Het kleine wereldje…

Vanuit het barre noorden van IJsland,

keren we vandaag even terug naar het zomerse Frankrijk,

meer bepaald in La Combe (Dordognestreek).

 

Rond het domein van de natuur camping bij Marc,

is er overschot van mogelijkheden om macro foto’s  te maken.

Een overvloed van insecten kan je spotten in de bossen, de weiden, de vijvers…

Een droom locatie voor een macro fotograaf 😀

Het tijdstip was ongeveer 21u, het was nog broeierig warm…

Omdat de insecten nog heel levendig waren in die warmte,

was ik gewapend met een 100/400 mm telezoonmlens + 1.4 extender

(zo had ik feite een 140/560 mm telezoom lens).

Ideaal om de kleine schuwe beestjes van op een eerbiedige afstand te fotograferen !

 

Met een 100, 180mm macro lens moest ik veel te kort bij de heel alerte insecten komen,

die waren dan al lang piepedada voor ik ze scherp in de lens kon krijgen 😳 !

 

Als je insecten fotografeert in volle zon, warme temperaturen,

zorg dat je een lange telelens hebt. (200 of 300mm is een minimum)

Als de temperatuur laag is, of in de koele ochtenddauw ofzo,

dan kan je heel kortbij komen (Dan kan je zelfs een 40, 60mm macro lens gebruiken)

 

Een kleine krekel trok mijn aandacht, door zijn lawaai !

 

Een wist je datje : Een krekel kan je herkennen aan de plaats van zijn vleugels,

namelijk boven het lichaam.

De vleugels van een sprinkhaan bevinden zich opzij van het lichaam.

 

Nog een wist je datje : Een sprinkhaan maakt geluid (tjirp) ,

door zijn achter poten tegen zijn voorvleugels te wrijven.

Een krekel doet dit door zijn voorvleugels over elkaar te wrijven

 

Krekel

 

Een kleine krekel

maakt krassende geluiden

ineens sprong het weg

 

 

 

 

 

Dichtbij de vijvers, tussen het riet en de dichte plantengroei,

leven de top predators van het luchtruim !

De libellen en de waterjuffers.

Het zonlicht heeft nu meer en meer moeite om door de dichte vegetatie te dringen…

Maar dát is nu hét licht dat ik zocht 😀

De iso moet wat hoger, om de sluitertijd boven 1/400ste te krijgen op 400mm,

het beetje ruis die onverbiddelijk optreed,

is met Abobe camera raw zo verwijderd.

Wat ik me bij deze sierlijke gracieuze blauwe diertjes altijd afvraag:

Is het een Weidebeekjuffer of een Bosbeekjuffer ?

Ik denk dat het diertje op onderstaande foto een Bosbeekjuffer is (Calopteryx virgo),

omdat het diertje geen donkere vlek heeft op haar vleugels

 

 

 

 

 

Naast de vijver kwam dit beestje rusten…

Volgens mijn determinatie opzoeking zou dit een Franse veldwesp zijn. (Polistes dominula).

Het is een niet agressieve wespensoort, maar houd er wel rekening mee dat ze kunnen steken !

Dus zolang ik niets doe, zal dit beestje me ook niets doen 😀

 

 

 

 

Waterjuffertjes kunnen plotseling naast je verschijnen…

Ploef, ineens zijn ze er.

Je vraagt je dan af hoe ze het doen hé ? 😀

Het zijn acrobaten van het luchtruim !

Wist je dat ze in volle vlucht, een hoek van 90 graden kunnen maken ?

Het zijn dé jagers bij uitstek !

Urenlang kan ik die diertjes bewonderen

 

 

Waterjuffer

 

Plots ! Een glinstering

naast me; Een waterjuffer

die een slaapplaats zoekt

 

 

 

 

 

Soms moet je eens goed zien over welke juffertje het hier gaat…

ik dacht eerst dat hier een Azuurwaterjuffertje (Coenagrion pualla) voor mijn lens zat…

Maar bij nadere controle blijkt het een Lantaarntje (Ischnura elegans) te zijn !

Bij insecten zit het verschil tussen de verschillende soorten vaak in heel kleine details.

Op mijn blog wil ik zo’n correct mogelijke informatie geven,

daarom raadpleeg ik altijd mijn insecten gidsen en bij twijfel ga ik op ’t internet op zoek naar meer informatie.

Meestal geraak ik er wel uit hoor 😀

Teergeliefde bezoeker, als jij weet dat ik fout zit

(en dat kan altijd, ik ben de almacht niet 😎 ).

Stuur je me dan de correcte informatie door aub ?

Ik zal je eeuwig dankbaar zijn 😎

 

 

 

 

De vijver van Marc, zo noemen we die met bronwater gevulde vijvers…

Enkele loshangende takken,

die zachtjes bewegen in het verdwijnend licht

van de ondergaande zon…

krekels sjirpen,

het water klotst heel zachtjes.

De lens wijdopen en de focus op de takken…

Het water verglijd in onscherpte…

Het is zalig om hier weg te mijmeren 😀

 

 

 

 

 

 

Avondlicht

Nu de zon wegzinkt

glanst het avondlicht vol goud

heel eventjes maar

 

 

 

 

Als ik de focus terug op het water leg,

meer bepaalt naar het centrum van de vijver,

daar zie ik nog steeds rimpelingen in het water,

veroorzaakt door kikkers en vissen.

“Het leven blijft verder malen” , zo denk ik dan…

De kleine lichtjes in de rimpelingen zijn afkomstig van enkele kampeer tentjes,

die rond deze vijver opgeslagen zijn…

Dit vredig tafereeltje doet me denken aan een schilderij van Monet

 

 

 

 

 

Twee grote vissen happen naar een op het water drijvende of zwemmende prooi

Golvende cirkels groeien naar elkaar toe…

Zo’n momentjes, zen momentjes,

zijn voor mij het toppunt van ontspanning & introspection…  😎

 

 

Rimpels

Rimpels golvend op;

het water in de vijver

zijn tijdloos en stil

 

 

 

 

Op weg naar ons kleine camper hutje, naast de appelboom,

in het tegenlicht van de ondergaande zon zag ik een distel…

Hoe iets onooglijk klein én met zo’n prikkelbaar stekelig karakter,

zo mooi kan worden hé ? 😀

“Fotografie is echt wel een zalige hobby” , zo denk ik dan 😎

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van het logje gekomen…

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn natuur, vijver & insecten macro fotografie

Dit ‘kleine wereld’ logje krijgt heel zeker nog een vervolg hoor 😀

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je commentaar  !

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben én wanneer het verschijnt 

 

Dirk