Toen Er Nog Winters Waren…

Van het magisch aanvoelend blauwe ijs in IJsland,
gaan we vandaag naar een héél andere wereld van ijs !
Alle ijs foto’s in dit logje zijn van enkele jaren geleden,
uit de tijd van ‘Toen er nog winters waren’ in ons Belgen landje !
De camera is mijn oude Canon 6D,
de lens is de Canon 100mm f2,8 macro

In die tijd (2017) dat het nog enkele dagen na elkaar kon vriezen,
vond ik het heel aangenaam om in de velden rond ons kleine dorpje te wandelen,
niet zomaar wandelen hoor 😋 …. ik was op zoek naar ijs … ! 🧐
De boeren rijden met grote tractoren over hun velden, die grote zware
machines trekken meestal diepe sporen in de velden…
In de herfst regent het meestal, dan lopen die banden sporen vol water🤿
Daarna komt koning Winter het land beroeren met zijn ijzige staf
en alle diepe plassen zijn dan bedekt met een laagje ijs.
Het zijn nu net die met ijs bedekte plassen die ik héél interessant vind ! 😋
Zeker in de 📷 kan je je ferm amuseren met dit ijs !

Hier gebruikte ik een statief om de camera & lens zo dicht mogelijk
boven het ijs te positioneren…
Soms was het gemakkelijk, soms was het héél moeilijk …
Het statief stond soms in de meest rare hoeken geplooid of uitgeschoven
maar de volhouder wint hé ? 😎
Scherpstellen en afdrukken deed ik met een draadloze afstand bediening,
want als ikzelf op het ijs ging staan, was dat direct gebroken natuurlijk !
Dan was al mijn moeite voor niets geweest…😶

Het is zoeken naar interessante composities in de ijs plassen,
de camera op statief positioneren op de plaats die ik wil…
je moet er ook voor zorgen dat je camera perfect horizontaal staat boven het ijs,
anders is er een stuk scherp en een ander stuk onscherp in je foto…
Je kan dat checken met een kleine waterpas die je op de achterkant
van de camera body zet om de hoeken tov het ijs te meten,
je kan ook een kleine waterpas kopen die je in de flitsschoen schuift…
Het is knoeien, behelpen, vloeken soms, maar oh zo leuk om te doen 😋
Best is dat je thuis op voorhand wat oefent,
zodat je weet hoe, wat, waar en wanneer je wat moet of kan doen 👍

Het ijs in de velden bevat piepkleine druppeltjes lucht…
of is het opstijgend methaangas, ontstaan uit de rottende restanten van mais ?
Met wat fantasie voel ik me een ruimte reiziger ! 😁🚀

Andere ijs plassen zijn door andere argeloze wandelaars stuk getrapt,
en weer opnieuw bevroren…
Dat kan ook leuke patronen opleveren !

Soms moet je echt rond en terug rond een ijsplas lopen,
om de beste (in mijn geval: gevoelsmatige) compositie te vinden…
Soms bekeken andere wandelaars me met een vreemde blik… ! 🙄
Je kon zo zien wat ze dachten… “Wa is diene pipo daar aan het doen ❓🥶”
Maar na wat uitleg van mijnentwege én tonen van mijn reeds gemaakte foto’s
was het ijs van onbegrip altijd gebroken 🙂
ik kreeg zelfs complimentjes 👍
Soms werden er zelfs adres kaartjes gewisseld !
📷is echt wel een fantastische hobby hé ? 😁

Meestal zie je niets interessant in het ijs als je daar passeert,
maar als je rond je onderwerp zelf gaat zoeken,
komt plotseling (en meestal) een leuke wereld tevoorschijn !
Als fotograaf mag je niet te vlug tevreden zijn hé ? 😉

Bij het ‘ontdekken’ van deze vogel-achtige compositie dacht ik onwillekeurig aan…
Cold Turkey van John Lennon of de versie van Alice Cooper
of de jazzy versie van Freddy Hubbard

De wereld in het ijs lijkt soms op een view uit een microscoop…
Met wat fantasie kan je hier microscopisch klein leven in zien !

Meermaals gebroken ijs kan ook vormen van een abstracte schoonheid kiezen…
Kunst, geschapen uit Koning Winter én moeder natuur…

50 shades of grey…. and brown… and blue…
De onvoorspelbare vormen van gebroken en steeds weer opnieuw bevroren ijs
kunnen de meest complexe vormen aannemen.
Voor mij is dit echt een creatieve ‘ontdekkingsreis’ 🤗

Een handvol restanten van mais stengels,
meermaals gebroken én opnieuw bevroren regenwater
staan borg voor onvoorspelbare sierlijkheid !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Bij deze compositie moest ik denken aan een slapende ijsreus…
Maar het kon evengoed een IJslandse trol geweest zijn 😋
Ik hoop op nog wat opeenvolgende dagen dat het nog eens lekker vriesweer is…
omdat het gezond wandelweer is én om foto’s zoals in dit logje te kunnen maken…
Maar de mondiale klimaat verandering stuurt letterlijk alles in de war 😠😥

Et voila, we zijn aan het eind van een eerste
‘Toen Er Nog Winters Waren…’ macro logje gekomen.
‘k hoop dat je genoten hebt van mijn kijk op winterse macro fotografie,
mijn ontdekking “reis” doorheen de wonderbare wereld van ijs
Maar het moet wel vriezen om dat nog eens te zien natuurlijk… 🤔

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom !

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 😎

Met vriendelijke groetjes,
Dirk