Winterse Druppeltjes

Mijn trouwe bezoekers weten al lang,
dat ik in mijn logjes orde nog regelmaat respecteer 😎
Momenteel zitten we terug in een snikhete hittegolf…
Van warmte kan ik genieten tot 25 graden maximum…
Als het warmer wordt, dan haak ik af en blijf lekker binnen
genieten van de koelte en de schaduwen…
Een zonneklopper ben ik dus niet, maar dat wisten jullie al denk ik 😆

Om dus nog eens lekker tegendraads te doen,
lanceer ik een nieuwe reeks van Winterse Druppeltjes foto’s 😉

Alle foto’s zijn gemaakt met de Sony A7R2 en de Laowa 100mm macro lens.
Een statief is niet gebruikt wegens niet te doen tussen ons struikgewas…
Locatie: onze wilde wintertuin …

Exif gegevens geef ik niet door, omdat de Laowa 100mm macro een 100%
manuele lens is en niets digitaal wegschrijft…
Scherpstellen gebeurt dmv Focus Peaking , zodat ik geen enkel selectie punt
moet selecteren. Deze techniek geeft een grote vrijheid ivm
uitkadreren, compositie bepalen enz. Deze focus Peaking techniek is ontwikkeld
uit de filmwereld. Naar mijn nederige mening is dit één van de beste
verbeteringen op foto-technisch vlak in de laatste 10 jaar.

Genoeg uitleg… 😎

Een piepklein, net ontdooid druppeltje.
Buiten was het toen amper 1 graad celcius !
Lekker aangenaam & fris weer dus 😆

Deze foto kreeg ik maar niet scherp… 🙄
Er stond een constant briesje dat de minuscuul dunne takjes
heen en weer bewoog. Van de 20 foto’s die ik ervan genomen heb,
is dit ongeveer de beste (in mijn ogen gezien dan…)
Op het laatst probeerde ik het takje met een wasspeld ergens vast te hangen,
maar het brak gewoon af, zo dun en broos was het…

In dit takje uiteinde meende ik een hondenkop te zien…

Soms nemen druppeltjes de meest rare vormen aan…
Zeker als de druppeltjes gevangen worden in kronkelende takjes 😎

De voorgaande foto bracht me op een ‘spiegel’ ideetje…
Twee gespiegelde druppeltjes worden samen één rare bril 😉

Een klein sneeuwklokje in onze grote bloembak op het terras…
Steeds opnieuw is dit een bron van inspiratie voor mij

Hetzelfde sneeuwklokje als in de vorige foto,
maar hier heb ik gekozen voor een zwart/wit omzetting.
De meeste bloemen worden niet mooier in een zwart/wit omzetting,
maar dit soort van winter bloemekes staan hun mannetje (of vrouwtje ?)
in zwart/wit fotografie 😎

Ghost riders in the storm…
Kleine druppeltjes gedragen zich soms als lenzen !

Druppels tonen ons altijd de wereld omgekeerd…
Ons huis is hier omgekeerd weerspiegeld in een +- 2mm dik druppeltje 😎

Een toekomstige paardenbloem,
bedekt met minuscuul kleine ijs fragmentjes.
Bij een volledig open diafragma (f2,8) én een macro verhouding van 1,5:1
voelt fotograferen aan als schilderen met je lens ! Zalig hoor ! 😉

Om dit logje voor vandaag af te sluiten,
Het stukje opgerold eindje bekaert kottekesdraad,
levert ons ook leuke druppeltjes op.
De zalig minieme scherptediepte van de macrolens doet de rest 😎

Et voila, we zijn aan het eind van een Winterse Druppeltjes (Deel 1)
macro logje gekomen. ‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winterse ‘kijk’ op macro fotografie,
mijn “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van piepkleine ijskristallen,

Alvast een dikke merci voor je bezoekje én bedankt voor je reactie !

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend(e) logje(s)…

We zien dan wel weer over welk onderwerp we het dan gaan hebben

Groetjes, Dirk