Normandië – Étretat (Deel 11) – Uitstapjes

In mijn vorig logje waren we in IJsland, het kust dorpje Husavik.

Vandaag blijven we aan de kust, maar dan een totaal andere kust

We gaan terug naar Étretat, aan de Normandische kust in Frankrijk.

 

Omdat we al voor de 5de dag in Étretat waren,

besloten we om een ander stadje te bezichtigen.

De naam van het stadje ben ik ondertussen vergeten,

maar is dat een bezwaar ?  😀

 

Het stadje zelf stelt niet veel voor…

zoals elk Frans stadje is het er druk, stoffig, veel te veel auto’s en kleine bromfietsen

die overal tussen door flitsen…

Het was er te warm naar ons goesting,

dus zochten we de rust én de koelte van een oude kerk op 😎

Deze kerk was doorheen de eeuwen verbouwd en herbouwd,

zodat een mengelmoes van bouwstijlen is verweven doorheen het gebouw.

Je vind er vroeg en oud romaanse bogen en gewelven,

afgewisseld door vroeg en late gotische & meer speelse bouwstijl.

Door het heel grote verschil van licht dynamiek (tussen zwart & puur wit)

koos ik om de HDR techniek gebruiken, om de grote verschillen tussen

het sterkste licht en het diepste donker te overbruggen in 1 foto.

Voor elke HDR foto in dit logje heb ik 5 foto’s genomen met 1 stop licht verschil.

Nadien zijn die 5 foto’s tot 1 foto bewerkt door SNS HDR Pro.

Detail: Er is géén statief gebruikt… alle foto’s zijn genomen uit de losse hand !

Ik leun wel tegen een muur of een zuil ofzo, anders is scherpe HDR niet mogelijk 🙂

 

In het huis van God

proef je gewijde stilte

en oude wierook

 

 

 

 

Oude gebouwen en vooral oude  kerken ademen iets ongrijpbaars uit vind ik…

Moesten deze muren kunnen vertellen hé ? 😎

 

 

 

 

Voor brandglasramen heb ik altijd een zwak gehad !

Het is hét multimedia verhaal voor onze voorouders.

Stel je voor dat je 500 jaar geleden was geboren…

Geen internet, fotografie, boekskes of kranten, tv, enz enz.

Hoe zou jij deze glasramen dan zien ? Welk verhaal vertellen ze ?

Als je ze aan de buitenkant ziet, is het iets vuil, donker, zijn ze zelfs lelijk …

Maar van binnenuit gezien zijn het sprankelende vertoningen,

die bruisen van kleurenpracht !

Iets waar oneindig veel mensen met bewondering hebben naar gekeken

 

 

 

 

Preekstoelen…

nog nooit heb ik de eer gehad om een spreker bezig te zien in

zo’n fraaie preekstoel constructie.

Dankzij de HDR foto bewerking techniek kan ik hier nog details zien

in de donkerste gebieden én in het felle licht tegelijk !

En dit zonder vervelende digitale ruis 😎

De mogelijkheden van digitale fotografie zijn enorm

Iets wat pakweg 20 jaar geleden nog ondenkbaar was,

is nu (bijna) mogelijk met een simpele smartphone 😉

 

 

 

 

Op sommige brandglasramen zie je de meest gruwelijke

dingen gebeuren…

Hier zijn we getuige van de onthoofding van Johannes de Doper…

Nu ja, wat de kerk (de inquisitie enzo) vroeger de mensen aandeed,

verschilt niet veel met het leed dat vandaag ISIS strijders andere mensen aandoen  😥

Een glasraam vol met horror voor onze middeleeuwers !

 

 

 

 

The never ending story…

Overal wordt de glorie, de grootheid van de rijken, de adel afgebeeld…

Maar nooit zie je een arme boer of een dienstbode zijn nederige werk doen…

Sociale ongelijkheid is van alle tijden !

 

Het gewone plebs

ziet de rijke adel pracht

en blijft uitgebuit

 

 

 

 

Het is niet al goud wat blinkt…

Hier zie je nog veel restanten van oude muren, oude doorgangen,

slordig herbouwde delen van deze kerk

Wij zouden zeggen: ’t is met de Franse slag gedaan 😉

 

 

 

 

Romaanse kruis, kruiston gewelven …

‘k heb het altijd al fascinerend gevonden hoe deze bouwtechniek is

ontwikkelt en uitgewerkt tot de meest fraaie en gedurfde constructies.

Later, in de gotiek is deze bouwtechniek zelfs tot hemelse kunst verheven

 

 

In wandelgangen

zweeft het eeuwenoude stof

geurend naar vroeger

 

 

 

 

 

Je kan tegenwoordig bijna geen kerk meer passeren,

of er zijn restauratiewerken bezig…

Nu ja, bij deze kerk was het echt wel nodig !

De broze kalksteen was zwaar aangetast door onze zure regen.

Sommige beelden waren bijna volledig weggevreten door de zuren ! 👿

Maar de wolkenpartij was hier dan weer indrukwekkend mooi !

 

 

 

 

In een toeristische gids ginder lazen we dat het kerkhof

de moeite waard was om eens te bezoeken.

’t was inderdaad de moeite waard om in de dodenakker aldaar wat rond te lopen…

Maar weer werd ik ergens ongemakkelijk door het geheel…

Een ‘Je vind het alleen mooi als je met oogkleppen rondloopt’ gevoel…

Er waren veel reusachtige, prachtige en kunstzinnige graven,

en dat stoort mijn sociale rechtvaardigheidsgevoel toch wel 😦

Al die pracht en sier, zoals in de brandglasramen in kerk en kathedraal,

was en is er enkel om de rijken, de adel, dé elite hun verheven plekje te geven

Hoog verheven boven het wereldje van het plebs…

En de kleine werkman en werkmadam…

Daar hoor of zie je nergens iets van 🙄

Maar die hebben wel al deze pracht en praal mét hun handen gebouwd

én onderhouden voor een schamel of een hongerloontje.

Och ja, ik weet het wel,

sociaal onrecht is van alle tijden…

Maar toch mag dat onderwerp eens op tafel gegooid worden hé ?

 

 

 

 

Om dit logje af te sluiten…

Nog wat haiku woordjes om afscheid te nemen van rijk en arm …

 

Op de kerkhoven

zijn alle doden gelijk

tot in eeuwigheid

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn HDR  fotografie

én de nederige haiku woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

 

Groetjes, Dirk