Op zoek naar Cyrano De Bergerac

Voor vandaag wil ik terug een grote sprong maken qua onderwerp…

Van de tropische vlinders en de macro’s van herfstblaadjes,

neem ik je vandaag mee naar Frankrijk, de Dordogne.

De zomer van 2017, het was drukkend warm in Les Eyzies,

we besloten een oud stadje te bezoeken,

om de simpele reden dat de warmte wordt tegenhouden in die smalle steegjes.

Het te bezoeken stadje voor vandaag is Bergerac, heel bekend voor zijn wijn,

maar zeker ook heel bekend door Cyrano De Bergerac

die hier heeft gewoond en gewerkt. (Frans dichter, schrijver én militair )

Op Cyrano’s leven baseerde Edmond Rostand een succesvol toneelstuk,

dat werd verfilmd met Gérard Depardieu in de hoofdrol.

Van Cyrano werd ook verteld dat hij een bijzonder grote neus had 😉

 

Ik hou van die oude, deels vervallen Franse stadjes.

De buitenkant mag ietwat vervallen, verwaarloosd lijken,

maar binnen de huizen vind je meestal prachtige meubelen

en eerste klas design spullen.

De mensen hier leven in een heel ander ritme dan ons jachtig vooruit

rapper maak plaats maak plaats leventje

 

Een smal steegje, waar het zeker 10 graden minder warm was dan buiten de stad !

 

 

 

Dit soort van fotografie nodigt gewoon uit voor zwart/wit omzetting

 

 

 

Wat verder weer een typisch Frans tafereeltje…

Een groepje vrienden, samen aan tafel,

glaasje witte wijn, pastis, assortimentje kaas…

uitleggen met handen en voeten, zoals alleen de Fransen dat kunnen  🙂

Leven zoals God in Frankrijk 😎

Hier en daar zakken de huizen een beetje scheef,

maar niemand stoort zich daaraan !

j’aime la France ! 😉

 

 

 

Bij deze zwart/wit omzetting besloot ik voor een kleur selectieve bewerking.

Het belangrijkste in deze foto, het groepje vrienden, blijft in kleur.

 

 

 

Een pittoresk stadspleintje…

Het was rond 13uur

Er was geen enkel geluid, alles was bedekt met de mantel der stilte…

In de schaduw was het zalig vertoeven !

 

 

 

 

Weer een zwart/wit kleur selectieve omzetting…

Titel van deze foto : Vergeten tijdschrift

 

 

 

Als je een oud stadje bezoekt, dan kom je andere bezoekers tegen…

Deze jongen had ik in gedachten ‘De karate kid’ genoemd 😉

Hij poseerde voor mij, op de beste plaats die ik me kon indenken!

 

 

 

 

Terug een zwart/wit omzetting van vorige foto,

Omdat “de karate kid” een rode hoofdband droeg,

koos ik ervoor om het rood te laten voor wat het is.

Spelen met selectieve kleur in zwart/wit is leuk om te doen vind ik 😎

 

 

 

“De karate kid” was intussen verdwenen…

Nog vlug een foto van dit kerkpleintje,

de omzetting naar zwart/wit maar met behoud van alle rood én groen !

Het brengt meer evenwicht nu vind ik 😀

 

 

 

Om af te ronden voor vandaag…

Een standbeeld ter ere van Cyrano is hier wel op zijn plaats 😎

 

Cyrano is vooral bekend voor zijn sciencefictionverhaal Histoire Comique des États

et Empires de la Lune (1657) en het hierop volgende Les États et Empires du Soleil (1662).

Het werk staat vol met luchtreizen, bizarre ontmoetingen, gevechten met inboorlingen,

juridische processen waarin de held wordt bijgestaan door een advocaat die enigszins op de hoogte

is van de gewoonten op aarde, diepzinnige discussies met filosofen over politiek en economie

en zelfs ontmoetingen met Plato, Democritos en Descartes.

De luchtreis vindt plaats in een grote houten kist,

zeer licht van gewicht, die hermetisch gesloten kan worden.

Het geheel werd aangedreven door een kristal en een zeil dat bewoog op zonnewind.

De straling van sterren werd zo omgezet in bruikbare energie.

Hiermee overbrugde het vaartuig afstanden van duizenden kilometers.

(Bron: Wikipedia)

 

Wat een bijzonder rijke fantasie had Cyrano hé ?

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit Cyrano De Bergerac logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn zoektocht naar Cyrano stad fotografie,

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, tips, die waardeer ik ten zeerste 

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

 

Groetjes, Dirk