Normandië – Étretat (Deel 3)

En weer verkassen we naar een andere plaats ! 😀

Van de vredige rust en stilte uit het kleine wereldje in mijn tuin,

verhuizen we terug naar de immense grootsheid van de zee

én de magistraal mooie krijtrotsen in Étretat (Frankrijk).

Naar de indrukwekkende landschappen gind’s,

kan ik uren lang kijken én blijven genieten 😀

De zilte zeelucht, een frisse zeebries die zalige verkoeling brengt,

het ruizen van de zee… zalig toch ? 😉

 

Even wat technische uitleg voor wie erin geïnteresseerd is…

Voor alle foto’s in dit logje maak ik gebruik van een circulair polarisatie filter en één of meerdere graduele grijsfilters.

(Ter info: De filters hier gebruikt zijn van Lee)

De grijsfilters zijn om het verschil in het licht op te vangen (geen uitgebrand wit in de lucht bijvoorbeeld)

en het polarisatie filter dient om het blauw in de lucht meer contrast te geven.

 

Btw, 45 jaar geleden gebruikte ik ook reeds grijs, pola, star, neon, enz filters,

voor mijn prehistorische & analoge Practica & Zenith spiegelreflex camera’s 😆

De filter fabrikanten waren Cokin, Ambico, enz.

Die filters heb ik nog steeds !

(Maar sinds 2018 gebruik ik enkel nog de onbreekbare wolverine glas Kaze® filters ! )

 

Nog ff dit terzijde….

Zoals ik vroeger al eens vertelde :

Er bestaat geen regel of handboek voor het gebruik van fotografie filters.

Je leert het simpelweg door zelf ervaring op te doen én te leren uit je fouten 😀

 

 

Blazen

Hoge zee wolken

zijn best wel indrukwekkend

ze blazen golven 

 

 

 

 

Het ‘drama’ in de wolken boven zee & strand vind ik altijd heel bijzonder !

Als mens, als toeschouwer, voel je je heel klein,

bij het zien van al dat natuur’geweld’.

Vind je dat zelf ook ?

 

Hier heb ik 3 foto’s gemaakt vanop op dezelfde plaats…

Alleen de kijkhoogte en het zoom niveau is veranderd in de 2 volgende foto’s …

Gewoon om aan te tonen dat de compositie keuze én beeldhoek toch wel heel belangrijk is !

Foto 1: portret modus

 

 

 

 

Foto 2: portret modus

Ingezoomd naar de krijtrotsen toe.

Merk op dat de foto heel anders wordt als de wijdsheid van de zee is weggezoomd…

 

 

 

 

Foto 3: Landschap modus :

Hetzelfde zoom niveau als in Foto 1.

De zee einder is weer zichtbaar, de camera is iets lager bij de grond geplaatst…

 

Maar toch vind ik, dat er iets mankeert aan deze foto… 😀

Er ontbreekt iets om de kijker een houvast te geven !  (zo voel ik het aan)

 

 

 

 

Wat er volgens mij aan de (vorige) foto mankeert,

is dat er primo: Teveel op de foto staat…

en secundo: Ik mis iets op de voorgrond van dit landschap.

 

Het volstaat echter om wat dichterbij de rotsen te gaan…

Als je een element uit het landschap in de voorgrond plaatst,

dan krijgt je foto direct veel meer diepte en wint aan kracht !

De foto heeft minder rotsen in beeld, maar zegt me zoveel meer

Vind je niet ?

Waarde bezoeker, wat denk jij van deze ‘voorgrond element theorie’ ?

 

 

 

 

Als je werkt volgens dit voorgrond & achtergrond aandachtpunt principe,

dan mag je landschap foto in portret of in landschap modus staan vind ik.

Beide modi vertellen hun verhaaltje én geven de kijker een ‘houvast’ 

 

 

 

 

 

Dover

Bij echt helder weer

kan je heel in de verte 

Dover zien liggen

 

 

 

 

Als je voorgrond elementen opzoekt,

dan loop je soms de onvermijdelijke zen-steen hoopjes tegen het lijf  😀

Ik maak er dankbaar gebruik van om mijn foto wat extra ‘zen–power‘ te geven 😉

 

 

Zen

Een klein steenhoopje

is met liefde gestapeld

in Zen momentjes

 

 

 

 

als afsluiter van dit logje…

De doorgang naar het kiezelstrand die we gevonden hadden op de stafkaart…

Als je de ‘grote’ wandelwegen volgt,

dan zit je zo’n 6 a 7 km verder te zoeken naar het kiezelstrand 🙂

(90% van de bezoekers volgt slaafs de grote wegen… wij niet )

Een goede voorbereiding is het halve werk hé 😀

Wat mij hier echt wel opviel, zijn de oneindige gradaties in de groen én de okerkleuren !

Kleuren om echt van te genieten 😉

Enne… bijkomend voordeel ! Wij waren alleen op deze stranden !

Zalig toch !

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Étretat  strand fotografie én de nederige haiku woordjes van eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

 

Dirk