Zomerse macro’s in Duitsland (Deel 4)

Vandaag blijven we in Duitsland, maar op een andere locatie.

Het is nog steeds dezelfde vakantie als die van mijn logjes

op 10 mei, 4 maart en 3 april.

Op 4 maart had ik alleen de 100mm macrolens mee,

vandaag gebruik ik de Canon 100/400mm telelens + de 1.4extender

zodat ik in feite een 140/560mm lens heb.

Daarmee kan je vanop een grotere afstand de heel alerte insecten

heel dicht bij ‘trekken’.

Door de extender verlies ik 1 stop licht, maar het was zonnig genoeg

om dat lichtverlies te compenseren

De camera is nog steeds de Sony A7 R2 en via de Metabones

adapter kan ik mijn ‘oud’ Canonglas op de Sony blijven gebruiken !

De locatie is nog steeds dezelfde als op 4 maart,

namelijk de uitgestrekte vijvers van Wilebad-essen.

 

De oevers van de vijvers zijn dichtgegroeid met riet en waterplanten.

Door de nabijheid van bomen en grote struiken werd het zonlicht ‘gefilterd’

Ideaal voor groene stillevens 😉

 

Een groen stilleven,

net een Japans aquarel

brengt me poëzie

 

 

 

Overal om ons heen zoemde en gonsde het van het leven !

Waterjuffertjes , altijd heel druk bezig om hun DNA te verspreiden 😎

Ze zitten verscholen onderaan in het struikgewas en waterplanten,

zodat je ze echt moet zoeken !

Om een zachte, niet storende achtergrond te verkrijgen,

moet je ervoor waken dat de beestjes niet in het dichte struikgewas zitten,

maar op een meer open plaats.

Zoeken is de boodschap !

Maar dat maakt fotografie net zo leuk 😉

 

 

 

Waterjuffertjes

ze hebben grote ogen

om beter te zien

 

 

 

Soms gleed er een witte wolk voor de zon,

waardoor het licht heel zacht en bijna diffuus werd.

Hét paradijs voor de natuur fotograaf 😎

 

 

 

50 shades of green…

Het mooie achtergrond bokeh maakt het verhaaltje af !

 

 

 

De Gewone Schaatsenrijder (Gerris lacustris).

Met duizenden ‘schaatsen’ ze heen en weer in deze vijvers.

Eigenlijk zijn het wantsen ! Wist je dat ? 😀

Meer info over deze merkwaardige beestjes :  Info

 

 

 

De Gewone Oeverlibel (Orthetrum cancellatum) zie je daar nog redelijk veel.

Met de 100/400mm kon ik van 2 meter verder fotograferen dan met de 100mm macro !

Wat natuurlijk een machtig voordeel is, want de beestjes zijn enorm schuw.

Deze prachtige insecten kunnen tot 5cm lang worden

en hebben een vleugelspanwijdte van 7 tot 9cm !

 

 

 

Vanop een steentje

zit ze roerloos te zonnen

tot een kikker plonst…

 

 

Een libel kan echt ongelooflijk snel landen…

In een fractie van een seconde zit ze op een takje, een steentje

Als uit het niets verschenen.

Hun vertrek is al even spectaculair vind ik.

Ze zit daar en ineens… is ze weg !

Dank zij hun 4 onafhankelijke vleugelparen,

kunnen ze ongelooflijk versnellen en extreem snel bochtenwerk doen

in volle vlucht. Als ze achter een prooi jagen,

heeft die prooi  geen schijn van kans !

 

 

 

Nog wat haiku woordjes,

om dit logje voor vandaag te eindigen

 

Op een kale tak

komt een libel opwarmen

ineens is ze weg

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & natuur fotografie,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

 

Groetjes, Dirk