IJsland (Deel 19) : IJsbergen aan de Atlantische oceaan (Deel 1)

Ik citeer nog even het einde van mijn vorig blogje : We zijn aan de grens van 2 werelden beland… Het zoete gletsjer smeltwater dat zich samen met ijsbergen in de enorme Atlantische Oceaan stort… De laatste levensmomenten van immens grote ijsreuzen ! Slechts 100meter verder worden ze opgeslokt door de hongerige oceaan, om daar tenslotte helemaal te smelten. De kringloop der dingen…

In deze onwerkelijke en sprookjesachtige grens wereld kon ik mijn fotografen hartje ten volle uitleven
De een na de andere reusachtige ijsreus dreef statig voorbij, hun einde tegemoet… Het was grotendeels mistig, nevelig weer, soms braken gouden flarden zonlicht door, wat dan het mooiste goud omfloerste licht gaf dat ik ooit heb gezien. Echt iets fantastisch om dat te mogen meemaken !. Aan deze ijzige kust heb ik op 1 dag bijna 2000 foto’s gemaakt Je komt niet elke dag op zo’n fotogenieke plaatsen hé Een selectie van enkele tientallen ‘best-of’ uitzoeken is dan ook niet eenvoudig… dat verzeker ik je.

Dit blogje open ik speciaal met een zwart/wit bewerking (gewoon omdat ik dat leuk vind ). Deze drijvende joekel steekt bij benadering 10 meter boven het water uit… Je hoort hier bijna niets… soms hoor ik de ijle kreet van zeemeeuwen of het snuivend geblaf van spelende zeehonden, het trage klotsen van de golven… Een foto namiddag om nooit meer te vergeten !

 

 

 

Tranen 

 

Uit je blauwe grot

hoor ik smeltwater gepling,

zoetwater tranen

 

 

Als een van die reusachtige ijsbergen kantelt of ergens tegenaan botst , dan komt de ‘inspectie’ kijken of er niet moet ingegrepen worden. The iceberg security team is alert  !

 

Botsing!

 

Een botsing met ijs !

De bjørgvin security,

zorgt voor veiligheid !

 

 

Ik kon het echt niet laten om deze zwart/wit bewerking te maken. De tekenaar/graficus in mij geniet daar teveel van

 

 

Soms vissen mensen mooi gevormde brokjes ijs uit het water.

Dit exemplaar doet me denken aan een zeehond met een lange nek…

Het stuk ijs is nu al lang gesmolten, maar in mijn foto zal dit ijzig beeldje verder blijven leven… Een leuke gedachte hé ?

 

 

 Dit exemplaar deed me denken aan een labrador, aan wat doet het jou denken ?

 

 

Doodshoofd

 

Een ijzig doodshoofd,

drijft hier kil grijnzend voorbij,

glijd naar het smeltpunt …

 

 

 

 

Dit zwarte ijs is gewoon ijs dat zich helemaal beneden in de gletsjer bevond. Het zwart (en bruin) is de vermorzelde rotsgrond waar de enorme gletsjer over schuurde, en dit puin, modder, grint, enz meesleurde op zijn weg naar beneden. Het blauwe ijs zijn de bovenste lagen van de gletsjer. De witte reus met zwarte strepen op de achtergrond is een brok ijs dat zich ergens midden in bevond. (De gletsjer ijslaag is op sommige plaatsen 800 meter dik !)

 

Een wolkje

 

Wil je een ijsje?

zwart , blauw of dame blanche ?

met een wolkje mist !

 

Et voila, je bent weer aan het eind van dit blogje gekomen.

Beste bezoek(st)er , ‘k hoop dat je ervan hebt genoten.

Al mijn IJsland foto’s publiceer ik in chronologische volgorde. Het (beloofde gouden ‘avond’ zonlicht komt nog hoor, wees niet bang. Maar de dag is hier nog jong

 

Allee vooruit, bedankt voor je bezoekje en graag tot nog eens

 

Salukes,

Dirk