Het kleine wereldje : Na de regen…

Van de wonderbare en soms ongelooflijke natuurpracht in IJsland,

keren we terug naar huis, in het rustig en vredige Sint Martens Bodegem (Dilbeek) 😎

Heb ik je al verteld dat ik graag ga wandelen, juist achter een malse regenbui ?

Als het pas geregend heeft, is de lucht vrij van stof en pollen, je ruikt echt het verschil 😎

Overal hoor je het gepling van vallende druppeltjes,

de vogels komen terug uit hun droge schuilplaats

en je hoort weer overal een vrolijk getsjilp en gekwetter.

Zalig vind ik !

Gewapend met de Fuji XH1 met de Canon 100mm f2.8 macro lens,

bevestigd via de Fringer (Canon glas ⇒ Fuji X) adapter,

was ik klaar voor een leuke macro fotoshoot in de omgeving  waar ik woon.

 

Druppeltjes… ik krijg er nooit genoeg van 😎

In een vorig logje heb ik al eens uitgelegd,

hoe je bij fel zonlicht een donkere achtergrond kan verkrijgen…

 

 

 

 

Slakken… ik zie ze niet graag in mijn tuin,

omdat ze onze bloemekes aanvreten !! De snoodaards ! 🙄

Veel mensen spuiten met een giftig anti slakken middel,

maar mijn logica is dat slakken geen schuld hebben aan de schade in mijn tuin…

Ze doen gewoon hun ding, weten zij veel dat ze ‘schadelijk’ zijn voor de mens zijn tuintje …

Ze eten gewoon… Wat an sich geen misdaad is natuurlijk..

Maar ik heb (dankzij mijn gebuur !) een milieu & slak vriendelijke oplossing gevonden 😉

Op ‘strategische’ plaatsen zet ik bokaaltjes gevuld met wat bier…

Dat mag zelfs spotgoedkope Cara pils uit de Colruyt zijn !

De slakjes kruipen daarin (ze zijn blijkbaar verzot op bier 😎 ), Ze drinken van dat bier,

daarna zijn ze kletsnat van het bier en kunnen niet meer uit dat potje !

Elke dag ga ik die potjes leeg gieten in een klein bosje, 150 meter hier vandaan.

Daardoor heb ik veel minder ‘schade’ in mijn bloementuin

en iedereen is weer tevreden 😀

Of de bierzuipende slakken er een kater aan overhouden… ??

dat moet je aan de slakken zelf eens vragen 😉 😀

 

Omdat er hier veel schaduw was, moest ik de lens openzetten op f2.8,

zo kon ik op 1/500ste het oog van dit slakje netjes scherpstellen.

Het slakkenhuisje is dan weer onscherp natuurlijk, op f2.8 kan dat niet anders.

Maar als ik de lens dichtkneep op f8 of f11, voor meer scherpte diepte ,

dan moest de ISO omhoog, of de sluitertijd werd zo laag,

dat ik gegarandeerd beweging onscherpte zou hebben.

Dus koos ik ervoor om het slakken oogje in detail te zien 😎

 

 

 

Zo’n type langpootmug zie ik zelden in onze tuin,

’t is een mooi gekleurd beestje vind ik.

Geel en zwart, de kleuren van een politieke partij die niet echt mijn dingetje is 😉

 

 

Paardenbloemen (of pissebloemen) zijn heel fotogeniek,

vooral ná een malse regenbui.

Piepkleine druppeltjes zorgen voor een feeërieke sfeer vind ik

 

 

 

Dit insect is nog steeds onbekend voor mij.

Heb veel opgezocht op diverse natuur sites, maar nog niets gevonden.

Kent iemand de naam van deze gitzwarte rakker ??

 

 

 

Wilde hyacintjes in de weide rechtover ons huis.

De kleine regendruppeltjes zorgen voor een mooi sfeertje vind ik.

 

 

 

Paardenbloemen blijven me aantrekken !

Hoeveel schoonheid zit verborgen in deze bloemen ??

 

In paardenbloemen

zit veel schoonheid verborgen

én pluisjes magie

 

 

 

 

Een handvol wilde hyacinten…

Een streling voor het oog 😎

 

 

 

Een geplastificieerde staaldraad wordt opgevreten door een boom !

40 jaar geleden heb ik eens gezien, hoe een boomwortel een telefoon kabel (26 paar),

helemaal had fijn geknepen. Naar die storing hebben we toen lang gezocht 😎

De natuur gaat zijn eigen weg hé ?

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Een oude, dode boom. Overwoekerd met mos en schimmels.

Zelfs in de dood is de natuur prachtig om te zien

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk