Het kleine wereldje in mijn tuin (Deel 4)

Van de Speelse Spiegelingen in mijn vorig logje,

keren we terug naar het kleine macro wereldje in onze bloementuin.

De gebruikte camera is de Fuji GFX 50s,

maar nu niet meer met een ‘oude’ Canon macro lens.

Fuji heeft een 120mm macro lens in het GFX midden formaat,

maar de verhouding van die lens is maar 1:2, terwijl ‘echte’ macro lenzen allemaal

een vergrootverhouding van 1:1 hebben…

Wat meer uitleg over 1:1 en 1:2 lens vergroting verhoudingen:

De klassieke definitie van een macrolens is een lens met een maximale

vergrotingsverhouding van ten minste 1:1.

Dit houdt in dat een onderwerp in ware grootte kan worden vastgelegd

op de beeldsensor van de camera.

Een onderwerp van 10 mm wordt dus op de sensor geprojecteerd als een beeld van 10 mm.

 

Een maximale vergrotingsverhouding van 1:2 of ‘0,5x’

betekent dat hetzelfde onderwerp van 10 mm

op de sensor kan worden geprojecteerd als een beeld van maximaal 5 mm,

dus de helft van de ware grootte…

 

Nu heeft Fujifilm intussen een tussenring van 45mm uitgebracht,

die de 120mm macro lens van Fuji effectief naar een 1:1 verhouding brengt !

Die tussenring kon ik enkele maanden geleden kopen met 40% korting 😎

 

Genoeg tech lens verhouding  uitleg voor vandaag !

 

Een piepklein insectje op een witte margriet…

Zelfs bij f5,6 is de scherptediepte heel gering

en de achtergrond is lekker wazig !

Een zalige macro lens 😎

 

 

 

Een slaapmutsje bij warm avondlicht…

 

 

 

Volgens mijn opzoekingen zou dit een schorsvlieg (Mesembrina meridiana) zijn.

De vrouwtjes van deze hebben koeienvlaaien nodig om er een eitje in te leggen.

In die uitwerpselen van koeien zitten altijd veel larven van andere insecten

en dát is het voedsel van de schorsvlieglarve. Ze vreten ze allemaal op !!

De schorsvlieg vrouwtjes leggen in hun leven maar zeer weinig eitjes.

(Bij veel andere insecten kan dat gemakkelijk oplopen tot vele honderden eitjes.)

Bij deze vlieg schijnt het maximum ongeveer 5 eitjes te zijn !

Die verdelen ze dan goed over verschillende koeien vlaaien,

zodat een optimaal voortplantingsresultaat bereikt wordt,

dus slechts 1 eitje per koeien vlaai.

De natuur is wonderbaar hé ? 🙂

 

 

 

Een Juffertje in het groen…

Er zijn verschillende groei stadia in het leven van deze bloem.

De heel kleine scherptediepte van de 120mm macro van Fuji

laat toe om bijna te ‘schilderen’ met deze lens 😉

Zelfs in de donkerste schaduwen zie ik nog heel veel details !

Dit lensje is echt wel kei goed ! 😎

 

 

 

Een hommel komt zijn nectar halen uit een Juffertje in het groen met blauwe blaadjes.

Het insect kon ik al mooi scherp krijgen bij f4 (de maximale diafragma opening )

 

 

 

Van slaapmutsjes krijg ik nooit genoeg 😉

Naast Juffertjes in het groen zijn het mijn lieveling bloemekes in onze ruige bloemen tuin

 

 

 

Een groene vleesvlieg rust uit…

f5, iso 640 , 1/2500s, -0,3 licht compensatie

 

 

 

Een slaapmutsje in de warme avondzon,

omringd door blauwe Juffertjes in het groen

en gele bloemen.

Zo fotograferen voelt aan als schilderen met je lens 😉

 

 

 

Nog een Juffertje in het groen,

mét blauwe blaadjes…

Is het geen schoonheid ? 😉

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Nog een Juffertje in het groen,

omringd door gele bloemen…

Door de kleine kanteling van de bloem,

leek het of deze mooie bloem poseerde voor mij 😉

Dit beeld doet me denken aan een Pas de Deux (een groet) uit de ballet wereld

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie.

Ook mijn nieuwe kijk op het Midden formaat segment in de fotografie…

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben…

 

Dirk