Het kleine wereldje

In dit logje worden meestal rare bokkesprongen gemaakt,

zeker als het over locatie & onderwerp gaat…

maar dat wist je al hé ?  😀

Van de bollen van Brussel,

verhuizen we naar de natuur camping van Marc,

in het hartje van de zalige Dordogne in Frankrijk, La Combe.

We zijn hier in het centrum van La Périgord noir,

waar men van noten likeur en smeuïge tafelolie maakt… (moet je daar zeker proeven én kopen 😀 )

Deze streek staat ook bol van haar prehistorische geschiedenis…

waar ik als kind reeds heel gefascineerd door was

Het dorpje Cro magnon is hier op een boogscheut vandaan,

De wereldberoemde grotten van Lascaux bij Montignac

(wel 1 jaar op voorhand je tickets bestellen !)

Grotte de Rouffignac,  waar een treintje doorheen rijdt

(waar fotografie ten strengste verboden is… maar ik heb er toch foto’s van 😀 )

Grottes des Combarelles en Grotte de Font-de-Gaume…

Veel teveel om op te noemen…

Wij zijn daar al 8 keer geweest en toch ontdekken we steeds weer nieuwe dingen !

 

Maar vandaag gaan we het niet hebben over de Dordogne cultuur of geschiedenis…

Vandaag vertellen we over licht, avond licht én het kleine wereldje…

Locatie: Vijfhonderd meter verder langs boven ons hutje naast de appelboom,

het was ongeveer 20:30 uur, de avondzon glijdt onmerkbaar naar beneden…

Het licht wordt nu zacht en subtiel warm…

Hét ideale licht voor de macro en/of natuur fotograaf

 

Jeetje… wat ben ik een kletskous hé ? tommetommetoch  😎

Laat ons dit (foto) logje in gang trappen …

a van a één, a van a twee , a van a drie ! en wijle weg !  😆

 

Een zoentje avondlicht inspireert me voor wat haiku poëzie…

 

Zoentje

 

Een zoentje zonlicht

schijnt wat warmte op het gras

heel subtiel belicht

 

 

 

 

 

Kobe, de spin,

wacht op de komst van haar/zijn avondmaal…

in haar gehavend web …

Het web was zeker 50 tot 60 cm in doorsnede !

‘k heb respect voor spinnen

’t zijn fascinerende én heel nuttige wezentjes,

Dat het architecten pur sang zijn, dat weten we al lang !

Het zachte licht van de ondergaande zon is ideaal,

om Kobe’s web subtiel te belichten

 

 

 

 

 

Minimalisme in de natuur fotografie vind ik heel belangrijk…

Om met een minimum aan informatie of beeld data ,

een “goede” foto proberen te maken…

Daar moet je echt voor leren “zien” én tegelijk geboeid kunnen zijn door iets heel gewoon…

iets banaal eigenlijk…

Schoonheid ontdekken in licht, lijnen, vormen, kleuren…

 

 

Avondlicht

 

Hoe een groen grasje

in het zachte avondlicht

zo mooi kan wezen 

 

 

 

 

 

Als je naar macro fotografie onderwerpen  zoekt in het struikgewas,

kom je soms onverwachte wezentjes tegen 😀

Hier zong (sjirpt) de Grote groene sabelsprinkhaan (Tettigonia viridissima) zijn avondlied voor me 😀

Dit exemplaar was bijna 4 cm groot !

 

 

 

 

Heel opvallend aan de sabelsprinkhaan is hun lange legboor…

(deze legboor dient om hun eitjes te deponeren op een veilige plaats in de bodem)

De vrouwtjes leggen 200 tot 250 eitjes in de bodem,

waar deze soms meermaals overwinteren !

De mannetjes sjirpen van de middag tot middernacht,

ze werden daarom vroeger vanwege hun gezang soms in kooitjes gehouden.

 

 

 

 

Soms heb je als fotograaf wat geluk nodig,

om op hét juiste tijdstip, op dé juiste plaats te staan én hét te zien gebeuren 😀

Dit was zo’n momentje van zalig mooi licht…

Voor mij zijn dit momentjes van kiekebisj  😎

 

 

 

 

Warmte

Dat zacht avondlicht

schenkt warmte aan het lover

ik bewonder het

 

 

 

 

 

De 180mm macro lens met de 1.4extender kan een vertekend beeld opleveren…

Deze eigenschap hoeft niet direct vervelend te zijn 😎

In dit geval levert de vertekening me een nieuw wereldje op,

net alsof ik door een miniatuur bos rondloop

Ter info, met een tiltshift lens kan je dit ‘effect’ ook gemakkelijk maken.

Deze foto is zoals hij genomen was, er is niet aan ‘gefoefeld’ in photoshop 😀

 

 

 

 

 

Om te eindigen voor vandaag…

’t is een eenvoudig plantje,

subtiel belicht door de avondzon…

Maar hoe zo weinig, zo zalig mooi kan zijn hé ? 😉

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van het logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn natuur, macro fotografie

én mijn haikoe poëzie woordjes…

Het ‘kleine wereld’ logje krijgt heel zeker nog opvolging hoor 😀

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je commentaar  !

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben én wanneer het verschijnt 

 

Dirk