Het vriest dat het kraakt !

Dat ik hier in mijn blogje rare bokkesprongen kan maken,

dat wisten jullie al lang hé 😀

Voor de nieuwe bezoekers …

Wees welkom !! 😎 ,

en weet dat ik graag in mijn berichtjes, reuze sprongen maak in plaats en tijd

maar ook qua onderwerp of thema…

Een beetje chaos, daar voel ik me heel goed bij

 

In het vorig logje vertelde ik van mijn lieve kleindochter…

Vandaag vertel ik over de winter, het ijs,  het heerlijke koud & gezond weer 🙂

Nu ja, ik weet dat veel mensen een hekel hebben aan dit vriesweer,

ik begrijp die mensen zeker en vast…

Maar ik heb een grondige hekel aan warm zomerweer (+25 graden)

en voel me kiplekker bij heerlijke vries temperaturen 😎

 

Tot 10 jaar geleden had ik een hekel aan koude

en kon ik heel goed tegen de warmte…

Nu is het al jaren andersom. Raar hé ?

Diabetes kan rare dingen doen met een mens … 🙄

 

Maar laat het ons eens anders bekijken…

Voor diegenen die een hekel hebben  aan dit vriesweer,

voor hen maak ik graag macro foto’s van dit vries fenomeen,

zodat jullie  ook de magie van het kleine wereldje,

in het flonkerende ijs mogen proeven & ontdekken 😎

Dingen die je met het blote oog nog wel ergens kan waarnemen,

maar waar je geen details meer kan in zien.

Macrofotografie brengt wat meer detail in dit krakend koude winterweer 😀

 

Ga je mee ? We duiken het kleine winter wereldje in ,

 

Een dakpan scherf op mijn terrasmuurtje

IJskristallen glinsteren aan de rand…

In mijn ogen zijn het piepkleine juweeltjes ! 😉

 

 

 

 

 

Door de flinterdunne scherptediepte van een macrolens

ben je als fotograaf verplicht om iets uit te zoeken dat je foto ‘mooi’ maakt

(ik beweer niet dat dit een mooie foto is hé)

Je kan de lens dichtknijpen tot f16 , f20 of meer,

om meer scherptediepte te verkrijgen,

maar dan heb je nog meer onscherpte door de diffractie (Info over Diffractie) die dan optreed.

Je kan de minieme scherptediepte opkrikken door aan focus-stacking te doen.

Maar daar had ik nu niet echt zin in, ik wou werken met de middelen die ik had.

En dat was: mijn camera en de macro lens… geen statief of macro slede.

Puur uit de hand dus 😎

(FYI :  de laatste foto in dit logje is gemaakt dmv focus stacking)

 

 

 

 

 

IJskristallen

 

Na een vorst bezoek

glinsteren ijskristallen

in het ochtend licht

 

 

 

 

 

Een streepje ochtend zonlicht is genoeg om het prille ijs te ontdooien…

Het verdroogde Juffertje-in-het-groen vond ik wel iets hebben…

Het tot zaadbol gereduceerde plantje was zelfs fotogeniek

Hier is de heel minieme scherptediepte van de macrolens echt wel een zegen !

Vind je niet ?

 

 

 

 

En zeggen dat elk van deze ijs kristallen gewoon water is

maar dan in een andere aggregatietoestand

 

 

Uniek

 

Ieder ijskristal

daar zijn er triljarden van

is echt wel uniek

 

 

 

 

Als je heel goed kijkt zie je allerlei vormen zoals trapeziums, kubussen,

hexagonen, bekervormen, enz in de onderstaande foto.

Met de Canon MP-E65mm supermacro lens op 4:1 gezet kon ik deze minuscule

ijskristallen zichtbaar maken.

De werkelijke grote van het de foto die je hier ziet

is ongeveer 1cm breed en 3 of 4 mm hoog.

De scherptediepte op dit niveau is ongeveer 500 tot 800 micron ! (0.8mm)

Hier stond de camera op statief én op mijn mechanische macro rail,

uit de blote hand is zo’n foto bijna onmogelijk te maken.

Wat ik zo zalig vind aan deze lens, is dat je de optische grenzen

van het macro wereldje ermee kan opzoeken…

Met tussenringen, een balg kom je in het sub-microscopisch kleine wereldje terecht…

Maar dat is een brug te ver voor mij

 

 

 

 

Als natuur fotograaf moet je soms op je knieën zitten,

of plat op de grond gaan liggen om een bevroren grasje te fotograferen…

Niet waar hoor, het bevroren grasje is hier netjes afgeknipt met een schaartje

en vastgeklemd in een piepklein spantangetje dat een elektronica specialist

gebruikt om zijn piepkleine spullen te solderen 😀

De foto is natuurlijk buiten gemaakt !

Anders zou het ijs op het grasje rap gesmolten zijn 😉

Heb je ooit al zo’n bevroren grasje op deze manier gezien ?

De natuur is wonderbaar mooi hé ? 

 

 

 

 

 

 

Klerekoud

 

Wit en onschuldig

groeien de kristallijnen

het is klerekoud

 

 

 

 

 

Wat me vooral opviel in deze minuscule natuurpracht,

waren de 6 kant ijsbekertjes en de perfect geometrische vormen ! 😀

Btw, deze foto is in het echt amper 5mm breed en amper 2mm hoog…

De Canon MP-E65mm supermacro lens is hier op de maximum

vergroting gezet, namelijk 5:1, de lens opening was f4  !

Door de speciale structuur van de lens moet je de opening vermenigvuldigen

met de vergroot factor verhouding.

Dus : f4 maal factor 5 vergroot geeft me f20 !

Juist op het randje af van diffractie …

Omdat er op dit minuscuul vlak bijna geen licht binnenvalt,

heb ik de iso naar 1600 gezet. De sluitertijd was 1/8 seconde.

Ik kon geen led lampje als extra licht gebruiken omdat het led licht

het ijs zou overbelichten en zou doen flonkeren

als de kerstboom op de Grote markt in Brussel 😎

Alleen het diffuus gefilterd licht van de zachte ochtendnevel was perfect hier…

 

 

 

 

 

Om af te sluiten voor vandaag…

 

Onderwerp: Een brokje ijs, een hoop ijs kristallen, een stukje schors,

een groen ??? ding  en wat herfstpuin…

 

Om tot deze foto te komen heb ik een focus stack gemaakt.

Dit om een grotere scherptediepte te verkrijgen.

23 foto’s met een verplaatsing van +-0.02mm, natuurlijk licht,

op statief & manueel bediende macro rail.

(FYI: Voor die rail heb ik eigenhandig een echt nauwkeurige DIY nonius

ineen geknutseld, die tot 150 micron verplaatsing nauwkeurig is  !!) 😎

en daar ben ik fier op 😉

Al bij al heb ik hier een scherptediepte van bijna 1/2 cm kunnen verkrijgen !

 

Bij focus stacking snijd je als het ware je foto in horizontale plakjes af…

De volgende foto snijd een plakje verder af…

Tot je het eind focus schijfje hebt afgesneden.

De verwerking van deze foto’s doe ik in Zerene Stacker.

Dat is een programma, speciaal ontwikkeld om grote aantallen

Focus Stacking foto’s te verwerken.

Zerene gaat elk ‘plakje’ evalueren en het eindresultaat is een stapeling,

van alle 23 foto’s mét hun correcte scherptediepte.

Wat je niet kan zien, wordt verwijderd.

Dit proces kan soms heel lang duren, maar dan is het tijd voor koffie hé 😎

Ik heb bewondering voor het wiskundig genie,

die deze geniale software heeft ontwikkeld !

Over Focus Stacking vind je enorm veel informatie via Google  😀

 

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn winter & ijskristallen fotografie

én uiteraard de haiku winter poëzie woordjes uit eigen kweek…

 

Opmerkingen, tips, commentaren, enz, zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie

 

Salukes, en graag tot ziens

Dirk