Normandië – Étretat (Deel 5)

‘k heb een ideetje…

Wat zou je ervan denken om…?

Om nog eens terug gaan naar Etretat in la douce France ? 😀

Om nog eens te proeven van de geweldige schoonheid van de Normandische kust :mrgreen:

 

De kust hier bestaat voor het grootste gedeelte uit hoge krijtrotsen,

die aan een snel ritme afbrokkelen in zee.

De kalk lost daarbij op in het water en geeft aan het water zijn ‘albasten’ kleur.

Vandaar ook de naam :  Albasten Kust

 

 

 

 

 

Ik ben verliefd geworden op dit prachtige, ruwe landschap.

Wind, zeewater en stormen hebben deze kust uitgebeiteld…

Dit proces van genadeloze aftakeling gaat nog steeds door.

Zo gaat het in de natuur … niets blijft of is, alles was… 😎

Soms duikt nog een eenzame krijtrots op in het zeewater,

daaraan kan je heel goed zien hoe tijd en erosie hier door de eeuwen door,

hun weg hebben gevreten in deze kustgebieden.

 

 

 

 

Genadeloos

Water en stormwind

vreten zich genadeloos

door de krijtrotsen

 

 

 

 

De albasten gloed in het water contrasteert heel mooi,

met de oneindige variëteit aan groene tinten boven op de krijtrotsen.

In het zeewater kan je ook vele kleur tinten zien…

van subtiel albast blauw naar fonkelend cyaan & groen.

’t is hier het mekka voor de natuur kunstschilder 😀

Laat ons hopen dat de kalksteen olifant slurf nog lang mag bestaan…

 

 

 

 

 

Wist je dat heel deze magistrale Normandische kust zich uitstrekt,

over een lengte van meer dan 600km ?

Normandië bezoeken in 1 dag is dus onmogelijk…

Wat weer een geldige reden om hier verschillende keren terug te komen hé 😀

 

 

 

 

Zelfde locatie als de foto hierboven…

Alleen is de beeldhoek wat meer naar onder verschoven

omdat ik wat meer detail wou op de voorgrond 🙂

 

 

Krijtrotsen

Witte krijtrotsen

strekken zich oneindig uit

waar is het begin ?

 

 

 

Als afsluiter,

de eeuwig aanwezige en eeuwig hoorbare zeemeeuwen.

De kust zou de kust niet zijn, zonder hun geluid hé ? 😆

 

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Étretat  fotografie én de nederige haiku woordjes uit eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  cool.

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  smile

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé laughing

 

Groetjes, Dirk

 

21 gedachten over “Normandië – Étretat (Deel 5)

  1. Deze logje is zeker echt schitterend om te zien. Wat is daar heel mooi. Hoogte is echt voor mij niks. IK vind wel erg jammer. Gelukkig kon ik jou mooie foto’s genieten. Prachtig. Fijne zondag.

    Geliked door 1 persoon

      1. Oja jij hebt ook last van hoogtevrees. Ik weet dat ik ook toen in Duitsland bent geweest. De hoogte word zo vreselijk duizelig van. Ik ga gewoon angst zweet krijgen. Ik was daar toen ook ziek van toen daar op vakantie was geweest van vroeger. Kan wel wezen dat je pad loopt dat je minder last van krijgt.

        Like

  2. Schitterend beelden Dirk prachtige streek he soms stel ik me de vraag :hoelang moet men hier wonen om de pracht niet meer te zien. Een kleine uitsnede maakt soms een wereld van verschil en daar ben Jij natuurlijk een meester in Grts

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie