Lente bloesems en midden formaat

Van de Speelse Spiegelingen, de Zonneharpen in het Speulderbos,
en de indrukwekkende natuur in IJsland is het weer hoogtijd om naar het
kleine wereldje der macro fotografie te gaan !
Dat kleine macro wereldje dat ik leer ontdekken met de midden formaat
Fuji GFX 50s camera.
Meer uitleg over MiddenFormaat (of GrootFormaat) camera’s vind je hier

Het nadeel van dit soort camera is dat de foto’s ervan enorm groot zijn,
ze nemen enorm veel opslag schijfruimte in beslag en mijn laptopje kan
het grotere file formaat nog amper aan…
Van de andere kant is het resultaat dat dit soort camera’s aanbieden toch wel
super goed ! De kleuren zijn méér dan behoorlijk, het dynamisch licht bereik
is veel groter dan FullFrame, de achtergrond bij macro is heerlijk ‘flou’,
het bokeh met een macro lens (of andere lenzen) is ook heel aardig.

Maar de technische ontwikkelingen in de fotografie staan zeker niet stil !
Zeker niet in de GSM-fotografie !
Er zijn nu al mobieltjes met meer dan 50mega pixel …
(evenveel als mijn GFX 50s of de Canon 5Dsr)…
De belachelijk kleine CCD’s in de mobieltjes moeten het echt hebben van
de betere software ! De GSM met de beste software voor (onscherpte in achtergrond,
bokeh , dynamisch licht en kleur bereik, enz enz) zal zeker de markt veroveren.
En dit alles voor een fractie van de prijs van een MiddenFormaat camera…
(of een high class full frame camera van eender welk merk ! )
Er staat dus zeker nog heel wat te gebeuren in het fotografie wereldje… 🤔😶

BTW 1: Een vorig Japanse kerselaar logje met dezelfde MiddenFormaat camera,
maar met de Canon 180mm macro lens kan je hier (her)lezen.

BTW 2: Een paar logjes over dezelfde boom, maar met de Fuji XH1 (APS-C) en de 80mm
Fuji f2,8 komen later nog… De RAW foto’s moet ik nog ‘ontwikkelen’…

Dat was weer een ‘inleiding’ die ietwat ontspoord is , vind je niet ? 🤠

Voorlopig amuseer ik me nog graag met mijn Fuji GFX MiddenFormaat,
met mijn ‘oude’ 100mm Canon f2,8 macro erop geklikt
dmv van een Techart lens adapter.
Onze Japanse kerselaar stond toen in volle bloei…

Andere bloesems op de boom stonden amper een paar cm verder,
en toch verglijden ze reeds in het heerlijk onscherpte waas (bokeh)
Dat gegeven is voor mij een super eigenschap van MiddenFormaat macro !

Ik kan me niet van de indruk ontdoen,
maar ik vind dat dit bloesem plaatje zijn oorsprong vind in een
heerlijk Japans bloesem aquarel
(Btw, ik ben verzot op Japanse Sumi-e aquarel kunst !)

Een takje lente bloesems…
De variaties op dit thema is eindeloos hé ?

Door de eigenschappen van de groot formaat CCD ,
kan je gaan ‘schilderen’ met je lens…
Het meest rechtse punt van het takje rechtsonder en de bloesem erboven zijn in focus,
de rest van de foto verdwijnt in de nevelen der onscherpte !
Met de spiegelloze camera kan je dit eindresultaat al zien vóór je de foto maakt 🙂

Bij dit plaatje denk ik terug aan de Japanse meesters in de aquarel kunst …

zonder woorden…

Met een scherptediepte van ongeveer 1mm moet je hier je ding doen…
Gelukkig was er die dag geen zuchtje wind !
(en zeggen dat dit alles uit de vrije hand is geshoot… 🤗🤠

Opa heeft nog steeds een vaste 📷 hand hé ? 😉
(voor als mijn kleinkinderen 😋 dit ooit zullen lezen 🤔)

Zoals ik hierboven al vertelde…
Dit soort van fotografie is voor mij schilderen met de eigenschappen van
de camera én de eigenschappen van de lens…
Het is natuurlijk ook uitkijken naar aangename composities…
Het ene geeft een handje aan het ander hé ?

Deze MiddenFormaat camera is echt wel een topper in het opslaan van kleuren…
De kroonblaadjes van onze Japanse Kerselaar zijn grotendeels puur wit,
maar met een ongrijpbaar vleugje roze erin verweven. !
Met een APS-C of een Full frame formaat camera kan ik dit subtiel kleurverschil tussen
het puur wit en het vleugje roze nooit zo mooi weergeven als hier !

Een high-key bewerking (rechtstreeks in de camera gedaan).
Hier heb ik gewoon de EV op +1 gezet, de lichtmeting
(in volle tegenlicht) op 1 centrum punt gezet…
Meer is het niet 😉😎

Et voila, we zijn hier aan het eind van een Lente Bloesem logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kersenbloesem fotografie,
mijn uitleg over midden formaat camera’s, mijn indrukken & overpeinzingen ervan
en over de ongelooflijk mooie natuur in een Japanse kerselaar in volle bloei
Alvast een dikke merci voor je bezoekje én ferm bedankt voor je reactie ! 😎

Salukes en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé ‘wink’

Groetjes, Dirk

Sneeuwklokjes enzo

Van de ijskristallen en Afrikaanse maskerboom thema’s
gaan we weer naar een totaal andere wereld…
Welke wereld ?? Maar dat kon je al raden zeker ? 😇
Soms zijn er een paar uurtjes dat het niet regent,
dat er geen storm boven ons raast, dat er geen mist is…
Van die héél zeldzame uurtjes moet ik als fotograaf profiteren
om de eerste lentebloemekes én eventueel de eerste insecten
in mijn macro lens te ‘vangen’.

De camera is de Sony A7R2 ,
de lens is de manuele Laowa 100mm f/2,8 2:1
Om de zachtheid in de achtergrond van mijn macro foto’s
te versterken én om tegelijk eventuele storende objecten
in de achtergrond af te zwakken, heb ik zoals je kan zien in de foto hieronder,
doorzichtige tape geplakt op de zonnekap van de lens.

De plakband kan je willekeurig ramdom plakken,
als je het centrum van de zonnekap maar vrijhoud van tape.
Let wel op dat je de tape enkel op de Zonnekap aanbrengt,
NOOIT op het optische glas van je lens !!
Je kan deze plakband ook met een (rood,geel,groen,blauwe)
viltstift bijkleuren om leuke kleureffecten in je foto mee te maken.
Je kan ook een glazen filter op je lens schroeven
(een spotgoedkoop UV filtertje bijvoorbeeld)
en willekeurig vaseline smeren over de glazen filter.
Het vaseline effect is min of meer gelijk aan deze ‘plakband methode 🙃)
De vaseline kan je ook vermengen met transparante ecoline inkt…
De mogelijkheden zijn eigenlijk eindeloos 🤗

Maar daarover later meer…
Vandaag beperk ik me tot het “simpelweg” afplakken van de zonnekap.

Alle volgende foto’s laten duidelijk de heel zachte achtergrond
zien die gemaakt wordt door deze tape.
Alleen het centrum van de foto is scherp…

Zoals je ziet is het centrum van de foto scherp
en worden alle ‘drukke’ elementen in de achtergrond “verzacht” door de tape.
De eerste sneeuwklokjes zien geeft toch een heerlijk lentegevoel hé ? 😎

Het is heerlijk om weer buiten in de natuur te kunnen fotograferen ! 🤗

Het warme licht in de achtergrond komt van een Lime Cube LC-V2 daglicht led
lampje, hier met het (gratis !) meegeleverd Warm_Level3 filtertje én het
(ook gratis meegeleverd !) licht diffusertje.

Ergens in een ooghoek zag ik een beweging…
Een klein springspinnetje kwam zien wat ik aan het doen was 🧐

Alle foto’s zijn natuurlijk uit de vrije hand gemaakt…
Hier met een statief werken zou echt niet te doen zijn.
Het scherptepunt in alle foto’s is gemaakt dmv focuspeaking,
omdat de Laowa lens een 100% mechanische lens en bijgevolg géén
autofocus heeft. Maar dat stoort me niet,
omdat een macro fotograaf bijna nooit met autofocus werkt.🤭

Deze foto gaf ik als titel: De Vlucht Van De Spin
Zie je het spinnetje nog ? 😉🕷🕸

Je houd het niet voor mogelijk…
maar een klein minuutje later kwam hetzelfde (?) spinnetje weer zomaar poseren 🤠
Voor een macro fotograaf zijn dit YESS momentjes hoor 😍

Het kleine Lime Cube LC-V2 daglicht led lampje is heel handig in de natuur.
Je kan de lichtsterkte traploos instellen en het licht warmer en/of diffuser zetten.
1 opgeladen lampje kan ongeveer 50minuten schijnen. En als het nodig is,
dan gebruik je een powerbank en kan je er enkele uren verder mee werken.

Hier heb ik een ander led lampje gebruikt…
Een Cullmann CU Light V 220DL .
Dit lampje bevat 64 daglicht (5600 kelvin) Leds, de lichtsterkte kan je traploos instellen.
Dit lampje heeft ook 4 flitsshoe connectoren, wat heel handig is ‘in the field’ 🙂
Je kan een gekleurde filter folie over deze lamp leggen om de kleurtemperatuur
te veranderen. Voor de prijs moet je zeker niet laten… dit spot goedkoop lampje
heb ik ooit voor 2 of 3 tientjes gekocht !
Wat ik vooral heb geleerd in fotografie, is dat duur gerief niet meteen het beste is !
Als je wat uitkijkt en je goed informeert dan kan je héél goedkoop producten van
een heel redelijke kwaliteit kopen.
In een grijze februari namiddag kan je dat extra Led licht héél goed gebruiken hoor.
Het is ook heel handig dat je dit soort licht overal kan zetten, om zo meer diepte
te geven aan je foto’s.
Eén enkel (flits) licht van op de camera flitsschoen vind ik bijzonder lelijk…
Dat soort licht is echt plat en verminkt alle diepte in een foto.
Licht van links, rechts, boven of onder, of een mengeling ervan is altijd veel mooier.
Let wel, de 2 lampjes die ik hier bespreek zijn geen flitslampjes hé…
Je zet ze aan en ze blijven lichten… tot je ze weer uitzet of… de batterij plat is 😎

De belichting in deze foto vond goed meevallen…
De Cullmann stond ongeveer 25cm verder in het gras,
de lichtsterkte stond op 2/10 van het vermogen.
Een geel plastiek (wegwerp !) zakje over het lampje
gaf een warme kleur aan het grijze winter licht

Als je een paar uurtjes in het klamme vochtige moeras bos vertoeft,
dan verlang je wel naar een warme koffie en zachte pantoffels van thuis 😋
Maar een macro fotograaf blijft steeds uitkijken naar nieuwe mogelijkheden !
(als hij niet teveel kou heeft natuurlijk 🤫🤭…)
Op de metalen afsluiting van een automatisch werkend gemaal ,
vond ik hier mijn eerste Lieve Heers Beestje van 2022 ! 🐞
Heel bewust heb ik deze foto op wat afstand van het kevertje genomen.
Mijn bedoeling was om dit piepkleine kevertje,
ergens in onze onmetelijk grote wereld te plaatsen…
Er zijn miljarden extreme & prachtige macro’s van insecten te vinden …
Daar kan ik zeker niets beter meer aan toevoegen…
Maar van de andere kant zijn er miljarden insecten die hun weg reeds verloren zijn
door het onbezonnen ingrijpen van ons allen, Wij, de mens in onze natuur…🥶
Dat laatste gegeven wil ik graag met vet krijt onderstrepen in deze foto. 😥

Ondertussen wakkerde de wind weer aan en was de motregen terug…
Van die ijskoude druilerige motregen die alle restjes warmte uit je lijf zuigt, je kent dat wel…
Maar onderweg naar mijn warme huisje kwam ik dit super leuke geitje tegen !
Het bleef mekkeren tegen me, alsof het een gesprek met me wou maken 🤭
Dankzij Focus Peaking techniek kon ik supersnel de focus door heen de afsluiting van
kottekesdraad op de ogen van dit geitje zetten. Het witte sikje onder de muil
van dit beestje vond ik super schattig én tegelijk absurd én enorm grappig 😂
Zelfs in de winter regen moet je blijven proberen positief te denken hé ? 😋👍

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste prille lente
en sneeuwklokjes 2022 logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het mooie wereldje van witte sneeuwklokjes ,
de eerste insecten en spring spinnetjes die ik heb gezien dit jaar ! 😎
én het gebruik van kleine, maar handige led lichtjes in macro fotografie

PS: de ‘reclame’ die ik hier maak voor de Cullmann en de Lume Cube led lampjes
is louter informatief, een extra meerwaarde die ik graag met mijn blog bezoekers
wil delen. Ik verdien hier echt geen € cent aan hoor . (zou het ook niet willen !)
De ervaring die ik heb met toestellen, tools, enz, deel ik gewoon graag met mijn bezoekers,
meer moet je daar niet achter zoeken 👍

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Met vriendelijke groetjes,
Dirk

Plantentuin Meise 2021(deel 3)

Na de “Speelse Spiegelingen” neem ik jullie graag nog eens mee
naar onze Nationale Plantentuin in Meise.
Uiteraard ga ik in dit logje gewoon verder waar ik in het vorig logje
van deze serie eindigde 😎
We bevinden ons nog steeds in de onmiddellijke omgeving van de
fontein vijver, aan de ingang van de tropische serres.
De camera die ik hier gebruikte is nog steeds de Fuji XH1 systeem camera,
de lens is ook nog steeds de Laowa 65mm f2,8 2:1 macro lens.

Het was onze bedoeling om in de tropische serres te gaan fotograferen,
maar de omgeving rond de vijver bood ons zoveel 📷 mogelijkheden
dat we rond die vijver bleven ‘hangen’ 😋

Een flauw winterzonnetje was van de partij (ik schrijf 7 oktober 2021) ,
rond de vijver was het min of meer windstil.
Ideaal voor druppeltjes fotografie dus ! 😋

Rood en groen zijn complementaire kleuren op de kleurcirkel,
in onze mensen ogen versterken complementaire elkaar.
Vooral kunstschilders weten dat heel goed !
Maar ook in fotografie gelden dezelfde kleurgevoel ‘wetten’ 👍
Rode waterbloemen, groene waterplanten… en druppeltjes die
als rond geslepen juweeltjes glinsteren in het zon licht.
Een min of meer perfecte kleur combinatie in mijn ogen 😋

Ken je dat gevoel, dat je niet weet waar eerst te beginnen met je fotografie ? 😉
Wel, op zo’n moment is het hoog tijd dat je even wacht en in je hoofd een
plan opstelt met wat je vandaag echt wil gaan doen…
Zo verklein je de kans dat je veel mogelijkheden over het hoofd ziet !
Je kan later nog eens terugkomen om de andere fotografie mogelijkheden
te overwegen… 🙃
Mijn plan was : 📷 van Druppeltjes , kleuren en fontein schuim creaties…
Niets meer 🤔

Om met het to-do-plan te starten…
Een trio van druppeltjes onderlijnd met zachte bokeh bolletjes

Als je echt op zoek gaat naar druppeltjes,
dan is een fontein vijver de perfecte locatie om je echt uit te leven ! 👍

Minder kan soms ook meer zijn…

In mijn to-do-plannetje stond ook ‘kleuren’…
De subtiele kleuren in deze waterbloem vond ik onweerstaanbaar !

Druppeltjes in groene waterplanten,
de subtiele onscherpte van de macrolens doet te rest 😊

Een door de herfst verkleurd waterplant blad,
Het maakt me nu al benieuwd naar de lente in 2022… 🤗
Die fris groen gele lentetinten… ik mis ze nu al !

In mijn vandaag to-do-fotografie plan had ik ook ‘kleuren’ vermeld…
In een ecologische vijver drijft er van alles rond…
Door de reuze fontein in de vijver ontstaan bepaalde stromingen,
alle afgevallen restanten van alle waterplanten vormen op de duur
een kleurrijk geheel. We vonden het echt wel de moeite waard
om deze drijvende “biologisch afval” eilandjes te fotograferen !

Als je je gaat richten op natuurlijk ecologisch afval, dat gegeven
gaat combineren met ‘kleuren’… daar kan je echt heel ver in gaan !
Maar waar je ook gaat…
overal ontdek je ruwe en ongepolijste natuurlijke schoonheid ! 😘

Op een zeker moment in dat ‘kijken naar kleuren’ fotografie,
ga je als fotograaf op zoek naar een interessante en/of sprekende (kleur) compositie…

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
In mijn to-do-fotografie plan (weet je nog ?)
had ik ook fontein schuim creaties vermeld. 🧐
Maar waarom zou ik “kleuren” niet samenvoegen met “fontein schuim creaties” hé 👍

Ik hoop dat je ook van dit “Plantentuin in Meise 2021 – deel 3” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 🤗


Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat de inhoud van mijn volgend logje zal gaan….

Nu ja, dat zien we dan wel hé

Vriendelijke groetjes,
Dirk

Het kleine wereldje…

Van het “Speelse Spiegelingen” wereldje in Brussel,
gaan we terug naar de zomer van 2021, naar het vredige Limburg,
meer bepaald naar het Wijngaardhof in Gutschoven,
terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie.
Het vorige logje in deze reeks kan je hier (her)lezen.
De camera is ook nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1. 🙃

Door de flitser (Godox TT686) manueel in te stellen, een matte flits diffuser te gebruiken,
én het flitslicht in zijn geheel af te zwakken dmv een extra lens-diffuser,
kan ik probleemloos werken (uit de losse hand) met ISO100 ,
1/200s tot 1/250s sluitertijd, het diafragma op F4 tot f8.
Mogelijke vervelende licht reflecties zijn met deze werk methode
bijna tot nul gereduceerd ! 👍😋
Zo zie je maar, met geduldig experimenteren en uitproberen kan je veel vervelende
problemen met flitslicht fotografie voorkomen !😉

Dat het een bijzonder natte periode was,
dat hebben ze geweten in Wallonië, amper 10km verder stroomde alles onder… 😥
Maar veel mensen zitten daar nog altijd zonder elektriciteit, zonder gas, een half vernield huis…
En de winter staat voor de deur ! 🥶
Maar ik ben zeker dat Vlaanderen (ook Antwerpen én Limburg) zijn goed hart zal tonen
en initiatieven zal opzetten om de mensen daar te helpen.
Waarom geen ‘Warmste week” voor Wallonië opstarten ?

Nu ja, toen hebben we daar dagenlang slagregens meegemaakt…
Onze fietsvakantie viel dan ook letterlijk in het water…😶
Maar in de binnenkoer van de vierkants hoeve waar we ons verblijf hadden,
vond ik een klein ingesloten paradijsje voor mijn macro fotografie 🤗

Hoe een simpel boomblaadje zo mooi kan wezen in de regen hé ?

Deze zwartstip smalboktor was helemaal van zijn melk…
Insecten hebben zonnewarmte nodig om “actief” te leven…
Zonder zon zijn ze echt wel kansloos voor vogels en andere insecten jagers…
Deze tor heb ik 2 uur later nog eens gefotografeerd in dezelfde houding…
Het insectenbestand in onze landen gaat achteruit, maar door een waterramp
zoals wat hier is gebeurd gaat deze teleurgang versneld omhoog…😶

Zelfs vliegen hebben zonnewarmte nodig om actief te zijn…
Het grote “voordeel” van koud weer is dat je dan insecten heel kort kan benaderen,
zonder dat ze wegvliegen…
Aan de regendruppeltjes, gevangen tussen de kleine takjes en stekels,
kan je goed zien hoe nat het toen was !

Een viooltje in de regen…
De rijke kleuren in die kleine viooltjes vind ik altijd super 🤗

Natgeregende meeldraden en de bloemstamper van een grote bloem…
Met een macro lens kan je er lekker abstracte beelden van maken 😎

Om nog een stapje verder te gaan in abstracte macro fotografie…
Natgeregende meeldraden kleven aan elkaar…
Rood, oranje, groen en geel gaan hand in hand 😎

Een klein, petieterig klein stukje van een bloem…
Een stilleven van vier piepkleine druppeltjes trok hier mijn aandacht…
Als je de schoonheid niet in het kleine wereldje kan zien….
Kan je dan de schoonheid in het grote wereldje ook waarderen ??

In de schaduwen vond ik dit pas geopend bloemeken…
dit mooie, gedempte licht heb ik na enkele probeer foto’s kunnen maken
met de Godox flitser. Pas bij deze foto was ik tevreden met mijn probeersels 🙂
Het leuke van blijven proberen tot het lukt, is het feit dat je al proberend
heel veel ervaring opdoet voor latere fotografie.
Bij de ‘gelukte’ foto’s, noteer ik meestal de settings van de camera, lens én de flitser,
zodat ik later niet telkens weer vanop nul moet beginnen 😋😎

Een vuurrood Leliehaantje op een malse groene plant…
In een paar uur kan heel de plant vernietigd zijn door de vraatzucht
van dit nochtans mooie insect. In deze foto zie je heel duidelijk hoe
deze kever zich een weg vreet door de plant !
De piepkleine regen druppeltjes op het rode schild vind ik wel iets hebben !

Deze “natte” bloemfoto vind ik heel “Belgisch” 😉
Zwart, geel, rood… Deze driekleur zit in onze Belgische genen ingebakken denk ik 😁
De héél beperkte scherptediepte én de perfect ronde bokeh achtergrond rondjes,
maken de foto helemaal af voor mij.
Macro’s maken in de regen, het is perfect te doen …
Alleen moet je dan zorgen dat je foto gerief 100% gegarandeerd waterdicht is !
Dat kost je in aanschaf een heel klein beetje meer (zo’n 10% meer denk ik),
maar je kan dan ook letterlijk alle kanten uit met je foto gerief 🤗👍

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
De Laowa lens helemaal opengedraaid op 2:1
(dat is dubbel zoveel als een klassieke macro 1:1 lens)
Het was een tijdje windstil…
De afstand van de lens naar het onderwerp (een meeldraadje) was ongeveer 1,5cm !
Extreem dicht dus !
In de macro wereld is er een universele wet die zegt hoe korter je kan komen,
hoe groter je vergroting zal zijn, maar hoe kleiner de scherptediepte dan wordt…
Op het ene vlak win je wat, maar op het andere vlak moet je wat toegeven 🙃
Natuurlijk kan je dat nu oplossen door focus stacking toe te passen,
om zo een grotere scherptediepte te verkrijgen…
Maar ik vind “spelen” met die héél kleine macro fotografie grenzen
heel creatief om te doen…
Je moet meestal het uiterste uit de kan halen op dit kleine macro vlak,
om een toonbare foto te maken, maar dat vind ik gewoon heerlijk om te doen 😋

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat mijn volgend logje zal gaan… dat zien we dan wel weer hé

Vriendelijke groetjes,

Dirk

Het kleine wereldje…

In dit logje maken weer een enorme sprong…
Van de woeste natuur in IJsland ,
keren we terug naar het vredige Limburg, naar het Wijngaardhof in Gutschoven,
terug naar het kleine wereldje van de macro fotografie.
Het vorige logje van deze reeks kan je hier (her)lezen.
De camera is nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is ook nog steeds de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1.

De Meike flitser die ik voor deze opnamen heb gebruikt,
heeft ondertussen de geest gegeven… 😶
Het voetje waar je hem in de flitsschoen mee schuift was gewoon afgebroken ! 😮
Nu ja, deze flitser heeft me amper 85€ gekost, het is spijtig maar ook weer niet zo erg…
Dat zal me leren om spotgoedkope Chinese rommel te kopen hé ! 😉
Nu gebruik ik een kwalitatief veel betere Godox TT686,
die ook relatief goedkoop is. De flitsers van eigen merk zijn meestal iets beter,
maar kosten meestal veel te veel geld voor wat ze waard zijn.

Intieme momentjes met een bloemenhart….

De zweefvliegjes waren echt wel verlekkerd op de bloemen
van mevrouw Maryse

Het is echt wel duidelijk dat het hier ondertussen flink geregend had hé !
Voor creatieve bloemen fotografie gaat hier wel een nieuwe wereld open dacht ik 😎

Bloemen blijven inspirerend
Je kan er echt alle kanten mee uit vind ik !
vind jij dat ook ? 😎

Dezelfde bloem, vanaf links bekeken…
De meeldraden zijn als snoepgoed voor de zweefvliegjes !

In andere bloembakken aan de muur groeien dan weer andere (piepkleine) rode bloemen…
Ze waren amper 1 cm groot, wat een heel andere fotografie benadering vraagt …
De stamper van deze bloemetjes was gesplitst in 5 gekrulde deeltjes,
wat ik wonderlijk mooi vind !

In dezelfde bloembak, een ander bloemetje van dezelfde soort…
Hier heb ik enkele blaadjes en wat regendruppels laten spreken,
de zalige onscherpte van de macro lens doet de rest
om de compositie af te werken 😋

Aan de piepkleine druppeltjes heb je een goed idee
hoe klein dit ongeboren baby-bloemetje is !
Met een macro lens de wereld verkennen… Zalig hoor 😎😁

Zomaar een wit bloemblaadje
bedekt met wat regendruppeltjes…
Er is overal zoveel schoonheid verborgen,
dat wacht om ontdekt te worden 😎

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Een nog gesloten bloem die wacht op wat zon…
Ik vind het net een natgeregend baby-draakje 🐲

Ik hoop dat je ook van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je reactie 😎

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

Over hoe of wat mijn volgend logje zal gaan… dat zien we dan wel weer hé 😉

Vriendelijke groetjes, Dirk

Het kleine zomerse wereldje

Van het ‘Kleine Wereldje’ in Limburg,
gaan we verder met een heel andere ‘Kleine Wereldje’,
namelijk, : Het kleine wereldje in mijn terras en tuin.
De foto’s dateren uit juni dit jaar.

Het fototoestel is de Fuji XH1,
de lens is de Canon 180mm f3,5 macrolens,
die via de Fringer EF->FX adapter op de Fuji X body is geklikt.
Deze adapter verbind natuurlijk ook de elektronica van de lens
met de elektronica van de Fuji XH1 body.
Deze Fringer adapter bevat ook een diafragma ring,
waar ik probleemloos het diafragma mee kan veranderen.
(Op de 180mm macro lens zelf zit geen diafragma ring,
het diafragma moet je op de Canon body zelf veranderen
dmv een diafragma wieltje.)
Heel handig dus van de Fringer ingenieurs 😎

In één van onze houten bloembakken groeien petieterig kleine
witte bloemetjes. Elk bloemetje is ongeveer 1 a 1,5mm groot.
Toen ik de foto later ‘ontwikkelde’ in de digitale doka, Photoshop,
zag ik tot mijn verrassing een piepklein (kevertje ?)
in één van de witte bloemetjes kruipen 🙂

Een blindebij zie ik regelmatig snoepen van onze witte margrieten 🙂

Het lieve beestje vond het leuk om gefotografeerd te worden
en toonde zich dan ook van zijn/haar (?) beste kant 😎

Groene vleesvliegen zie ik ook regelmatig in onze wilde bloementuin…
Zolang ze niet in onze keuken komen, mogen ze van mij doen wat ze willen 🙂

Een witte margriet droom ervan om zo groot te worden als de buurvrouw 😉

Een Penseelkever (Trichius fasciatus)…
Deze soort zie ik héél zelden in onze tuin !
Daarom was ik dus heel blij dat ik dit mooie beestje kon fotograferen

Bij het fotograferen van insecten, is het meestal gewoon een kwestie van heel traag
te handelen, geen bruuske bewegingen maken, niet in of uitademen in de richting
van het beestje (Veel insecten hebben een hekel aan mensenadem geurtjes…)
Zorgen dat je schaduw niet over hen heen komt… anders zijn ze weg !
Je mag lawaai maken, flitsen… daar zitten ze meestal niet mee in 🙂
Hier was ik ook blij dat het kevertje zijn voorkant mooi liet zien 😎

Ook de achterkant van deze Penseelkever is best wel mooi om te zien.
Door de beharing zijn het ook goede stuifmeel-overdragers.
Heel nuttige beestjes dus !
De symbiose die gedurende tientallen miljoenen jaren is gegroeid
tussen insecten en bloemen/planten … Als je daar echt stil bij staat,
dan besef je pas hoe wonderlijk het begrip ‘leven’ is

Een klein slaapmutsje dat heel elegant haar tere bloemblaadjes
opvouwde in het warme licht van de zomerse avondzon…
De groene stengel , het roze-rode schijfje én de oranje bloemblaadjes
vond ik echt vertederend mooi 😉
Titel: Ballet met oranje tutu

Een Juffertje in het groen en een slaapmutsje…
Titel: Flower conversation

Om dit logje voor vandaag te eindigen…
Een naarstige hommel doet zich tegoed aan de vele bloemen
in onze wilde achtertuin…

Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 5 & einde)

Van het glooiende landschap in Limburg, Haspengouw
gaan we terug naar de prille lente van dit jaar,
om de draad weer op te nemen bij de macro fotografie.
De camera en lens zijn nog steeds dezelfde als in de 4
vorige logjes in deze serie, namelijk de Fuji GFX 50s
en de Fuji 120mm GFX macro lens +
een 45mm tussenring om in het 1:1 macro gebied te komen.
Zonder die tussenring zou het een ‘gewone’ primelens 120mm f4 op 1:2 zijn
Dit logje is het vervolg op (én tevens het laatste deel van de serie) :
Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 4) (link naar dat logje)

De fotoshoot locatie is zoals meestal in deze serie : onze tuin 😎

Als opener begin ik vandaag met een toevalstreffer !
Je hebt ongetwijfeld al koebeesten gezien die hun bruine
pladijzen laten vallen in de weide, of een hondje dat zijn kakje
doet op het voetpad… (hopelijk heeft het honden baasje een poepzakje mee 😉 )
Maar heb je ooit een vlieg haar ‘kakje’ zien doen ?? 😎 😉
Dit kakje-gebeuren heb ik hier zonder dat ik het wist gefotografeerd !
Pas in de nabewerking van de foto viel het me op.

Een bloemeke in de pubertijd…

Hommel

Een dikke hommel
kruipt brommend over een bloem
op zoek naar nectar

Een blauw getooid Juffertje in het groen,
een paar minuten na een malse regenbui…
Op die momenten is de natuur op zijn mooist vind ik

Bloem

Een sierlijke bloem
heel verleidelijk buigend
komaan, pluk me dan

De schoonheid van bloemen…
nooit raak ik erop uitgekeken 😎

Soms is het heel moeilijk om een bepaalde insecten soort te herkennen.
Ik denk dat dit fraai exemplaar een koekoekshommel is.

De koekoekshommel die als nestparasiet optreedt bij de veldhommel (Bombus lucorum) is de tweekleurige koekoekshommel (Bombus bohemicus). Die koekoek lijkt wat op de aardhommel, maar dan zonder de gele band op het achterlijf. Het geel op de thorax is ook meer geelbruin dan oranjegeel.
De koekoekshommel zoekt een geschikt nest op van de waardhommel. Ze dringt daar voorzichtig naar binnen en probeert de geuren van het nest zelf ook te krijgen. Als ze wordt aangevallen door de werksters zal ze die pareren met een dodelijke steek. Zelf is ze daarvoor minder aantastbaar, want haar chitinepantser is relatief dikker. Ze zal de veldhommel-koningin doodsteken en het nest overnemen en zal ook niet toestaan dat de werksters zelf gaan leggen om darren te kweken, want ook de darren worden door haar geproduceerd. De veldhommelwerksters staan dus daarna geheel in haar dienst en omstreeks juni verschijnen de jonge koekoekshommelkoninginnnen (werksters zijn er niet van die soort) en de darren, die uit onbevruchte eitjes worden geboren. De paring geschiedt in de eerste weken daarna en de koninginnen zullen solitair overwinteren en in het voorjaar de cyclus opnieuw starten. Darren sterven voor de winter.
Bron: https://www.ahw.me/index.html

Deze ijverige diertjes zitten bijna nooit stil,
het is dan ook een leuke uitdaging voor een fotograaf,
om deze beweeglijke beestjes scherp te kunnen fotograferen.
Maar uitdagingen zijn er om aan te nemen hé ? 😉

Brommend

Naarstige hommels
zoemen brommend heen en weer
op zoek naar suikers

Om dit logje (en ook deze reeks) af te sluiten…
Een insect dat ik niet herken…
Is het een vlieg, een soort zweefvlieg of nog iets anders ?
Plots zat het beestje daar, ik kon er nipt 1 foto van maken,
toen ik de zijkant van het beestje wou fotograferen, was het ineens verdwenen…
Zo gaat het dikwijls met insecten…
Ineens zijn ze daar en in een flits zijn ze weer weg.
Meestal zijn ze binnen 10 tot 30 seconden terug op dezelfde plaats,
maar dit beestje was natuurlijk weer de uitzondering op die terugkeer regel 🙂

Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten 😎

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te dichten ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé

Vriendelijke groetjes, Dirk

Het kleine wereldje…

Van het kleine macro wereldje in de Plantentuin van Meise,
verkassen we naar een ander klein macro wereldje…
Namelijk: Het kleine macro wereldje in het insecten & tuinbloemenrijk,
tijdens onze corona-safe fiets & geniet vakantie in het heerlijke Haspengouw, Limburg.

We zijn nog steeds in “Het Wijngaardhof“,
een zalige B&b in Gutschoven, Haspengouw.
De rest van dit verhaal kan je in het vorige logje (her)lezen 😉

De camera is nog steeds de Sony A7 mark 3,
de lens is de analoge Laowa macro 100mm f2,8 2:1.
Hier werkte ik met een sluitertijd van 1/250s of 1/200s , 100iso
en f2,8 tot f8 maximum. De camera staat op M van Manueel.
In het dagdagelijks gebruik werkt men zelden op Manueel…
Maar omdat de lens GEEN autofocus en GEEN electronika
aan boord heeft, moet ik wel een manuele oplossing zoeken.
Bijna alle macro fotografen die ik ken werken ook meestal op Manueel 🙂
Mijn uitleg hoe en waarom ik deze settings gebruik,
kan je HIER (her)lezen.
Let op, ik ga hier zeker NIET het Manuele knopje gaan promoten hé !
Alle camera’s vandaag de dag zijn supergoed uitgerust, om NIET op
Manueel te gaan werken…
Maar in sommige gevallen, zoals de werkgang die ik hier ‘promoot’,
is het min of meer de beste oplossing om goede macro’s te maken,
in heel slecht, soms donker schemerlicht…
Bij heel goed licht, mag je deze manuele werkgang zelfs helemaal vergeten…
want dan zal je gegarandeerd over-belichte foto’s krijgen…
Maar bij slecht licht, schaduwen, enz, is deze Manuele werkgang min of meer bullet proof hoor !

Een piepklein zweefvliegje wrijft in haar pollekes
(Voor onze teergeliefde Nederlandse bezoek(st)ers :
Pollekes is “plat” Vlaams voor “handjes” 😉 )
‘Plat‘ betekent “100% puur volksdialect” in onze Vlaamse taal 😉 )

Mier

Een kleine grasmier
kwam naderbij getrippeld
op zoek naar suikers

Nog een kleine grasmier,
de macro lens is hier helemaal op 2:1 gezet (Dat wil zeggen dat :
1 vierkante mm van het object, 2 keer zo groot wordt op de camera sensor.
De lens is hier amper 1cm verwijderd van de mier…
Eens je boven het 1:1 macro vlak gaat, wordt het echt wel moeilijk !
Maar de gelukte, extreme vergrotingen die je krijgt van een levende mier,
geven dan ook een YESS gevoel aan de fotograaf 🙂

Je kan ook een mier invriezen en met focus stacking gaan werken…
zo zal je een heel extreme vergroting krijgen met enorm veel scherpte details…
Dat heb ik vroeger een paar keer gedaan, maar het is mijn ding niet meer…
Een beestje doden om er extreme macro foto’s van te maken…
zelfs een banaal insect zoals een mier, een vlieg…
Neen bedankt… ik doe het niet meer.

Soms zie je als fotograaf iets bewegen…
je ziet een kleurcontrast verschijnen,
iets rood kruipt tussen het groen !
een zwart/wit antenne zwiept lustig heen en weer 🙂
Ra ra ra… Wie knabbelt daar aan mijn groene huisje ?? 😉 : mrgreen:

Knabbelt

Een klein rood beestje
dat knabbelt aan mijn huisje
wat een smulpaapje

Enig (online) entomologisch onderzoek heeft me verteld dat dit rode beestje
een Leliehaantje is. Het leliehaantje is een vraatzuchtig kevertje,
nauw verwant aan de gevreesde coloradokever.
Bijna uitsluitend te vinden op echte lelies,  maar ook kievitsbloemen (Fritillaria spp.)
worden wel eens bezocht. Slechts sporadisch vertoeft het op andere planten…
Maryse (de gastvrouw in onze vakantiehoeve) was niet blij toen ik haar dat vertelde
en deze foto’s liet zien…
Maar ja, de natuur wikt en de natuur beschikt…

Een stilleven van meeldraden , kroon en kelkbladen…
de meeldraadjes zijn 2 tot 3 mm lang.
Dit om je een idee te geven hoe ver je kan ‘inzoomen’ met een macro lens 🙂
Btw, met een macro lens kan je maar op 1 manier inzoomen
en dat is door korter bij te komen
Hoe korter je komt, hoe meer vergroting, maar ook evenredig minder scherptediepte…
In de fotografie is er een gulden regel:
Als je ergens iets extra krijgt, moet je ergens anders iets laten vallen…
eens je dat goed begrijpt, dan kan je heerlijk beginnen ‘spelen’ met je macro lens 😎

Een prachtige zweefvlieg, haar echte naam is de bosbandzweefvlieg .
In het Engels heet deze zweefvlieg soort: Hairy-eyed Hoverfly.
Een mooie naam, vind je niet ? 😎

Nog een stilleven van mieren die op het eerste zicht,
willekeurig door elkaar krioelen, (Hier in het hart van een bloem)
maar als je goed én lang blijft observeren, dan kan je bepaalde patronen ontdekken,
in de bewegingen van de verschillende mieren in een groepje…
Entomologen (insect deskundigen) denken dat deze vast gelegde patronen een soort
van communicatie zijn tussen de mieren van hetzelfde nest !
Een soort van mieren taal dus !

Er is nog zoveel tussen hemel en aarde waar we totaal geen besef van hebben…
Het is een wondere wereld, waarin wij leven hé ?

Om dit logje weer voor vandaag af te sluiten op een leuke manier !
Een piepklein zweefvliegje (een snorzweefvlieg ofterwel de Episyrphus balteatus
voor de Latinisten onder ons 😉 ) … maakt zich klaar om te landen…
Deze (én nog veel meer andere) vliegende beestjes heb ik al in massa tegelijk zien landen
op een onmogelijk kleine oppervlakte,
zonder kleerscheuren of stukken en brokken… zonder ongelukken, zonder botsingen …
Stel je voor dat pakweg 50 helikopters en/of jachtstraalvliegtuigen allemaal tegelijk
moeten landen op een heel klein oppervlak…
Op een een voetbalveld bijvoorbeeld….
Wat zou er daarna van de luchtvloot nog overblijven ?? 😎
Nu ja, ik weet het wel, mijn overdenking, mijn vergelijking is tamelijk ver gezocht, maar toch…
Laat ons mensen, die insecten prestatie maar eens nadoen hé ? 😎

Ik hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te dichten ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Het kleine wereldje…

In het vorige logje, heb ik jullie uitgelegd hoe ik de laatste tijd
meestal mijn macro foto’s maak.
De methode die ik probeerde uit te leggen heeft als groot
voordeel dat je als er weinig licht is (s’ochtends, of de avond –
wanneer je over je onderwerp gebogen staat en dat in de schaduw zet,
een beestje in een donker bos…)
met een relatief trage sluitertijd (1/250s) en lage ISO (100 ISO) toch nog een
redelijk perfect belichte én scherpe foto kan maken.
Door de manuele instellingen op de flitser kan je perfect het (flits) licht
doseren. (1/64 , 1/32 , 1/16 , 1/8 , 1/4 of 1/2 flits vermogen )
Door de witte diffuser over de macro lens wordt het flitslicht
lekker egaal verspreid. Je moet eerst wat oefenen met de flits,
zodat je kan inschatten welke flits verhouding het beste is voor het aanwezige licht.
Je komt heel zachtjes dichterbij je onderwerp,
tot de FocusPeaking lijntjes verschijnen, daar, waar jij de scherpte wil !
Klik ! en je foto is klaar 😎
Meer is het echt niet hoor ! 😀

Voor onze fietsvakantie dit jaar, verbleven we in “Het Wijngaardhof“,
een zalige B&b in Gutschoven, Haspengouw
waar we nu al voor de 3de keer geweest zijn.
We hebben maar 3 dagen van de 7 kunnen fietsen… voor de rest was
het regen, regen, afgewisseld door stortregen en motregen…
Binnen de koer van de vierkanthoeve , heeft Maryse (de gastvrouw)
tal van bloemperken, grote bloembakken met prachtige bloemen
en planten staan.
Een paradijs voor een macro liefhebber zoals ik 😎

Een piepklein bloempje dat in de schaduw stond van een boom…
Mét de blaadjeserbij gerekend is de bloem misschien 2 of max 3mm breed.
Een klein juweeltje in mijn ogen…

Bloem

Wat pastel kleuren…
een bloem moet echt niet groot zijn
om te verbazen

In het zachte avondlicht,
vond ik in het struikgewas (buiten de hoeve) wat blauw/paars
gekleurde plantjes…
Het flitslicht is hier ingesteld op 1/64^ste vermogen.
Ik hou wel van dat zachte licht sfeertje dat je zo kan opbouwen,
met niets meer dan je eigen creatieve fantasie (én een flitser natuurlijk)
Meer en meer borrelt het gevoel van schilderen met een lens én flitser naar boven 😎

Een piepklein kevertje trok mijn aandacht…
Welke soort het is weet ik niet, maar het was heel klein…
1 tot 1,5mm dacht ik.
Hier duikt een nadeel van de flits methode die ik gebruik fel op…
Op de gladde schilden van het kevertje zie je de weerschijn van de flitser,
desondanks de diffuser die ik gebruik… Dat vind ik zelfs lelijk… kan je nagaan hé ? 🙄

Hier ga ik natuurlijk op zoeken hoe dat flits nadeel vermeden kan worden !
(zonder te Photoshoppen natuurlijk !)
Zoals je dus ziet zijn er ook nadelen aan deze ‘macro techniek’…
Sorry daarvoor, maar als ik een oplossing voor dit belichting probleem heb,
dan zal ik dat graag met jullie, mijn teergeliefde bezoekers delen 😎


Kevertje

Een klein kevertje
ik heb er nog geen naam voor
en plots… sprong het weg

Zelfs in Haspengouw vind je nog hier en daar een Blauwe vleesvlieg…
Waarom zeg ik dat ??
Als je in Brabant, Antwerpen, Vlaanderen, Wallonie buiten eet
(een picknick bij het fietsen), dat moet je al vlug vliegen, vervelende kriebelbeestjes
en/of wespen wegjagen…
In Haspengouw wordt zoveel vergif gespoten om het fruit te vrijwaren tegenover
alle zowat bekende schimmels en ziekten, dat er bijna geen insecten meer te vinden zijn.
DE fruitboeren doen ook hun best om zoveel mogelijk mooi fruit te oogsten,
het is hun broodwinning dan ook. In die optiek begrijp ik al dat gespuit…
Maar van de andere kant… je weet het ook wel hé ?

Terug binnen de muren van de vierkantshoeve…
Enkel grote witte bloemen in een enorme bloembak trokken me aan !
Eerdere observaties van deze bloemen leerden me dat de zweefvliegjes
én de mieren, verzot zijn op de de stamper en/of de meeldraden van deze bloemen.
Ik wou me concentreren op de mier, maar een zweefvliegje vloog zomaar de foto binnen 🙂
Kriebel momentjes hoor 🙂

Een ondeelbaar momentje later,
nog geen halve seconde later denk ik !
Het zweefvliegje was sierlijk geland op één van de meeldraden,
de mier was bovenop de stamper geklommen…
Hoe vlug zijn deze kleine beestjes hé ?

Deze methode van fotograferen bevalt me echt 😉
ISO 100 , 1/250^ste/s , 1/32^ste flitsvermogen, f5,6

Nog een zweefvliegje dat zich klaarmaakt om te landen op de stamper van een bloem…
Nu is alles min of meer scherp, waar ik het wil…
Flink wat oefenen met fotografie technieken werpt zijn vruchten af

Vliegje

Een gouden vliegje
bekijkt het menu aanbod
ze heeft appetijt !

k hoop dat je van dit zoveelste deel van “Het kleine wereldje” logje hebt genoten

Misschien vind je de nederige haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te dichten ook wel leuk ?

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom

Alvast een dikke merci voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Vriendelijke groetjes, Dirk

Lente Macro op Fuji middenformaat (Part 3)

Van de zonnige close-up fotografie in de Dordogne,
gaan we verder met … ‘echte’ macro fotografie 🙂
Het vorige deel (Deel 2) van deze ‘Lente Macro…’ reeks kan je hier (her)lezen.

In (het vorige logje) de Dordogne fotografeerde ik met een 100/400mm tele zoom lens,
wat niet echt macro foto’s, maar close-up foto’s zijn…
in deze serie werk ik met de Fuji 120mm GFX macro lens + een
45mm tussenring op de middenformaat camera Fuji GFX 50s
Mét deze tussenring kon ik (eindelijk !) met deze middenformaat camera
volledig in het 1:1 macro gebied werken !

Alle foto’s zijn genomen bij natuurlijk (vroege voor avond) zonlicht…

De eerste foto sluit netjes aan bij de laatste foto in het vorige logje 😎
Een blauwe vleesvlieg doet zich tegoed aan de energierijke suikers
van de witte Margriet bloem.

De blauwe vleesvlieg bleef maar lekker snoepen van de bloem,
zodat ik tijd genoeg kreeg om er een paar leuke portretjes van te maken 😉
Het is net alsof ze met één van haar pootjes me toewuift 😎
Hier kan je ook heel goed de héél minieme scherptediepte zien van deze macro lens…
In dit héél kleine scherptegebied moet een macro fotograaf dus werken 😎

Het kleur contrast wordt in deze foto lekker versterkt door het blauw én het geel.
Omdat het complementaire kleuren zijn ‘versterken’ ze elkaar.


Kleuren

Kleur contrasten bij
complementaire kleuren
versterken elkaar

Het ‘slaapmutsje’…
Eén van de tientallen slaapmutsjes die in onze tuin zomaar zijn komen groeien 😎
Maar we zijn breeddenkend, je huidskleur is echt niet belangrijk 🙂
Deze oranje/rood/roze/groene bloemekes zien er héél fragiel uit.

In mijn ogen zijn het prachtige bloemen, met de soepelheid én elegantie
van een balletdanser(es). De heel geringe scherptediepte van de Fuji 120mm GFX
macro lens geeft me het zalig gevoel dat ik kan ‘schilderen’ met deze lens !

De Slaapmutsjes in ons wild & ruig bloementuintje,
zijn en zullen steeds een bron van inspiratie voor me zijn :mrgreen,

Oranje

Een roze tutu
boven een groen stengeltje
oranje boven !

Iets raar trok mijn aandacht…
Onderaan de stengel van een witte margriet vond ik een beetje ‘schuim’…
“Wa is da” voor iets ?? vroeg ik me af …
Na effe een foto naar ObsIdentify sturen én nog wat extra te Googelen…
wist ik al héél wat meer over dit schuim 😉
Het schuim wordt geproduceerd door de SchuimCicade.
Meer info over dit (onschadelijk) beestje vind je hier

Het werd avond en er zat wat regen in de lucht…
Dat trekt meestal andere insecten aan als die we gewoon zijn …
Volgens mij is dit een of andere soort van sluipwesp…

Bij de vorige foto zei ik al dat er regen in de lucht zat…
Bij deze foto is de regen er juist uitgevallen 😉
Omdat de natuur altijd fris en opgeknapt oogt, na een malse regenbui,
is dat hét perfecte moment om buiten te gaan fotograferen
De nat geregende Witte Margrietjes kunnen er weer tegen 😎

1

Na een zomerbui
ogen margrietjes als nieuw
1 inch vol schoonheid

De héél kwetsbare slaapmutsjes, na de malse zomer regenbui…
Ze doen me denken aan een oud Chinees sprookje…
Het riet breekt niet, maar het plooit !
Ook daarin schuilt de sterkte van een plant !

Na een malse regenbui herademt alles,
zo voelt het aan, vind je niet ?
In “normale” omstandigheden zou het zo moeten aanvoelen…

Regen kan, mag en zal meestal een zegen zijn…
Maar teveel regen kan én zal ook een vloek zijn…
In gedachten dwaal ik even af naar al die mensen die zoveel hebben verloren,
door de recente water rampen in ons Belgen landje, Nederland en Duitsland…
Ook denk ik aan al die naamloze, vermiste mensen, hun familie, vrienden, collegae,kennissen, enz die wachten op nieuws over hun “zwijgen”…
Een water ramp zoals deze zal zich zeker in de toekomst herhalen… !
Omdat de klimaat verandering op ons bolletje echt wel een voldongen feit is geworden…

Stel ik mezelf (en jou, teergeliefde bezoeker) deze vraag:

Is er nog een weg terug naar het ‘normaal’ ???

Om dit logje voor vandaag, positief en hoopvol af te sluiten…
Een slaapmutsje die haar bloemblaadjes heeft open geplooid
om het malse regenwater maximaal op te vangen.
Moeder natuur heeft meestal het laatste woord


Water

Zij draagt de regen
in haar tere bloemenschoot
water voor later

Et voila, we zijn weer aan het eind van een lente logje gekomen.
‘k hoop dat je ervan genoten hebt 😎

Misschien vind je mijn beginner haiku poëzie-woordjes,
die ik probeer te schrijven mooi ?
Dikke merci dat je me daarover iets meer wil vertellen

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk