Het nieuwe kleine wereldje

Hoe mooi nieuw leven kan zijn 🙂

Met redelijk wat trots, fierheid en een gelukkig gevoel, verkondig ik hier de geboorte van het eerste kindje van mijn dochter Elke en haar vriend Michiel  🙂

Annabelle is geboren op vrijdag 4 mei om 9:26am , ze is 49cm groot en weegt 3545 gram.

Voor mijn vrouw en ik is deze heuglijke gebeurtenis ook wel een ‘grote’ stap… we zijn vanaf nu oma & opa 😉

 

Annabelle , enkele uren oud… veilig en warm geborgen in de armen van mama Elke

 

 

 

 

Die zijdezachte roze baby vind ik uitnodigend om er een zwart/wit bewerking van te maken…

zéker als het een kleinkind is 😉

De grens tussen zachtheid van de grijstinten en de highkey hoogtinten bewerking is superdun…

Daarom hou ik zo van deze subtiele omzetting, omdat het een speciale snaar in me raakt 🙂

 

 

Ongelooflijk

 

Dit nieuwe leven

geboren uit twee mensen

is ontroerend mooi 

 

 

 

 

Voor mijn zoon, Bart, is er vandaag een nieuw hoofdstuk bijgeschreven in zijn levensboek.

Vanaf nu is hij nonkel Bart 🙂

(Voor de Nederlandse lezers… nonkel = oom)

 

 

 

En terug kon ik me niet laten om er een fluweelzachte zwart/wit omzetting van te maken…

De 85mm f1.2 lens van Canon is een (manueel bediende, de AF is niets waard) superportret lens.

De scherptediepte van die lens is zo ongelooflijk klein en de achtergrond wordt zo subtiel zacht,

dat je echt droomplaatjes kan maken.

 

 

 

 

De fiere papa, Michiel mag in dit logje zeker niet ontbreken 🙂

Er glansde iets heel mooi in de ogen van Michiel dat ik nog nooit tevoren had opgemerkt …

Michiel als vader én echtgenoot… Dat komt wel goed, zo mijmerde ik

en voelde me best wel gelukkig 🙂  De toekomst zit wel snor ! 🙂

(voor de pixel peepers… ja ik weet dat de witbalans in deze foto aan de groene kant staat…

maar ik trek het me echt niet aan 🙂  )

De volgende (én laatste) foto is een Z/W bewerking  en vind ik persoonlijk veel beter als deze kleur foto.

 

 

 

 

 

 

Geboorte

 

De geboorte van

ons innerlijk verlangen

brengt een groot geluk 

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn baby fotografie (waar ik tederheid en zachtheid probeer in te leggen)

én uiteraard de Haiku woordjes van eigen kweek.

Wordt zeker nog vervolgd hoor …

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  . Alvast bedankt voor je commentaar 

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje…

 

Dirk