Macro en Wilgenkatjes (deel 1)

In deze toch wel barre tijden van het corona virus,

wil ik jullie wat extra kleur en warm lentegevoel brengen…

 

De kleine wilgenkatjes zijn elk jaar opnieuw, dé start van de lente voor mij 🙂

Dit jaar hadden ze het moeilijk, de fleurige katjes…

er was veel wind, storm, stortregens, hagelbuien 😦

Veel katjes waren reeds kapot geregend eer ze hun pracht mochten tonen…

Het moeras gebied, hier in Dilbeek, waar ik dikwijls op macro jacht ga,

was echt wel kleddernat (dat zie je in foto nr 6)

Het regende niet, dus kon ik er op uit om het macro seizoen te starten

Er was tamelijk veel wind, wat voor macro fotografie heel vervelend is 😯

Zelfs op 1/8000sec werken is dan geen garantie voor scherpe foto’s !

Maar kom, moeilijke situaties zijn echt wel een uitdagingen hé 😎

 

De camera is de Sony A7R2 , de lens is de Venus optics, Laowa 100mm f2/8 CA Dreamer

 

 

Een wilgentakje

heeft kleine katjes gebaard

het is weer lente !

 

 

 

Zijn ze niet schattig en mooi, die fleurige katjes ? 😉

 

 

 

Een woow momentje

als de zon met haar stralen

de katjes oplicht

 

 

 

Elk jaar weer opnieuw ben ik verbaasd, over  de complexiteit van de lente…

Hoe alle leven terug herleeft en groeit…

De eeuwige cyclus van nieuw even en ondergang 😎

 

 

 

Wat ik dikwijls doe in een kleurrijke omgeving,

is mijn ogen bijna dichtdoen, zodat alles wazig wordt…

Je wereld-beleving wordt dan helemaal anders !

Met deze foto probeer ik die ervaring na te bootsen 😉

 

 

 

Zoals ik al zei in het begin van dit logje,

het moeras was heel nat en drassig…

Gelukkig droeg ik gummi laarzen 😉

 

 

 

Hoe zo’n “simpel” wilgenkatje,

zoveel schoonheid kan uitstralen hé ?

 

 

 

Soms kan ik het experimenteren niet laten … 😉

Een horizontale + verticale spiegeling van een wilgenkatje…

 

 

 

Wilgentakjes in love 😉

 

 

 

Om dit logje voor vandaag af te sluiten…

Het leuke van macro fotografie is dat je moet “spelen” met onscherpte…

Als je op 1:1 of zelfs kleiner kan werken dan is de scherptediepte heel klein,

Amper een paar millimeters scherptediepte heb je dan ter beschikking,

In dat heel beperkte gebied moet je als fotograaf je ding doen !

Als er dan nog wat wind is, dan wordt het heel moeilijk natuurlijk !

Maar Ik vind het gewoon zalig 😎

Een fotograaf moet moeilijke uitdagingen als kansen zien hé  ? 😉

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit eerste lente wilgenkatjes logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro fotografie

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn zoals steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie   !

 

Salukes, en graag tot ziens in mijn volgend logje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben

 

Groetjes, Dirk