Wilgenkatjes

Het blijft maar miezeren, regenen, hagelen, rukwind , enz…

Als het begint met regenweer in ons lage kleine landje,

dan weet je nooit wanneer de zon terug zal schijnen 😳

 

Enfin soit , we gaan zeker niet zitten kniezen hé ? 😎

Tussen een paar regen en hagelbuien gingen mijn madam en ikke

op zoek naar de wilgenkatjes in het moeras, daar achter de spoorweg.

Dit jaar is het povertjes met de wilgenkatjes…

Ofwel zijn ze ineens opengebloeid door de warmte , 2 weken geleden

ofwel zijn ze kapot geregend of gehageld.

Verleden jaar stond alles in volle bloeikleur, zo begin tot midden maart…

Dit jaar is het heel wat minder. 🙄

Maar we moeten roeien met de riemen die we hebben hé ?

 

Trek je gummie laarzen maar aan,

hier in het moeras staat soms tot 15cm water 😀

Soms zuigt een laars zich vast in de kleverige modder…

Dat is dan ff dik vervelend natuurlijk, maar dat hoort erbij 😉

 

Alle foto’s zijn gemaakt met de Fuji XH1 en de Fuji 80mm f2.8 macro  lens.

Er is geen statief of filter gebruikt.

 

Verkleumde katjes..

 

 

 

 

Als er wind is bewegen de takjes natuurlijk…

Daar moet je als macro fotograaf op voorbereid zijn…

Voor bloemen die laag groeien, kan je een wasspeld en een oude radioantenne gebruiken,

om de beweging in de wind te neutraliseren én om geen schade aan de plant te brengen.

Voor takken die hoog hangen, moet je werken met een heel snelle sluitertijd.

Bij f2.8 kan ik bij de Fuji XH1 op iso 100 tot 1/32000ste sec (electronische) sluitertijd gaan.

De ingebouwde bewegingsreductie is ook fenomenaal goed ! 😀

 

 

 

 

 

De wilgen katjes

geboren uit harig dons

geuren naar lente

 

 

 

 

 

Als je wilgenkatjes wil fotograferen, met macro of een close up lens (lange telelens),

zorg dan dat je wilgentakje wat geïsoleerd staat van de andere takken (20cm is een minimum)

zo vermijd je te drukke achtergronden.

 

 

 

 

Leven barst open

in een kleuren explosie

de lente ontwaakt

 

 

 

 

 

Soms zie je heel kwetsbare wilgenkatjes,

ze lijken wel warm ingeduffeld en weggekropen tegen de kou…

’t zijn natuur juweeltjes vind ik…

Hoeveel schoonheid leeft er niet in dit amper 2 cm lang katje ? 😎

 

 

 

 

 

Bruisende kleuren

schuimend op de bubbels van

de wilgenkatjes

 

 

 

 

 

Heb jij dat ook, dat je kan genieten van de immense schoonheid

van zo’n klein nietig stuifmeel verspreidend plantje ?

Spijtig dat het wilgenkatjes bloei seizoen maar een paar dagen duurt…

Dan is het weer een jaartje wachten…

en hopen op mooi droog weer in het pre-lente seizoen  😉

 

 

 

 

Om te eindigen voor vandaag:

Fotograferen is vooral zien…

 

In dit piepklein, nog ontluikend katje,

zag ik een klein , pasgeboren én uiterst kwetsbaar vogeldiertje

Zie jij het ook ?

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn macro & natuur fotografie van de wilgenkatjes,

én natuurlijk de nederige haiku poëzie woordjes uit eigen kweek.

 

Opmerkingen, commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

 

Bedankt voor je bezoekje 😉

 

Groetjes, Dirk