Normandie – Étretat (Deel 1)

Normandië…

Iedereen heeft zeker al gehoord van Normandië ?

Laat in de 2de wereldoorlog zijn in deze Franse uithoek ,

de geallieerden “geland” om het zwart/bruine monster van het fascisme te verpletteren…

Overlord was de code naam van deze nog nooit eerder geziene landing/veld én grondstoffenslag..

 

Heel, heel vroeger waren de Noormannen hier min of meer de baas !

Vandaar de naam: Normandië (Land van de Noormannen/Noorman land)

Google/wiki zoek op ‘Tapijt van Bayeux’ voor meer Noorman/Normandië info

 

Maar oorlog en gruwel interesseren mij (en jou zeker en vast ook niet) in de verste verte niet…

 

We komen naar Étretat voor de woeste natuur, de krijtrotsen , de zee , wolken, de wind… 😀

Een klein, knus en gezellig hotelletje,

een paar km in het binnenland, beneden Étretat ,

heel ver weg van alle drukte,

was dé ideale thuisbasis voor al onze ontdekking expedities  🙂

Zalig toch !  😀

 

Étretat staat vooral bekend om zijn uitstekende krijtrots, die op een olifant lijkt,

maar die zie je hier vandaag niet 🙂

De eerste dag stapten we met een stafkaart als reisgids,

van ons hotel dwars door en over de krijtrotsheuvels,

tot we de doorgang vonden naar het kiezelstrand…

 

Het felle contrast tussen het wisselend blauw in de lucht

en de mosgroene krijtrots toppen,

het steeds veranderende spel van licht en schaduwen…

gaf mijn fotografenzieltje de nodige kiekebisj  😀

’t Is hier een zalig landschap, een leuke uitdaging om dit te fotograferen !

zo’n gedachten vlinderden voortdurend door mijn geest…

 

 

 

 

Deze witte krijt en kalksteen rotsen, ook de Alabasten kust genoemd,

strekken zich over een afstand van 120km uit,

tussen het kustdorpje Dieppe en de veerboothaven Le Havre.

De enorme wolken formaties vond ik echt wel indrukwekkend…

Geef toe, een dagje aan zee met een flauw blauwe hemel…

dat oogt heel saai hé ? 😀

Geef mij maar dreigende wolkenpartijen hoor !

Hoe meer ‘drama’ in de lucht, hoe meer ik ervan geniet

 

 

Krijtrotsen

 

Dreigende wolken

rollen over krijtrotsen

ik geniet ervan 

 

 

 

Even wat technische achtergrond info:

Alle foto’s in Étretat zijn gemaakt met de Canon 1D Mark 4 + de Canon breedhoek 16/35mm f2.8.

Polarisatie filter /en/of graduele grijsfilters zijn meestal gebruikt.

Soms heb ik een statief gebruikt, maar dit alleen als de sluitertijden té groot werden,

om nog los uit de vrije hand te kunnen werken.

Het wolkenspel, hoog in de lucht vond ik altijd bijzonder spectaculair !

Hier bij ons in Dilbeek zie je nooit zo’n wolkenpracht 😀

 

 

 

 

Hier zie je de krijtrotsen (Alabasten kust) naar richting Le Havre toe.

Het is een kiezelstrand, geen zandstrand.

Als je daar een paar km doorheen stapt, dan ben je best wel moe hoor !

Het door de regenwolken gefilterde licht was subtiel mooi.

De schakeringen tussen de vele groenen

en de eindeloze reeksen van oker kleuren vond ik fascinerend !

 

De ervaring heeft me ondertussen geleerd om bij een landschap foto,

steeds een landschap-element in de voorgrond te brengen,

dit, om meer diepte in de foto te benadrukken.

 

Reuzen

 

Witte krijtrotsen

zijn als versteende reuzen

uit de zee gegroeid

 

 

 

 

Hoe wolkenformatie’s in enkele minuten zo kunnen veranderen 😀

In dit immer bewegend landschap is het echt wel zalig om te fotograferen !

Het zeewater was relatief rustig, maar hoog in de hemel woei een flinke bries.

Hier kon (of wil) ik echt geen langere sluitertijden gebruiken,

omdat deze wolken dan verschuiven in de foto en “flou” worden.

(een leuk verschijnsel bij lange sluitertijden, maar hier wou ik het niet)

Hier wou ik absoluut het contrast én de scherpte in de wolken behouden,

ook het dynamisch bereik tussen fel licht én diepere schaduw tonen vastleggen,

zonder uitgebeten wit (verbrand) of dichtgelopen zwart !

(daar gebruik ik grijs filters voor om dat allemaal te ‘egaliseren’)

Dat ene ‘hét’ moment proberen vast te leggen…

Daar ga ik echt voor 😀

 

 

 

 

Om dit logje te eindigen,

een foto naar richting Dieppe.

Het dorp (stadje) Étretat  situeert zich juist achter de rots helemaal links…

Maar die richting uitgaan is voor een volgend logje 🙂

 

In dit hoekje van het kiezelstrand is het grotendeels rustig,

de meeste toeristen komen hier zelden of nooit…

(ze weten niet wat ze missen hoor  )

Als je op voorhand je midweekje vakantie wat plant en uitpluist,

kan je echt wel gericht leuke dingen ontdekken hoor 🙂

 

Rond het middaguur is het hier tussen eb en vloed…

Bij vloed (hoogwater) is het kiezelstrand  helemaal overspoeld door de zee.

Bij eb (laagwater) kan je van daar door (door de zee uitgeholde)

krijtrots grot het stadje Étretat zien liggen…

“Alleen zien” is hier wel degelijk op zijn plaats,

want door de constante water/wind erosie zijn die grotten levensgevaarlijk…

Vanuit die ‘kijkgrot’ heb ik heel bewust geen foto’s gemaakt,

gewoon omdat ik mijn leven nog niet beu ben 😀

 

Ondertussen genieten we hier van het magistrale Normandische landschap…

Zee, krijtrotsen, korstmossen, wolken, kiezelstranden…

’t begin van weer een zalige midweek vakantie in “La Douce France”

 

Moet er nog zand zijn ? 😀

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Étretat  fotografie én haiku woordjes uit eigen kweek.

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  .

Alvast bedankt voor je reactie, die waardeer ik ten zeerste  

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

We zien nog wel over welk onderwerp we het dan gaan hebben hé 

 

Dirk