Het kleine wereldje in mijn tuin

Van de Speelse Spiegelingen in Brussel naar de Kroeskop pelikanen in Blijdorp,

verkassen we nog eens naar mijn tuintje in Sint Martens Bodegem 😎

In ons tuintje staat meestal veel onkruid, omdat in de plakkende kleigrond

bijna niets anders wil groeien. We hebben hier ook geen groene vingers…

Dus een mooie pik fijn verzorgde tuin ga je bij ons niet vinden 😉

Maar de ervaring leert me, hoe ruiger de tuin, hoe mooier het geheel is,

én hoe meer beestjes er willen wonen

Omdat ik heel graag macro fotografie doe, is dit mooi meegenomen hé ? 😎

 

Het toeval speelt graag een hoofdrol in het maken van een leuke macro…

Er was eens… (zo beginnen de meeste sprookjes 😎 )

Er was eens een tuintafel waarop een glazen bokaal stond…

Een jonge Grote GroeneSabelsprinkhaan was per ongeluk in die lege bokaal gesprongen

en kon er niet natuurlijk meer uit…

Zie je, zo’n toevallig gebeuren kan de start van een leuke macro fotoshoot zijn 😆

 

 

 

Als er weinig LieveHeerbeestjes zijn, dan tieren de bladluizen welig…

Zo zie je maar hoe fragiel het evenwicht is in de natuur…

Btw, in die 25 jaar dat we hier wonen, heb ik nog nooit met vergif ‘gespoten’

om ‘iets’ te verdelgen… Alles puur natuur dus  😉

 

Een stilleven van een pissebloem trio plant, bladluizen en een rups…

 

 

 

Wat korterbij gekomen, een blik op de bladluizen,

heel kleine wezentjes die je met het blote oog amper merkt…

Dat kleine rode ‘druppeltje’ is mierzoete nectar,

die de bladluis omzet uit de plantensappen die het opzuigt uit de stengels.

Koeien geven melk, een bladluis produceert nectar…

Op die nectar zijn de mieren verzot. In ruil voor die nectar

krijgen de bladluizen bescherming & verzorging van de mieren.

De natuur is iets wonderbaar hé ? 😉

 

 

 

 

Het Slaapmutsje…

Het slaapmutsje, ook wel goudpapaver genoemd,

is een kruidachtige plant uit de papaverfamilie

die van nature voorkomt in de Westelijke Verenigde Staten en het westen van Mexico.

De bloem is een symbool voor de staat Californië.

15 jaar geleden groeide er zomaar 1 Slaapmutsje in onze bloementuin.

Inmiddels zijn het er al tientallen !  😎

Dit heel kwetsbaar aanvoelend bloemeken is mijn droom-bloem model 😉

Het doet me denken aan de ranke schoonheid van een ballerina

 

 

 

Ondertussen heb ik de Grote groene sabelsprinkhaan verlost uit zijn glazen kooitje !

Als je niet weet waar het beestje zit, kan je het nooit zien.

Zijn camouflage kleuren zijn echt wel super effectief !

Heel opvallend is de superlange ‘legboor’.

Daar ‘plant’ deze sprinkhaan de bevruchte eitjes diep onder de grond,

zodat ze veilig zijn voor andere ‘rovers’…

 

 

 

Een Zuringuil rups dat dacht dat het een egeltje was… 😉

Toen ik met een grasje heel voorzichtig over de goudgele haartjes streek,

rolde de rups zich helemaal rond. Net zoals een egel doet ! 😎

De goudgele stekeltjes zien er redelijk stevig uit…

Geen rupsje om zonder handschoenen aan te pakken denk ik 😉

De zuringuil (Acronicta rumicis) is een nachtvlinder uit de familie van de nachtuiltjes.

Diverse kruidachtige en houtige planten, waaronder zuring, weegbree, hop, duinroos,

braam, meidoorn, wilg enz zijn waardplanten van deze rups, waardoor deze niet

is gebonden aan één waardeplant. Wat de overleving kansen van dit beestje vergroot !

 

 

 

Hier zocht ik de voorkant van de Zuringuil rups…

Tevergeefs dus… 😉

 

 

 

Tot…

Tot het beestje zich ontrolde en ik zijn voorgevel kon zien…

Nu ja, een knapperd is het niet en zal het uiteindelijk ook nooit worden 😎

 

 

 

Dit Slaapmutsje deed me denken aan een sierlijk balletdanseresje 😆

Als de avond valt, dan vouwen de bloemblaadjes zich rond en sluit de bloem…

 

 

 

Om dit logje voor vandaag te eindigen :

Een Slaapmutsje dat zijn/haar bloemblaadjes reeds heeft verloren…

Maar toch blijft het een sierlijk plantje vind ik

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit lente macro logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn ‘kijk’ op macro fotografie

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk