Mierenboerderij (Part 1)

Van de strobalen in La Douce France,
hebben we het vandaag weer over iets totaal anders.
Zoals je weet, spring ik graag van de hak op de tak,
ik hou van wat chaos en onvoorspelbaarheid, zeker in Blogland 🙂
Vandaag verkennen we een mierenboerderij, zoals de log-titel ons al vertelt…

Ergens begin juni, een zwoele zomeravond, was ik bezig met macro fotografie…
Locatie: onze wilde bloemen en kruidentuin…
De camera: Sony A7R2 met de Laowa 60mm macro 2:1 lens.
Een macro foto-shoot begin bij mij nooit wel overwogen…
ik probeer steeds met iets willekeurig te beginnen,
kwestie van in het “ritme” te komen… 😉
Bezoekers met fotografie ervaring begrijpen dat gevoel heel goed !
Wat valt me op ? Wat trekt mijn aandacht…
Het is een proces dat je niet zomaar in gang trekt hé ?

Mijn oog viel op wat verdwaalde pluisjes uit een paardenbloem,
die verloren waren gevlogen…
Maar kom, er zijn miljarden van die pluisjes, die enkele die het niet gaan halen
is nu niet direct een ramp..
Als opener voor deze macro foto shoot is dit ok 🙂

Na de eerste foto gaat het altijd wat beter met de inspiratie 😎
Een klein vliegje met een venijnig uitziende steeknaaldje trok mijn aandacht…
Maar waar blijven die mieren nu ??? (Zo hoor ik je nu al denken 😉 )

Enkele centimeters verder, op een andere witte margriet,
zag ik daar een of andere bij bovenop landen…
En onder de bij, op de lange stengel zag ik beweging !
Een hoop bladluizen en enkele mieren !

YESS dacht ik !
Ik heb weer een mierenboerderij ontdekt !

Bladluizen kunnen een mierzoete nectar uitscheiden (waar mieren verzot op zijn).
In ruil voor deze energie rijke nectar, beschermen mieren die bladluizen,
tegen hun natuurlijke vijanden (zoals Lieve Heers Beestjes, enz)
De mieren ‘melken’ als het ware de bladluizen, door de luizen met hun poten te strelen
over hun bladluizenlijf, door die ‘strelingen’ scheiden de bladluizen hun nectar af.
Bescherming in ruil voor voedsel…
Moeder natuur heeft dit heel aardig in orde gebracht hé ?

De Laowa 60mm macro lens is geen ‘gewone’ macro lens !
Een klassieke macro lens gaat tot 1:1.
De Laowa gaat tot 2:1 , dat is 2x meer dan een gewone macro !
De afstand tussen het lens uiteinde én de mieren is maar enkele cm !
Dat het redelijk tot serieus moeilijk wordt, om op 2:1 verhouding,
een scherpe foto te maken van deze uiterst snel bewegende beestjes,
uit de losse hand, dat zal je wel begrijpen hé ?

Mijn werkopstelling: iso 100 , alles op manueel , f2,8 tot f8 , sluitertijd op 1/200s
of 1/250s , een kleine flitser (ook op manueel gezet !) op 1/32 of 1/16 of 1/8 …
een diffuser op de lens die het flitslicht egaal verspreid over het onderwerp…

In dit kleine, wondere wereldje moet je als macro fotograaf creatief zijn,
om scherpe, min of meer duidelijke beelden te maken.
automatische settings van een camera zijn echt not done…
De scherptediepte op 2:1 is dan ook heel miniem
Met een scherptediepte van min of meer 1 mm moet je als fotograaf je ding doen !
Het is verdomd moeilijk, maar oh zo fijn om te doen hoor 🙂

De bladluizen zijn sloom en traag,
eens ze zich vast boren en zuigen aan een stengel kunnen ze minutenlang
bewegingloos zijn…Voor hun is het dan lunch time 🙂
De mieren echter… die zitten echt geen halve seconde stil !
Die willen niets liever dan zoveel mogelijk bladluizen melken 🙂

Het is wonderlijk om te zien…
Als er een bladluisje de ‘kudde’ wil verlaten,
wordt het beestje manu militari terug naar de kudde gedreven door de mieren…
Geen morren of protest is toegelaten !
Dit soort gedrag is niet echt mijn beeld van een ideale maatschappij,
maar ik troost me dat dit een insecten maatschappij is…

Als je de lijn doortrekt naar onze mensenwereld,
dan ruikt dit mier-bladluis wereldje ergens naar een zwart of bruin politiek tintje…
Maar insecten zijn niet intelligent genoeg, om onze mensen politieke spitsvondigheden
te begrijpen…
Evolutie heeft zoals altijd weer het laatste woord…
Leven en … laten leven !

Hier heb ik een mier kunnen ‘betrappen’ op het ‘streel-melken’ van een bladluis…
Met hun voorpoten, maar ook met hun voelsprieten kunnen ze de bladluizen “melken” !

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…
Twee mieren van de Bladluis-melkbrigade bewaking plegen “overleg”…
Soms zie je mieren een ‘raar’ dansje voor elkaar opvoeren…
Naar mijn bescheiden mening delen die 2 beestjes informatie met elkaar !
Zeg nu zelf, wij (de mensheid) zoeken in het oneindige van het heelal naar leven,
terwijl op onze aarde de diepste oceanen nog een raadsel van leven zijn,
én we het complexe sociale gedrag van mieren of termieten niet kunnen begrijpen,
vanwege een redelijk zwaar communicatie probleem met de
‘onze mensen én andere insecten kant’…
Eens een ‘klapke’ met een mier doen… Misschien ooit ? ?

‘k hoop dat je van dit Mierenboerderij logje (deel 1) hebt genoten.

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom
Alvast een dikke merci voor je reactie   

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien dan nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben
Vriendelijke groetjes, Dirk