Het leven zoals het is in tijden van corona… (deel 1)

Hoe een piepklein virus, nog vele malen kleiner dan een microbe,

ons leven zo ingrijpend kan veranderen.

Niet alleen bij ons, maar wereldwijd !! 🙄

We beleven rare tijden , ons huis wordt ons kot !

Geen bezoek meer, geen contact met andere mensen,

tenzij vanop een veilige afstand.

Mondmaskers zie je overal opduiken (maar ik vind ze nergens te koop…)

Plastiek handschoenen aandoen als ik ga boodschappen doen…

en hopen dat we nergens besmet worden…

 

Met deze fotoserie wil ik vastleggen hoe leeg de straten zijn geworden…

er rijden bijna geen auto’s meer.

Wel zie je overal fietsers , wandelaars.

Het leven zoals het is…

 

 

 

Alle foto’s zijn gemaakt tijdens een fietstocht in Asse, Ternat, Dilbeek

en Sint Martens Bodegem (waar mijn kot staat)

In normale tijden is deze steenweg heel druk !

 

 

 

De stilte die nu echt wel opvalt is best wel aangenaam

De vervuiling van de lucht is ook enorm gedaald.

Vooral op het platteland kan je dat bijna ruiken

(Als een boer zijn land bemest… dat is een andere aroma natuurlijk 😉 )

 

 

 

Huis Arijs zal wel drukke dagen hebben nu,

terwijl zijn overbuur gesloten blijft tot … ???

Wat een tegenstellingen hé ?

 

 

 

Wie had ooit gedacht dat het verboden zou zijn,

om eventjes te verpozen, piknicken mag ook al niet meer…

Dat pokke virus kan 3uur “overleven” op metaal,

dus hebben we er alle belang bij om daar niet te gaan zitten.

Ik spreek van dat het virus overleeft, maar dat is een slechte woordkeuze.

Een virus leeft niet echt, het heeft ook geen DNA

Hier is wat meer info over wat een virus nu eigenlijk is.

 

 

 

 

Een kikker perspectief camera standpunt gebruiken,

om de sfeer aan te passen aan de nieuwe werkelijkheid

 

 

 

Hoe je vanuit Ternat ons kleine dorpje binnenrijd

Overal zie je verlaten straten…

 

 

 

De lege parking voor 2 restaurants en forenzen die daar de autobus nemen…

Alles is daar nu verlaten.

Het voelt allemaal vreemd aan.

Op een zonnige dag zoals deze is het hier heel druk,

de terrasjes op het dorpsplein zitten vol, spelende kinderen overal…

Zoals ik al zei : “Het voelt allemaal vreemd aan”

 

 

 

Ook mensen met een beperking moeten hier nu buiten blijven…

Waar ik echt kwaad van word, dat zijn die randdebielen die nu nog altijd

prive feestjes geven !  Verleden zondag heeft de politie in Gistel nog een feest gesloten

waar 30 personen aanwezig waren ! Hoe stom kan iemand zijn hé ??

Ik hoop dat al die pipo’s heel zwaar worden gestraft.

In mijn ogen is zo’n feest inrichten én eraan deelnemen,

gelijk aan moord mét voorbedachten rade en moet dus maximaal bestraft worden !

 

 

 

Nu ja, ik heb meestal een camera mee als ik buiten ga,

als ik ergens dingen zie die absoluut niet door de beugel kunnen,

(voorbeeld: een bbq met 10 of meer mensen, dat is geen gezin meer hé…)

maak ik er foto’s van en geef ze door bij de politie.

Het overgrote deel van de bevolking eerbiedigt de nieuwe leef regels.

en dat is heel positief !

Maar die paar rotte appels in onze samenleving moeten eruit vind ik,

anders blijft dat virus steeds maar verder woekeren.

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Nog een kikker perspectief standpunt,

om de leegheid, de stilte van ons dorpspleintje te onderstrepen.

 

Teergeliefde bezoeker,

Blijf zoveel mogelijk in je kot,

probeer elke dag wat te wandelen of te fietsen

maar vooral… Blijf gezond !

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je “genoten” hebt van mijn :

‘Het leven zoals het is in tijden van corona’ fotografie.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste 

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

Misschien IJsland ?

Of sneeuw in Oostenrijk ?

Of macro’s van bloemekes of insecten ??

Ra ra ra, wat zal het weer worden ??  😉

 

Groetjes, Dirk