Kester motorcross (vervolg)

Voor we dit logje in gang trekken, wil ik graag Willy De Mey (http://www.bloggen.be/willyduvel/) eens ferm bedanken en deze man eens stevig in de bloemetjes zetten 

Willy heeft ‘zomaar’ alle namen + leuke  achtergrond informatie / wist je datjes ,van alle crossers (op mijn vorig blogje !) bij elkaar gesprokkeld en me doorgemaild. Wel willy, ik was echt aangenaam verrast 

Hier onder deel ik met plezier Willy’s leuke & informatieve mailtje met jou, lieve bezoeker:

Normal
0

21

false
false
false

NL-BE
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Meneer De Mey,

 Ik ken er een aantal vrij goed, aan en aantal andere twijfel ik ( de tand des tijds heeft hier misschien iets harder toegeslagen dan ik had verwacht ).

Vb: # (nummer) 2 – Peter Nijs, Ex-deelnemer Wereldkampioenschap 250cc, woonachtig in Houtvenne ( afkomstig van Pijpelheide ),

       # 12 – Peter Yven, Ex-deelnemer Wereldkampioenschap 250cc, was fabrieksrijder voor Suzuki bij het team van Sylvain Geboers, momenteel zeer succesvol als Oldtimer motorcrosser.

      # 133 – Dirk Geukens, Ex-deelnemer en GP winnaar Wereldkampioenschap 500cc op Honda ( omgeving Mol ).

      # 23 – Johan Boonen, Ex-deelnemer en GP winnaar Wereldkampioenschap 500cc op Husqvarna ( omgeving Lommel ).

      # 22 – Kevin Strijbos, momenteel fabrieksrijder voor Suzuki bij het team van Sylvain Geboers in de MXGP klasse ( de vroegere 500cc, nadien MX1 klasse ), en vandaag winnaar van de kwalificatiereeks van de GP van Zweden die morgen word verreden.

      # 119 – David Phillipaerts, momenteel privérijder voor Yamaha ( eigen team ) in het wereldkampioenschap MXGP klasse, was in 2008 ( als fabrieksrijder voor Yamaha ) wereldkampioen MX1 ( de vroegere 500cc klasse, sinds 2014 MXGP klasse genoemd ).Is een Italiaanse motorcrosser van Belgische afkomst ( zijn vader is afkomstig van Zolder ).

    De foto van de mooie natuur komt me niet bekend voor, maar ik ben zeker liefhebber, op die momenten voel ik mij echt ne GROENE!!

 Groetjes Freddy.

Tot zover de lofzang voor mijn blog vriend Willy   

 

Het motorcross gebeuren gaat verder… , waar waren we gebleven ? 

Nu ja, Kester motorcross, anno domini 2015 is niet alleen motorcross… het is veel meer…

 

 

Het is ook braadworsten , frituren met sauzen van DevosLemmens , hete hondjes , hamburgers met of zonder bicky sausjes, ongelooflijk grote bergen junkfood worden vakkundig weggespoeld door hectoliters maten,makkers,Maes  

Al die geuren, het neusorgaanstrelendearoma van hamburgermetajuinenfrietenmetnesatéenhotdogsmetofzonderchoucrouteenmetveelpikantemosterd vermengd met deblauwewalmendeuitlaatgassenandeverbrandeoliedertweeenkweetniehoeveeltaktmotoren…

Man man man… wat hou ik van dat pure & volkse sfeertje daar in de Kester heide 

 

 The show must go on ! Aktie moet er zijn !

 

 

 ’t is geweldig om dit te mogen zien, hoe die atleten kampen en strijden met mekaar…

hoe ze balanceren op het scherp van de snede ! Kiekebisj !!

 

In mijn vorig logje, had ik je verteld van de oudste crosser die meedeed met de ‘wedstrijd’… de man is 70 plus…

Hier is hij dan, bij de eerste ‘moeilijke’ bocht ging hij tegen de vlakte…

 

Met veel moeite krijg hij zijn loodzware (én oeroude) crossmachine terug recht… wie van de 70 plussers doet het hem na ??

 

 

Blazend en puffend reed hij verder, op zijn gemakske weliswaar. Maar dat is hem vergeven ! ’t is verdorie een oude sloeber naar mijn hart ! ( Misschien weet Willy De Mey wel wie deze taaie rakker is ? )

 

 

 Hier zie je duidelijk dat hij echt niet meer van de jongste is… (hhmm… een 400mm lens is heel handig gerief  )

 

 ’t is duidelijk dat deze crossers veel jonger zijn dan de vorige… met enorme snelheden nemen ze die bocht omhoog…

“Hoog in de bocht, laag in de vlakte”…een gevleugelde uitspraak van een markante Merchtemse dorpsfiguur ‘Den Tie van Bellens’, toen die zijn eerste autootje overkop deed gaan…(hij was gelukkig niet gekwetst) ,nu pakweg 45 jaar geleden  Dat gegeven schoot me ineens terug te binnen ! ‘deze geheugenflard kwam zomaar bovendrijven uit de vijvers van mijn jeugd herinneringen. Waar een motorcross niet goed voor is hé 

 

 

In de lucht zwevend naar een geschikte plaats zoeken om bij het ‘landen’ er weer zo snel mogelijk vandoor te scheuren, hun positie, hun plaats in de volgorde behouden en een volgende plaats in de rangorde proberen te veroveren…Zalig !!

 

Dit motorcross gebeuren was echt speciaal…Het is een kunstige dans, een mechanisch ballet vol gratie en elegante soepelheid van jonge leeuwen en oude kampioenen, trotse motorsportreuzen die schouder aan schouder 50 jaar Belgische motorsport geschiedenis  ondertekenen ! Dat heel bijzondere sfeertje zal me nog lang heugen ! 

 (wordt vervolgd)

Kester motorcross 2015

Hier komen ze dan…

Dé groten der groten ! 

Dé glorie uit lang vervlogen aera !

Dé Keizers, dé kroonjuwelen, fier glinsterend aan onze indrukwekkende Belgische & Internationale motorcross palmares kroon ! (btw, dit gegeven is moderne geschiedenis en is zeker niet relevant…)

Na de obligatoire Tv & Radio interviews (some audience listeners like this, some don’t…) van de uit de van heinde en verre bij elkaar geschraapte ex nationaal, wereld kampioenen uit de annalen van onze Belgische motorcross, is het hoogtijd om ‘onze’ eigenste kampioenen,de cross-créme elite uit ons kleine landje, hun verdiende ere-ronde te laten rijden. Een reden temeer, dé ultieme gelegenheid om al onze motorcross reuzen van gisteren én eergisteren én…  nog eens deftig nijg in de bloemetjes te zetten !  Een golf van ontroering rolde over ’t Kesterse cross terrein … 

Driewerf Hoezee voor onze Kesterse Reuzen !!! galmde luid over het terrein !

 

Heel veel (oudere) bezoekers waren speciaal voor dit gegeven naar Kester afgezakt…

om hun idolen, hun oude helden nog eens toe te juichen, om samen sterke verhalen en herinneringen van vroeger op te halen…

Verhalen van vroeger, uit die tijd toen alles nog zoveel beter was 🙂

 

 

Ik heb menig traantje zien wegpinken bij die oudere generatie helden uit vervlogen tijden. Geef toe, hoe groot is de kans dat al die oude kampioenen nog eens samen kunnen rijden, weliswaar geen echte supersnelle cross zoals nu, maar een ere-ronde, een speciaal moment voor de oude fans én de kampioenen. Mét de nodige emoties !

 

Het was wel een speciaal sfeertje, de eerbied en respect voor deze oud-kampioenen hing echt in de lucht, was bijna tastbaar. De emoties van stoere mannen met peperkoeken hartjes… Heel mooie geniet momentjes…

 

Namen van de crossers ken ik niet, dat interesseert me ook niet (had ik vroeger al eens vertelt dacht ik). De sfeer van Kester proeven, dààr kom ik voor. De glorie, het geluid, het buikgevoel als die muur van staal voorbij dreunt… en ook dat speciale sfeertje van die ‘oude’ kampioenen die samen nog eens optrekken… Heel menselijk mooi allemaal ! Kippenvel gevoel !

 

 

Bij elke crosser die voorbijreed, ging er een ‘golf’ door het publiek, een golf van geluid, aanmoedigingen, respectvolle kreten, applaus,… ’t was een zalig mooi “50 jaar Kester motorcross ” sfeertje daar in Kester Heide !

 

 

De kampioenen rij was schier eindeloos…  Weet je wat, de rest is voor later… de oudste crosser die meedeed was 70 plus… ja hallo hé ! Maar zoals gezegd, dat is voor een volgend blogje 

(wordt vervolgd)

Kester motorcross 2015

Wist je dat je mooie ‘actie’ foto’s kan maken van bewegende onderwerpen, door de ‘panning’ foto techniek toe te passen? 

Bij ‘panning’ fotografie kiezen we voor een trage sluitersnelheid, als we de camera even snel horizontaal meebewegen met het bewegend voorwerp dan is het resultaat een scherpe foto van het bewegend voorwerp, terwijl de (stilstaande ) voor en achtergrond onscherp is (bewegingsonscherpte) .
Deze techniek resulteert in een ‘actie’ foto die de snelheid van je onderwerp benadrukt, de beweging wordt gesuggereerd door de wazige voor én achtergrond.

De Kesterse heide met de voorbijrazende motoren geeft me een superkans om deze ‘panning’ techniek te oefenen. Onderstaand voorbeeld is een ‘oefenshot’… niet echt goed, teveel onscherpte in het voorbijrazend onderwerp…

 

De afstand tussen mij en de motoren was van 50 tot 65 meter, op 400mm is dit heel goed te doen. Hier heb ik gekozen voor sluitertijden tussen 1/50ste en 1/60ste seconde. Ter vergelijking: bij een race wagen zou 1/200ste de betere sluitertijd zijn voor hetzelfde resultaat. Een rennende hond  kan je op 1/40ste tot 1/50ste doen. Bij een ‘trage’ fietser, je dochtertje ofzo, opteer je voor  1/30ste of 1/20ste seconde. Let wel op ! :Hoe trager de sluitertijd, hoe vaster je hand moet zijn om geen vertikale trillingen (onscherpte in je onderwerp) in de horizontale beweging te krijgen. De ingebouwde trilling-compensatie van de lens neemt wel een deel van de onbedoelde trillingen weg, maar trop is teveel…

 

Dit soort van ‘actie’ fotografie geeft een grote voldoening. Je kan met een simpel truukje, snelheid in je foto suggereren.  Persoonlijk vind ik het beter dat het onderwerp links op de foto staat, zo rijd de crosser de foto in. Als hij rechts in de foto zou staan, rijdt hij de foto ‘buiten’, wat een totaal ander sfeer/gevoel beeld zou geven.

 

Mijn techniek is als volgt: Met de rechterhand houd ik de camera vast, de wijsvinger klaar boven de sluiterknop. Mijn linkerhand ondersteunt de lens onderaan de zonnekap (zo is er grotere lens-stabilisatie).  Ik volg het onderwerp mee, (de horizontale ‘panning’ beweging is nu bezig !). De ‘panning beweging’ doe ik door mijn bovenlijf te draaien terwijl mijn benen onbeweeglijk blijven !… Ik stel scherp met de rechterwijsvinger, ondertussen blijf ik de beweging van de crossmotor volgen… ik druk af, én blijf het onderwerp nog steeds volgen. Pas wanneer de sluiter terug dicht is, stop ik met de horizontale pan-beweging. Heel dit gebeuren duurt 1.5 tot 2 seconden… Oefenen ,heel veel oefenen is hier de boodschap . (een weetje: bij (roof)(zee)vogelfotografie wordt deze panning techniek ook veel toegepast)

 

Ik hou wel van sterke kleurcontrasten in dit soort van actie fotografie. Of mijn foto aan kracht wint ? , dat is voor ieder persoonlijk. Some like it, some don’t like it. ’t is gewoon een kwestie van smaak.  But i like it

 

 

 Tussen 2 ronden door valt mijn oog soms op…    “Hemeltje…wat is moeder natuur toch mooi”, denk ik dan

 

 

Wie zegt dat motorcross actie en spektakel is ???  

Stille genieters vind je overal ! 

(Wordt vervolgd)

Kester motorcross 2015

De start van een motorcross is altijd een geweldig moment ! Kippenvel gevoel, als tientallen motoren alles geven,  die eerste 100 meters voor de eerste bocht, alles geven om van in het begin bij de kopgroep te zijn, en dan nog… een kleine fout, verkeerde inschatting kan veel posities schelen.

Kortom, zo’n start is iets wat je moet meegemaakt hebben om te snappen wat het is, hoe het voelt, het gedreun van losgeslagen paardekrachten, het trillen van de grond, het lawaai en gedruis van duizenden kluiten grond die letterlijk omhoog gespoten worden door de malende banden die nijdig hun sporen trekken in het rulle Kesterse zand ! De blauwe walm van uitlaatgassen die je de adem beneemt… Dit is pure rock & roll ! Let the show begin !!  (In het dagelijkse leven geniet ik graag van rust en stilte, maar het donderend lawaai van Kester… dat is zoals dat rock festival meemaken dat je altijd al wou zien en horen)

 

 

Na de start, als de horde grommende machines verdwenen is achter de eerste bocht, is het vlug naar een op voorhand gekozen plaatsje hollen. De laatste bocht van de race, daar verwacht ik spektakel , en het is niet ver. Gelukkig staat er niet veel volk en heb ik vrij zicht op het veld .

Net op tijd om de eerste renners te zien die de bocht nemen ! Om de bewegingen en de opgespoten grond in de actie van het moment te bevriezen heb ik de iso op 2000 gezet, de sluiter op f8. Zo kon ik nog nipt 1/4000 sec eruit persen, juist genoeg om de actie te “bevriezen”. Om het ‘teveel’ aan licht te compenseren, heb ik 1 stop licht eraf gepitst. De Canon 6D kan gemakkelijk iso2000 aan, zonder ruis in de foto’s te gooien. Met goe gerief werken is plezant . De camera stond op continue shoot, 5 foto’s per seconde, om geen enkel moment te missen. Alle foto’s die je ziet zijn onbewerkte jpeg’s. (Al mijn “sport” foto’s doe ik in jpeg, omdat ik anders teveel werk heb in lightroom of photoshop) Voila, en meer technische uitleg ga ik niet meer geven 🙂

 

Die crossers komen met een ongelooflijke snelheid door de bocht geknald, amai ni ! Sommige crossers liggen  bijna 30° schuin als ze die bocht ronden… ik geniet van het schouwspel ! Na de bocht is het terug alles, maar dan ook alles geven om zich los te rijden van de anderen. Zie hoe crosser nr 71 zijn machine omhooggetrokken wordt door de overdosis tomeloze pk’s die ineens vrij komen ! Gelukkig zijn het allemaal heel ervaren rotten, die hun machines in de hand hebben… Het lijkt enorm gevaarlijk, maar het zijn berekende risico’s, die ze overvloedig hebben geoefend.

 

Soms zie je ze gelijk de bocht ingaan, door tactisch of heel slim te spelen lukt het een crosser om in die bocht de kop positie te nemen. Het is vaak centimeter werk, berekende risico’s. Daar is lef voor nodig, veel lef en moed. Al die maneuvres in een halve seconde tijd zien, beslissen en uitvoeren… Je moet het maar doen zeg ik dan !

 

In die bocht stond een groepje kwebbelende vrouwen. Het was heel grappig om zien dat ze achter een grote paraplu gingen schuilen om zich te beschermen tegen de hoog opvliegende kluiten grond   Als ze 2 meter naar links of rechts gingen staan, hadden ze absoluut geen last gehad van die opspattende modder .  Nou ja, ieder zijn ding zeker ?. Mijn toekomstige schoonzoon en ik (+ vele omstaanders) hebben daar smakelijk om gelachen. Vrolijke en gekscherende opmerkingen vlogen heen en weer … Sfeer !! 

 

Na een paar ronden was het terrein letterlijk helemaal omgeploegd… de alles vermalende banden trekken diepe voren uit de Kesterse grond, de ‘droge’ laag was letterlijk weggevreten, verpulverd. De natte laag (door de hevige onweer regen van de vrijdag daarvoor) kwam vrij, het parcours veranderde al snel in een smeuïge modderbrij, waar de machines in wegzonken, er zich letterlijk daaruit moesten trekken… ’t was een spektakel van de bovenste plank ! De renners moesten al hun kunde en truukjes bovenhalen, om de vaart erin te houden. Voor ons, toeschouwers, was deze bijkomende moeilijkheid extra genieten !

 

 Motorsport en vrouwelijk schoon gaan hand in hand    400mm is handig om van veraf leuke dicht nabij kiekjes te maken

(wordt vervolgd)

Kester motorcross 2015

Kester motorcross editie 2015, was weer een groot motor feest.

De zon was van de partij, de grond extra natgeregend van het lente onweer van vrijdag  laatstleden.

Dit jaar was speciaal, het is namelijk de 50ste keer dat het Belgisch kampioenschap motorcross in Kester wordt gereden. Een hele rits oud wereld en nationaal kampioenen waren uitgenodigd, interviews voor radio en tv, je kent dat wel. Ere rondjes rijden (de oudste crosser was 70+ !!)

We (mijn toekomstige schoonzoon en ikke) hebben ervan genoten 😉

We stappen de eerste race’s binnen, het grote reclame bord achter de start is reeds bruin gespikkeld van de startende motoren.

 

Een “collega” fotograaf, gewapend met een flinke telelens neemt foto’s van jonge crossers die aan de startlijn de show komen stelen. Een lange telelens heb je bij zo’n sport gebeuren wel nodig,als je ‘dichtbij’ foto’s wil nemen. Die dag was ik gewapend met een 100/400mm f4, mijn (bijna) schoonzoon fotografeerde met mijn 70/200 f2.8. ’t was leuk, schoonpapa met schoonzoon samen op pad 😉

 

 

Het jonge crossers-geweld dat de show kwam stelen 🙂  Je had de bewonderende blikken van de jonge meisjes moeten zien 😉  Nu ja, met al die stoere binken 😉  (btw, ik stond 50meter verder te genieten van dat gebeuren… waar een 400mm lens goed voor is hé )

 

 

De obligatoire rituelen voor een cross van start gaat… nog wat informatie wisselen, de zenuwen kalmeren… de stilte voor de storm

 

 De crossers maken zich klaar voor de strijd… de spanning stijgt bij het aftellen, het bulderend lawaai van massa’s zware motoren gaat in crescendo ! Dat machtige geluid is puur onvervalste & onversneden rock & roll !

 

 

 Aan de overkant van de piste lag een frisse knaap in de zon te genieten van zijn pintje, de aftelling tot de start gaat door… de spanning stijgt !

 

 

Het lawaai is nu oorverdovend, alles tril en beeft, de geluidsenergie golven zijn overweldigend !

De laatste seconden voor de start, de motoren razen nu in machtige boventonen, het is voor ons een kippenvel moment ! De crossers zijn tot het uiterste gespannen, hun motoren tot maximum toerend opjagen tot het ijzeren hekken valt, dan spuiten ze weg, in een regen van modder en kluiten grond (dat alles en nog veel meer kan je lezen en zien in een later Kester blogje )

( Wordt zeker vervolgd)

Kester motorcross (vervolg)

Kester motorcross, de “gewone” crossmotoren komen eindelijk in actie !

Met deze motorcross serie, wil ik gewoon een ode aan sportiviteit, soepelheid, lenigheid, tactiek, durf, inzicht & snelheid brengen die in deze sport discipline nodig is om van tel te zijn. 

Vraag me niet wie welke atleet nu crost , welke renner onder whatever nummer rijdt,  vraag me ook niets over de cc inhoud, ’t merk van al deze motoren, dat is me allemaal onbekend… Al die details zijn onbelangrijk vind ik…  Ik ben supporter voor elke crosser die me voorbij vlamt !

Waar ik me hier vooral op concentreer is het sportieve totaal plaatje, de strijd, de durf, ook zeker het denderend spektakel, ’t geheel van die machtige sport aanvoelen, er een leuk vlot leesbaar & fotogeniek verslag van te maken.

Enne… Moge de beste winnen ! 

 

 

Die crossers nemen niet gewoon hun bocht,

neen hoor, ze ‘ploegen,hakken’ hun bochtenwerk,  ze snijden door de rulle Kesterse  grond !

’t lawaai is echt oorverdovend als die door merg en been snijdende knalpotten me knetterend voorbij snijden !

Kluiten aarde worden hoog opgestuwd,  verstikkende stofwolken walmen cirkelend  omhoog !!

 

Een tijdloze moment opname, van hoe die alles vermalende cross-banden de Kesterse grond omhoog spuiten, opgezweept door tomeloze ongetemde pk’s !!  De sluitertijd staat hier op 1/4000ste seconde, zodat de opstuivende aarde ‘bevroren’ is in de tijd. (Leve broeder Zon die me licht genoeg schonk !)

 

 

Kijk !!  Hoe kort opeengestuwd de crossers hun stalen ros door de bocht jagen, die durf ! dat lef ! het knetterend gedreun van die voorbij jagende motoren is oorverdovend… ’t zijn pentatonische harmonieën in puur motorische samenzang !  ik geniet van die scherpe onversneden Rock & Roll,  die me hier op spike’r harde banden tanden voorbij raast  🙂

 

 

De “dichter” in me kan zich echt niet inhouden 🙂

een stukske haiku poëzie over ’t Kester Cross gebeuren,

een stukske mezelf in wat broze dichter woordjes:

 

Stofwolken !

 

Motoren brullen !

door wazige stofwolken

duiken crossers op !

 

 

 

Kijk hoe die crossmotors met volle geweld meters omhoog schieten na elke helling ! , om even daarna met een fikse dreun tegen de Kesterse aarde te smakken, op naar die volgende helling, die volgende bocht…

’t is een groots spektakel , een show mét een heel hoog WOW gehalte !

Mét diep respect voor al deze sportieve kunstenaars !

(Wordt vervolgd)

Kester motorcross (vervolg)

De zijspannen blijven nog even de show stelen !

Hoe een ‘simpele’ bocht zoveel acrobatische actie kan laten zien… Die ‘bakkenisten’ (metgezel van de piloot) doen echt ongelooflijke dingen !

Kijk hoe de bakkenist hier bijna over de grond sleept ! Maar bijna is niet helemaal !

 

1/25′ seconde later ‘hangt’ hij alweer ‘halfweg’ aan de cross-machine… ik durf het aantal g-krachten die deze bakkenist ondergaat niet in te schatten…   Verdorie nog aan toe, dit is spectakel van de bovenste plank !

 

Weer 1/25 sec later staat/hangt de bakkenist bijna half recht op de wiebelende,schokkende, op en neer gaande crossmachine…

ik geniet met volle teugen van hun strijd !

 

Span 199 gaat met een ongelooflijke snelheid de bocht in, de bakkenist behoudt het evenwicht  tussen mens en machine… ’t zijn sport-kunstenaars !

 

Mens en machine in perfect evenwicht…  ’t is bijna een gedicht, een sportieve ode in puur onversneden Rock & Roll !

 

Verdorie mensen, wat geniet ik hiervan ! Hoe zwoegende machines bestuurd door zwoegende atleten de berg opstormen… met brullende motoren, malende banden die stof en gruis opstuwen en omhoog spuitend… , gehuld in die blauwe walm van olie en benzine tweetact mengeling ! Macho parfum !

 

 Na de tweespannen een woeste horde quads ! springend, nerveus, nijdig happend bijna !

 

Zijn die quad’s meer of minder spectaculair dan de zijspannen of de ‘klassieke crossmoter’ race ? (die ‘klassieke crossmoter’ komt nog hoor… beloofd !).  Als je al die machine’s op je af ziet stormen, dan geniet je volop… dan heb je geen tijd om over al die technische verschillen na te denken… de strijd onderling, het kampen, het motorengeweld, adrenaline !’t is gewoon buitengewoon zalig om erbij te zijn  ! 😉

 

 

Dat magistrale plaatsje in die bocht, onder de eerste bomen, de laatste bocht juist voor ze de grote bos-heuvel opstormen… verdorie toch, dat is een plaatsje uit de duizend ! (moet ik zeker onthouden voor dit jaar !). Mijn shoot-veld is juist onder de schaduwgrens, een meter verder is het volop zonlicht… de camera staat op AV, iso = 600, de sluitertijd (auto door de camera berekend) geeft 1/1000sec.  Hier kon ik inspelen op het subtiele evenwicht tussen de directe schaduwen van de bomen en het vrije zondagnamiddag zonlicht.  (nogmaals, heel de serie is in JPEG geshoot, geen foto nabewerkingen), vertrouwend op de JPG instellingen/parameters die ik zelf heb ingesteld. ’t valt mee vind ik.

( Wordt vervolgd…)

Kester motorcross (vervolg)

Beste blog bezoeker(ster),

Van het Kester motorgeweld krijg ik  nooit genoeg !

Vandaag presenteer ik je wat ‘speciale’ selecties van de zijspannen. Foto’s met dat extra tikkeltje adrenaline, de kick van ’t motorcross gebeuren, zeker ook de kick van de camera click 🙂

Drie opeenvolgende foto’s, allen in een tijdspanne van iets meer dan 1/2 seconde geshoot.

Het spannende verhaal hoe nr 50 nr 10 voorbijsteekt… , geniet van hun subtiele techniek

Nr 50 claimt de binnenkant van de bocht… de scherpste hoek, nr 50 gaat de strijd aan !

 

De snelheid van het gebeuren dwingt zijspan 50 naar links (op de foto naar rechts), om nr 10 de pas af te snijden ! Ze zijn gevaarlijk dicht tegen elkaar nu !

 

Als de strijders hun machines uit de bocht trekken, is nr 50 in eerste positie… in een 1/2 seconde veranderen ze van positie in de strijd… Geloof je me als ik je zeg dat ik hier echt van geniet ?

 

 

De 2 volgende foto’s tonen de sierlijkheid van het bochtenwerk:  Twee zijspannen heel kort achter mekaar. Kijk hoe de bakkenist  (of side-kick) (met dank aan Dominic <http://fotodominic.skynetblogs.be/&gt; voor de correcte benamingen), van hangende naar half opgerichte positie veranderd. Dit alles gebeurt in een tijdspanne van 1/3 seconde ongeveer.

 

Die gasten moeten een ongelooflijke lenigheid hebben, afgetraind tot op het bloot ijzer ! Atleten zijn het ! Chapeau hoor !

 

 Nog 3 opeenvolgende foto’s, in ‘Continue’ modus geshoot (4 foto’s/seconde)

 

 Geniet ervan hoe de positie van de bakkenist(en) varieert… in deze uiterst kleine tijdspanne

 

 Zou jij het nog aankunnen om zo snel te reageren ?? ik zeker niet… amai ni,

 

Nog een mini-reeksje (3 drie foto’s) om dit blogje voor vandaag af te sluiten…

Deze bakkinist hapt bijna letterlijk in het rulle Kester heide zand (je wil echt niet weten aan welke hoge snelheid dit gebeurt !!)

 

Gelukkig hebben deze atleten een ongelooflijk snel reactie vermogen !! 3/10 seconde later ‘hing’ hij terug ‘stevig verankerd’ vast aan de crossmachine…

 

Alsof er niets gebeurd is racen die gasten verder !! Ja hallo ! Respect !!

Zonder mijn camera in ‘continue’ modus, had ik deze ‘bijna’ ongelukken nooit opgemerkt, omdat het zo snel vooruit gaat allemaal. Dank zij de digitale spitstechnologie in onze hedendaagse camera’s kunnen we nu nog altijd van dit moois genieten  😉

 (Wordt vervolgd)

Kester motorcross (vervolg)

De motorcross komt nu echt goed op gang, de sfeer en de ambiance zit er goed in !

Spijtig dat ik geen geluidsopname heb van de cross, dat zou een leuke sfeermaker zijn 😉

Iets om dit jaar eens uit te proberen : Flarden motorcross filmen met mijn Canon6D, het geluid opnemen met een externe microfoon. Dat heb ik nog nooit gedaan (ik ben fotograaf, geen cineast). Maar ja, wie niet waagt, blijft maagd 😉

Trouwens, dit jaar,A.D 2015, vieren ze in Kester 50 jaar motorcross !!  6 en 7 juni zijn de cross-hoogdagen 😉 Het wordt een bijzonder cross geweld weekendje !

 Lees meer op de club site: http://www.amcdworp.be/site/

Wie weet kom ik je daar ergens tegen ?

 

Vervolg van de zijspannen, die verbeten strijd in de bocht, evenwicht zoekend…

 

Hier rijd je beter als eerste… de kluiten grond en modder vliegen, spuiten letterlijk in de lucht, het klettert overal , stofwolken kolken vanonder de wielen… kuch kuch… maar wat een prachtige  strijd !!

 

 

Hier proberen ze met 3 zijspannen mekaar voorbij te vlammen, juist voor een lange heuvel… zie hoe verbeten deze strijd is… nooit afgeven, steeds maar jagen, gaten zoeken… ik krijg er warempel kiekebisj van ;-). De (70/200mm f2.8) zoomlens wat meer dichtknijpen tot f5.6 om wat extra scherptediepte te krijgen, rekening houdende met de donkere schaduwen in het bos en de hoge snelheid van het cross-gebeuren, die iso waarden wat omhoog jagen (500 iso) om de sluitertijd zo kort mogelijk te houden… tot 1/2000 sec ongeveer, om de actie  te ‘bevriezen’… Het lukt me heel nipt… De uitdagingen om “goede foto’s” te maken zijn legio, ’t is constant bijstellen en parameters veranderen. Maar kom, het is een goede leerschool voor me, hier doe ik al doende veel ervaring op 😉 Zalig toch ?

 

 

 De ‘official’ zag dat het goed was

 

 

 Kijk hoe hoog die gasten over die heuveltop knallen… ze gaan echt een bloedgang… razendsnel !

 

 

 Doe het maar eens na… man man man, wat een pracht race !

 

 

Terug naar ‘mijn’ favoriete plekje, niet achter, maar voor die wankele houten hekkens. Daar heb ik een goed zicht op de strijders en hun stalen ros. Zie hoe stof en aardkluiten tegen de toeschouwers wordt gespoten… een halve seconde later krijg ik de volle laag ! Het is maar stof en aarde, het kan geen kwaad. De kick om bijna midden in dit geweld te zitten… woow ! Dat is puur onversneden rock & roll gevoel !!

 

 

 En strijden maar, waar is het goede bandenspoor om ons over de heuvel te trekken ??

 

 

 Mens en machine kunnen een stevige wasbeurt verdragen 😉

 

 

De blauwe probeert via links in te halen… alle middelen zijn goed, als je ergens een gaatje ziet, moet je erin duiken en je winst direct uitbuiten.

 

 

Die krijgen echt de volle laag van hun voorgangers

 

 

De strijd is nog bijlange niet gestreden… In deze ‘actie’ foto’s wil ik echt de actie ‘bevriezen’. De Canon 70/200mm f2.8 is een lekkere zoomlens met veel licht opbrengst. Op een 5DmII (full frame) body voelt die lens zich wel thuis. Misschien moet ik die lens eens proberen op de 70D, (een ‘kleinere’ crop sensor CCD). De 70/200 op die crop body geeft me dan 105/300mm f2.8. (factor 1.6x). Daarop kan ik nog een focus extender van 1.4x tussen zetten, dan verlies ik wel een hele stop licht, maar dan zit ik wel comfortabel & gezellig met een “420mm” te shooten… Die echte sport lenzen (400,500,600mm,en meer mm’s ), kosten echt stukken van mensen (lees: gruwelijk veel duizenden euro’s) … dat kan mijn portefeuille niet trekken ;-), Dus, met mijn (okkazie) 70/200 en wat technische truukjes zal het ook wel (moeten) gaan.

Enfin, we waren bij ‘bevriezen’ van een aktie…  op de AV stand , de lens opengedraaid tot f5.6 gaf me genoeg scherptediepte (dof) om de hele sport actie redelijk scherp te krijgen, iso 600 gaf me een sluitertijd van 1/2000ste. Juist snel genoeg om alles wat beweegt te ‘bevriezen’.

(wordt vervolgd)

Kester motorcross (vervolg)

Uit een totaal van meer dan vijfduizend Kester-Motorcross foto’s (ja, allemaal van die éne zondag middag…) , is het niet echt simpel, om een ‘selectie’ van ‘de best of…’ foto’s te maken. Collega (amateur) sport-fotografen zullen dat grote aantal foto’s wel herkennen

Er zijn 2 mogelijkheden… 1-Je kan in single shot modus werken (dan ben je eigenlijk niet goed bezig…) , 2-Je kan werken in continue shot modus (dan ben je goed bezig). In dat laatste geval maakt je camera (in jpeg modus!) een zeker aantal foto’s/seconde (hoe meer hoe beter natuurlijk) (mijn 5DMII van toen maakte zo’n 3 a 4 foto’s per seconde) (Nieuwere generatie camera’s verwerken er een smak meer, dit terloops gezegd zijnde…). In continue modus werken heeft als groot voordeel, dat de kans echt groter wordt om die ene ‘WOW’ foto te maken. En daar is het ons in de sportfotografie nu juist om te doen. Dat ‘ene’ momentje kunnen vangen, dat ondeelbaar kleine  WOW momentje… Die foto die je kiekebisj geeft !

’t “Nadeel” van ‘continue modus’ is natuurlijk dat je met een bom ballast, overbodige foto’s zit…  Daarom moet ik selecteren, de “beste” eruit zoeken. Vissen in die grote fotovijver…

In het analoge tijdperk was  werken in ‘continue modus’ grotendeels voorbehouden aan de professionals, omdat zo werken toen, bakken geld kost, die grote aantallen film die erdoor gingen, de torenhoge ontwikkeling kosten voor al die foto’s… In ons hedendaags digitale tijdvak valt die financiële grens geheel weg.  1 of 100 foto’s, het maakt echt geen verschil meer uit. Dus, leve ons digitale tijdperk ! 😉   Al die ‘mindere’ foto’s (die niet door de selectie criteria geraken worden onverbiddelijk, genadeloos naar het digitale Walhalla gestuurd (de digitale prullenbak, weet je wel), Het pure sportfotografie plezier is vandaag de dag ter beschikking voor iedereen die dat zelf wil ontdekken. Als dat niet fijn is hé 😉

Vandaag heb ik het over ‘het zijspan’. Het zijspan en het duo : De motorcrosser en zijn “metgezel”, bijrijder, copiloot (wat is de correcte benaming ? ik weet het niet, maar dat geeft niet 😉 .

Dat duo moet echt perfect op elkaar zijn ingetraind, anders gebeuren er gegarandeerd ongelukken. Onderstaand  zijspan raast met een bloedgang over een heuveltop, vliegt nog een stuk of wat meters verder, ze ‘vliegen’ op dit punt bijna 2 meter hoog boven de grond… stof, lawaai, ik was echt onder de indruk !!

 

 

 

Dit zijspan (blauw nr 7) dreunt ietwat verkeerd  tegen de grond, het span heeft de nijging om naar rechts te kantelen, alleen het rechterwiel raakt de grond … !!   Je ziet de co-piloot zijn lichaam naar links gooien (in een fractie van een seconde !) om het wankele evenwicht te bewaren… een WOW momentje ! Enne, het stof, dat neem en slik ik maar bij 😉 Ik geniet echt van dit hele gebeuren 😉

 

Nog zo’n ondeelbaar geluk/ongeluk kantel momentje… het zijspan knalt met een joekel van een slag tegen die heuveltop, de ‘sprong’ erover is mislukt… feit is dat de co-piloot hier bijna uit het zijspan wordt geslingerd… Op een of andere manier kan hij het nog redden… man man man !! Atleten zijn het ! Professionalisme op een hoog niveau !

 

Hier een voorbeeld van een geslaagde ‘sprong’ over die heuveltop, de co-piloot corrigeert het evenwicht, alsof het allemaal niets is… ja hallo, dat noem ik teamwork !  chapeau mannen !

 

Samenwerking tussen piloot,  co-piloot en machine… het is als een modern machinaal ballet. Ik hoor nog die motor razend op volle toeren draaien, nu de weerstand met de grond weg is gevallen, de geur van tweetakt, verbrande olie en benzine raast over me heen… een macho parfum van gloeiendhete uitlaat gassen…

 

 

Op een motorcross (of eender welke sport waar ze ronde’s afwerken) is het steeds zoeken naar goede locaties, waar de fotograaf/toeschouwer een mooi zicht heeft op het spektakel. Kester motorcross is kilometers lang, hectaren groot. Er zijn dus ontelbare locaties om van  het motor geweld te genieten. ’t is gewoon een kwestie om het terrein op voorhand goed te verkennen om de beste fotografie locaties te lokaliseren. In deze Kester serie gaan we nog vele toffe locaties ontdekken 🙂

Het begin van de berg in het bos,  na de eerste afdaling, een scherpe bocht naar rechts en de motoren schieten de hoogte in.  Ik stond,lag,zat op 15 meter van die bocht, onder de bomen, juist in en soms naast de piste, een gevaarlijk plekje, ok, dat geef ik grif toe, maar om leuke foto’s te nemen, moet je soms wat risico’s nemen ;-).

Hier had ik een magistraal zicht op het aanstormend geweld… kijk hoe de ‘rood/witte’ co-piloot het zijspan in evenwicht houd… in een fractie van een seconde later staat hij terug recht, zoals de co-piloot in de machine voor hem…  Doe ze maar na !  Kijk hoe die modder en kluiten grond achter de machine wegschieten, hoe het publiek zich wegtrekt om geen aarde op hun wezen te krijgen… de volgende halve seconde sloegen andere wegspuitende aard kluiten ,stof en modder tegen mijn lens en over mij…  niets van aantrekken dacht ik, verder shooten, het is verdomd machtig om zo’n actie foto’s te maken !

 

 

Acrobatie tussen mens en machine… evenwicht en souplesse… durf en ervaring, dit alles raast voorbij aan waanzinnige snelheden die je je echt niet kan voorstellen (als je dit cross-spektakel nog niet van dichtbij hebt  meegemaakt tenminste). Je nederige blog-reporter geniet met volle teugen 😉

 

 Deze foto is ongeveer 1/5 seconde later geshoot als de vorige…

 

 En deze ook 1/5 seconde later als de vorige… het focuspunt heb ik vastgezet op dat ene punt waar ik actie verwacht… Als mens en machine dat punt naderen druk ik af, op continue shot. anders is het niet te doen om ‘scherpe’ foto’s te hebben van een onderwerp dat razendsnel op me afkomt en weer verder raast…

 

Aardkluiten, modder spatten, machines en mensen, dit alles bevroren in dat ene ondeelbare moment… een moment opname uit Kester … Het immense lawaai, het snijdend geluid van blaffende motoren, ’t nijdig gezoem van snokkende kettingen en ’t tikkend geratel van drijfstangen, het opzwepend geroep uit het publiek, het doffe gedreun van de banden als ze in de rulle bosgrond ploegen. Een zalige symfonie !

 (wordt vervolgd)