Focus Peacking komt uit de filmwereld…
Omdat fotografie én film steeds meer versmelten, mogen we op dit gebied
nog meer handige toepassingen verwachten ! 😎

Deze bloemetjes zie ik ook liever in kleur,
maar een zwart/wit omzetting ervan is grafisch gezien altijd leuk om te doen 😉

Een breedhoek macro opname…
De 15mm lens stond op ongeveer een halve cm van het eerste sneeuwklokje…
Met deze lens werken is totaal verschillend als met een ‘klassieke’ macro lens.
Daar moet ik heel zeker nog veel mee oefenen om aanvaardbare
resultaten mee te behalen

Omdat de middagzon te hoog stond en er in het bos bijna geen
schaduwplekjes meer waren met sneeuwklokjes, hield ik het voor gezien.
Maar als fotograaf zie je dan soms van die kleine juweeltjes in het voorbijgaan 🙂
De eerste pissebloemen van het jaar worden wakker 😉

Een kleine gracht in het bos,
wat vergeten katjes
én zalig tegenlicht…
Meer heb ik niet nodig om gelukkig te zijn 😉

Deze Chinese Laowa macrolens heeft 13 afgeronde lamellen
in het diafragma mechaniek, wat zorgt voor perfect ronde bokeh cirkels.
Elke glinstering van het water in het felle tegenlicht,
zorgt voor zalige bokeh cirkels.

Hier probeerde ik wat dichter te komen…
Met één hand hield ik me vast aan een tak en met de andere hand
hield ik de camera vast en dmv focus peacking, zichtbaar op het
kantelbare scherm stelde ik scherp op de drie middenste katjes…
Wat dichterbij, wat verder af, tot de focus peacking lijntjes op de
juiste plaats stonden… Niet echt simpel, maar….
Een mens moet iets overhebben om een leuke foto te maken hé ? cool: 😉

In een zwart/wit bewerking kan je het licht nog méér benadrukken…

Wat mooi roest is altijd mooi meegenomen 🙂

Ik kon gemakkelijk met de camera tussen het prikkeldraad komen,
maar dan was het heel waarschijnlijk een nietszeggende landschap foto geweest…
Ik had hier andere plannen mee 😎

Het was namelijk initieel mijn bedoeling om het landschap in zwart/wit te vertalen
én de mooie roestkleur in het prikkeldraad ongemoeid te laten.
In deze ‘nieuwe’ foto krijgt het prikkeldraad een heel andere betekenis hé ?

Foto’s maken in het tegenlicht van de zon is not done…
Zo wordt gezegd door puristen 😉
Je kan er de mooiste licht effecten mee bereiken zeg ik dan 😎

Een piepklein madeliefje,
één van de eerste die ik heb gezien dit jaar.
Dit bloemeke stond op dat moment in de schaduw,
wat perfect was voor de belichting !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Bijna aan de auto gekomen,
zag ik deze prachtige muurschildering !
Een bellenblazend kind,
de bellen veranderen in vlinders ! cool:
Om zalig bij weg te dromen, vind je niet ?

Et voila, we zijn weer aan het eind een derde ‘Prille Lente’ macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op “Een Prille Lente” macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de kleine sneeuwklokjes

en het eerste deugddoende lente zonnetje 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk

Een Prille Lente (Deel 2)

Van de macro fotografie bij het lekkere vriesweertje, begin dit jaar,
gaan we terug naar een ander macro fotografie wereldje…
Naar het macro wereldje van de kleine sneeuwklokjes 😎
(Deel 1 van deze serie kan je hier (her)lezen en zien)
Het lekkere eerste lente zonnetje was dan ook héél welkom 😉
De camera is nog steeds de Sony A7R2
en de lens is zoals meestal de LAOWA 100mm f2,8 1:1-2:1.

Het wit van de kleine sneeuwklokjes is heel puur !
Vind je niet ?
Hoe de natuur er steeds weer in slaagt om zo’n prachtige kleuren
te produceren hé ?
Maar waarom dragen bloemen zoveel kleuren ??
Waarom zou de natuur zoveel moeite doen
om zoveel verschillende kleuren en kleurtinten te laten groeien ?
Onlangs heb ik in een natuur docu over bijen geleerd,
dat ze proefondervindelijk ontdekt hebben, dat bijen
(én zij samen met véle andere suikers zoekende insecten),
niet afkomen op de kleuren of geuren van de bloemen…
Omdat bijen ‘goed’ in het infrarood kunnen “zien”,
weten ze feilloos de weg te vinden naar suikerrijke bloemen en planten.
Als de wetenschappers de kleuren van bepaalde bloemen veranderen,
dan worden ze niet gevonden door de suiker minnende insecten !
In de honderden miljoenen jaren van evolutie is er een perfecte
symbiose opgebouwd tussen suiker-minnende insecten én en de bloemen.
Veel insecten soorten hebben zo een unieke relatie met juist die bepaalde
bloemen/planten opgebouwd. Suikers in ruil voor stuifmeel verspreiding
én de voortplanting der bloemen !
En het heil van de insecten natuurlijk 😎
Dit kan een stukje verklaren,
waarom bloemen zoveel unieke kleuren hebben …
Morgen ga ik nog wat wilde bloementuin zaadjes kopen bij de boerenbond…. 😎

Omdat het wit van de sneeuwklokjes héél erg wit is…
mag je deze kleine juweeltjes nooit in het volle zonlicht fotograferen…
Als je dat wel doet, is het wit van je bloemetje héél zeker overbelicht
én dan is je foto rijp voor de vuilbak…
In een bos vind je genoeg schaduw plekjes waar sneeuwklokjes groeien…
Dat zijn perfecte locaties om je macro’s een boost te geven 😎
Als je geen schaduwplekje vind… ??
Wat dacht je dan van een mini paraplu waar een kleuter mee speelt ??
Daarmee kan je perfect een schaduwplekje maken 😉
Om dat mini parapluutje rechtop te laten staan boven de bloem…
dat laat ik over aan je eigen technisch-creatieve vaardigheden

Een klein experiment met een 15mm Macro lens (van Laowa)…
Breedhoek macro fotografie… Het bestaat hoor !
De bedoeling van zo’n lens is om insecten ofzo gedetailleerd
te fotograferen én tegelijk hun leefwereld in detail te laten zien…
Voor insecten breedhoek macro fotografie kan het verrijkend zijn,
maar voor kleine sneeuwklokjes vind ik me er niet thuis in…
Mijn “dada” is macro fotografie met heel beperkte scherptediepte…
De breedhoek macro fotografie staat haaks tegenover mijn “dada”…
Maar wat nog niet is, dat kan misschien komen hé ? 😉
Ervaring met iets is een heel mooi ding !

Terug naar de ‘klassieke’ 100mm macro… 😎
De sneeuwklokjes blijven bekoorlijk 😉

De eerste bloembotten barsten open !
Nieuwe lente blaadjes ontvouwen zich 🙂
De vrolijke lente kleuren zijn een welgekomen afwisseling,
met de grijze wintertonen 😉

Zijn er eind februari al actieve spinnen die hun web hebben geweven ??
Ja dus ! 😎

Sneeuwklokjes…
Amper in een paar dagen klimmen ze allemaal uit de bosgrond !
als het (mot) regent zijn ze zeker ook mooi hoor 🙂
Maar als je geluk hebt én is er een heerlijk lente zonnetje,
dan zijn ze héél wat mooier 😉

Een fotograaf tekent of schrijft met licht…

Soms zijn er van die wondere momentjes !
Als fotograaf heb je het wel gezien voor vandaag…
Maar dan zie je iets door je lens dat al je aandacht opslorpt ! 😎
Een overlever, een veteraan uit de vorige herfst !
Het fluweelzacht bokeh in de achtergrond is heerlijk rond,
het “onderwerp” valt heel goed mee, de kleuren zalig warm 😎
De kick van de uiteindelijke klik is dan ook super 😉

Met de vorige foto kan ik veel meer doen dacht ik….
In Photoshop RAW heb ik de warme kleuren 5% sterker gemaakt,
de witbalans 10% warmer gemaakt
en de contrasten lokaal wat versterkt…
Dit eindresultaat vond ik heel wat rijker van tonaliteit :cool
(Noot: Je kan identiek hetzelfde doen in de gratis Gimp foto bewerking app)

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een gedeeltelijke zwart/wit omzetting van mijn vorige foto,
een “spielereitje’ tussen Z/W én kleur 😉

Et voila, we zijn weer aan het eind een tweede ‘Prille Lente’ macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op “Een Prille Lente” macro fotografie,

mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de kleine sneeuwklokjes

en het eerste deugddoende lente zonnetje 😉

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk