Sneeuw en minimalisme

Zoals je gelezen hebt in mijn vorig blogje, was 2017 in mineur geëindigd voor onze familie. Ook het nieuwe jaar “vieren” voelde heel raar aan. Via deze bescheiden weg wil ik jullie allen danken voor de warme woordjes van steun en medeleven. Een heel dikke merci !

Maar we blijven zeker niet hangen in het verleden, een mens moet steeds vooruit kijken hé !

Zoals ik had beloofd (in het logje van 13 december), zou ik verder gaan met minimalisme in het sneeuwlandschap. Minimalisme is een fotografie techniek die iedereen kan toepassen. Je moet alleen leren “zien”. In de bergen zie je veel lijnen, hoogteverschillen in de sneeuw, struikjes die boven de sneeuw komen, enz enz… Zoveel mooie dingen om te ontdekken en te bewonderen. Soms kan een schaduw in de witte sneeuw het verschil maken…

 

Minimalisme

 

In de witte sneeuw

proef ik minimalisme

vol elegantie

 

 

 

Hoe wat ruig struikgewas het verschil kan maken… Als je als fotograaf, met zo weinig mogelijk elementen een leuke of sterke foto wil maken, dan moet je echt bewust gaan kijken naar de compositie van je foto. Waar zijn de sterke punten ? Je kan niet altijd zoekend rond je onderwerp wandelen, want dan verknal je het totale plaatje met je lelijke voetstappen in de sneeuw. Soms kan het speelse voetspoor van een hond iets bijbrengen aan het geheel . De geel bruin getinte waterplantjes contrasteren mooi in het witte landschap.

 

 

 

 

Als je sneeuw fotografeert, moet je minimaal 1 stop overbelichten, om het correctie niveau dat de camera toepast om 17% grijstinten te verkrijgen in de foto. Als je normaal belicht, zal je sneeuwfoto grijs zijn… Dus: 1 of meer stops overbelichten en je camera zal mooie schaduwen en details in de witte sneeuw registreren . Nog een kleine tip: Zorg zeker dat de witbalans in je camera goed staat… Blauwe sneeuw is niet echt mooi vind ik

 

 

 

 

 

Zelfde foto als hier boven… Om het kleur contrast met de geel bruine rietplantjes weg te filteren, heb ik deze zwart/wit omzetting gemaakt. Zo verplicht ik mezelf om de compositie te laten spreken…   Om met heel weinig  iets moois te laten zien. Een glimp van schoonheid die me toen getroffen heeft proberen te vangen… Hier kan ik echt van genieten hoor

 

 

 

 

Riet stengels

 

Een witte heuvel

tekent een golvende lijn

voor de riet stengels

 

 

 

 

 

 

 Aan de rand van het dichtgevroren bergmeer  vond ik deze knoestige doorkijkjes… 

 

 

 

 

 

 

Woestijn

 

De witte woestijn

smelt nu langzaam op het meer

als de winter dooit

 

 

 

 

Onder deze eindeloze, witte vlakte, ligt een enorm groot bergmeer verscholen…  Het ijs begon toen langzaam te smelten, dus gingen we zeker niet rechtdoor over het ijs, maar moesten een paar kilometers omweg maken, om via een veilige weg de overkant te bereiken. Als je daar wandelt, dan hoor je alleen de wind , de verre ijle kreet van een roofvogel, het kraken van de sneeuw onder onze voeten… kortom : Het was zalig om daar te vertoeven 

 

 

 

 

 

In de bergen kan het weer in een record tijd helemaal omslaan… Zeker in de winter ! In een paar minuten waren de bergtoppen rondom ons gehuld in een grijze mist, de wind kwam aanzetten, we proefden reeds verse nieuwe sneeuw in de ijskoude lucht … hhhm, heerlijke momentjes om te beleven hoor 

 

Krakend

 

Onze voetstappen

krakend in de verse sneeuw

zijn snel verdwenen

 

 

Enkele dorre winter takken, aan de oever van het meer, tekenen hun verhaal… In de verte rollen donkere, met sneeuw bezwangerde reuzenwolken op ons af… Het werd ineens heel stil, de temperatuur ging snel naar beneden… Het was alsof de natuur rondom ons zijn adem inhield…  Het vervolg van dit alles en nog meer minimalisme fotografie kan je in het vervolg van dit sneeuw logje lezen en zien 

 

 

Nietig

 

Als de bergwind raast

dan voel ik me heel nietig

als een sneeuwvlokje

 

 

 

 

 

Et voila, we zijn weer aan het eind van dit winter logje gekomen.

‘k hoop dat je genoten hebt van mijn Oostenrijke berg en minimalisme sneeuw fotografie én uiteraard de Haiku woordjes van eigen kweek. Wordt zeker nog vervolgd…

 

Opmerkingen of commentaren zijn steeds welkom  . Alvast bedankt voor je commentaar 

 

Salukes, en graag tot ziens in ’t volgende blogje

Dirk