Kinderfotografie, ongedwongen, los
Het is zo broos, kwetsbaar, zeldzaam
Als (hobby)fotograaf zoekend naar dat ene moment
dat het kind echt in zijn speel en droom wereld leeft
zich niet bewust van die fotograaf
Zoals hier bijvoorbeeld, een zeldzaam ongedwongen momentje…
Het meisje met de elfen vleugeltjes zong zachtjes een liedje, zich niet bewust van mij of de wereld,
ze was een echt elfje…, leefde in haar eigen droom wereldje
tot ze me zag…
en plop, zoals een zeepbel die uiteenspat
was haar speeldroom vervlogen
het spontane is weg …
haar ogen vertellen me iets heel anders
als kinderen bewust beginnen poseren
is het onschuldig kind zijn weg…
het spontane is vervlogen
Toch bedankt, klein onbekend meisje,
’t was fijn om te zien hoe je speelde en leefde in je mooie fantasiewereldje.
Fantasie … iets waar volwassenen soms problemen mee hebben 😉
Speel en droom maar verder in je mooie kindertijd …
’t is rap genoeg voorbij…
Fotografie als een rode draad door mijn leven 
Ook kinderdromen worden (tegenwoordig) hélaas zou snel doorprikt, Dirk…
Lie(f)s.
LikeLike
Natuurlijk krijg ik betaald voor die reclame. Hoezo foei foei?
Ben je jaloers?
LikeLike
ja vnou moet ik mij zeker schamen,dat ik als wat oudere man met mijn kleinkinderen kabouters ga zoeken en cathwiewel achterna zit.ach dat begrijpen volwassene natuurlijk niet .dat ouderen ook wel eens kind zijn.??????
LikeLike
ja jammer dirk,
kinderen moeten zo lang mogelijk kindjes blijven hé,
wel héél mooi gedaan
LikeLike
wat een mooie lieve elfjes!
LikeLike
Prachtig geschreven Dirk bij deze mooie foto`s.
Ik begin spontaan te fantaseren ….
Fijne zondag.
🙂
LikeLike
jaloers ? neen hoor, zeker niet. Toch niet voor wat slijk der aarde 😉
Alleen vind ik het raar om je blog te gebruiken voor commerciele doeleinden.
Even goei vrienden hoop ik ?
Groetjes, Dirk
LikeLike
het kind zijn toch in zich meedragen, vind ik wel heel belangrijk..
fijne zondag Dirk
LikeLike
Mooie elfjes De sterke fotograaf is niet zichtbaar Grts
LikeLike