Zomer in Duitsland en moederkesdag

Van de sierlijke architectuur lijnen in Luik Guillemins

verkassen we naar Duitsland, naar het Gräflicher park in Bad Driburg.

Mijn madam en ik hebben een zwak voor klassieke kasteeltuinen,

daar vind je meestal stilte & rust en ongelooflijk veel soorten bloemen.

Het Gräflicher park was ongeveer 1 uurtje rijden van Wilebad-essen

(waar ons hotel is). Dat is niet echt ver rijden hé

 

Omdat het zondag moederdag is,

en wetende dat alle moeders graag bloemekes krijgen,

draag ik dit logje vandaag op aan alle moeders 😉

Speciaal voor alle moeders :

De mooiste bloemekes uit het Gräflicher park ! 😀

 

Haar eerste kindje

maakt van de vrouw een moeder

is dat geen bloem waard ?

 

 

 

Deze donkere achtergrond is bij volle middag zon gemaakt…

Hoe doe je dat ? Zet je camera op 1 punt licht meting,

meet het licht op het meest belichte gedeelte, stel scherp en voila…

Je camera gaat er altijd vanuit, dat er in een foto 18% grijs is.

Als jij dat éne meet puntje gaat overbelichten,

dan compenseert de camera al het andere licht,

om aan die 18% grijswaarde te komen,

dit met een donkere achtergrond en donkerder (correcte) belichting tot gevolg.

Meer moesten we niet hebben hé ? 😎

 

 

 

Van politiekers moet ik niet echt veel weten…

Ze beloven maar en liegen er schaamteloos op los.

Maar voor één politieker heb ik wel respect, en dat is Herman van Rompuy.

Herman is ook een dichter, een begenadigd Haiku dichter zelfs !

Daarom heb ik vandaag de dichterlijke vrijheid genomen,

om een moederdag haiku gedicht van Herman op mijn blogje te publiceren !

 

 

Ik leerde van u

de kern van alle dingen:

leven is geven.

 

 

 

Soms kan het zo simpel zijn hé…

Je ziet een bloem pronken met haar geuren en kleuren,

en naast haar groeit een nog gesloten bloemeke.

Het voelt aan als moeder en kind 😉

Ontluikend leven !

 

 

Rozen zijn ongelooflijk moeilijke bloemen

om te fotograferen vind ik…

Zeker met een macro lens met een heel kleine scherptediepte !

Maar de voldoening is dan ook groot,

als de scherpte zich bevind waar ik dat wil 😎

 

 

 

Vijf minuten pret

zorgde negen maand nadien

voor een moederdag

 

 

 

Een zee van kleuren en geuren

Zo voelen deze kleur eilandjes aan…

 

 

 

Om dit moederdag logje af te sluiten…

Het leek wel of dit rosse bloemetje een frivool ballet rokje droeg,

een rokje gekleurd in wit en magenta rood.

Ergens in de kasteeltuinen speelde een muziek ensemble,

zalige klassieke Duitse barok muziek !

Het bloemeke leek hierop mee te dansen

 

Voor alle moeders,

laat je zondag in de watten leggen !

Jullie verdienen dat ! 😉

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn bloemen macro’s  fotografie,

én de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over wat we het dan gaan hebben hé

 

Groetjes, Dirk