Een Prille Lente (Deel 1)

Normaal gezien wou ik nog een paar logjes maken over het vriesweer,

de witte ochtendvorst en de sneeuw van onlangs…

Maar een paar nieuwsgierige bezoekers vroegen me of ik ondertussen al nieuwe foto’s

in het nieuwe prille lente zonnetje heb gemaakt ! 🙂

Wat dacht je dan hé ?

In onze eigen streek heb ik verleden jaar méér dan genoeg nieuwe & mooie plekjes ontdekt,

dankzij onze lange wandelingen in  deze coronatijden. Locatie keuze genoeg dus ,

om in deze prille zalige lentezon mijn macro lens wat extra licht te geven

in plaats van het koude ijs uit de laatste logjes 😉

Alle foto’s in dit logje zijn verleden week zondag,

geshoot in een klein, vergeten & verwilderd bosje in Wambeek,

een bosje waar de kleine sneeuwklokjes nog weelderig groeien 🙂

Mijn nieuwe blog-plan is dan ook om lente & winterfotografie af te wisselen…

Misschien ook eens wat IJsland er tussen draaien ?? Dat zien we wel weer hé ? 😎

Maar vandaag starten we met macro’s uit het eerste lentezonnetje van 2021…

De camera is de Sony A7R2 en de lens is zoals meestal de LAOWA 100mm f2,8 1:1-2:1

 

Ik laat de sneeuwklokjes zelf aan het woord nu… 😉

 

 

 

Met een statief kan je hier weinig of niets doen, (dat is mijn persoonlijk oordeel…)

de grond was relatief droog maar om écht droog te blijven is een opengeknipte

plastiek vuilniszak heel handig als je op de bosgrond gaat liggen,

om de sneeuwklokjes te fotograferen 🙂

 

Fotograferen én fotograferen is twee…

Wat ik hier bedoel is:  Je kan een foto maken,

die een pure registratie is van de bestaande werkelijkheid…

een niets vertellende, saaie foto dus…

Of… je kan proberen een foto maken die véél verder gaat dan pure registratie….

Er zijn mogelijkheden genoeg om dat te proberen !

• Maak gebruik van het aanwezige licht, speel ermee, geef dat licht een meerwaarde !
• Speel en “schilder” met de héél beperkte scherpte diepte van je macro lens !
• Leg gevoel in je foto door de kwetsbaarheid van de kleine sneeuwklokjes te tonen…
• Probeer de grootsheid van het kleine macro wereldje zichtbaar te maken !
• Vermijd altijd drukke achtergronden…
• Enz, enz…

Fotografie is dus niet simpelweg op het knopje drukken hé ? 😉

 

 

 

 

Zelfde foto als hierboven,

alleen heb ik hier in de Photoshop nabewerking het Orton filtertje zijn warme werk laten doen 😎

 

Een tip: Fotografeer nooit witte bloemen in het volle zonlicht !

Je foto’s zijn dan gegarandeerd mislukt (verbrand) !

Zoek de schaduwen op of gebruik een stuk karton ofzo om de zon tegen te houden.

 

 

 

De sneeuwklokjes staan heel dicht op mekaar…

Als fotograaf moet je een kijkhoek zoeken waar een heel rustige

achtergrond je foto ondersteunt…

Niet simpel soms, maar meestal héél doenbaar hoor 🙂

 

 

 

De zachte, warme kleuren in de achtergrond, zijn oude herfstblaadjes die ongeveer 15 cm verder lagen…

Omdat mijn macro foto’s tussen f2,8 en f4 gemaakt zijn, is de scherptediepte héél miniem

en de achtergrond (het bokeh) is dan grotendeels fluweel zacht en egaal.

Wat een macro foto “sterker” maakt natuurlijk

 

 

 

De tijd van de katjes is ook aangebroken 🙂

De katjes van de hazelaar in het midden van de laatste bruin/oranje herfstkleuren.

Weldra bloeien ook de wilgenkatjes, maar dat is voor in een ander logje 😉

 

 

 

Met deze serie sneeuwklokjes heb ik de macro lens gebruikt voor wat ze waard is !

Maar in toekomstige logjes leg ik uit hoe je de achter én voorgrond van je foto

sterk kan beïnvloeden door middel van een simpel plastieken zakje

dat je over de lenskap ‘drapeert’ met een elastiekje.

Maar dat gegeven is voor later 🙂

Hier heb ik een relatief drukke achtergrond toch nog min of meer aanvaardbaar

gekregen door een schaduw vignette op de onderkant toe te passen…

 

 

 

Er staat nergens geschreven dat een foto overal scherp moet zijn hé ?

In deze foto is er amper 1/20 deel min of meer scherp,

maar je ziet heel goed dat hier sneeuwklokjes zijn gefotografeerd 😎

Fotografie en impressionisme gaan héél goed samen vind ik

 

 

 

Dezelfde foto als hierboven,

maar hier heb ik de sfeer een tikkeltje warmer gemaakt door wat meer ‘zonlichtwarmte’

toe te voegen in Photoshop.

 

 

 

Als de afstand tot de achtergrond groot genoeg is,

dan kan je op f6,4 een mooi zachte achtergrond verkrijgen

en toch meer dan genoeg scherptediepte op het sneeuwklokje overhouden

om details ervan te laten zien.

Fotografie is altijd afwegen hé ? 😉

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van eerste ‘Prille Lente’ macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op “Een Prille Lente” macro fotografie,

mijn eerste “reis” doorheen het wonderbare & kleine wereldje van de kleine sneeuwklokjes

en het eerste deugddoende lente zonnetje 😉

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot weerzien in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk